In deze tijden van economische crisis en almaar dalende CD-verkopen is jezelf bedruipen met je muziek lastig. Heel lastig. Niet alleen platenmaatschappijen hebben het moeilijk, ook bands en individuele muzikanten. Hoe financier je je album en waar haal je inkomsten vandaan als die plaat er eenmaal is? Geen eenvoudige opgave, laat staan als je een wagenpark, receptioniste en ieder jaar 72 Kerstpakketten op de balans hebt staan.
Als het gaat om geld is het maken van geloofwaardige en bewuste keuzes belangrijker dan ooit. Geld krijg je vaker, je geloofwaardigheid verlies je maar 1 keer. Soms bof je met een onverwachte meevaller op basis van creatieve acties en ideeën, maar je Eerste Monumentale Song onder een autocommercial zetten is een gewetensvraag. Doen of niet doen? Ik twijfel. Zo help ik The Gasoline Brothers met hun song rond de finish van de Giro d'Italia in Utrecht. Voor een videoclip en een leuk online idee hebben we op basis van eerder behaalde resultaten wat budget van gemeente Utrecht gekregen. Dat valt prima uit te leggen. Ook een grijpstuiver van een relevante sponsor is in dit geval logisch. Volgende week kun je het resultaat zien en horen:
Maar dan wordt het lastig. Zo meen ik me te herinneren dat Ryan Adams witheet werd toen bleek dat je zijn MP3's gratis kreeg in Coca Cola's online muziekwinkel MyCokeMusic.com, met punten verstopt onder de dop van iedere fles. Dat stond niet in zijn contract met Universal! En kijk eens wat het Nederlandse filiaal op dit moment doet: in plaats van zegels krijg je nu albums en tracks als je tankt bij Shell. Zou Marco, Ilse, Duffy, Laura en Rihanna om toestemming zijn gevraagd? Ik ben benieuwd. Ook stel ik mijzelf de vraag of ik als manager akkoord zou zijn gegaan met deze samenwerking met een merk met een niet geheel smetteloos blazoen. En ik ben niet de enige, want Rihanna "hates doing product placement". Blijkbaar heeft ze daar weinig over te zeggen... En wat vind je van dit 'leuke' idee, uit het schap van een keten-in-nood:
Haal de CD van Caro Emerald en krijg die van Alanis Morissette gratis! Wat voor waarde hecht een koper daarna aan Alanis' album en haar muziek? En stond dat in haar contract met Warner? Denk het niet.
Je CD gratis bij Free Record Shop of bij een volle tank, een iPod of de Nokia N97 in beeld, onverwacht (maar verdiend) een prijs winnen, 'gratis' geld van de gemeente of de Rabobank: wat goed is voor je muziek, bankrekening en de carrière van je band verschilt van geval tot geval en van moment tot moment. Zoals Rick de Leeuw ooit zei: "Toen we met Tröckener Kecks op tweedehands instrumenten speelden en iedere stuiver konden gebruiken belde niemand, na Met Hart & Ziel stonden ze in de rij om ons spullen te geven. Waar waren die lui toen we het écht konden gebruiken?!" Geloofwaardigheid is meer waard dan cash. Geld raakt op, geloofwaardigheid niet. Dat betekent niet dat sponsoring en aantrekkelijke financiële deals uit den boze zijn, zolang de samenwerking maar volstrekt helder en logisch is. Maar vooral: ga bij volle bewustzijn akkoord met dat pak Always in beeld en sla niet verbaasd achterover wanneer je je eigen CD in plaats van een set badhanddoeken overhandigd krijgt bij Shell.
5 opmerkingen:
Goed stuk over een interessante vraag. Of je er nu mee in hebt gestemd of niet, het gratis weggeven van muziek kan duidelijk twee uitwerkingen hebben. Steeds meer artiesten zetten 'gratis' erg goed in ter promotie van nieuw materiaal, als een soort van teaser. Het nieuwe materiaal wordt hiermee gepromoot, het wordt dus (als het goed is) meer waard.
In een aantal gevallen die hierboven zijn genoemd, wordt echter het betreffende materiaal juist minder waard. In het geval van Shell en Free Record Shop is het nog erger dan afprijzen, het is namelijk de vraag of de klant er eigenlijk überhaupt iets voor over heeft. Hij krijgt het immers gratis bij de cd die hij wél wil, of in ruil voor de zegeltjes ipv de badhanddoek.
De muziekindustrie verandert, door gratis downloaden moeten artiesten en platenmaatschappijen op zoek naar nieuwe distributie mogelijkheden. Dat gaat met vallen en opstaan, zoveel is duidelijk.
Ik ben het eens met de dubbele werking die Piet beschrijft. Muziek blijft een emotioneel product en deze kracht moet je eerst optimaal benutten, alvorens je het product 'uitput' door het (massaal) weg te geven. In het geval Alanis Morissette zie ik geen directe schade aan artiest. (even los van de discussie of dit een goede zet van FRS is..) maar ik sluit me bij Niels aan dat dit verschilt van geval tot geval en moment tot moment.
Wat de Universal artiesten betreft is uiteraard om toestemming gevraagd bij de artiesten en 'onze'/Borsato's motivatie om mee te doen heeft oa te maken met de keus van de liedjes/album en het tijdsvak waarin deze actie loopt. Maargoed, hier wordt een interessant vraagstuk aangekaart en zeker ook een pakket aan overwegingen die iedere manager bij zich zou moeten dragen.
De redenering die je bij de Emerald + Morissette actie maakt vind ik raar. Je hecht waarde aan muziek omdat je die goed vindt en/of je raakt. En dat heeft er geen bal mee te maken wat je er voor betaald hebt. Of dat nu niets is (zoals bij deze actie of bij een gratis download) of veel te veel.
@Pim: Deels met je eens. Vind de context waarbinnen dit gebeurt goedkoop, voor eigenlijk iedere artiest. Ook de artiesten waarmee het hier gebeurt stammen uit een andere tijd. Het contrast wordt daardoor vergroot en dat valt niet per se positief uit. Belangrijkste is echter dat Alanis niet beslist over haar master en dus deze actie. Dat is de kern van mijn betoog (maar dat begreep je al).
veel verkoop of promo is prima wanneer je maar een goed contract hebt met EN een minimum ppd van bv 7.50 over ALLE verkochte exemplaren - aantal promo ex kun je ook laten benoemen in je contract - promo bij radio en tv en apart sales promo apart met een minimum % van minimaal 5 euro en nooit minder - wanneer je dit soort afspraken niet kunt maken ,omdat het gelul naar boven komt van ja maar wij leveren ook Saturn en MediaMarkt en Free etc - laat ze maar doen- niet aan toegeven - contract is contract - wanneer je ook nog tekschrijver bent - na 16 maanden je afrekeningen van muziekmaatschappij en buma/stemra rustig naast elkaar leggen en checken wie wat heeft afgerekend - daar zijn publishers voor etc fijne dag groet van Dick Sax
Een reactie posten