Perfect Kerstkippenvel (door St. Paul)

Nomen est weer eens omen, want als iemand het heilige feest muzikaal kan, mag en moet omlijsten is dat natuurlijk St. Paul. De derde uit de reeks Perfect Kippenvel bevat wederom een mix van muziekstijlen die allemaal één ding gemeen hebben: kippenvel. En deze kreeg dus als extra een flinke scheut Kerst mee. We wilden 'm Perfect Kalkoenenvel noemen, maar die woordgrap zou uiteindelijk toch geen recht doen aan de kwaliteit van dit kerstkado. Hallelujah.

Lees voor het volle genot de track-by-track beschrijving van St. Paul onder het artwork & de tracklisting. Dan leer je bijvoorbeeld wie de moeder van B.A. is en dat ze een geweldige zangeres is.

HIER voor Mac,
HIER voor PC.


1. O.V. Wright - A Nickle And A nail
Waar mijn oudste broer mij altijd een dubbeltje gaf als ik voor even mijn mond hield, kreeg O.V. altijd geld van zijn moeder als-ie vooral maar bleef zingen. De oogappel van producer Willie Mitchell. Mooiste stem uit de zuiderlijke soul. Hij werkte samen met de muzikanten die later de huisband van het Hi-label (Al Green, Syl Johnson) zouden vormen. De nummers "Motherless Child" en "Let's Straighten It Out" zijn beide succesvol door de Wu Tang Clan gesample't. Dit is zijn hoogtepunt uit de vroege jaren zeventig, "A Nickle And A Nail".

2. Go-Betweens - Spring Rain
Ongelooflijk dat deze band al in 1978 muziek maakte en dat tot aan de dood van de zanger (2006) zeer verdienstelijk zou blijven doen, zonder ooit echt door te breken. De drie platen om te hebben zijn "Liberty Bell" and The Black Diamond Express", "16 Lover's Lane" en de ontroerende zwanenzang "Oceans Apart". Dit is een hoogtepunt uit hun Smiths-periode, "Spring Rain".

3. Electric Light Orchestra - Moment In Paradise
Het is dat ik er al een heb anders kreeg ik wel een baard van die onophoudelijke stroom aan pianopopbands die 'radiovriendelijke' muziek maken. Yuk. Carolina Liar, Milow, Keane, Novastar, Coldplay. Kan er iemand tegen Snowpatrol zeggen dat het nou echt wel genoeg is geweest? Als je het mij vraagt hebben ze allemaal erg goed naar het album "Zoom" van ELO geluisterd. Een flop uit 2001. Ten onrechte. Want liever één "Moment In Paradise" dan "Chasing Cars" de rest van mijn leven.

4. Michael Jackson - People Make The World Go Round
Kon niet ontbreken. Vanaf het moment dat ik de rompertjes liet voor wat ze waren en een beetje kon bewegen deed ik dat op de muziek van Michael Jackson. Uiteraard is er de niet genoeg te prijzen samenwerking met producer Quincy Jones. Maar vaak wordt vergeten dat hij voor die tijd ook al zeldzaam mooie muziek maakte. Getuige deze hemelse versie van "People Make The Word Go Round".

5. Frank Sinatra – Michael And Peter
Dit liedje heb ik aan Spinvis te danken. Hij was te gast in mijn show op KX radio en had één nummer dat toch echt gehoord moest worden. Van een album ("Watertown") waar er wereldwijd maar 30.000 van verkocht waren. Een uniek dieptepunt in de carrière van Frank Sinatra. Het liedje heet "Michael And Peter" en mijn hart stopt elke keer opnieuw wanneer ik het hoor. Minder champagne en meer soul maakt van dit nummer als ook het hele album een must have uit de vroege jaren zeventig. De compositites op "Watertown" zijn allemaal van Bob ‘Beggin’ Gaudio en Jake ‘Dazed And Confused’ Holmes.

6. Della Reese - It Was A Very Good Year
Een nummer van Sinatra. Uitgevoerd door de moeder van B.A. Baracus. Ja, die ja. De laatste jaren vooral bekend als actrice, met name voor televisie. Groot geworden in de jaren vijftig en zestig als eigenzinnig crooner van sterk door jazz, gospel en soul beïnvloede muziek. "It Was A Very Good Year" is een welkom off-beat moment op de betere dansvloer.

7. Dead Man's Bones - Lose Your Soul
Klinkt als de keerzijde van Kerst. Hou je van kinderen? Na dit album niet meer. Ze zingen in koor over zombies en de dood met een ernst die zelfs de necrofiele vriend van Theo Maassen niet trekt. Beklemmend mooi. We wish you a scary christmas!

8. Langley School Project - In My Room
Als Dead Man's Bones ergens de mosterd heeft gehaald dan is het wel bij deze cult classic: Schoolkinderen zingen bekende popliedjes. David Bowie zei zelf over hun versie van Space Oddity: "A piece of art that i couldn't have conceived of, even with half of Columbia's finest export products in me." Deze cover van The Beach Boys vond ik dan toch weer wat meer Kerst-fähig.

9. Bibio - Lover's Carvings
Waarom sommige albums wel en andere niet blijft een raadsel. Als er gevraagd wordt naar je favoriete artiesten dit jaar en je zegt 'Bibio natuurlijk!' dan is de reactie niet zelden 'Ja en nou even serieus'. De meest recente release is een makkelijk tussendoortje, maar "Ambivalence Avenue" is het album dat duizend malen kleurrijker is dan de hele garderobe van Daryl van Wouw bij elkaar op de kermis. Afrikaanse ritmes, folk, lichte electronica en bovendien de lievelingsplaat van die andere held van het afgelopen jaar, Kyteman.

10. Jon Lucien - A Time To Fly
Zie maar eens stil te blijven zitten als dit op staat. Lukt niet. Als een montere variant op Terry Callier maakt Jon Lucien een warme combinatie van soul, jazz en latin. Soulfood uit de hoogovens. En nou maar hopen dat dit nummer niet gedraaid wordt, mocht je ooit dronken achter de microfoon op een karaoke avond belanden.

11. Aretha Franklin - Sweet Bitter Love (Demo Version)
Te vinden op de recentelijk verschenen compilatie "Rare And Unreleased Recordings From The Golden Reign Of The Queen Of Soul". Ik wou voor deze derde Perfect Kippenvel per se geen artiesten van eerdere edities kiezen. Maar dit nummer schreeuwt, smeekt, huilt om gehoord te worden. Aretha op haar kwetsbaarst en dus best.

12. Midlake - Roscoe (Acoustic Version)
Meer herfst dan winter. Het nu al klassieke album van Midlake, "The Trials Of Van Occupanther". Dit is de B-kant van de single "Head Home". Zij gaven misschien wel het beste optreden op een Avond van het Kippenvel ooit. Het derde album staat gepland voor februari. Vol verwachting klopt ons hart.

13. Dark Star - Aidys Girl's A Computer
Dit nummer klinkt als Kerst in een ander sterrenstelsel. Ook te vinden op de onmisbare compilatie "5 Years Of Hyperdub". Spannende productie en de opmaat naar een nieuw decennium. Kippenvel kent vele vormen, dit is er één van.

14. Shout Out Louds - Tonight I Have To Leave It
Het ultieme 'Hej, op welke CD van The Cure staat dit?' nummer in mijn sets van de laatste jaren. Handen in de lucht in Duitsland. Vraagtekens bij ons. Vier minuten popperfectie uit Zweden. A life-affirming joy zeggen de Britten dan. Genoeg geografie zeg ik. Laat ons dansen!

15. U.S. Music With Funkadelic - I Miss My Baby
Ik was als DJ support van Anouk tijdens haar shows in Rotterdam en Antwerpen. Dat werkte wonderwel. Op vol volume in een uitverkocht Ahoy "I Know it's You" van Donny Hathaway draaien vlak voor het optreden. Kippenvel op de muren. Ook deze satelliet van Parliament en Funkadelic bleek een niet te negeren sfeer stempel.

16. Marien Dorleijn (MOSS) - I Like The Chemistry (opname: OnderInvloed.com)
Er waren voor mij dit jaar 3 opmerkelijke wederopstandingen. Jack Peñate die van luchtige indie naar grootse en volle ritmiek uitwijkte voor het onvolprezen album "Everything Is New". Paolo Nutini die van posterboy in één klap rasentertainer werd. En MOSS. Zo ongemakkelijk als Matthijs van Nieuwkerk de woorden 'Afrikaanse ritmes' uitspreekt, zo gemakkelijk integreert MOSS ze in hun muziek. Dit is een kale, akoestische versie van de eerste single. Marien zingt als Neil Young na een frisse boswandeling in zijn beste dagen.

17. Del Shannon - Gemini
Een flop in de tijd omdat The Further Adventures Of Charles Westover (zijn echte naam) niet voldeed aan de verwachtingen van het publiek. Op dit album weinig rock 'n roll, falsetto of tienerproblematiek. Zoals voor zoveel artiesten eind jaren zestig was dit zijn poging om het Beatles-album "Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band" te evenaren. Dat lukt natuurlijk niet, maar "Gemini" is een psychedelische popparel van het fijnste soort. Dat moet ook Pilooski gedacht hebben toen hij hiervan een edit maakte. Del Shannon schoot zichzelf in 1990 door het hoofd.

18. The Welcome Wagon - Skilled Reference (Early Demo)
Terwijl ik deze compilatie maak is het zo goed als Kerst. Dus een zwaar religieuze band lijkt me wel gepast: The Welcome Wagon. Ik geloof niet dat ik een week in hun schoenen zou willen staan. Ik geloof niet. Wat deert het wanneer er zo'n mooi liedje als deze op staat. Om met Woody Allen te spreken:

To You, I'm An Ahteist
To God, I'm The Loyal Oppostition

19. Eddie & The Hot Rods - Do Anything You Wanna Do
De broer van de zanger van Talk Talk, Ed Hollis, was niet dé Eddie van The Hot Rods. Maar wel hun manager. Zo nu en dan schreef hij ook eens wat. Iets dat je je nu nauwelijks nog kunt voorstellen. Een kantoorklerk van Sony die een rock 'n roll hit schrijft. In ieder geval is dit een instant aanstekelijke, maar enigszins vergeten pubrock klassieker.

20. Big Dee Irwin - The Christmas Song
Vooruit. Eén kerstnummer dan. Gelijk ook maar mijn all-time favorite. Big Dee Irwin. Hij werkte in een vroeg stadium al samen met mensen als Phil Spector en Swamp Dogg. Hij schreef nummers voor onder andere Isaac Hayes, The Isley Brothers en The Hollies. Maar de tweede stem in dit nummer zou meer bekendheid vergaren dan hij zelf. Little Eva was een bepalende stem uit de Girl Group Era en haar monsterhit "Locomotion" is nog steeds regelmatig te horen. Samen schreven en zongen zij dit nummer naar grote hoogten.

21. Marvin L Sims - Danger
Er bestaat geen artikel op Wikipedia van Marvin L Sims en in de enige bio die ik van hem kon vinden stond in hoofdletters geschreven dat de man veel fans had in Japan. Dan weet je het wel. Luister één keer naar "Danger" en gun Marvin de wereld. Het kan zich meten met het beste van Al Green of Otis Redding. Goed voor winterse dagen in een diep en donker december.

22. Kevin Lamb - All Change Now
Op eerdere Kippenvelcompilaties stonden respectievelijk Sibylle Baier en Jackson C. Frank. Ook op deze editie van Perfect Kippenvel moest en zou een verloren folkzanger komen. Aan Kevin Lamb de eer. "Who Is The Hero" is het titelnummer van een groots en meeslepend album uit productioneel gezien misschien wel het mooiste jaar uit de popgeschiedenis: 1970. Je zou ieder beginnend muzikant zo'n strijkorkest gunnen als hij ter beschikking had voor dit bij de release reeds vergeten album.

23. The The - Slow Emotion Replay
Iedereen heeft wel van die CD's die alles zeggen over hun leven. Die met periodes maar blijven terug keren in je stereo. Die je van voor tot achter kunt dromen. Die je toch altijd blijven verrassen in hun gelijk. 'Ja! Zo is dat! Dat zeg ik! Hou op met me!' "Dusk" van The The is zo'n CD voor mij. "Slow Emotion Replay" het nummer dat nooit verveelt.