Perfect Amy Winehouse † (according to @Guuzbourg)

Een ode aan Amy Jade Winehouse met juist niet de usual suspects. Of zoals Guuzbourg het stelt in zijn bijsluiter: 'die horen bij je in je in kast staan'. Dan zou deze Perfect dus niets toevoegen. Amy. Wat kwam ze hoog. En wat viel ze diep. Ze blééf maar vallen. Ongelofelijk. Maar goed, alles is al gezegd. Tijd om te luisteren. Naar Amy. En anderen. Lees onderstaand verhaal van Guuz en je begrijpt waarom.

HIER de download.
Helaas zijn slechts 2 nummers te vinden op Spotify. Gelukkig wel op Grooveshark dankzij Digimuziek:



'Dit is een rare aflevering van de Perfect-serie. Er zijn ten eerste weinig liedjes geselecteerd. Tien, om precies te zijn. Net zoveel als op Back to Black, het meesterwerk van Amy Winehouse. May God rest her soul.

En op die 10 geselecteerde liedjes is Amy vaak niet eens te horen. Waarom niet gewoon de beste nummers van haar 2 albums geselecteerd, aangevuld met live-opnames, remixen en duetten, zult u wellicht vragen? Wel, die 2 albums horen gewoon bij u in de kast. Of ze staan al in uw Amy-playlist op Spotify.

Deze Perfect Amy kent een aantal minder eenvoudig te vinden versies. Hoor de jonge Amy, zichzelf begeleidend op gitaar, eens diep gaan in een schitterende versie van I Heard Love is Blind. Live gezongen in de BBC-show van Jonathan Ross - toen die nog een BBC-show had. Ook schitterend gezongen is Love is a Losing Game, met enkel een Fender Rhodes. En wat blijft ze prima overeind naast The Modfather, in een cover van de vrijwel vergeten Etta Jones die ze zongen bij Ome Jools.

Over covers gesproken: de liedjes van Amy bleven overeind in versies van zeer uiteenlopende artiesten. Elbow, Arctic Monkeys, Paolo Nutini. Ze is veel vaker gecovered, deze vond ik de mooiste. Leslie Gore's It's My Party zong ze op een album van Quincey Jones - geen geweldige versie, wel het laatste wat ze bij leven uitbracht.

Verder een remix van Some Unholy War door Salaam Remi, die een paar nummers voor haar produceerde. Remi plaatste deze versie op zijn site, de dag na de dood van Amy. Mooier dan de versie op Back to Black, zeker. En ten slotte 2 artiesten waarvan ze een flardje leende voor haar eigen nummers, Marvin & Tammi duiken op in het intro van Tears Dry On Their Own, The Icemen (met Jimi Hendrix op gitaar) zitten in He Can Only Hold Her. Ik had Nas er ook nog bij kunnen doen (Made You Look heeft dezelfde beat als In My Bed). Maar ach. Zo is 't wel genoeg.

Hoewel het wat Amy betreft eigenlijk helemaal niet genoeg was. Had ze maar. Hadden zij maar. Hadden wij maar. Amy, Amy, Amy. Het had veel mooier moeten zijn.' - Guuzbourg, 1 augustus 2011.