HIER op Perfects.nl — streaming greatness!
'Michiel en ik zaten allebei op het CLA in Almelo toen we Weezer ontdekten. In die periode liep onze halve middelbare school (later omgedoopt tot CSG Het Noordik) rond in Nirvana T-shirts. Vooral de longsleeve met de verdwaasde smiley werd gedragen door droevige, langharige jongens en meisjes die lessen lang ‘I hate myself and I want to die’ in hun schrift kalkten. Muziek kon in de jaren ’90 vaak niet depressief genoeg zijn. Thom Yorke vond zichzelf een creep, Beck zichzelf een loser en de eerste zin op het debuut van Eels was ‘Life is hard, and so am I, you better give me something so I don’t die.’ Allemaal zaken die bloedserieus worden genomen in het per definitie getormenteerde puberbrein. Maar het was niet allemaal loodzwaar in de alternative nineties, een groepje bands maakte wat soms nerdrock werd genoemd. Nada Surf deed het, en The Rentals, en Fountains of Wayne. En Weezer. Opeens gingen brildragende luisteraars geloven dat ze rockster konden worden. Of, laten we iets anders noemen, dj.
Nou moet ik er meteen bijzeggen dat ook Rivers Cuomo werd beïnvloed door Nirvana. Nevermind was een openbaring voor de Weezer-zanger. Dat was vanaf het debuut te merken aan het zware gitaargeluid, dat zo heerlijk ronkend uit je pas aangeschafte stereoset (met 3-cd wisselaar!) kwam. Maar het allermeest werd Weezer met The Beach Boys vergeleken. Vanwege de supermelodieuze liedjes en de koortjes, en dan ging het ook nog eens over surfen: ‘you take your car to work, I’ll take my board.’ Met dit debuut, beter bekend als The Blue Album, was het liefde op het eerste gehoor. Dat hetzelfde voor Michiel gold, verbaast me niets. Tien ijzersterke liedjes met het catchy Buddy Holly als vaandeldrager: het was simpelweg niet te weerstaan. Dat de uitgesponnen afsluiter Only in Dreams ook deze Perfect moest voltooien, was voor Michiel en mij een feit.
Twee jaar later, in 1996, verscheen Pinkerton, tot op heden het grootste visitekaartje van Rivers Cuomo als songschrijver. Of als verhalenverteller eerder, want het ging over heimelijke liefde voor een onbereikbare Japanse fan, over verliefd worden op een lesbisch meisje en ander origineel opgepend hartenleed. De songstructuren waren veel complexer dan op het blauwe debuut, wat er mede voor zorgde dat Pinkerton ook veel minder werd verkocht. Rivers Cuomo concludeerde dat de fans het liever simpel wilden hebben. Na een lange pauze stond de eerstvolgende release - The Green Album uit 2001 - gevuld met 10 liedjes die qua opbouw verdacht veel op elkaar leken. Maar allemaal gouden melodieën toebedeeld kregen. Een slecht nummer schrijven kon Cuomo nog niet. Ook de B-kantjes waren A-materiaal. Op deze Perfect staan er 3 (Suzanne, You Gave Your Love To Me Softly, Jamie) en daarmee hebben Michiel en ik ons nog flink ingehouden. Weezer speelde in die periode live geen Pinkerton-nummers meer wat ze een internetpetitie van Pinkerton-verslaafden opleverde. Iets waar Michiel en ik niet van opkijken: Pinkerton is ook onze favoriete Weezer-plaat.
Door The Green Album (met o.a. Hash Pipe en Island In The Sun) was Weezer weer uitermate populair, maar sindsdien is het een wat onregelmatiger band geworden. Er zijn altijd afzonderlijke nummers die indruk maken, of het nou de razend knappe mini-opera The Greatest Man That Ever Lived is of de volle energieke powerpop van Put Me Back Together en Pork & Beans. Maar volledige klassiekers (mogen we dat zeggen, ja, dat etc) zoals de eerste drie platen, maken ze niet meer. Toch blijft het een band om uitermate vrolijk van te worden. Ook omdat hun jeugdigheid altijd bewaard is gebleven, of het nou in klank is of in beeld. Michiel en ik kijken ook met jaloezie naar setlisten die ook dit jaar opduiken zoals deze, waar ze heel Pinkerton spelen, en deze, waar ze de hele blauwe plaat spelen. Want wij hebben de band maar één keer gezien. In De Melkweg, 2001, met deze setlist. Inderdaad, geen Pinkerton-nummer werd gespeeld. Maar goed was het wel.
Het wachten is op een concertdatum in Nederland of omringende landen, dan worden de tickets onmiddellijk aangeschaft. Michiel overweegt in de tussentijd zelfs met de Weezer Cruise mee te gaan. Ja, daar acht ik hem oprecht toe in staat. In de tussentijd blijven de platen gedraaid worden. Waaronder deze Perfect Weezer: onze favoriete nummers in een luisterbare volgorde. We wensen iedereen erg veel luisterplezier.' - Norbert Pek, Michiel Veenstra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten