De maatregel wordt met instemming begroet door sommige uitgevers:
Die laatste vergelijking gaat mank: criminelen hebben nooit producten of diensten afgenomen van de politie. De muziekindustrie en nu dus ook uitgevers openen de facto de jacht op hun klanten, liefhebbers die jarenlang muziek en boeken kochten, maar door een nieuwe wereld met gewijzigde marktverhoudingen andere opties en mogelijkheden hebben. Het is zinloos en schadelijk. Zinloos, omdat er altijd 1 hacker ter wereld het complete IT-leger van de muziekindustrie en de gezamenlijke uitgeverijen te slim af is. Schadelijk, omdat ieder krediet van de producent bij klant, consument, lezer en muziekliefhebber wordt verspeeld. Noem mij 1 andere branche ter wereld die zijn klanten een proces aandoet? En wanneer dat gebeurt, wat die jacht voor positief resultaat oplevert?Erger is dat het lapmiddelen zijn, afleidingsmanoeuvres voor het falen van een industrie. Het referentiekader van een moderne consument is dat iedere service, dienst of product altijd en overal snel en gemakkelijk verkrijgbaar is. Call me a hippy, maar ik geloof niet dat mensen structureel niet willen betalen voor muziek, films en digitale boeken. Ze willen alleen niet wachten of excuses horen over rechten, release windows, DRM of geconfronteerd worden met verschillende formaten die niet op ieder apparaat zijn af te spelen. Het functioneren van een organisatie ('Zo gaan de dingen hier') kan nooit een excuus zijn voor gebrekkige dienstverlening of producten die niet voldoen aan de verwachting. Neem de maker en de klant als uitgangspunt, niet resultaten uit het verleden, de werkwijze van een branche of je overhead. Kijk naar buiten, niet naar je navel. Of zoals Bob zegt: "Eviscerate piracy. Make it so it’s just not worth it to steal. Hell, people may even forget how to steal…".
Over gewijzigde marktverhoudingen, en de positieve gevolgen daarvan voor schrijvers, muzikanten, acteurs en andere kunstenaars, schreef ik eergisteren ook in Herziening van het auteursrecht - een samenvatting.
Over gewijzigde marktverhoudingen, en de positieve gevolgen daarvan voor schrijvers, muzikanten, acteurs en andere kunstenaars, schreef ik eergisteren ook in Herziening van het auteursrecht - een samenvatting.
Je kon er vergif op inemen dat toen de iPad werd aangekondigd iedereen pas begon na te denken over hoe ze het wiel opnieuw konden uitvinden (12 jaar na de muziek industrie)
BeantwoordenVerwijderenApple vind DRM best (ook al doen ze van niet), als de iPad beter verkoopt bij introductie doordat de e-books expliciet zijn gekoppeld aan het ding dan doen ze dat gewoon, dus vanuit die zijde verwacht ik voorlopig niets. Pas als consumenten organisaties gaan morren over "koppelverkoop" zal men snel uit de goedheid van hun hart overgaan op een non-drm formaat.
Ik ben geen uitgever :)
BeantwoordenVerwijderenZie ook mijn blog over dit onderwerp: http://erookies.wordpress.com
BeantwoordenVerwijderenZeg niet dat ik het oneens ben met je, maar wat als de Albert Heijn op de hoek er achter komt dat een trouwe klant eens in de zoveel tijd onbetaald een trosje bananen in het tasje laat glijden?
BeantwoordenVerwijderen@Jeroen: dan belt AH de politie. Zoals het hoort. En doet 2% bovenop de prijs van alle andere producten om de onvermijdelijke kosten van diefstal goed te maken.
BeantwoordenVerwijderenZoals ik in mijn eerste zin zeg is er wat mij betreft 1 fundamenteel verschil tussen bananen, MP3's en e-books: het is allemaal een vorm van diefstal, maar uitgevers en muziekmaatschappijen zouden hun vorm van diefstal beter kunnen interpreteren als het signaal van de klant dat ze op een andere (betere!) wijze bediend willen worden.
Daarnaast moeten ze niet zelf politie-agentje spelen: PR-matig heeft dat desastreuze gevolgen voor de branche, je business en uiteindelijk je omzet. Zie de muziekindustrie. Bij AH word je ook in de boeien geslagen door de wijkagent, niet door de bedrijfsleider...
Interessante vergelijking van Jeroen. Maar wat is Brein dan in die vergelijking? Is dat niet de wijkagent die je inschakelt? Of wie is dat anders?
BeantwoordenVerwijderenEven los van het feit of ik Brein goed of slecht vind. De essentie is dat het gaat om (de angst voor) diefstal (in de toekomst) en wat je daar aan kunt doen.
Brein is een stichting die op komt voor de belangen van de platenmaatschappijen (en schijnbaar ook artiesten, maar ik vraag me af welke artiest zich nu nog wil binden aan zo'n stichting?) en nu dus ook de uitgevers. Rechtmatig gezien mag Brein dan ook helemaal niets doen. Zie het als een lobby organisatie.
BeantwoordenVerwijderen