Ex-rokers

De Staat van het Boek 2012, Lessen uit de teloorgang van de muziekindustrie (.pdf, via Patrick). Overtuigende toespraak van Dirk de Clippeleir, ex-directeur van EMI België, inmiddels directeur van de Ancienne Belgique, de Belgische Paradiso. Zijn 11 lessen op een rij:

1. Beschermen wat je hebt is een slechte strategie
2. Aansluitend: vechten tegen iets helpt nooit [let je op, Tim Kuik?]
3. Bespaar nooit op het artistieke op lokaal vlak – je heft er je bestaansreden mee op
4. Luister naar je artiesten!
5. Wring je trouwste bondgenoten niet de nek om [wat is Vlaams een heerlijke taal]
6. Zorg ervoor dat wat je verkoopt er aantrekkelijk uitziet (van lp naar cd en terug)
7. Een ‘one product’-industrie is onvermijdelijk ten dode opgeschreven
8. Ageer nooit in verspreide slagorde – bewaar de eenheid binnen de industrie
9. Geloof niet in wonderen
10. Bradeer je product niet dood door onder de prijs te verkopen [wat is Vlaams een heerlijke taal, #2]
11. En tot slot een algemene les van alle tijden: in moeilijke tijden heb je competente managers nodig.

Met 95% van wat Dirk opsomt en beweert ben ik het volledig eens. Ik ga wat vrijer om met aanbiedingen, goedko(o)p(er) en zie de voordelen van 'gratis', mits het onderdeel uitmaakt van een lange-termijnstrategie (dit tot ergernis van Hans). Voorts zou die 'verspreide slagorde' niet zo desastreus zijn uitgepakt als de verzamelde muziekindustrie zich beter aan Dirks overige 10 punten had gehouden.

Enkele van de mooiste en meest saillante citaten uit Dirks toespraak:

'Oorlogen kunnen niet gewonnen worden. Dat geldt voor de war on drugs, die tegen terrorisme en ook die tegen illegaal downloaden. [...] In De Dulle Griet, één van de beste Suske en Wiskes, vermenigvuldigt de dulle griet zich in tientallen grietjes telkens als je haar doodschiet. Hetzelfde gebeurde bij ons: eens we er in slaagden om een illegale downloadsite te laten sluiten, stonden er meteen tien andere klaar om diezelfde muziek aan te bieden.'

'We hadden aan de onafhankelijke retail de wapens moeten geven om op prijsniveau te concurreren en hen dus minstens even grote kortingen moeten geven als de grote jongens. Nu ik erover nadenk: we hadden hen méér korting moeten geven!'

'Het cd-doosje is met voorsprong de grootste flater uit de geschiedenis van de verpakkingsindustrie. [...] Wat midden jaren '80 een cadeau was waar iedereen naar uitkeek, was in het begin van deze eeuw een cadeau geworden dat niemand nog durfde te geven.'

De Clippeleir geeft het in andere woorden toe in zijn inleiding: de grootste pleitbezorgers van het rookverbod zijn ex-rokers. Het is wijsheid-achteraf, Dirk en ik zijn daarvan het levend bewijs. Maar zoals hij daarna ook zegt: 'Ik troost me met de gedachte dat je nooit te oud bent om te leren.' Waarvan acte.Eerder vergeleken Timo, Erwin, Erik, Jelte en ik puntsgewijs de digitalisering in de muziekindustrie met die in de boekenbranche in deze populaire 5-delige serie (onderaan beginnen met lezen).