Tussen het schrijven, produceren en opnemen had ik een full-time job, trad op met Devastators en Kyteman's Hiphop Orkest. Ik leerde mensen kennen waar ik veel van leerde, zoals Marcel van As (drummer Spinvis), Niels Aalberts en Gijs Kerbosch (100% Halal). Langzaam maar zeker werd me duidelijk dat naast je muziek ook je presentatie belangrijk is. Al het geld dat ik verdiende investeerde ik in een mooie website, merchandise, monitors, microfoon, een cliptrilogie (waar ik later meer over vertel), de plaat en een goede laptop. Ook volgde ik cursussen om als cultureel ondernemer professioneler te worden.
Omdat ik zoveel tijd had gestoken in de plaat besloot ik ‘Life Story’ zelf uit te brengen. Er was (vrijwel) geen budget dus moest ik andere manieren zoeken om dit te doen. Zo ontstond mijn label Greek Gospel (gewoon een inschrijving bij de KvK en je hebt een eigen label - wat je ermee doet is een ander verhaal). Daar breng ik mijn muziek op uit en geef ik (rap)workshops. Inmiddels ben ik muziekdocent op een MBO in Arnhem, waar ik jongeren les geef in tekstdichten, promotie, zelfstandig creatief ondernemen en muziek maken. Kennis is deelbaar, het levert zelfs wat op.
Terug naar het maakproces van ‘Life Story’. Het enige wat ik voor mijn album uit handen heb gegeven is de distributie. Hiervoor heb ik een distributiedeal gesloten met Rough Trade. Een groot voordeel is dat ik me niet druk hoef te maken of mijn cd wel wordt aangeboden aan winkelketens. Ook krijg je ieder kwartaal een mail met hoeveel er verkocht is. Nadeel is dat een percentage van de opbrengsten naar de distributiemaatschappij gaat. Ach ja, ik weet niet of dat zozeer een nadeel is: je krijgt je brood ook niet gratis bij de bakker.
Mede om me te onderscheiden kwam regisseur Alwin Ritstier met het idee om een cliptrilogie te maken. Vorig jaar bracht ik mijn eerste singles Take a Walk in My Shoes en Greek History uit, nieuwe single Nightmare is het slot van de cliptrilogie. Hoe ik de opnames low-budget heb kunnen maken? Alle acteurs zijn vrienden en/of familie van me. Ik vind het tof om mensen om me heen te betrekken in mijn muziek, zij vinden het leuk om mee te doen. Daarnaast durf ik risico’s te nemen, dus zijn we ergens in mei van 2010 in de auto gestapt en hebben het eerste deel van de trilogie opgenomen in Parijs.
In de tussentijd ben ik gesprekken aangegaan met boekingskantoren. De ene agency vond mijn act te hiphop, de andere te soulvol. Ik werd er moedeloos van, besloot om het te laten gaan en zelf gigs binnen te halen. Door zoveel mogelijk te spelen bleven we ons als band ontwikkelen en deden we de ‘Ouzo Unplugged Tour’, een tour langs kleine kroegen en zalen:
Op een dag kreeg ik mail van Elles van Aarle, werkzaam bij Hedgehog Bookings. Zij is, samen met 3 studiegenoten, een boekingskantoor begonnen en had ons zien optreden bij ’t Oude Pothuis. Inmiddels doet Hedgehog mijn management en boekingen. Kleine, goed uitgevoerde acties zijn de bouwstenen van een groter doel. En dat doel was mijn album uitbrengen met een goed team.
De albumrelease bestond uit twee dagen: op 12 oktober speelden we in de Spiegelbar in Tivoli, een dag later in De Bunker in Gorinchem. Daar kom ik vandaan dus dat is lekker in de buurt. Nu kunnen mijn leerlingen ook eens checken hoe hun leraar het doet!'
Dank voor je verhaal, Georgios, en een jaar lang prachtige avonturen met Kyteman!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten