Het was de zomer van 2008. Met de vers aangeschafte bandbus trokken The Tunes naar en door Frankrijk. Drie weken lang speelden ze op straten, pleinen, in kroegen en clubs. En hoewel ze al even bezig waren, ontdekten ze daar pas dat hun muziek écht werkte. Overal waar ze kwamen waren de reacties onverdeeld enthousiast en merkte de band dat mensen er iets voor over hebben. De gedeukte hoed die op straat rondging zorgde ervoor dat de band meer overhield dan waarmee ze vertrokken. Een eye-opener en aanmoediging om dit ook in Nederland te proberen, te beginnen met het winnen van een Popprijs in najaar 2008. De Amsterdamse welteverstaan:
De Amsterdamse Popprijs werd in de zomer van 2009 gevolgd door de SENA Performers PopNL Award. Dit betekende niet gelijk Sterrendom, maar zorgde wel voor optredens. Zeker na een bezoek aan De Wereld Draait Door speelden The Tunes vaak, minstens twee keer per week. Op trouwerijen, festivals, bedrijfsfeesten, in rokerige café’s en clubs. Niet alleen merkte de band dat ze hun materiaal steeds beter leerden spelen, er werd ook geld verdiend. Drummer Aram Haagsman: "Zoals de economiedocent altijd vertelde: massa is kassa. Met het verdiende geld namen we onze debuutplaat op, in eigen beheer."
Als je anderhalf jaar gemiddeld twee keer per week speelt, creëer je een groot bereik. Nog voordat The Tunes 1 nummer op plaat hadden staan, zagen zeker 80.000 mensen ze al spelen (en dan tellen de kijkers van DWDD niet mee). Dat momentum moest vastgehouden worden tot de plaat klaar was. Aram: "We zijn nogal eigenwijs en houden ervan om de touwtjes in eigen handen te houden. Een plaat opnemen, een website bouwen, nieuwsbrieven schrijven, perscontacten onderhouden, een netwerk opbouwen. Eigenlijk dat wat een platenmaatschappij ook doet, maar dan zonder dat er van alles een percentage af gaat. Alle zaken die een band zelf kan regelen, regelen we zelf. Een boeker, de publishing uitbesteden en de distributie van de plaat. Want als er iets duidelijk is geworden de afgelopen 2 jaar, is dat met een flinke dosis brutaliteit, gezond verstand en een duidelijke visie er geen deuren gesloten blijven."
Althans, bijna geen deuren. Want fans moeten zelf hun deur openen. Ze moeten een kaartje kopen voor je show, je album downloaden en een T-shirt van je willen dragen. "Eén van onze belangrijkste lessen was om fans niet te onderschatten", aldus Aram. "Ze begrijpen beter dan veel professionals waarom ze naar je muziek luisteren. Ze weten het beste hoe ze benaderd willen worden en hoe je ze het beste bereikt. Binnen alles wat The Tunes daarom de afgelopen jaren hebben gedaan stonden 2 dingen centraal: is dit wie we zijn en is dit echt? Want alleen door volstrekt jezelf te zijn, kun je een langdurige relatie met fans opbouwen."
Alles komt nu bij elkaar. "Pududu!" is af en gedrukt. De eerste single komt in aanloop naar de albumrelease uit en krijgt airplay. Binnen 3 weken verkoopt de band de kleine zaal van Paradiso uit voor hun releaseparty. De vraag naar kaarten blijkt groter te zijn, zo bewijzen de vies dure kaartjes die in mum van tijd op Marktplaats staan. OOR schrijft een waanzinnige recensie van het album en zet ons in hun ELFtal. Ondertussen worden de plannen om Nederland in 2011 definitief te veroveren gesmeed. De eerste clubtour is geboekt, de band speelt op Noorderslag en gaat in 2011 een StukaTour doen, langs studentenkamers van Nederland, en wil ieder festival plat spelen. Aram, lachend: "Hopelijk kunnen we ergens in drukte van komende zomer een week vinden om met de bus naar Bordeaux te rijden en daar op een pleintje spelen waar niemand ons kent."Het wordt saai: maar je kunt het dus echt zélf doen. The Tunes bewijzen het opnieuw. Mooi verhaal, Aram! Meer Tunes op 3VOOR12.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten