@TheSidekicksNL doen het zo - stemmen werven

Niek drumt bij The Sidekicks, een band met een kekke functionele site, gratis EP op Bandcamp, clip op YouTube, te vinden op Facebook en Twitter. Hij beweert: 'Wil je kans maken op een plaatsje in de kwartfinale van De Grote Prijs Van Nederland? Dan roep je je fans op om op jouw vakje te klikken. Ook Next Best Band, LiveXS en andere organisaties werken met een stemsysteem. Dat is soms vervelend, want dan gaat het meer om je PR-kwaliteiten dan je gitaar- of drumskills. Toch ontkomen weinig bands eraan...'

Muziektijdschrift LiveXS schreef eind 2011 een wedstrijd uit: de Local Hero van het Jaar-contest. Iedere maand wordt een beginnende, opkomende act gekozen. De groep die de meeste stemmen verzamelt, wordt local hero van het jaar en mag spelen op Eurosonic in Groningen. En dat is een leuke plek om te spelen als beginnende band! The Sidekicks waren een van de twaalf gelukkige acts.
Niek: 'Onze band stond na een paar dagen bovenaan de lijst, samen met Hunting The Robot en Two Days Left. Het was een gekkenhuis: elke dag riepen wij via Twitter, Facebook en Hyves iedereen op om te stemmen. We smeekten en deden valse beloftes. “Als je op ons stemt, staat er morgenvroeg een taart op je stoep!” Elke stemmer een snoepzak, of een tongzoen van een bandlid naar keuze. Het sloeg allemaal nergens op. Maar grappige verzoekjes werken beter dan een formeel berichtje.

We werden uiteindelijk ingehaald en stonden tweede. Wat goed werkte, was mensen aanspreken op de Facebook-chat. Met de voornaam natuurlijk, want anders is het onpersoonlijk. Eén muisklik is blijkbaar teveel werk, maar als je het persoonlijk vraagt, doet bijna iedereen het. Zelfs mensen die je nauwelijks spreekt, zoals mensen van je basisschool die je onlangs hebt toegevoegd. We logden in bij onze broers en zussen en stuurden iedereen via hun accounts een chatberichtje.

Maar na een tijdje is je netwerk gewoon op. “Ik heb al lang gestemd, joh!” Mensen vonden het langzaam maar zeker irritant. Stemmen werd spammen. Wij hoorden het overal: op school, op het werk. “Kun je niet kappen met die onzin?”
Toen hebben we met de band overlegd. Hoe kom je in 5 dagen tijd aan zoveel mogelijk stemmen zonder te spammen? Het begon als grap, maar we hebben het volgende plaatje in elkaar geknutseld met Photoshop [click = big]:
Deze actie sloeg op een of andere rare manier aan. We werden opeens veel gelike’d en vrienden deelden het plaatje. Het aantal mensen dat onze website bezocht steeg ook. We besloten om door te gaan met de fotoshops, elke dag een paar. Zo stonden we die week ‘op de foto’ met Zanger Rinus, de Koningin, Barack Obama, 50 Cent, Snoop Dogg en Lil’ Jon: of je zo vriendelijk mogelijk wilde zijn om op The Sidekicks te stemmen. Omroep Brabant viel het op. Ook vrienden en fans deden mee met de actie:
Binnen 2 dagen wierven we meer dan 500 stemmen. Maar dat was nog niet genoeg. Daarop besloten we met 2 laptops naar de Rockacademie in Tilburg te fietsen. Daar hebben we met zijn drieën gestaan, in de hal. Iedere student die voorbij kwam, lieten we inloggen via Facebook. “Wil je op ons stemmen? Dan maken we kans om op Eurosonic te spelen!” Een aantal voorbijgangers was benieuwd naar onze muziek, maar de meeste studenten dachten: f*ck it, gewoon stemmen en doorlopen. Het klinkt heel schooierig, maar je doet op dat moment alles voor stemmen. Het eindresultaat? Verloren van Two Days Left. Maar we hadden wel 1.792 stemmen, meer dan we ons konden voorstellen. Dat is een overvolle Paradiso, met veel mensen die je naam onthouden.'

Dank voor het delen van jullie verhaal, Niek. Veel respect en waardering voor jullie doorzettingsvermogen en vasthoudendheid. Gelukkig geven jullie aan dat de lijn tussen creatieve, opvallende promotie en spammen dun is. Heel dun. Spammen wekt irritatie en lijkt me nooit in het belang van je band en muziek. Tegelijkertijd onderschat je altijd (ook ik) dat er altijd mensen zijn die je verhaal, je boodschap of verzoek nog niet gehoord hebben en dat volhouden dus zin heeft. De aanhouder wint.