0.00 min.
Piano.
0.08 min.
Heerlijk bordkartonnen basnootje.
0.18 min.
Mevrouw komt binnen. Grootse entrée.
0.23 min.
Voor dít kristalheldere piano-riedeltje op deze plek doet iedere songschrijver een moord.
0.40 min.
Mevrouw loopt de trap op, naar het refrein, met de piano als rode loper.
0.46 min.
Universeel briljante regels als "the band was all together" en "the song went on forever" worden ieder met een klap op de tamboerijn onderstreept.
1.09 min.
Bowie laat heel even los, om daarna samen met Mick Lady Stardust voor het eerst te laten vliegen.
1.17 min.
Bowie en Mick rollen de loper langzaam verder uit...
1.46 min.
Waar vind je dat nog tegenwoordig: songschrijvers die een couplet-refrein-couplet keurig vervolgen met... het tweede refrein? Wat een verademing.
2.10 min.
Micks momentje #1.
2.17 min.
Eén 'Ooh' die het fundament is van Suede's complete carrière. En dat is geen schande.
2.47 min.
Micks momentje #2.
2.54 min.
Zó begeleid je een dame van adel naar huis: je rolt de zwart-witte toetsen van je loper 1-voor-1 uit, tot aan haar deur. Welcome home.
De aanleiding, gisteren van Wilbert ontvangen:
Eerder in deze serie: The La's, The Age of Love, Smashing Pumpkins en Dusty Springfield.
Een van mijn favoriete Bowie songs (en ja, ben een grote fan en verzamelaar). "Oh, how I sighed, when they asked if I knew his name". Zo mooi, die frustratie daarin. Natuurlijk weet ik hoe hij heet, dat jullie dat niet weten ... Tsss.
BeantwoordenVerwijderenBriljant. Kippenvel. Met recht.
Ik had iedere track van "Ziggy" of "Hunky Dory" kunnen nemen :-)
BeantwoordenVerwijderen