Diesel Disko doet het zo - een clip opnemen (een How-To fotostrip!)

Trio Diesel Disko maakte een clip bij nieuwe single New York, helemaal zelf. Zanger, gitarist en toetsenist Martijn Doolaard vertelt hoe: 'Tijdens de eerste brainstormsessies kwamen we op te gekke ideëen: spaceships door Google Earth laten vliegen, Manhattan nabouwen met foamboard, etc. Het kwam er steeds op neer dat het te duur, te gek, te moeilijk, te onuitvoerbaar was. Hoe leg je de grootsheid van New York vast, zonder dat je budget hebt om met de hele crew naar de States te vliegen?

Uiteindelijk zijn we met kunstenaar/illustrator Rik Wielheesen om tafel gaan zitten om iets met illustratie te doen. Als we niet naar New York kunnen, halen we New York hierheen! Het idee was om de band te laten spelen voor een greenscreen, waarbij Rik een herkenbare setting zou tekenen als achtergrond (geïnspireerd op een filmpje van Steven Johnson). Na een aantal probeersels met greenscreen werden we daar niet blij van. Het was nep en niet groots genoeg. We wilden iets maken dat echt was: geen greenscreen, geen CGI, geen animatie. Uiteindelijk kwamen we op het volgende idee: de band speelt in een New Yorkse setting die tijdens het spelen gebouwd wordt, met als achterliggende gedachte 'New York 's not far anymore', de hook van het liedje. Rik begon meteen met schetsen:

Het decor zou een muurschildering worden met het Vrijheidsbeeld op ware grootte. Vet idee hoor! Maar hoe krijg je dit voor elkaar binnen een maand tijd, zonder steun van een platenmaatschappij?

Simpel, gewoon beginnen:

In Adobe Illustrator hebben we een foto van de kroon van het Vrijheidsbeeld teruggebracht naar een gestileerde vorm van een cirkel met 5 punten.

Na een paar rondjes Praxis gingen we aan de slag in Electron Breda, waar Riks atelier gevestigd is. In 3 dagen stond het vrijheidsbeeld overeind, geheel van hout:

De muurschildering, hier nog in het klein, is door Rik getekend. Het is een compilatie van de beroemdste gebouwen in Manhattan, o.a. Empire State Building, Chrysler Building, Union Square, Flatiron en de Brooklyn Bridge.

Vervolgens is de tekening geprojecteerd en met potlood overgetrokken.

Voor de muurschildering werd de hulp ingeschakeld van twee grafitti artists: Stefan van den Heuvel en Roald van den Broek. Stefan is designer en ken ik nog van de kunstacademie en Roald had de eerste bandfoto's van Diesel Disko gemaakt. Samen met Rik zouden zij de "kleurplaat" in gaan kleuren. De foto's hierboven zijn van de generale repetitie.

Voor de shoot hadden wij de loods van Electron 3 dagen ter beschikking. De eerste twee dagen hebben we besteed aan het opbouwen en testen van de set en alles tot in de puntjes voor te bereiden. We hadden bedacht dat de kleuren voor de videoclip wit, zwart en roze moesten zijn. Alles moest in die kleuren, op huidskleur na. De roze kleding werd bij één winkel gekocht zodat er geen verschillen ontstonden. De roze sokken gingen mee naar de verfwinkel om met exact dezelfde roze verf terug te keren.

Ook de instrumenten zijn helemaal ontleed om ze zwart-wit te verven. Onze stagehand Robin is een volle dag bezig geweest om de hele gear op te poetsen. Zelfs op de het frontje van de basversterker staat het DD logo in roze.

Om de set geheel wit te krijgen werden rollen karton van 20 meter lang over een breedte van 12 meter op de vloer en wand geplakt. De dag vooraf aan de shoot zijn we van 9 uur 's ochtends tot 3 uur 's nachts bezig geweest met de set klaar krijgen. Je ziet het niet zo goed, maar helemaal links heeft Dirkjan zijn pyjama al aan.

's Ochtends vroeg op de dag van de shoot. Alles is nog maagdelijk wit.

Merle Holterman, die zich na een oproep via twitter had aangeboden, zorgt ervoor dat iedereen strak in de make-up zit.

Met het maken van de Sweet Dreams videoclip hadden we erg goede ervaringen met cameraman Dick Harrewijn. Wij vroegen hem daarom ook om New York te filmen. Ook voor het licht en andere filmtechnische zaken heeft hij een enorm belangrijke rol gespeeld. Met behulp aan de filmmakers van Turbo Turbo kwamen we aan 2 studenten van de Willem de Kooning Academie die het licht deden:

De eerste testshots. Het was december dus ontzettend koud op de betonnen vloer van de loods. De geitenwollen sokken van Dirkjan waarom daarom geen esthetische keuze:

In de refreinen zie je totaalshots van de band en de muurschildering. We hebben dit 300% vertraagd opgenomen en achteraf weer versneld naar normaal tempo. Dit is gedaan om meer progressie in de muurschildering te laten zien. Het was een behoorlijke uitdaging om synchroon te spelen op het extreem lage tempo. We hebben het van te voren ook een aantal keer moeten repeteren.

Voor de shots van bovenaf reden we met een stelling van 6 meter hoog over de set. Dirkjan en ik zitten samen met de cameraman bovenop terwijl Hanz beneden zijn werk doet.

Dirkjan heeft heerlijke hutspot en tosti's gemaakt voor de hele crew!

Voor het laatste shot wilden we gebruik maken van confettibommen. Robin, Pieter en Bart zaten achter het vrijheidsbeeld om deze precies op tijd af te schieten. Helaas was het resultaat minder episch dan we hadden voorgesteld en was het lullige knalletje eigenlijk ook net te laat dus heeft de videoclip niet mogen halen. Desalniettemin was het een euforische laatste take!

2 uur 's nachts. Alles is gefilmd. We zijn blij & kapot!' Het resultaat:

Met dank aan:

Rik Wielheesen: concept&illustration
Martijn Doolaard: art-direction/design
Hanz Lasthuis: decor/production
Dick Harrewijn: camera/colour grading
Django Agterberg: editing
Les Lahumeten: visual effects
Stefan van den Heuvel: illustration
Roald van den Broek: illustration
Pieter van den Berg: light
Bart Kalkman: light
Stan Widdershoven: clapper loader
Merle Holterman: visage
Sebastiaan Versteeg: production set
Dirkjan van Oord: catering
Joris Postulart: PR
Robin Nieuwenhuizen: assistant production