Zo doet GRAM dat (2)

Marg van Eenbergen alias GRAM was de eerste muzikante die op EHPO liet zien hoe ze haar zaken online aanpakt. Deze week trekt ze de stekker uit dat project: "Ik houd ermee op. Vanaf september 2008 heb ik 24 uur per dag een webcam laten uitzenden wat er allemaal in m'n home-studio gebeurt in het voortraject naar het tweede GRAM-album, en dit dagelijks aangevuld met Tweets, blogs, foto's en acties waarbij het publiek kon meebeslissen over de plaat. En dan iedere week ook nog een YouTube over de voortgang van het creatieproces, inclusief alle demo's. 68 weken lang, iedere week! Af en toe dacht ik dat ik gek werd van al het werk, maar terugkijkend is het de leukste en meest vruchtbare pre-productieperiode van mijn carrière geweest."

Toen Marg in de zomer van 2008 voor zichzelf formuleerde wat de volgende stap voor GRAM zou zijn, stonden haar 3 dingen helder voor de geest:

1. "Ik wil samenwerken. Ik ben nu eenmaal een 'band'-type, geen solozeiler.
2. Ik wil samenwerken. Interactie met publiek is altijd de grootste kick geweest.
3. Ik wil samenwerken. De debuutplaat had ik in m'n eentje geproduceerd, maar dat is de meest oncreatieve hel geweest die ik ooit heb meegemaakt. Ik wil een (mede-)producer.

Wensen 1 en 2 kwamen uit: GRAM is nu echt een viermansband, met leden die een heel eigen persoonlijkheid hebben, en het hele webcam-YouTube-project bracht me meer publieksinteractie dan ik had durven dromen. Wens 3 was een stuk moeilijker in te lossen. Eigenlijk kon ik maar 1 persoon bedenken die zoveel muzikale ingrediënten door elkaar gooide als ik zelf altijd deed en daar ook nog eens echt bijzondere sounds mee weet te realiseren. Maar helaas: ondanks dat Simon 'C-Mon' Akkermans geïnteresseerd was, ging de nieuwe C-Mon & Kypski-plaat voor. Aaaargh, grom, maar toegegeven: als je We Are Square luistert is goed hoorbaar dat zo'n meesterwerkje tijd kost. Begrijpelijk dus, maar voor mij zat er niets anders op dan doorgaan met songschrijven en knarsetandend naar een andere producer te zoeken.

Het afgelopen jaar heb ik in binnen- en buitenland verschillende producers gesproken, die allemaal een heel eigen werkstijl voorstelden. Ondertussen schoot ik alle kanten op qua songmateriaal, moest ik nog maar 'ns wat langer doorgaan om genoeg songs te hebben voor een coherent album, vertrok m'n halve band voor maanden op tour... Kortom: alles viel vies tegen qua tijdsplanning. Het was inmiddels herfst 2009 en ik moest echt een knoop doorhakken wat betreft producer en songmateriaal. Al die tegenslagen bleken echter een blessing in disguise te zijn, want C-Mon liet weten nu vrij te zijn en graag de plaat te willen doen. Spannend voor iedereen, want het is geloof ik de eerste keer dat hij een 'normale' band produceert."

Toen ze een paar dagen geleden letterlijk de stekker uit het webcam-project trok, besefte Marg dat de cirkel rond is: "Ik ben weer terug bij mijn beginwensen, en nu gaan we al het voorwerk verzilveren. Zonder meekijkend publiek echter, om op een spreekwoordelijk eiland 'dingen te laten gebeuren zoals ze gebeuren'. Tot nu toe heeft de samenwerking met C-Mon al heel verrassend uitgepakt: de eerste muzikale stappen wijzen in een heel andere richting dan wat je op grond van zijn eigen platen zou verwachten."

Tot het tweede album af is houdt GRAM een complete radiostilte. De resultaten van 68 weken volledige openheid blijven natuurlijk online: op YouTube, Twitter, Facebook en GRAM's weblog. Succes met opnemen, Marg, C-Mon en band!