Twitter is goed, mailen soms beter, bloggen het best

Mijn blogpost over kappen met MySpace riep vandaag ouderwets veel reacties op: in de reacties onder de bewuste post, op Twitter en Facebook. Veel instemming, doorsturen en uiteraard ook kritiek. Prima, want dat betekent dat de inhoud beroert. Mijn uitgesproken toon staat niet iedereen aan, Martin en Hans bijvoorbeeld, en ook dat mag. Dus praatten we uitgebreid verder op Twitter. Niet tot ieders plezier, daarom verplaats ik de discussie over toon naar hier. Is beter.

Na al dat getwitter mailde ik Hans:

Ik krijg net iets teveel klachten uit mijn timeline. Het is allemaal waar wat je in je laatste rijtje Tweets zegt. Maar opnieuw: laat iemand dan 'ns gaten schieten in dat gelul van me, de argumenten, die oprispingen, die onzin, die meningen, de larie, de toon. Prima, ik bied er mijn blog voor aan (en niet 1 keer, maar keer op keer): stuur me een brief, mail me, whatever. Geen hond die het doet. Geen hond! Allemaal stellen ze de vragen, vallen de toon aan, maar met een serieuze reactie komen: ho maar. Mijn argumenten mogen aanvechtbaar zijn, slap, onwaar zelfs, ik spin het slim of schrijf het lekker op, heb meer tijd dan anderen, whatever, maar meer dan de tegenwerping 'veel woorden' en 'je toon' hoor ik niet. Sorry, maar ik vind dat laf.

Deze industrie (en de boekenindustrie) gaat letterlijk kapot aan geslotenheid. Ik probeer daar iets aan te doen.

Hans antwoordt:

Ha die Niels,

Jij krijgt klachten uit je timeline? Wat moet ik me daar bij voorstellen?

Ok, omdat ik je een aardige gozer vind met een te grote bek, zal ik proberen uit te leggen wat er volgens mij gebeurt.

Jij hebt een notie van wat er met de wereld moet gebeuren om niet naar de verdommenis te gaan. Die notie heb je opgedaan door je ervaringen in de muziekindustrie. Je hebt het idee dat er meer gedeeld zou moeten worden in plaats van beveiligd, beschermd en gecontroleerd. Allemaal eens. Die notie heb ik ook. En die notie heeft ongetwijfeld Martin ook en Menno ook en alle mensen die kritiek op jou durven hebben.

Waar het echter mis gaat is de vertaling die jij er aan geeft. In de eerste plaats zie jij overal beren op de weg. Alles lijkt controle, oude industrie is fout en ze moeten luisteren naar hoe jij het gedaan hebt. Daarbij wordt je aanmatigend en dat werkt niet.

In de eerste plaats niet omdat er meerdere wegen naar Rome leiden, niet alleen de jouwe. In de tweede plaats niet omdat je het succes van Kyteman en Caro Emerald naar je toe trekt. Succes kent vele vaders, maar de vader is niet alleen Niels. Het succes van die twee is volgens mij te verklaren door hun kwaliteit en heeft niet perse ook maar ene suikerbiet te maken met jouw getwitter of jouw activiteiten op Facebook. Nog afgezien van dat er vele andere mensen inspanningen hebben verricht om Kyteman en Caro groot te maken, niet in de laatste plaats zijzelf dus.

Dan roep je dat je dat gedaan hebt met een budgete van maar €50. Zoals Menno terecht aangeeft en jij ook toegeeft klopt dat niet. Er zijn vele duizenden euro's aan marketinggeld gaan zitten in beide acts, en nogmaals als ze niet allebei goed waren geweest, dan was het niks met ze geworden.

Je beklaagt je over het feit dat mensen niet willen reageren op jouw blog. Maar Niels dat is jouw blog, niet per se het forum van mensen die kritiek op je hebben. Daarnaast is het onmogelijk om op jou te reageren als je je niet instelt op een robbertje mailen, twitteren, facebooken of wat dan ook. Je blijft bij jou aan de gang. Als je een bericht twittert, dan twitter jij er 20 terug. Schrijf je een reactie op je blog, dan haal je er 40 blogs bij. Daar kunnen de meeste mensen niet tegenop Niels. Je gaat maar door en bulldozert iedereen ondersteboven die het niet met je eens is.

Ik weet nog dat wij het over de boekenbranche hadden en ik zei dat je daar geen kaas van had gegeten. Jij riposteerde met de mededeling dat je wel 40 blogs over de boekenbranche had geschreven, waarbij je een lijst van 40 blogs aanleverde. Ik ben die blogs nagelopen en wat bleek? Dit waren de blogs waar jij het zoekwoord boeken had toegevoegd, dus ook al gebruikte je slechts een keer het woord boeken in je blog, het werd aangevoerd als bewijs dat je ook over de boekenbranche blogde.

Volgens mij is een kenmerkend verschil (en ik loop in de boekenbranche al meer dan 30 jaar mee en in de muziekbranche 17, dus heb ook de nodige ervaring) dat in de muziekbranche de drager kan worden vervangen door de ervaring. Voorheen optredens en dan cd's kopen, nu cd's weggeven en van de experience genieten. Dat zie ik niet 1 op 1 gekopieerd in de boekenbranche, immers daar is tot op heden de drager essentieel. Zie hier een kenmerkend verschil. Daarnaast kun je helemaal niet zeggen dat de boekenbranche kapot gaat aan geslotenheid. Niet alleen het product is anders, ook de mensen zijn gemiddeld slimmer dan in de muziekbranche en de tijd is anders. Immers de boekenbranche kan zijn voordeel doen met de ervaringen in de muziek- en filmindustrie...

Het is zonde dat je een in mijn ogen terechte constatering, namelijk dat mensen moeten open staan voor verandering, helemaal mee eens, laat vergezeld gaan van de oplossing hoe het wel moet. Dat je daar veel RT's op krijgt en I Likes, is voor jou wellicht belangrijk, maar zegt mij hoegenaamd geen hol. Immers, Wilders heeft ook een miljoen volgelingen. Nu wil ik jou niet vergelijken met Wilders, immers ik dicht jou meer verstand toe, maar it goes to show dat het verzamelen van medestanders geen zak zegt over de kwaliteit van je standpunt. Dus zodra je dat in de discussie gooit met intelligente tegenspelers, dan heb je in feite al verloren, neemt men je niet meer serieus. En dus luisteren mensen dan ook niet meer naar de zinnige zaken die je te zeggen hebt en die zijn er vele.

Ik kan dit allemaal opschrijven omdat ik mezelf ook met enige regelmaat schuldig maak aan het stellig neerzetten van een statement, maar ik probeer mezelf altijd te relativeren en ik probeer daadwerkelijk te luisteren naar mensen die tegen me in gaan. Immers wie tegen me in gaat, kan gelijk hebben en daar word ik wijzer van. Ze kunnen ook ongelijk hebben en dan worden ze wijzer van mij als ik ze wijzer kan maken.

Kortom, schiet lekker van af de heup als je dat wilt met statements à la een column en trek je geen zak aan van kritiek. Maar dan ook geen reacties willen op je blog zou ik zeggen, althans niet zelf reageren, laat anderen het maar uitvechten dan. Of onderbouwde statements neerzetten en dan iets meer veronderstellenderwijs formuleren.

Jij noch ik weten wat de toekomst brengt. Jij noch ik weten of er morgen nog zoiets bestaat als Internet. Als het wordt afgeschaft of opgegeven of ingehaald, dan beginnen we weer met een nieuw businessmodel, ondertussen lijkt het mij wijs alle wijsheden uit de oude businessmodellen te behouden en kijken wat je er voor nieuws aan toe kunt voegen. Jouw oproep om MySpace te negeren kan ik inhoudelijk helemaal niet beoordelen, net zomin als je oproep om vooral Bandcamp te omarmen. Maar ik weet wel dat het Facebook van vandaag, het MySpace van gisteren is. Morgen is Bandcamp failliet of blijkt de eigenaar een pedo te zijn, ik noem maar een dwarsstraat, en dan valt daar de hele wereld overheen en kun jij je band weer ergens anders gaan promoten.

Er was eens een slager en die had een slogan waarom iedereen hem uitlachte en die slogan is rechtstreeks toepasbaar op de muziekindustrie: 'kwaliteit is onze reclame'.

Zet dit op je blog (dat krijg ik vanaf deze plek even niet voor elkaar) en dan heb je eindelijk de reactie waarom je hebt gevraagd. Houdoe en bedankt.

Hans Bousie