HIER de download,
HIER Mischa's selectie in Spotify,
HIER de complete Smile Sessions.
Enjoy! Smile!

Niet dat je nummers van Smile nog nooit gehoord hebt. Nummers als Heroes & Villians, Good Vibrations en mijn favoriete Beach Boys song Surf’s Up vonden hun weg naar andere Beach Boys albums. Good Vibrations was een instant classic die de Beatles omver blies en de lat voor de onderlinge competitie weer wat hoger legde. Maar ook het hele Smile album circuleert al lang als bootleg. Ik herinner me nog als de dag van gisteren de gelukzaligheid die ik voelde toen ik in een Londense platenzaak op de LP stootte. Eerder had ik in de Jordaan al een cd-versie op de kop getikt, maar die was ondertussen stukgedraaid. Hetzelfde geldt inmiddels voor de LP trouwens.
Meer nog dan de officiële release ben ik verheugd dat het Genie dus kan meemaken wat zijn magnum opus teweegbrengt. Je moet dan wel 120 euro neertellen voor de 5 cd-box, 2 LP’s en 7”-singles, maar dan heb je wel het goud van de popmuziek in handen. Niet dat ik denk dat Brian Wilson vandaag de dag een cent tekort komt, maar ik gun hem die royalties: loon naar werken, niet waar.
Maar waarom bracht de schimp Brian Wilson in 2003 dan een opnieuw opgenomen versie van Smile uit. Die versie doet een enorme afbreuk aan het mysterie van Smile. Dat album is een schande, een commercieel idee om fans die al lang op hun honger zaten geld uit de zak te kloppen. Het Genie ging Smile ook live spelen, maar ook dat was enigszins ontluisterend. Vanop de eerste rij van de Koningin Elisabethzaal in Antwerpen aanschouwde ik het Genie, maar hij zong verre van hemels, las zijn teksten van een autocue en speelde op een elektrische piano die niet was aangesloten. Een aanfluiting, maar toch … in een ruimte zijn met Brian Wilson en dezelfde lucht inademen was al meer dan voldoende.
En ook al was zijn stem al lang niet meer die van het Genie in 1966, het was adembenemend spannende muziek. Nog altijd. De Beach Boy stortte een zandbak met wit zand in zijn living, plantte zijn vleugelpiano erin en nam blootvoets Heroes & Villians, Cabin Essence, Wonderful en mijn favoriet Surf’s Up op. Probeer je tranen maar eens te bedwingen bij al dat moois: hoor die piano, dat basloopje, de belletjes en het blazende koper. Maar ja, een zandbak in je living, het is een dunne lijn tussen genialiteit en gekte. Maar het kan nog gekker: het knagen op groenten als instrument in Vega-Tables, en het hamergeklop, gezaag en geboor in I Wanna Be Around/Friday Night bijvoorbeeld. Sensationeel, daar kan de vernieuwingsdrang van Radiohead nog een puntje aan zuigen. Let op, we spreken over 1966, weet je nog.
Maar de ultieme gekte en een reden dat Smile nooit is verschenen, is het nummer Mrs. O’Leary’s Cow, waarin het Genie het klaarspeelt een orkest als een vlammenzee en loeiende sirenes te laten klinken. De orkestleden spelen ieder hun partij met een plastic brandweerhelm op hun hoofd. Maar als op diverse plekken in LA branden uitbreken, is het Genie ervan overtuigd dat dat door zijn muziek komt.
Beleef Smile en hoor dat het Genie Brian Wilson met de officiële release van Smile ook eindelijk officieel en voor altijd en eeuwig de competitie met de Beatles in zijn voordeel beslecht … Smile wordt het album van het jaar, van de 21ste eeuw en heel de geschiedenis van de popmuziek.
PS. Koop ook dat officiële album (er is ook een versie van een euro of 20) en bezorg het Genie een gouden plaat! Wil je wel die unieke Smile Sessions box? Bij Amazon.de kost ie €122 en krijg je hem gratis thuisbezorgd. Bij bol.com leg je er dik 25 euro meer voor neer.' - Mischa Verheijden

2 opmerkingen:
"...een schimp...". Seriously? Dan kan ik natuurlijk gaan schamperen, maar misschien wil iemand toch wel even die -p weg halen...
Done, meneer :-)
Een reactie posten