Ik reageer hier.Anton is al vaker uitgebreid aan het woord geweest en van repliek gediend, door mij en anderen. Dat begon in de reacties onder Perfect Wilco, werd voortgezet in de reacties onder Perfect Bankhangen #2 en Perfect Shuffle #43.
Nu kent u Anton.
Laat ik voorop stellen dat ik begrip heb voor zijn standpunt. Zijn handel gaat naar de knoppen, dat is geen grap. En laat ik voor de zoveelste keer bevestigen dat onze Perfects volgens de huidige wetgeving niet 100% legaal zijn. Niet voor niets zetten we er sinds kort zoveel mogelijk Spotify-links bij. Dat mag. Tegelijkertijd wil ik niet voor muziekliefhebbers beslissen hoe zij van muziek genieten. Dat staat haaks op mijn filosofie: maker en gebruiker bepalen, niet tussenhandel, middlemen, platenmaatschappij, manager, boeker, winkelier of blogger. Dat sommige Perfects niet (volledig) op Spotify te vinden zijn, illustreert mijn punt.
Dat gezegd hebbende voer ik graag een gezonde en inhoudelijke discussie om mijn standpunt continu tegen het licht te houden. Ik zeg eerlijk: ik worstel nog steeds met dit dilemma, omdat ik dagelijks zie wat internet en filesharing voor gevolgen hebben. Dat laatste formuleer ik bewust neutraal. Er worden ontegenzeggelijk veel vaste waarden verwoest en daar zijn bedrijven, goedwillende mensen met verstand van zaken of een winkel soms het slachtoffer van. Tegelijkertijd ben ik volledig overtuigd van de ongekende mogelijkheden voor ondernemers, industrieën, muzikanten, winkeliers en Antons die met open vizier loslaten wat was en profiteren van wat kan. Toen mijn eigen business begin 2008 kapot ging, deed ik na lang twijfelen hetzelfde door mijn kennis en contacten op een blog te zetten. Er zat niks anders op. Dat heeft me louter goeds gebracht en gun ik iedereen. Ook Anton.
Deze post is niet bedoeld om opnieuw discussie uit te lokken. Ik wilde slechts mijn standpunt verduidelijken en Anton nogmaals vertellen dat 'de boel aankijken' en klagen niet de oplossing is. Met regisseur Martin Koolhoven ben ik het ook zelden eens, maar hij heeft gelijk:
Tot slot, van m'n moeder geleerd: nooit met ruzie gaan slapen :-)UPDATE: Meer illustraties van en discussies over pro's en cons van 'gratis':
- 'Toe Niels, vertel nog 'ns over gratis vs. betaald!' (waar ik e.e.a. het duidelijkst toelicht, ook op YouTube).
- 'Toe Niels, vertel nog 'ns over gratis vs. betaald!' (2) (discussie)
- Dit is de actie waarmee uiteindelijk 19 vormgevers bijna 90 illustraties voor mijn boek maakten. Gratis, maar zeker niet voor niets.
- Op basis daarvan raakte ik in gesprek met vormgevers die het een goedkope actie vonden.
- Dit is wat mij betreft een prachtig voorbeeld wat die actie opleverde voor eenieder, waar ik met die makers en bezoekers van mijn blog over napraatte.
- Enkele weken later ging ik met Kees de Koning (Top Notch) en trompettist Rob van de Wouw in discussie over (niet) betalen voor muziek.
- En een druppel op een gloeiende plaat misschien, maar zo werkt het:
1 opmerking:
Die Anton snapt er niets van. Dat boekje van jou is een visitekaartje en een parameter op je CV. Hoe breder dat onder de aandacht komt, des te beter je profilering wordt. Indirect leidt het tot loonsverhoging, net als dat 10 min aan tafel bij DWDD een loonsverhoging is voor een artiest.
De omzet van het boek is een bijzaak voor je. In al het gebabbel over muziek luisteren zonder afdracht, mis ik vrijwel altijd de argumentatie over het sociale aspect van de artiest. Illegaal downloaden is geen issue, de issue is dat prof artiesten gemiddeld 3000 euro en 6000 modaal per jaar verdienen (bron: Pop wat levert het op?, pdf is online eenvoudig te vinden). Dat is resp. gemiddeld 5x en modaal 2,5x zo weinig als een bijstandsmoeder en zwaar onder het armoede-niveau. Er is niemand die zich realiseert dat 95% vd bandjes 100-500 euro krijgen per optreden en dat dat veel te weinig is om van te kunnen bestaan. In Frankrijk krijgen muzikanten een soort BKR-uitkering als ze 50 optredens per jaar doen op gekwalificeerde locaties. Of dat goed is of niet, weet ik zo 123 niet, maar het is wel een compleet andere visie over hoe je een systeem kunt organiseren waarbij artiesten een bestaan hebben dat boven de armoede-grens uitkomt.
Voor de duidelijkheid: ik behoor niet tot die groep, mijn werk is 50/50 en ik heb een omzetkanaal in instrumenten, dus doe geen beroep op medelijden. Ik geef enkel nieuwe input in de discussielijn, omdat ik vermoed dat mensen gratis willen downloaden, maar niet het besef hebben wat een armoedige bestaan veel muzikanten hebben die boven amateurniveau spelen, op de radio gedraaid worden, bij DWDD hun minuutje hebben. Ik heb het niet over bands die in het kraakcircuit spelen, waar ik zelf meer affiniteit mee heb, maar wat feitelijk geld kost ipv dat het uberhaupt iets oplevert. Dat is nog een andere categorie. Als ik je muziek leuk vind, ben je gedoemd om nooit rijk te worden. 3 man in de OCCII is doorgaans je potentieel en dat is prima voor bepaalde goede muziek:)
Een reactie posten