"De doelstellingen van een adverteerder met een commercial zijn helder:
- Bekeken worden. De kijker moet niet wegzappen.
- De naam van het product of de dienst moet in je hoofd blijven hangen.
- De likability van het geadverteerde product moet worden verhoogd.
Goed passende (niet per se mooie!) muziek helpt hierbij. Maar muziek voor een commercial componeren is heel iets anders dan een song. Het belangrijkste verschil is de spanningsboog: in een commercial van 20-30 seconden heb je heel weinig tijd om heel veel te (moeten) zeggen. Dat is andere koek dan een song van 3 minuten."
Het draait bij muziek en reclame uiteindelijk allemaal om het raken van de doelgroep, kijker of luisteraar, vindt ook Simon: "‘Conversaties’ als deze suggereren dat het een goed idee kan zijn om, na(ast) een TV-commercial, meer te doen met je in opdracht gecomponeerde muziek. De extra investeringen zijn relatief laag en deels terug te halen uit downloads en fysieke verkopen. Het is een win-win situatie waarbij én het merk én de artiest geholpen wordt. Ook hier geldt uiteraard: mits goed uitgevoerd. Sommige merken hebben een eigen platenmaatschappij (Heineken, Starbucks), maar de vraag is of dat nou de toekomst is?"
Bij die laatste vraag ben ik benieuwd naar jullie mening. Reageer! En dat mag ook op het volgende stuk in Simons verhaal, waarbij hij zich wat mij betreft op glad ijs begeeft en duidelijk wordt wie zijn boterham belegt: "Reclame is geen vies woord (meer): je verkoopt je ziel niet! Als muzikant begin je niet met muziek om geld te verdienen. Je wilt iets vertellen of overbrengen. Merken zijn meestal wél bezig met geld verdienen met hun producten of diensten. Ze willen graag van de geloofwaardigheid van artiesten profiteren."
Volgens mij suggereert Simon hier dat je als muzikant (financieel) kunt profiteren van de belangen van merken. En dat is natuurlijk zo. Alleen stapt hij wat gemakkelijk over het belang van geloofwaardigheid heen. Mona verkoopt morgen weer duizenden puddinkjes, met of zonder jouw muziek. Maar je geloofwaardigheid als muzikant verlies je maar 1 keer (zoveelste flauwe opmerking over Kane verwijderd). Realiseer je dat! Michael Jackson merkte al in de jaren '80 dat meewerken aan een commercial soms geen goed idee is (het verhaal, de commercial):
Het slot van Simons verhaal snijdt wat mij betreft meer hout: "Grote en kleine publishers hebben vaak een eigen agenda en denken beperkt mee met een commercial. Ze willen vooral hun eigen artiesten pushen. En terecht: dat is hun werk. Feitelijk heb je te maken met 2 merken, met ieder een eigen uitstraling en planning: de artiest is een merk met een eigen planning (zoals lang van tevoren geplande optredens en albums), maar het merk net zo goed. Dat heeft vaak een marketingplan en visie voor enkele jaren. Een beetje flexibiliteit en inlevingsvermogen van alle partijen is dus gewenst. En daarmee doel ik niet op een wedstrijdje ‘wie kan z’n eigen bedrijfsnaam het vaakst noemen’. Jammer."
Heineken is goed in bier maken en verkopen. Starbucks verkoopt koffie. Muziek ontdekken, opnemen en daar geld aan verdienen is niet iets waar zij noodzakelijkerwijs goed in zijn. Ik denk dat grote maatschappijen de weg zo kwijt zijn dat andere bedrijven zoals Starbucks terecht denken, wat zij doen kunnen wij ook. Maar uiteindelijk is Starbucks er om koffie te verkopen en de rest zal daar altijd ondergeschikt aan zijn. Ze kunnen natuurlijk wel veel mensen bereiken maar dat kan Appie Heijn ook..
BeantwoordenVerwijderenMisschien is Apple wel een partij die hier wat toe kan voegen. Maar die hebben dan ook weer wel verstand van muziek verkopen (iTunes). Ik denk serieus dat de rest van de grote platenmaatschappijen wel kan inpakken als Apple een van de majors overneemt.
Ik kan reageren vanuit het gezichtspunt van 'reclamemakers'. Zoals ik het zie: Muziek zal/kan nooit Het Idee zijn van een commercial. En het creatieve idee is koning in reclame. Wat de muziek bijdraagt aan dat idee (en ik onderschat die bijdrage zeker niet), kan op het laatste moment veranderen door zoiets als een beslissing in de edit. En dan zit je met je geclearde track of je hand crafted compositie. Soms blijkt bijvoorbeeld ineens die langzame broeiende track niet te werken, dan moet het voluit knallen zijn. Of de song die met veel moeite is uitonderhandeld, wordt dan ineens weggeblazen door een nikserig stockmuziekje (omdat de muzieklaag in de montage onbelangrijk wordt).
BeantwoordenVerwijderenDit vraagt sowieso flexibiliteit van 'partijen die muziek regelen'. Ik kan het niet helemaal inschatten - omdat mijn werk niet het regelen van rechten op muziek is, maar het bedenken van ideeen - maar ik weet dat er altijd zuchten van verlichting worden geslaakt als met bepaalde partijen gewerkt moet worden om snel iets goeds te regelen. En wat ik zeker weet is dat de reclamewereld die hier beschreven wordt als 'een jungle', de muziekwereld ziet als een ondoordringbaar oerwoud. Muzikanten moeten vooral rekenen op geluk. Niemand in de reclame zit te wachten op een bepaald muziekje (behalve als liefhebbers misschien). Nee, het wachten is op een briljant idee. En als dat liedje net toevallig op een bureau ligt, en die past perfect...dan misschien als de edit na opmerkingen van de klant niet ineens verandert...
W