Danny Vera doet het zo (1)

In een grijs verleden werkte ik voor 's lands grootste platenmaatschappij als A&R-manager. Weinig wat ik daar aanraakte veranderde in goud, maar soms is zilver of brons ook mooi. Zilver noem ik de Radio 2 Paradeplaat met nog steeds een prachtsingle van de Zeeuwse Danny Vera. Dat was 2002, maar hij heeft in die 7 jaar niet stil gezeten. Met dit als recent resultaat:

Knap, want ik ken niet veel bands en muzikanten die zonder overdonderend landelijk succes hard blijven werken en geloof houden in hun eigen muziek. Danny wel en juist dát verhaal wilde ik graag van hem horen. Vandaag en morgen op EHPO: hoe de aanhouder wint.

Danny: "Toen in 2004 mijn contract met Universal niet werd verlengd vanwege tegenvallende verkoopcijfers, besloot ik mijn tweede CD in eigen beheer uit te brengen. Dat leverde muzikaal niet helemaal het resultaat op waar ik op had gehoopt, maar wel een samenwerking met 1 van mijn helden: Hershel Yatovitz, gitarist van Chris Isaak. Mijn derde album nam ik thuis op, in een studio in mijn tuin, met medewerking van o.a. Tren van Enckevort [accordeonist van Rowwen Hèze, geniale muzikant], Leona en Hans Dagelet. Dit werd al meer de plaat die ik wilde maken, uitgebracht door Coast to Coast. Een zelfbedachte stunt rond het nummer A58 leverde flink wat publiciteit op: ik speelde m'n single bij alle tankstations langs de gelijknamige snelweg in Zeeland."

Toen Danny dit jaar opnieuw de studio indook voor album nummer 4 liep het allemaal niet zo soepeltjes: "Het opnemen ging traag. Ik heb weinig geduld en zocht daarom naar een snelle oplossing. Verandering van omgeving doet wonderen dus kwam ik op het idee mijn album op te nemen in Nashville, de stad waar de muziek vandaan komt waar ik van houd. Ik ken daar niemand dus heb lukraak wat studio’s geGoogle't. Zo vond ik er 1 die me te gek leek; Johnny Cash had er nog opgenomen. Mijn laatste spaargeld geplunderd en 3 weken nadat ik de studio-eigenaar aan de telefoon had reisde ik af naar Nashville. Samen met mijn vriendin en cameraman Jozef kwamen we op dinsdagavond aan. Woensdagmorgen om 8.45u arriveerden we in de studio, om 8.55u begonnen we met het eerste liedje en om 9.25u stond dat er op. Dankzij het netwerk van producer John werkte ik met de beste lokale studiomuzikanten en namen we alle muziek in 1 dag op, zong ik de 2de dag in en deed de 3de dag alle koortjes. John mixte de gehele plaat in 1 dag af; zo gaat dat in Amerika. Bij twijfels over de kwaliteit verwijs ik u door naar mijn website."

Brutalen hebben de halve wereld, dat blijkt. Morgen opnieuw, want dan vertelt Danny hoe zijn stem en muziek in bovenstaande Royal Club-commercial terecht kwamen en hoe hij de huisband van Voetbal Insite (RTL7) werd.

Tweet