Perfect Dévics, according to André Kuijpers

André Kuijpers, 'meer een Facebooker dan een twitteraar', schrijft voor FileUnder en, nee man, niet die ruimtevaarder (die mist een 'j'), maakte deze Perfect. Van een band die ik persoonlijk niet kende. Al vaker gezegd: dit soort ontdekkingen zijn het leukst bij de Perfect-serie. Daarvoor zijn we de serie begonnen. Compilaties van fans voor liefhebbers. En wij zijn weer liefhebbers van fans. Misschien kende je het al, Dévics, dan is dit een briljante verzameling. Kende je ze nog niet... You're in for a melancholic treat! Onder het artwork de perfecte bijsluiter van André.

HIER de download,
HIER de lijst in Spotify.

Over een half uurtje: Marco Borsato doet het zo - met Hyves.'In februari komt op Fat Cat het nieuwe album 'Lumiere' van Dustin O’Halloran uit. Voor mij een reden om eens een poging te wagen om een Perfect Dévics samen te stellen. Dustin en zangeres Sara Lov, beiden momenteel druk bezig met hun solo-projekten, zijn de kernleden van de uit Los Angeles afkomstige band. De Dévics lopen als een soort rode draad door mijn muziekverleden.

Ooit ontdekt dankzij de avontuurlijke programmering van het helaas ter ziele gegane Virus-festival te Eindhoven. Ik zie nog steeds voor me hoe mijn lief op de promo van My Beautiful Sinking Ship afstoof toen Sara een aantal daarvan in het publiek strooide. Ik viel als een blok voor het haarfijne gevoel voor melodie van multi-instrumentalist Dustin in combinatie met het unieke stemgeluid van Sara. Ook Simon Raymonde bleek gecharmeerd van het duo en tekenende ze voor zijn label Bella Union. Voor mij was dat label een openbaring: Trespassers William, The Czars, Françoiz Breut, Bikini Atoll, The Dears, Laura Veirs, stuk voor stuk acts die precies in mijn straatje passen. Helaas werd Nederland overgeslagen tijdens de promo-tour van opvolger The Stars At Saint Andrea - een van mijn favoriete albums aller tijden – dus besloten we een lang weekend Århus (Denemarken) te boeken. “Who are those people that drove all the way from The Netherlands to see us? You made us feel pretty damn good...” Ik zag ze daarna nog een keer in de Paradiso bovenzaal. De opkomst was schandalig laag. Zo’n 12 man. Ik ben nog steeds geneigd de schuld te geven aan de timing – snikhete zomerdag, WK 2006, de rare aanvangstijd van 18:00 uur – maar besef eigenlijk ook wel dat het tussen Nederland en de Dévics gewoon nooit wat is geworden. Tussen mij en de band wel.

Het eerste solo-album van Dustin, Piano Solos, was mijn eerste recensie voor Fileunder.nl, de site waarvoor ik later een interview met Sara afnam. Tot mijn grote vreugde dook de zangeres op als gastzangeres bij The Czars. Frontman John Grant schonk ons vorig jaar het wonderschone Queen Of Denmark waarop Sara wederom te horen is. Begin dit jaar zag ik eindelijk Dustin een keertje live aan het werk bij een Incubated avond. Uiteraard vroeg ik hem of de kleinschalige tour die ze als de Dévics onlangs in China deden, betekent of ze de band een nieuw leven in gaan blazen. “Jawel hoor, als we het wat minder druk hebben met onze solo-projekten pakken we de draad weer op.” Ik kan amper wachten.'

- André Kuijpers