Om te beginnen Spotify: natuurlijk is het prachtig om voor een habbekrats muziek te kunnen luisteren en zelfs duizenden nummers op je iPod te zetten, zonder dat je portemonnee pijn doet. De schaduwkant van dat verhaal is echter dat Spotify artiesten een kwart cent per stream vergoedt, en een fractie van dat bedrag wordt afgedragen aan auteursrechten. In dat tempo moet een nummer 263 keer gestreamd worden om op het niveau van de afdracht van iTunes aan de artiest te komen [upload naar iTunes regel je bijvoorbeeld via NORMA, net zoals ik met Kyteman deed, red.]. Een gotspe.
Spotify zet een nieuwe dienst in de markt. Dat doet het bewust onder de marktprijs om iedereen te laten wennen aan het walhalla van spotgoedkope muziek. Er wordt op dit moment bewust verlies gemaakt [inmiddels een bescheiden winst, red.]. Dat komt omdat de dienst niet kost wat hij waard is. Het doel van Spotify is om te forceren dat het bedrijf semi-monopolist wordt: het Google of Facebook van muziekstreaming. Dit businessmodel wordt gefinancierd over de rug van artiesten, waarbij grote platenmaatschappijen een betere deal hebben gekregen dan de onafhankelijken. Zij krijgen niet alleen meer uitbetaald dan de kleintjes, zij hebben daarnaast aandelen ontvangen en eten mee uit de advertentieruif. Vanzelfsprekend ziet de artiest van deze laatste 2 geldstromen niets terug.
Over een tijdje, wanneer het klantenbestand groot genoeg is, worden de tarieven stapsgewijs verhoogd. Niet om de artiest te compenseren, maar om investeringen terug te verdienen en marge te draaien. Spotify blij, majors blij. Bedrijven zijn namelijk geen mensen. Zij kennen geen moraliteit en maken zich druk om rendement, dividend en jaarverslag, niet om mooie nummers. De artiest staat net als vroeger aan het eind van de voedselketen.
Het voorbeeld van Spotify is extreem, maar ook andere online download dienstverleners keren veel te weinig uit. Dat spot met de economische wetmatigheid dat een product minimaal moet opbrengen wat het gekost heeft om het te maken. In de muziek is die wet allang het raam uit.Maar terug naar die digitale revolutie. Zit die hem in het nieuwe medium – mp3 – en het gemak? Nee, want in feite is er helemaal niet zoveel veranderd. Er zitten nog steeds schijven tussen de artiest en de luisteraar, die een onevenredig deel van de omzet afromen. In plaats van de platenzaak en de distributeur zijn het nu de downloadwinkel en technische dienstverlener die een groot percentage in hun zak steken. Ook platenmaatschappijen koesteren hun rol. Zij eten een deel van de koek op (zie het Spotify-voorbeeld) en hebben veel scherpere dealtjes met de online winkels dan onafhankelijke artiesten. Mijn kaak ligt nog de op de grond van de verschillende contracten die ik de laatste tijd heb kunnen inzien.
De werkelijke revolutie zit hem niet in de slag van cd naar mp3, maar in het feit dat internet voor het eerst in de geschiedenis het vooruitzicht biedt van een directe economische link tussen luisteraar en artiest. In het maken van die laatste slag ligt de uitdaging voor ons muzikanten.
De enige voorsprong die downloadwinkels en commerciële partijen als iTunes en Spotify hebben bestaat uit de techniek en de breedte van het aanbod. Voor consumenten is belangrijk dat zij kunnen kiezen uit een breed assortiment. Daarom heeft Spotify veel geld gestopt in het in de watten leggen van de grote platenmaatschappijen: zij wil die grote catalogi kunnen aanbieden.
Wij muzikanten kunnen ook een groot aanbod bieden. Hoe? Door een coöperatie op te richten, die zelf een nationale Nederlandse download- en streamportal opzet, eventueel met enige hulp van subsidiegevers. Wellicht zelfs van Buma/Stemra? Deze auteursrechtenorganisatie moet toch hoognodig haar imago eens oppoetsen. De investering in zo’n portal is in vergelijking met vroeger – toen een groothandel en een keten van platenzaken nodig was om plaatjes te verkopen – in ieder geval stukken beter te overzien.
Wat zijn nu de voordelen van het in eigen hand nemen van het distributie en verkoopkanaal?
Een van de grieven van luisteraars is lange tijd geweest dat muziek te duur was. Nu alle bloedzuigende, niet-creatieve, schakels zijn weggevaagd kan de prijs van muziek naar beneden. Voortaan betalen we een reëele prijs aan de artiest. Alleen de werkelijk gemaakte kosten worden ingehouden. De coöperatie zelf hoeft geen winst te maken. De rest van het geld gaat naar de makers van muziek, niet naar mensen die zelf geen creatieve prestatie hebben geleverd.
Luisteraars vinden het fijn als muziek goedkoop is. Wat ze ook fijn vinden is als er direct van de artiesten wordt gekocht en het volstrekt duidelijk is hoe de prijs is opgebouwd. Transparantie en gunfactor. Voor het direct kopen van de artiest bestaat in dit model één loket. Gemak en aanbod verzekerd.
Wij muzikanten weten precies waar we aan toe zijn. We zijn af van het ratjetoe aan inhoudingen van allerlei portals, waarover door sommige bedrijven bovendien geheimzinnig wordt gedaan. Het is strontvervelend om steeds achter je geld aan te moeten zitten, toch?
Waarschijnlijk voelen heel veel mensen uit the industry zich nu in de kuif gepikt. Dit artikel zal wel ouderwets of achterhaald zijn. Waarom laat je je als artiest niet gewoon gewillig meevoeren op de golven zoals vroeger? De hele muziekgeschiedenis staat immers bol van verhalen waarin artiesten zich hebben laten plukken door managers, platenmaatschappijen of publishers. Laat de artiest maar muziekjes maken. Dan zorgen wij wel voor de rest.
Zo zit de wereld niet in elkaar. Los van alle creatieve energie is de muziek gewoon een bedrijfstak en zijn normale economische basisregels van toepassing. Om te krijgen wat hem toekomt, luisteraars een eerlijke prijs te bieden en de laatste stap in de digitale revolutie te zetten, moet de artiest zichzelf vrij maken. Dat kan alleen als we onze stem verheffen en zelf achter het stuur te kruipen. Welke toonaangevende Nederlandse band neemt het voortouw?
Hans Hulst is journalist/schrijver en toetsenist/componist bij de Nederpopband de Meisjes. Niet alles wat hij schrijft vind ik ook. En gelukkig maar.
UPDATE: zeer relevante discussie in de reacties. Zeker lezen.
UPDATE II: uitbetaling Spotify aan artiesten explosief gestegen. Goed nieuws!
UPDATE III: ik word gemaild met onthullende cijfers naar aanleiding van bovenstaand stuk. Een gewaarschuwde muzikant telt voor twee!
51 opmerkingen:
Je idee doet denken aan de begintijd van Itunes toen je als klein label of onafhankelijk artiest niet zomaar je nummers op die site kon krijgen. Vele alternatieve downloadsites sprongen in dat gat. Vaak ook met alleen maar Nederlandse artiesten of artiesten in een bepaald genre. Volgens mij heeft geen enkele het overleefd omdat de consument het liefst alles op 1 plek haalt. De site met het grootste aanbod wint. In dit geval dus Itunes.
Overigens staat bij mij Spotify de hele dag aan. Daar heb ik graag een tientje per maand voor over en ook wel meer.
NORMA heeft natuurlijk niets met Spotify te maken. NORMA verdeelt thuiskopievergoeding, leenrechtvergoeding en nog een paar collectief geexploiteerde zaken. Artiesten worden voor exploitatie van hun werk via streaming vergoed volgens hun contract met de producent. Die sluit immers de distributiedeal.
De platenmaatschappijen die participeren in Spotify hebben die aandelen niet 'gekregen'. Die hebben ze verworden door risicodragend te investeren in het bedrijf. Net zoals ze dat in artiesten en opnamen doen.
Wouter: ik bedoel hier de afdracht van NORMA, wanneer je via NORMA als onafhankelijke artiest je nummers op iTunes laat zetten. Dat is een dienst die NORMA levert.
Dank voor de verduidelijking. Bleek enigzins verwarrend.
Muziekweb kan altijd zoiets doorzetten in samenspraak met de Buma etc.
Op dit moment hebben ze al Digileen: http://www.digileen.nl/Digileen/
Het is niet compleet, maar wel een basis, waarop verder geborduurd kan worden.
Wel een klein verschilletje; na die 263 keer streamen blijf je gewoon nog steeds verdienen, terwijl dat bij iTunes niet zo is natuurlijk.
Heeft er al iemand uitgerekend wat Spotify in vergelijking met radioplay oplevert? Dus zeg maar zelfde aantal luisteraars (= aantal streams) enzo?
Goed punt van Richard, de inkomsten via Spotify blijven inderdaad doorlopen zolang er gestreamd wordt. Vergelijken van iTunes downloads en streams is dus van de categorie appels/peren. Er zijn one-hitwonder artiesten die nog steeds flink verdienen aan de airplay van die ene hit.
Neemt niet weg dat ik ook vind dat Spotify wel wat meer mag doen voor de artiest zelf. Ik heb eens voorgesteld per maand 2 Euro van mijn Premiumpremie te mogen doneren aan een artiest naar keuze. Voor mijn part verhogen ze de prijs dan naar 12 Euro per maand.
De essentie: er zitten te veel schijven tussen producent en consument, schijven waarvan de toegevoegde waarde in geen verhouding staat tot de afgeroomde hap van de taart. Inderdaad, same old, same old. Wie zich verdiept in de zakelijke moraal van de muziekindustrie – vroeger en nu – hangt non-stop boven een emmertje.
Qua doorverdienen op streams: ik heb eens in mijn muziekbieb gekeken. Van de duizenden nummers die ik bezit heb ik er maar twee (!) vaker dan 263 keer gedraaid. Dus dat doorverdienen bij streamen... Iemand die je nummer koopt zal dat nummer ongeveer (afgaande op mijn eigen gemiddelden) zo'n veertig a vijftig keer draaien. Ergo conclusio, de streamingvergoeding zou vijf a zes keer hoger moeten zijn om economisch hetzelfde resultaat te genereren als daadwerkelijke verkoop.
Richard & Digimuziek: je mag met bepaalde abo's ook 3.000(?) nummers op je iPod zetten. Ga daar ook eens mee rekenen...
Het feit dat deze dienst zoveel muziek geeft voor een enorm laag abotarief zegt al genoeg. Dat klopt niet.
De bottom line is dat een artiest/label minimaal zijn kosten terug moet kunnen halen. Anders ben je commerciele partijen aan het subsidieren.
Dank voor alle reacties.
@Digimuziek: die appels/peren-vergelijking die je noemt is precies zo'n punt waarmee ik het oneens ben. Is echter een gevoel dat bij veel meer makers en muzikanten leeft: een stream zou hetzelfde moeten opleveren als een download of zelfs fysieke verkoop. Om die reden vond ik het belangrijk dat in Hans' betoog te laten staan. Persoonlijk vind ik die gelijkschakeling niet realistisch, zeker niet als je op de stoel van de fan/muziekliefhebber gaat zitten. Niet tof om te horen voor de muzikant wellicht, maar het is de realiteit van de marktwerking.
Sowieso gaat in het digitale tijdperk vaak het credo 'resultaten uit het verleden bieden geen enkele garantie voor de toekomst (en zelfs het heden)' op...
@Wouter: Bij mijn weten bedacht Daniel Ek iets dat de gezamenlijke platenmaatschappijen al jaren eerder hadden kunnen en moeten doen. Het is zíjn idee, hij nam en neemt het ondernemersrisico en heeft aandelen moeten afstaan om over de catalogi van de deelnemende majors te kunnen beschikken en Spotify bestaansrecht te geven. Dat noem ik niet 'risicodragend investeren' maar ruilhandel, 'afpersing' als ik een slechte dag heb. Laten we het voor nu op 'risicoloos meeliften' houden.
Policefan. Je vergeet dat je eerder een song luistert via een stream dan dat je deze eerst koopt en dan een aantal keren luistert. Er zijn in potentie miljoenen luisteraars die je song misschien één of meer keer luisteren. Ook jouw vergelijking heeft een appels/peren luchtje.
Hoi Niels.
Ik betoog dat die marktwerking niet functioneert. Als die wel zou functioneren, zou de artiest minimaal de kostprijs vragen en bij het niet voldoen aan die prijs niet leveren. Wie niet betaald mag niet hebben. Dat geldt voor brood en een Ferrari Testarossa. Dus ook voor muziek.
De artiest is als partij in het vraag en aanbodspel te weinig partij geweest. In zekere zin is dat ook een verwijt aan artiesten.
De crux van mijn stuk is dat artiesten nu eens wakker moeten worden en de "roofridders" van hun paard moeten wippen.
Laten we 1 ding niet vergeten. Het heet "muziek". Het gaat om liedjes, niet om mannen in pakken die spelletjes spelen die niet creatief zijn en waar luisteraars op zich ook helemaal geen boodschap aan hebben. We moeten af van de windhandelaars die te veel verdienen.
Wat dat betreft is de muziekindustrie best te vergelijken met de financiele wereld...
Die laatste 2 alinea's zijn min of meer al 3 jaar de kern van deze blog, Hans. Blijft dat een muzikant soms een geheel andere waarde hecht en toekent aan (zijn) muziek die in het digitale tijdperk soms ook niet helemaal realistisch (meer) is. Je hebt het over kosten: volgens mij zijn die per track tegenwoordig minimaal (te maken/houden). Muziek maken kost vooral veel oefening en dus tijd. Bloggen ook. En daar kan ik ook niemand een uurprijs voor factureren...
Weet ik wel, Niels. Maar laten we in ieder geval de windhandelaars eruit knippen en zorgen dat artiest en luisteraar samen bepalen wat een liedje waard is. Dan is het aan die artiest om te kijken of dat de moeite waard is of dat hij toch beter in de IKEA kan gaan staan.
Los van toekenning van waarde: muziek heeft ook een te objectiveren basiswaarde. Dat zijn de gemaakte kosten. Zie je daar vanaf dan ben je dus die commerciele partijen aan het subsidieren...
Ik denk dat luisteraars bereid zijn meer te betalen dan je denkt. Want nu is er toch ook het gevoel bij die luisteraar dat er van alles aan strijkstokken blijft hangen. Buma is onderhand qua imago bijvoorbeeld een trainwreck. Luisteraars zijn wantrouwend. Als het gaat over betalen voor muziek krijg je direct Pavlov-reacties allerlei over Buma om je oren.
Ik vrees een beetje voor the cult of the amateur, waarbij de verschraling echt toeslaat.
Er zijn veel mogelijkheden om de kosten voor muziek maken lager te houden dan vroeger, maar laag? Een redelijke gitaar? ProTools? Randapparatuur? Studio? Deugdelijke microfoon? Het loopt sowieso in de duizenden euro's. Let's be real.
Maar je punt over oefening en tijd is misschien wel het sterkst. Er is een prachtig verhaal over Pablo Picasso. Picasso zat met een kennis wat te eten, en die kennis zei: kladder even wat voor me op dit servet, ik betaal je ervoor. Picasso maakt een tekening en zegt: okay, een miljoen dollar. Kennis: een miljoen dollar? Dat heeft je maar een minuut gekost. Picasso: Het heeft me vijftig jaar gekost om dat in een minuut te kunnen.
Alleen onderschatting (en minachting) van ambacht, artisticiteit en investering maakt het mogelijk te redeneren puur vanaf 'de gebruikersstoel'. Of die minachting nu uit de hoek van de 'industrie' komt, van oudsher de uitbuiter, of 'de gebruiker' maakt niet heel veel uit.
Hmmmm.... er zijn een paar dingen die ik als amateur en muziekfan toch kwijt wil:
1. ik betaal € 10 per maand aan Spotify zonder dat ik de muziek bezit. In totaal besteed ik € 120 aan muziek per jaar. Vroeger mocht men blij zijn als ik voor € 60 aan CD's luisterde. de rest zou dus SOWIESO NOOIT mijn geld hebben gekregen.
2. In mijn avonduren draai ik graag plaatjes op een draaitafel (ja ik gebruik ook Ableton om muziek te knippen/plakken) - elke wav. track die ik NAAST mijn € 10 per maand koop betaal ik € 0,99 - 2,59 voor (afhankelijk van waar ik het koop en of ik vind dat het een lossy/lossless file moet zijn.
Ik betaal dat bedrag ONGEACHT hoe vaak ik het draai. Daar klopt ook iets niet geheel aan. Hoe vaak moet ik wel niet betalen voor een track?
3. Voor eenieder die wil dat een abo op Spotify NOG meer gaat kosten - dream on. Kijk naar de hoeveelheid mensen die nu al afhaken. Kijk naar het feit dat ze een tussenvorm (de € 5 gebruiker) hebben moeten creëren. Bedenk gelijk ook dat streaming muziek je weer geld gaat kosten dankzij de vernieuwende Telco's.
4. Voordat je met 3.000 nummers in de weer gaat - kijk eerst hoeveel de € 10 gebruiker (dat is de enige die hier recht op heeft) daadwerkelijk offline heeft.... ik ken niemand die meer 4 lijstjes (gem. nog gen 50 nummers per lijst) offline heeft staan. Dat is misschien niet representatief... maar gem. zal niet erg hoog liggen.
5. voor eenieder die de vergelijking met Brood en een Ferrari gaat maken: als het maken van een track de enige inkomsten waren van een muzikant dan gaf ik jullie gelijk.... maar volgens mij is het optreden daar waar nog meer te halen valt. Een brood kun je een keer eten en dan is hij op... een ferrari kun je met slechts twee personen in rijden en zijn de productiekosten ietwat hoger van.
Maak dus liever een vergelijking met een boek - en kijk eens hoe de schrijverscommunity tot nu toe heeft gereageerd als mensen een quote van hun gebruiken.... niet door die mensen te sue-en iig!
6. Kijk naar het geheel van geld wat er per persoon wordt uitgegeven in bv NL en verdisconteer dat naar vroeger (dus incl. alle optredens, downloads, streaming, advertentieopbrengsten) dan hebben we een gelijkwaardig gesprek.
De grafieken die ik hierover heb gezien blijkt dat de artiest relatief niet minder is gaan verdienen - ze halen alleen meer uit andere zaken dan plaatverkopen.
Wie heeft hier actuele cijfers van?
Koningwoning: check even het rapport "Pop, wat levert het op?", dat in opdracht van BV Pop, Kiem, Sena en Norma is gemaakt.
Meer dan de helft van de "professionele" popmuzikanten verdient 6.000 euro of minder per jaar. De modale professionele popmuzikant (een kleine minderheid) verdient 12.000 euro per jaar.
Ondertussen zitten we in een maatschappij die vergeven is van muziek en waar allerlei mensen op een indirecte wijze (van dj's tot medewerkers bij alle diensverlenende bedrijven en platenmijs) veel hogere inkomens verdienen.
Je kunt met cijfers goochelen tot je een ons weegt. Maar het gaat om de muziek. Dat die muzikant - de basis van de hele economische keten - met een fooi wordt weggezet is hoe dan ook een gotspe.
Nog een ding: lullig als het klinkt - misschien moet de artiest ook maar accepteren dat hij wellicht niet veel geld gaat verdienen?
Ik irriteer me er aan dat de mensen die het hardste klagen die mensen zijn die al miljoenen op hun bankrekening hebben.
De beginnende muzikant heeft vaak een Bandcamp opgezet waar fans gratis kunnen luisteren.... je hebt toch eerst fans nodig.
Daar doe je het toch voor: voor de muziek en voor de fans... niet om een grote villa te kunnen kopen.
Maar de mensen die je hoort zijn altijd degenen met een zwembad in hun tuin... rara hoe het kan dat de luisteraar cynisch is geworden en liever gratis downloadt.
(als je echt wat wilt doen om er voor te zorgen dat mensen geld willen uitgeven - zorg er dan voor dat er meer gaat naar de beginnende artiest in plaats van onevenredig veel naar de grote namen over te dragen - en zorg er voor dat het zichtbaar is dat er geld uitgegeven wordt om nieuwe muziek een kans te geven tot wasdom te komen. Als dat nu gebeurt gebeurt dat achter de schermen.)
je kunt je ook afvragen of het realistisch is om de consument voor streaming te laten betalen?
vraag het de artiesten: velen van hen hebben nog nooit een cent van streaming gezien. en dus wijkt men net zo lief uit naar gratis streaming-opties, zoals op bandcamp. Je wilt toch je muziek laten horen. Mijn vraag is alleen: is het realistisch om geld te vragen voor streaming van muziek?
Koningwoning, je mist het punt.
Het kan niet dat er bijvoorbeeld honderden miljoenen omgaan in radio en dat artiesten de enige schakel in de keten zijn die dus gemiddeld vrij weinig verdienen. Dat bewijst dat rapport.
Wat is de logica dat allerlei commerciele partijen veel meer mogen verdienen? Wat is daar sympathiek aan, laat staan creatief? Elk argument om te zeggen dat dit reeel is of dat we dat moeten accepteren is een drogargument. Zonder muziek geen radio. Zonder muzikanten geen platenmaatschappij of aandeelhouder van Spotify.
Die hele verdienpyramide staat verkeerd om.
En dat komt alleen omdat artiesten hun belangen slecht behartigd hebben, net zolang totdat mensen zijn gaan denken dat het allemaal zo hoort.
Uhm Hans, volgens mij mis jij dat bijna elke artiest die je op de radio hoort (schathemeltje) rijk is.
Juist de artiesten die je NIET op de radio hoort zijn degenen die NIET verdienen hieraan en die het gemiddeld verdiende inkomen drastisch omlaag halen.
Dat de muzikant het meest zou moeten verdienen weet ik ook niet. Het gemiddelde persoon in een goudmijn verdient ook niet zo veel als de rest in de keten.
Over het algemeen gaat de waarde daar naartoe waar het meeste extra waarde wordt toegevoegd. Dat dit onevenredig naar de tussenpartijen gaat kan ik nu niets over zeggen.... ik weet niet genoeg waar de waardecreatie plaatsvindt. Ik krijg wel het idee dat het vermarketen van muziek bijzonder belangrijk is wil het ooit een succes worden - daar heb je platenmaatschappijen etc. voor nodig.
Wil je Gonzo gaan - dan verdien je minder, maar blijft er meer aan je eigen strijkstok hangen.
Als je dat niet goed genoeg doet, dan hou je niet genoeg over. Als muzikant moet je dan meer in je mars hebben dan alleen muziek kunnen maken.
Daar gaat volgens mij dit blog dus om: waar ga je je verdienmodel op baseren......
Nogmaals: ik spreek vanuit de gebruiker - je stuk leest als: wij als luisteraar moeten ons maar weer voor de zoveelste keer gaan aanpassen aan een situatie die moet gaan komen omdat de muzikant z'n zaakjes niet op orde heeft.
Denk SVP vanuit de uiteindelijk afnemer - want zonder die heb je NIETS.
Het is te veel een protest (kijk hoe zwaar we het hebben) in plaats van een boze oproep om nu eens GVD dichter bij de fans te komen en niet vanuit je creatieve ivoren toren boos te zijn dat derden het niet snappen.Kijk hoe Adam Curry met z'n app geld verdient. Kijk hoe Cory Doctorow met boeken schrijven geld verdient. Kijk naar dat soort voorbeelden en wordt boos dat artiesten dat niet omarmen in plaats van boos te zijn dat de status quo de status quo is....
MAW: Dat er een revolutie heeft plaatsgevonden betekent niet dat het regime omver is geworpen... en aan het regime vragen of zij mee willen doen met je revolutie is dus niet de manier!
@Koningwoning
Ik kan me vinden in de opvatting dat een muzikant moet accepteren dat hij mogelijk niet veel gaat verdienen. Als je muziek gaat maken om er rijk mee te worden heb je sowieso de verkeerder insteek.
Ik ben het wel met Hans eens de verdienpyramide verkeerd om staat.
Nog even over je punt 3 in eerste post.
Veel mensen ervaren het Premiumaccount toch als goedkoop. Zie bijvoorbeeld de resultaten van een enquete die ik in april heb gehouden. Afhakers heb je bij elke abonnementmaar waaraan ontleen jij het gegeven dat er veel afhakers zijn. Momenteel heeft Spotify namelijk 1,9 miljoen betalende gebruikers. Dat heeft nog geen enkele andere betaalde streamingdienst ooit gepresteerd.
De tussenvorm van 5 Euro is meer bedoeld voor mensen die geen gebruik kunnen/willen maken van de mobiele mogelijkheden. Bovendien is deze vorm niet erg populair.
>> Juist de artiesten die je NIET op de radio hoort zijn degenen die NIET verdienen hieraan en die het gemiddeld verdiende inkomen drastisch omlaag halen.
Ik ken een aantal artiesten die gedraaid worden en ook cdeetjes verkopen die er een bijbaantje op na moeten houden.
Een van de redenen daarvoor is dat er niet alleen heel aan de strijkstok blijft hangen in de distributieketen en retailkant (spotify enzo), maar ook bij platenmaatschappijen, managers en boekers.
Wist je dat platenmaatschappijen tegenwoordig 360 graden deals sluiten? Zij eisen bij het ondertekenen van het platencontract ook een deel van de rechten op (muziekuitgave) en een deel van de live gages.
Volgens dat onderzoek waar ik aan refereerde komt 55% uit live optredens en 17% uit royalties ed. Dat is toch van de zotte? Het uitvoeren onder minder dan ideale omstandigheden van een liedje lijkt me een stuk minder belangwekkend dan een lied schrijven en dat in een zo perfect mogelijke versie opnemen. De conclusie ligt voor de hand: die verdeling klopt niet.
>> Denk SVP vanuit de uiteindelijk afnemer - want zonder die heb je NIETS.
Als je goed leest doe ik een voorstel dat een lagere prijs voor muziek inhoudt, meer transparantie, en een directe link naar de luisteraar (laatste alinea's).
Ik doe juist wat jij wilt, maar jij vindt (schijnbaar) dat liedjes schrijven en opnemen minder belangrijk is dan cd's persen of aandeelhouder zijn of A&R man.
Daar kan ik met mijn pet niet bij.
Ik vraag ook niet aan het regime om mee te doen. Ik vraag aan bands om ze links te laten liggen en zelf met een nationaal stream en downloadportal te komen. Weg met de mensen die zelfs niets kunnen maar wel 85% van de taart willen hebben.
Als er genoeg aanbod is en de prijs van muziek naar beneden gaat (de andere meeeters zijn immers weg) heb je een directe link met de luisteraar en is ook de muzikant blij.
Daar kun je alleen tegen zijn als je Willem van Kooten heet of aandeelhouder bent van een platenmaatschappij of iets dergelijks...
En dat soort lui hebben we anno 2011 echt niet meer nodig.
Ik ben het in grote lijnen met @koningwoning eens (dat was lang geleden). Uiteindelijk bepaalt de eindconsument hoe veel er betaald wordt.
Met @Hans ben ik het eens dat de 20e eeuw zich met hand en tand verzet tegen de komst van de 21e. Ofwel de kapotte en vaak bijna failliete conglomeraten die we "de platenindustrie" noemen (geldt ook voor banken of de auto-industrie). Zij hebben nu nog de centjes en de macht om de vernieuwing naar hun hand te zetten (denk aan Napster en nu aan Spotify). Alleen hier komt een eind aan. Ik ben er zeker van, zoals ik al blogde:
http://gijsbregt.tumblr.com/post/7687637106/spotifyandtheageofwhy Wel een kwestie van lange adem.
Waar ik @hans geen gelijk geef is in het oprichten van een eigen platform. Prima als een band een site maakt. Maar wees vooral waar de mensen zijn en doe dat slim, dus Spotify voor de marketing, SoundCloud voor de live-opnames en de mixtapes en verdien je geld vooral ergens anders. Met vinyl bijvoorbeeld of met optredens of met merchandise. En laat die labels links liggen en neem een goede manager.
Oh en die manager zal geld vragen. En de bouwer van je website ook. En SoundCloud ook. Maar zonder de majors is er veel meer te verdelen.
Wat Gijsbregt zegt.
@Hans - ik denk dat we het eens moeten zijn dat we het niet eens zijn of langs elkaar heen praten.
Ik heb het idee dat je niet boos bent op de gemiddelde muzikant dat hij de middelen die er zijn niet ter harte neemt. Misschien is dat niet zo en bedoel je dat wel....
Het pay-what-you-want model doet het (sorry - hier zijn nogmaals Curry & Doctorow wel lichtende voorbeelden van) goed als je waarde weet te creëren voor degene die betaalt. Voor tips - kijk het bij hen af!
Ik ben het met je eens dat de gem. muzikant te weinig verdient. Ik vind het niet leuk dat men niet snapt dat een niet-tastbaar product wat als je het deelt precies hetzelfde product blijft niet op waarde weet te schatten omdat je er bloed, zweet, tranen en geld n moet stoppen.... maar de realiteit is dat men die waarde niet erkent.
En de waarde van de ervaring (optreden) wel weet te waarderen omdat elk optreden anders is - en dat men het minder vaak meemaakt + dat je die ervaring met al die mensen in de zaal deelt... en het zo dus vergroot wordt. Dat is voor de meesten magie... een plaat luisteren helaas niet meer - dat kunnen ze te vaak, te makkelijk... dus krijg je waarde erosie.
Maar helaas zijn dat feiten.
Daar kun je als muzikant niets tegen doen... dus go with the flow. Perceptie veranderen is ERG lastig. Marketeers proberen dat al jaren te doen en het lukt ze slechts zelden. En alleen door slim bedachte campagnes (waarbij de creatieven van het reclamebureau die de reclame maken MINDER verdienen dan de marketeer die de reclame nodig heeft)
Mijn punt is dus: ja het is een gotspe dat muziekanten zo weinig verdien. Ja het is rot voor ze dat ze andere talenten moeten ontwikkelen. Ja het is belachelijk dat maatschappijen meer verdienen dan artiesten zelf.... maar de enige manier om hier iets tegen te doen is door uit die circle te stappen en dan naar iets radicaal anders te kijken in plaats van een klein stapje opzij te doen en te verwachten dat dat het antwoord is.
*wist niet dat je zo vaak met me oneens bent - maar blij dat dat nu niet het geval is.
En ook: wat koningwoning zegt. Allemaal waar en soms niet tof (ik praat het dus niet goed!), wel de realiteit. Gebruik dat als vertrekpunt en move on. Meen dat die tactiek uit alles spreekt waarover ik blog en een boek schreef, maar corrigeer me gerust als ik het verkeerd zie.
Ja, maar Niels dat is fatalisme. Je hebt mensen nodig die zeggen: terug naar kern, er klopt niets van, dat gaan we anders doen. Dat geldt voor de politiek en ook voor de muziek.
Er wordt veel te weinig nagedacht, daardoor gedoog je (en dat kunnen muzikanten zich mede aanrekenen) een klimaat van langzaam afglijden naar iets dat niet klopt.
Ik heb ook mails in mijn mailbox zitten (en dat worden er een stuk meer als de Volkskrant morgenochtend op de deurmat ligt) van muzikanten die zeggen: verdomme, je hebt gelijk.
Dat iedereen die rond die muzikanten zwermt, met wat voor (financiele) motieven dan ook, het niet leuk vind wist ik vantevoren.
Wat niet wegneemt dat er ook niet-muzikanten actief zijn in de muziek zijn die nuttige dingen doen. Zoals jij en anderen die artiesten helpen met zaken waar ze geen sjoege van hebben. Zolang dat allemaal op een faire manier gebeurt is dat prima.
De dubieuze handel van platenmaatschappijen en online muziekaanbieders (en een zender als 538, die meer aan abrireclame uitgeeft dan ze aan componisten voor die podcasts wil afdragen) kan wat mij betreft echter niet genoeg afgefakkeld worden.
Down with the system ;-)
Dat er bij een dienst als Spotify relatief weinig naar een artiest gaat, is het gevolg van het contract dat zij zelf bewust hebben afgesloten. Want zoals van de week weer bleek, er wordt echt eebn substantieel bedrag door Spotify aan platenmaatschappijen afgestaan.
Daarnaast is het raar om te kijken wat een artiest per stream krijgt als je niet hetzelfde ook bij de radio doet. Hoeveel krijgt een artiest voor een radioluisteraar die een nummer beluistert?
Tot slot: ik betaal naast voor mezelf een tientje per maand aan Spotify ook voor mijn twee kinderen. We zijn met zijn vieren, ik vind 25 euro voor ons huishouden per maand gevoelsmatig max.
Als ik dit artikel lees zie ik een nationaal initiatief op een internationaal netwerk en ik erger me al een tijdje aan de virtuele grenzen bij diensten als spotify.
Dit idee zou dat zeker niet oplossen maar juist versterken en dan kan je systeem eerlijker zijn dan spotify, maar dan wint spotify nog steeds omdat ik daarmee makkelijker muziek kan delen met mensen die ik ken en die in het buitenland wonen.
Dit is de salespitch die me over de streep heeft getrokken: alle muziek, overal en makkelijk te delen.
@erwin RDIO komt gelukkig met een gezins abo, hopen dat spotify het ziet en leert. :)
@erwin Om nu artiesten te verwijten dat ze zelf bewust voor een lage uitbetaling hebben gekozen vind ik wat te makkelijk. In de praktijk is dat ook niet zo. Je kunt alleen via een aggegrator (CDBaby,Zimbalam,TuneCore)je muziek op Spotify krijgen en die geven vooraf geen inzicht in de hoogte van uitbetalingen. Daar valt ook nog wel het nodige te verbeteren lijkt me.
Er wordt inderdaad door Spotify een fors bedrag aan de labels betaald, maar dat komt door de massa en de waarschijnlijk betere deals die zij hebben bedongen/afgedwongen.
@gijsbrecht
Spotify een goed marketing middel? Ik heb daar zo mijn twijfels over. Prima stuk trouwens op je Tumblr!
"Daarnaast is het raar om te kijken wat een artiest per stream krijgt als je niet hetzelfde ook bij de radio doet. Hoeveel krijgt een artiest voor een radioluisteraar die een nummer beluistert?"
@Erwin Inderdaad, ook de radio zit voor een dubbeltje op de eerste rang.
Ik gaf hier zelf al het voorbeeld van Radio 538, dat aan buitenreclame ongeveer evenveel uitgeeft op jaarbasis als het kwijt zou zijn aan die ene cent per podcast. Ondertussen wordt er 21 miljoen winst gemaakt in 2010 en werken er tig mensen die allemaal minimaal twee keer zoveel verdienen als de modale Nederlandse popmusicus.
Het feit dat die 25 euro per maand je gevoelsmatige max is zegt vooral veel over de cultuur die is ontstaan. Misschien zou het wel eerlijker en reeeler als je voor die 25 euro minder muziek kreeg...
Zowel Spotify als 538 doen aan dumping met producten die niet door hun zijn vervaardigd. Tuurlijk vinden luisteraars dat heerlijk. Ik zou het ook super vinden als de schoenmaker het banket van de bakker voor 1 cent per taart gaat uitdelen...
Ik geloof dat je wel snapt waar de schoen wringt.
Het promotieargument overtuigd mij ook niet. Als Spotify en radio niet zouden bestaan, zouden mensen zelf wel muziek gaan halen op andere plekken. Mijn muziekbehoefte is autonoom en niet afhankelijk van commerciele partijen als 538 en Spotify.
De reclamekaart wordt wel wat makkelijk getrokken. Al die reclame via Spotify heeft vast tot grotere afzet van het betaalde (fysiek danwel download) product geleid. Niet? Gek zeg...
Het onder de kostprijs op grote schaal wegzetten van een product heet dumping en wordt gezien als 'economisch vals spel'. Het essentiële probleem van de muziekindustrie – en niet alleen van de muziekindustrie, overigens – is verstoring van de markt. Gebeurde dat eerst door een bedrijfstak die de prijs van muziek kunstmatig (te) hoog hield, daarna kwam het illegale downloaden. Oftewel, dumping van gestolen goederen. Om de concurrentie aan te kunnen gaan met de dumpende helers, wordt nu min of meer van artiesten verwacht (ja, geëist) dat ze ook gaan dumpen en het dan maar via andere wegen gaan verdienen. (Optreden, merchandise). Maar wacht, het kan natuurlijk niet zo zijn dat zogeheten 'zakenmensen' er niet alsnog goed aan verdienen. Dan nog maar wat minder naar de feitelijke makers.
Iets zegt me dat hier iets niet klopt.
PS: Dumping van muziek erodeert – zoals dumping placht te doen – bovendien de economische basis onder verwante goederen. Niet een redelijke som voor muziek betalen, maar wel voor film, of voor een eBook? Hallo, bekijk het even! Er wordt een mentaliteit gekweekt waarin mensen geen reële perceptie van de waarde van content meer hebben, zoals Ilja Leonard Pfeiffer laatstelijk in NRC zeer terecht betoogde. Ja, soms moet je je deemoedig voegen naar het krachtenspel van de wereld, soms is het tijd voor tegengas en een stukje opvoeding.
het fundament voor mij: de industrie is half dood. terug naar de markten, zoals het vroeger was. persoonlijk en direct. de markt als dialoog. daarop sluit sociale media naadloos aan.
iedereen is in staat om een eigen shop te beginnen. soundcloud account, bandcamp gekoppeld of iets anders, en je hebt het. decentraal kun je overal je muziek laten horen, dankzij de API van soundcloud.
helemaal DIY en je hebt je eigen markt en marktkraam gecreëerd.
Mooie discussie. Jammer dat zoveel stenen richting de 'evil' muziekindustrie worden gegooid. Dat is hetzelfde als de paus verwijten dat hij tegen anticonceptie is. Vergeet ze, geef ze geen aandacht meer, het zijn verloren zielen.
De kosten en baten van de verschillende diensten zijn mooi in een google docje geplaatst http://tinyurl.com/3e2ceqc. Je kunt daar ook zien dat de baten per stream nog lager zijn dan hierboven bedacht was.
De werkelijke oplossing voor het probleem van een degelijk inkomen voor muzikanten ligt natuurlijk bij de consument. Als die niet bereid is om meer te betalen voor muziek, komen we nergens. Simpel gesteld: de hoeveelheid geld die rondgepompt wordt in de muziek business (welke business dan ook) komt uiteindelijk allemaal van die consument af. Natuurlijk is het belangrijk dat muzikanten dichter bij hun publiek komen, maar net als de muziekindustrie zijn muziekconsumenten al een eeuw lang een bepaalde rolverdeling, een bepaalde dynamiek gewend. De muzikant stelt: "Mijn muziek is een product met een bepaalde prijs. Het is een goed product want zij (radio, tv, recensenten) zeggen dat." Vind je het gek dat de consument cultuur ziet als een een pot pindakaas? En dat die consumenten maar heel langzaam te verleiden zijn naar het kopen van fair trade pindakaas? Die inderdaad wat duurder is. Changing the game is een mooi plan maar als je bedacht hebt dat een hele planeet zich anders gaat gedragen en muziek een andere en hogere toegevoegde waarde aan het leven gaat toekennen, dan ben je wel met iets gigantisch bezig.
Het ziet er ongeveer zo uit, met music2.0: nu gaan we het plotseling allemaal persoonlijk maken. "Ik ben een aardige vent, ik maak leuke muziek, ik geef je eens wat inkijkjes, wat ditjes en datjes en dan koop jij mijn muziek." Het kan zijn dat het gaat werken maar vergelijk het maar met een tanker die van koers moet veranderen (180 graden?). Het gaat nog veel zweet, geld, tranen, faillissementen, valse starts, etc kosten voordat het beter gaat. Het moet anders, het wordt anders, maar wat?
Ik denk dat Spotify het juiste verkoopmodel heeft, maar of dat ook het juiste business model is?
Hans, lees dit eens: http://eerstehulpbijplaatopnamen.blogspot.com/2010/08/antillectual-doet-het-zo-1.html (de hele serie dan).
Ik krijg echt een hele flauwe Lars Ulrich 2.0 vibe van je, alleen dan zonder Metallica.
@digimuziek.
- Dat ik van een boek dat in de winkel 20 euro kost, maar iets van 1 euro 50 (weet niet precies) krijg komt omdat ik een contract met een uitgever heb gesloten. Als ik dat te weinig vind moet ik of beter onderhandelen of het zelf doen, maar niet piepen. Klinkt vast hard, maar geldt wat mij betreft ook voor artiesten. Er wordt teveel gepiept over zaken die mensen zelf in de hand hebben.
- Over de massa van Spotify. Dat is als je plays en luisteraars afzet tegen radio maar peanuts. Ik vind echt dat ten onrechte tegenover verkoop van muziek wordt gezet.
Er wordt inderdaad door Spotify een fors bedrag aan de labels betaald, maar dat komt door de massa en de waarschijnlijk betere deals die zij hebben bedongen/afgedwongen.
@ Hans Als de radio voor een dubbeltje op de eerste rang zit dan is dat al decennia zo, dan is dat door de vertegenwoordigers van artiesten zo afgesproken en zijn ze daarmee zelf mede verantwoordelijk voor de gezette standaard.
Jij vindt 300 euro per jaar als gezin betalen voor een dienst als Spotify weinig? Ik betaal 45 euro per maand aan UPC voor internet, telefonie en tv en radio (veel kanalen!). Dan lijkt me 30 euro voor alleen de radio van Spotify een heel mooi bedrag!
Ik betoog dat die marktwerking niet functioneert. Als die wel zou functioneren, zou de artiest minimaal de kostprijs vragen
Volgens mij werkt de marktwerking juist (te) goed. Vroeger was er juist sprake van een mono/oligopolie en daar heeft 'de muziekindustrie' (platenmijen én bands) lang van geprofiteerd. En ik denk dat de 'digitale revolutie' (dat iedereen op z'n slaapkamer tracks in elkaar kan sleutelen en op het internet kan aanbieden) hier een einde aan heeft gemaakt. Het kenmerk van een efficiente markt - dus met veel aanbod en veel vraag - is dat de prijs gelijk zal zijn aan de marginale kosten (niet de kostprijs). Dus de kosten die het aanbieden van één extra track met zich meebrengt (of één extra exemplaar van een al bestaande track). En dat gaat, zeker in deze digitale tijden, hard naar de nul. Als consument merk ik dat ook er is zoveel gratis muziek voorhanden - podcasts, mixtapes, bands die voor niets hun album online zetten - dat ik om 24/7 muziek te hoeven horen in principe geen cent hoef uit te geven.
Erwin Blom zei: 'Jij vindt 300 euro per jaar als gezin betalen voor een dienst als Spotify weinig? Ik betaal 45 euro per maand aan UPC voor internet, telefonie en tv en radio (veel kanalen!). Dan lijkt me 30 euro voor alleen de radio van Spotify een heel mooi bedrag!'
300 per jaar is natuurlijk niet weinig. Maar wel als je daar vrijwel álle muziek ter wereld voor krijgt. Je vergelijking gaat een beetje mank, want UPC verkoopt je met internet en telefonie infrastructuur, geen content. De radio- en TV-content die ze doorgeven, wordt niet alleen bekostigd uit jouw betaling aan UPC, maar ook uit belasting en uit reclameinkomsten van de zenders. Bovendien geeft die UPC betaling je niet het recht op álle zenders op Aarde. Dat is een business model dat voor tv-makers ook niet uit zou kunnen.
Richardtheuws, iemand een Lars Ulrich 2.0 vibe verwijten zonder dat te adstrueren, heeft met discussiëren weinig te maken. Licht het s.v.p. toe als je wilt.
@Joris
Klopt in principe. Echter, de marginale kosten voor een muzikant van het maken van het éérste exemplaar van een track zijn behoorlijk hoog, en dat is niet de prijs die voor die eerste kopie gevraagd wordt. Het idee van een oplage is altijd geweest dat je de kosten uitsmeert. De marginale kosten van het laatste boek dat gedrukt wordt, is ook maar een euro of 2, maar de prijs van redactie, ontwerp, druk enz. die gemaakt moeten worden voor exemplaar 1 zijn zo hoog, dat je toch uitmiddelt naar een winkelprijs van 15 a 20 euro.
Je zou kunnen zeggen: op het moment dat de kosten zijn terugverdiend, kan de prijs in principe naar nul (hoewel een muzikant ook nog moet leven). Maar met het Spotify model moet je zulke ridicule "oplagen" halen, dat je de kosten niet uit je track haalt.
Zoals ik eerder betoogde bestaat het probleem eruit dat er een cultuur van dumping is ontstaan – het onder de economische prijs wegzetten van muziek. Daardoor kun jij 24/7 naar muziek luisteren zonder iets te betalen. Maar wat is daarvan het lange termijn effect? Dat de investeringen in het maken van de muziek terug moeten lopen, inderdaad tot het niveau dat we alleen nog hobbyisme van de slaapkamer kunnen krijgen, + voldragen producten van artiesten die het met optreden kunnen verdienen. Dat is een verschraling: het maakt alle muziek die a) heel duur is om te produceren, b) niet live uit te voeren valt of c) niet live uit de verf komt omdat de artiest geen performer is of omdat de muziek zich niet voor het podium leent, null and void. Denk eens aan The Beatles na 1966 – wat ze hebben kunnen maken, juist omdat ze niet meer optraden en 100% recording artists werden (de naam zegt het al).
Het klopt wat je zegt over dat mono/oligopolie. Dat was evengoed een schadelijke verstoring, waar muziek juist te duur van werd.
Mogelijk gaan we naar een situatie die – denk ik – ook in de boekenbranche zal ontstaan: waar de markt voor 'het boek' an sich schraal wordt, maar er nog een niche ligt voor specialty uitgevers die meerwaarde bieden door heel bijzonder bezorgde/vormgegeven boeken. Als de meerwaarde van de cd-uitgave maar voldoende is, gaan liefhebbers de fysieke editie wel kopen, ook als die bijvoorbeeld 25 euro kost. Als dan niet overal geld aan de strijkstok blijft hangen, hebben acts daar ook nog wat aan.
Omdat je het zo lief vraagt policefan: de Lars Ulrich vibe verder uitgelegd, en waarom ik dat van toepassing vind:
Te veel mensen hier denken vanuit het oogpunt van 25 of zelfs 30+ers.
Mijn oudste dochter (16) heeft in haar leven misschien 10 CD's gekocht, en dan ook nog vooral omdat ze van ons meegekregen heeft hoe belangrijk dat voor de (inkomsten van de) artiest is.
De rest kijkt ze op YouTube, downloaden doet ze niet eens, want het aanbod is er toch ALTIJD, en als er iets eens niet meer is omdat zo'n 'nare platenmaatschappij' rechten claimt, luistert ze wel iets anders.
De wereld is veranderd, DEAL WITH IT. Zoals ook jouw ouders, en hun ouders voor hun hebben moeten doen.
Spotify is (net als Netflix) een prima voorbeeld van hoe een (langzaam) uitstervend systeem (plaatverkoop) nieuw leven in geblazen kan worden.
Levert het minder op dan een paar jaar terug? Misschien, maar dat is niet eens relevant.
*voetnootje; bij de vrienden en vriendinnen van mijn dochter ligt het aantal gekochte muziekdragers nog een stuk lager.
*voetnootje deel 2; dochter (en papa en mama) heeft ook een Spotify abo nu.
Uitbetaling Spotify aan artiesten explosief gestegen
@richardtheuws schreef:
De wereld is veranderd, DEAL WITH IT.
Lees asjeblieft wat ik schrijf. Ik schrijf niet dat ik niet accepteer dat muziek minder opbrengt. Ik schrijf dat de verdeling niet klopt. De verdienpiramide staat verkeerd om.
Aan die verdeling kun je als artiesten iets doen door samen te wekren en met hulp van internet de tussenschijven uit te schakelen. Het leuke is dat dat kan.
Als je zorgt dat aanbod en prijsstelling goed zitten, komen de luisteraars vanzelf. Ik zeg dus NIET dat muziek duurder moet worden. Mijn voorstel is ook goed voor de luisteraar.
Lees alsjeblieft beter.
Hans schreef over het verdienmodel van Spotify:
'Dit businessmodel wordt gefinancierd over de rug van artiesten, waarbij grote platenmaatschappijen een betere deal hebben gekregen dan de onafhankelijken. Zij krijgen niet alleen meer uitbetaald dan de kleintjes, zij hebben daarnaast aandelen ontvangen en eten mee uit de advertentieruif. Vanzelfsprekend ziet de artiest van deze laatste 2 geldstromen niets terug.'
Ik heb geen ervaringen met deze materie, maar het lijkt me dat de platenmaatschappijen even gunstige deals hebben wat de verkoop van cd's betreft. Het lijkt me dan ook dat dat het probleem is, dat de platenmaatschappijen verdienen over de rug van artiesten.
Mp3's, Napster en Spotify hebben de cd-verkoop om zeep geholpen. Hetzelfde gaat gebeuren, is mijn stellige overtuiging, met de macht van de platenmaatschappijen.
Het model dat die maatschappijen staande willen blijven houden, kan niet overleven in een wereld waarin artiesten de platenmaatschappijen eigenlijk niet meer nodig hebben om hun muziek te verspreiden.
Tunecore zal nog niet perfect werken, maar de transparantie en uiteindelijk eerlijke verdiensten voor artiesten zullen er komen.
(Nogmaals geen ervaring, slechts zeer geïnteresseerd in deze ontwikkelingen.)
@Hans 'lees alsjeblief beter' geldt ook voor jou. Ik zeg nergens dat jij zegt dat muziek duurder moet worden.
Als jij het zonder partners kunt of met een eigen collectiefje, lekker doen.
DIY voorbeelden te over op deze website te vinden (zoals ik eerder al tegen je zei).
Geld verdienen aan muziek is echter (gelukkig) alleen weggelegd voor een heel klein percentage muzikanten, die nét datgene maken waar of genoeg vraag naar is (en dan ook vaak hard die 'grote boze platenmaatschappij' nodig hebben), óf die het heel slim zelf aanpakken (die je hier kunt vinden).
Betreffende collectief van muzikanten zou je eens (misschien ook wel een tip voor Niels) contact op kunnen nemen met Rising Magma Records, als ik me niet vergis hebben die zo'n beetje eenzelfde idee bij hun plan van aanpak.
@policefan Wat vind je dat ik zou moeten betalen om toegang tot muziek te hebben zoals bij Spotify? Wat zou volgens jou redelijk zijn? Als prijzen niet overeenkomen met wat de gebruiker als redelijk ervaart is er een probleem. Ik vind dat ons gezin met 25 euro een redelijke kostenpost zou hebben, maar zou per persoon nooit 25 euro gaan betalen, bijvoorbeeld.
Moeilijke vraag, Erwin. Je zou ook kunnen zeggen dat het voor de hand ligt dat je betaalt voor de hoeveelheid data die je verstouwt: meer muziek streamen, meer betalen, zonder plafond of bodem. Maar ik snap ook wel dat dat niet haalbaar is. Dat er aan de abo-kosten een mentale maar ook reële grens zit, lijkt me duidelijk. Je UPC vergelijking klopte alleen niet.
Wellicht is het een probleem van voorbijgaande aard. Als de customer base van Spotify twintig keer groter zou zijn dan nu, neemt de hoeveelheid muziek die ze voorradig hebben zeker niet met dezelfde factor toe. Dat wil zeggen dat ze meer kunnen gaan betalen per stream, terwijl tracks ook nog eens vaker gestreamd zullen worden, gemiddeld genomen.
Ook met de recente stijging van de uitkering per stream, komt Spotify nog lang niet in de buurt van een redelijke streamvergoeding. Maar als de vergoeding nog meer omhoog kan, terwijl het aantal streams ook omhoog gaat, zal het mogelijk een economisch levensvatbaar model worden voor artiesten. Als artiesten makkelijker zonder tussenpartijen met Spotify zouden kunnen dealen – dus zonder platenmij, zonder aggregators die $ 10 vragen voor het verwerken van een track (= ca. 2500 streams!) – begint het er nog beter uit te zien. In zekere zin is dat (denk ik) waar Hans' stuk uiteindelijk over gaat: weg met de tussenschijven die weinig toevoegen maar veel van de koek opeten.
Ik ben dus niet per se pessimistisch.
Ik ben muzikant en verdien m'n brood met muziek. Ik vind het lastige materie.
Allereerst: de klant doet zaken met Spotify. Die doet op zijn beurt weer zaken met distributie en labels. Die doen op hun beurt weer zaken met de artiest. Als artiesten te weinig binnen krijgen ligt dat aan de deals met distributie/ labels. Die mogen waarsch. de toestemming om muziek te streamen voor 'te weinig' doorverkopen.
Dan: dat je muziek maakt en uitbrengt wil niet zeggen dat die muziek wat waard is.
Handel is gunnen. Eerst moet je iets maken waardoor mensen je wat gaan gunnen, dan kun je wat vragen. We kunnen misschien leren van de hele situatie dat de waarde die de gemiddelde muzikant aan zijn muziek toedicht niet per se de 'marktwaarde' is.
Ik speel regelmatig. Als ik muziek speel van andere bekende acts krijg ik goed betaald. Als ik speel met onbekend eigen werk dan is een onkostenvergoeding al moeilijk.
Iedere artiest heeft promotie & distributie nodig om eigen werk te verspreiden. Ik word persoonlijk al overvoerd door alle bands/ acts die dat nu op eigen houtje proberen. Overdaad schaad. Ik zie dat terug in de bezoekers aantallen voor onbekende acts. Ik ben zelf ook moeilijk te porren. Je concurreert met de wereld. Dat betekend dat je wel heeeeeeel bijzonder moet zijn om je muziek 'waardevol' te maken voor buitenstaanders.
Terug naar Spotify. Ik krijg 0,0049$ct per stream (Rhapsody0,01$ct) wat neerkomt op 0,0033€ct. Is dat veel? Weinig? Als iedereen op Spotify mij 2 keer streamt gaat t best goed.Maar dan moet iedereen mij daadwerkelijk vinden, not happening. Als mijn muziek echt bijzonder is streamen fans me veel vaker dan 2 keer. Zegt dus allemaal nog niet zoveel. Hoeveel bereik heeft radio? Hoeveel krijg ik dan per luisteraar?
Hamvraag: wat is de waarde van muziek? Ik zou het niet weten. Sommige muziek is mij veel waard. De meeste muziek niet. 1 keer luisteren is dan wel weer genoeg. Er is ook zoveel.
Laatste punt: met het in mijn ogen absurd lange auteursrecht (150jaar, doe ff) krijg je allemaal extra goudzoekers op de markt, hopend op dat éne succes, die éne hit. En bizarre bedragen voor een enkele gig. Meer iets voor een loterij dan voor een serieuze business vind ik.
Er zijn een paar dingen die ik interessant vind binnen deze discussie.
Zo wordt er geschreven wat je als artiest van Spotify krijgt, ik ben benieuwd wat je naast de directe vergoeding van Spotify van Buma/Stemra krijgt voor je muziek op Spotify. Ik ga ervan uit dat Spotify ook afdraagt aan B/S.
Waar ik ook benieuwd naar ben, is of bekend is hoeveel tracks een Spotify-user gemiddeld per maand beluistert.
allemaal even meekijken vanavond vanaf 7 PM NL tijd, f8 Conference van Facebook (waar ze in April 2010 de 'Like' button aankondigden): https://developers.facebook.com/blog/post/562
Het muzikale onderdeel van het programma:
The Future of Digital Music
The music landscape is evolving with new channels and innovative social experiences. Leaders in the industry will describe where things are headed.
Bob Pittman - Chairman, Clear Channel Media and Entertainment
Daniel Ek - CEO, Spotify
Troy Carter - Founder, Chairman and CEO, Atom Factory
Een reactie posten