22 augustus 2010

Your personal Lowlands guide 2010 #LL10 - update #2

Voornemens vs. behaalde resultaten op Dag #2:

Zaterdag 21 augustus
Traditioneel de minste dag, dit jaar zeker niet. Langzaam wakker worden bij bard Tim Knol in India of stuiteren bij het energieke Daily Bread in Charlie. Wegens doorslaand succes geprolongeerd: Lowlands Zingt in de Alpha. Dit jaar misschien 'ns een kijkje nemen en meegrienen (al kan ik niet zingen, zeker niet op de Lowlands-zaterdag). Veel oude bekenden bij The Q4, waarna de alhier befaamde DJ Sandeman plaatjes opzet. Check zijn Lowlands 2010-mix. Helaas mis ik dan Hollandse House Held Tom Trago (mooie plaat + remixes), maar die draait gelukkig de hele dag door in X-Ray. Kansen genoeg, daar hoeven we achtereenvolgens Typhoon (broer van) met New Cool Collective, folkie Laura Marling, de sterke wiskunde-indie (wiskindie?) van Foals en de Zuidafrikaanse hiphop hype Jack Parow niet voor te missen. Ik voorspelde het al: Mumford & Sons zetten Alpha op z'n kop. Misschien nóg een keer van genieten en 5 minuten voor tijd naar Blood Red Shoes rennen? Kan ik gelijk blijven staan voor The Gaslight Anthem, helden met een batterij strakke working class punkpopsongs waar ik eerder al druk over deed. Mis ik wel You Me At Six en Villagers; het zij zo. In tegenstelling tot vele anderen ben ik blij met Anouk in Alpha: gewoon goed, stapels hits - maar ik heb het wel gezien. Evenals Snow Patrol: paar sterke songs, maar dodelijk saai. Scheelt veel drukte op de rest van het terrein, bijvoorbeeld bij (misschien wel de laatste Nederlandse show van) LCD Soundsystem en de prachtig sfeervolle indie van Beach House (een favoriet, al zullen sommigen zeggen: vals). Ik ben erbij, dans dus niet bij minimal-keizer Richie Hawtin of rock/ravers Holy Fuck, maar steek m'n glowstick later op de avond graag in de lucht bij Lowlands Rave. Tune!

Afgezien van een late start en dus veel gemist aan het begin van de dag, heb ik me aardig aan m'n eigen programma gehouden. Foals begon daverend, maar zakte na 4-5 songs wat in, waardoor we getuige waren hoe Mumford & Sons inderdaad het hart van de complete Alpha won. Ontroerend en oprecht. The Gaslight Anthem was gedegen, LCD heel goed en energiek, Beach House bezwerend. Het hoogst gingen de handjes de lucht in bij Ferry Sherry, Kenny Harder en een 3e kornuit, raven tot je erbij neervalt. Al met al hele fijne dag met louter goede optredens, zonder een écht opvallende uitschieter.
Morgen: deel #1 van Caro Emerald doet het zo.

Geen opmerkingen: