An app a day keeps the doctor away (slot)

Die apps al zat? Mashable heeft ruim 40 muziek-apps in verschillende categorieën op een rijtje gezet. Daaronder een aantal die hier ook aan bod zijn geweest, maar ook veel nieuwe. Allemaal gratis! En voor wie er dan nog geen genoeg van heeft staan er onderaan het artikel links naar meer games-, video- en VoIP-apps.

Hier veelgestelde vragen over iTunes' App Store.

Voorzichtig met vuurwerk en de zeer dichte mist vanavond en tot in 2009 (da's morgen)!

Tweet

An app a day keeps the doctor away (5)

In de iTunes Store en op internet vind je ook verschillende radio-achtige applicaties. Een paar voorbeelden:

• Deezer: soort Last.fm op je mobiele telefoon (gratis!)
  
• StreamItAll: de populairste Nederlandse en buitenlandse radiostations op je iPhone en iPod Touch (€2,99)
  
• Tunin.FM. Zo simpel is het:

Tweet

An app a day keeps the doctor away (4)

Joost Neelemans regelde dit vorige week:

Dat kan hij, want hij bepaalt voor verschillende landen in Europa wat er bovenin de iTunes Store voorbij komt.

Platenmaatschappijen proberen de afgelopen jaren CD-kopers regelmatig te paaien met extra content, vaak on-line verkrijgbaar, bijvoorbeeld via Open Disc. Joost is vooral onder de indruk van de steeds uitgebreidere mogelijkheden van zg. digitale booklets in zijn winkel. Een goed recent voorbeeld vindt hij de origami van Snow Patrol. Gratis, net als een app van Weezer waar Michiel me op wees: Tap Tap Revenge, een game in de stijl van Guitar Hero en Dance Dance Revolution. In Kerstversie kost-ie €1,59. Voor de versie van Nine Inch Nails, met 13 tracks van Trent Reznors laatste 2 albums, betaal je €3,99. Leuk én slim!

Tweet

An app a day keeps the doctor away (3)

In een vorig leven was Erwin muzikant (HIT!). Hij gebruikt een aantal apps waarmee je muziek kunt produceren en componeren.

Net als Tjeerd van Voicst is Erwin enthousiast over FourTrack (een 4-sporen recorder voor je iPhone, €7,99). Verder gebruikt hij iDrum ("prachtige drumcomputer!", zie onder, voor €3,99 of €4,99), Noise.io Pro (synthesizer-applicatie, €7,99), Guitar Toolkit (akkoordenchecker, stemapparaat en metronoom, €7,99) en Ocarina (maakt van je iPhone een fluit, voor slechts €0,79).

Twee applicaties verdienen bijzondere aandacht:

• RjDj bewerkt omgevingsgeluid en verwerkt dat in composities (Album kost €2,39, Single is gratis). Aan de reacties te lezen is het heel bijzonder, vooral als je skaffa bent.
  
• Bloom, een bijzondere muziekapplicatie van ambient-pionier Brian Eno (€2,99).
  

Bedankt voor je tips, Erwin.

Tweet

EHPO haalt de koppen in Revu (full version)

Wie Revu nu nog niet heeft aangeschaft, koopt 'em nooit. En je moet het toch even gelezen hebben (niet alleen vanwege mijn opmerkingen):

Tweet

Fijne Kerst met je magnetron

Via.

Tweet

Fijne Kerst met Joosk

Via Matthijs. Fijne Kerstdagen!

Tweet

Only Seven Left doet het zo (slot)

Maar wat levert al die moeite en promotie van Only Seven Left nu uiteindelijk op? Genoeg, vindt Bram: "Het resultaat tot nu toe is al bevredigend te noemen: onze boeker Joost heeft zonder veel moeite in 1 week 6 optredens geregeld. Het blijkt een groot voordeel dat programmeurs nog weten over welke band hij het heeft: "Oh die met dat leuke pakketje!" De eerste recensie is binnen (helaas schrijven de meeste tijdschriften niet over singles), de CosmoGirl plaatst in hun februari-nummer een poster met onze hoofden erop en de redactie van De Wereld Draait Door belde om te vragen hoe het nu precies zat met onze tour door Egypte.

Dat is een verhaal apart, waarover ik al wat schreef voor Musicfrom.nl. Via-via kwamen we in contact met een eigenaar van vele kroegen, clubs en hotels in Egypte. Hij wilde graag een Westers bandje laten invliegen: leuk voor de Britse en Italiaanse toeristen. Omdat het in eerste instantie klonk als een nogal ongeloofwaardig verhaal (en vanwege enkele bezorgde moeders), hebben we gezorgd dat alles tot in de puntjes voorbereid werd, de ambassade ingelicht en contracten opgesteld. Maar de zorgen bleken voor niets: we hebben een week lang genoten van de zon en de gastvrijheid in Sharm el-Sheikh en daarnaast een aantal geslaagde optredens gedaan. We vonden het daarbij belangrijk dat we iedere dag onze Nederlandse fans op de hoogte hielden via de site, met veel foto's. En dat werd gewaardeerd: de bezoekcijfers stegen van 300 naar 800 per dag. Met een totaal van 14.000 in november. Of waren dat toch onze ouders die keken of we nog niet ontvoerd waren?

Egypte was vooral een leuk avontuur en nauwelijks een investering in onze Europese toekomst, hoewel veel samen spelen natuurlijk geen kwaad kan en het al aardig wat publiciteit heeft opgeleverd. In een opvallend verhaal blijkt iedereen geïnteresseerd en dat is dus wat we altijd proberen te doen: opvallen. Oh ja, en goeie liedjes schrijven, daar begint het natuurlijk mee."

Bram, ontzettend bedankt voor een heel puntig, helder verhaal met concrete tips. Reacties, maar ook mensen die zich geroepen voelen tips en ervaringen te delen zijn van harte welkom!

Tweet

Only Seven Left doet het zo (2)

Verder over de promotie van Only Seven Left: "We krijgen de meeste positieve reacties over de opvallende biografie", aldus drummer Bram de Wijs. "De vorm van een infographic lag voor mij enigszins voor de hand omdat ik werk als interaction designer bij Schwandt Infographics. Je kent infographics misschien uit de krant of populair-wetenschappelijke tijdschriften, waarin er vaak actuele kwesties mee worden uitgebeeld. Wij maken echter ook graphics voor bedrijven als Nuon, die er bijvoorbeeld mee willen bewijzen hoe 'groen' ze zijn. Dat lijkt misschien verkapte reclame, maar feit is nu eenmaal dat de infographic zich goed leent voor het overzichtelijk presenteren van heel veel informatie op een aantrekkelijke manier. Dus zeker voor een biografie.

In onze biografie staan alleen maar feiten, verteld aan de hand van een tijdlijn en wat foto's. Natuurlijk is de bedoeling dat de lezer denkt 'Zo zo, die jongens zijn goed bezig', dus die feiten moet je goed selecteren en mooi formuleren. Een opschepperige bio schrikt af, net als een té bescheiden biografie. Uit een recensie quote je natuurlijk alleen de jubelende zinnen (behalve Sheriff of Hongkong), en om ons brede draagvlak aan te tonen, citeren we zowel 3VOOR12 als Tina."

Ik had het zelf niet beter op kunnen schrijven. En zo ziet dat er uit op de Tina-dag van vorig jaar:



Dat filmpje had best wat korter gemogen, Bram. Alleen de hoogtepunten ;-)  Maar vertel vooral verder!

"Wat wil een zaaleigenaar weten voordat ie je boekt? Of je de zaal vol krijgt, uiteindelijk. We vertellen dus over onze actieve fans (bijvoorbeeld op Hyves), de fansite, de stampvolle Tina-dag en onze podiumervaring tot nu toe. En onze topografische herkomst: zanger Bart en ik komen uit Amersfoort en hebben lokaal al wat krediet opgebouwd met onze soloprojecten Findel en Impossible Situations. Dat is dus interessante informatie voor poppodium De Kelder, theatercafé Borra, maar ook voor regionale radiozender Utracks en 3VOOR12 Utrecht. De rest van de band komt uit Hilversum, wat dus van belang is voor de (in aanbouw zijnde) Vorstin, alle landelijke omroepen en een artikel in regionale krant Gooi- en Eemlander. De tekstversie van onze bio zit in het pakket omdat mijn ervaring is dat zalen graag letterlijk stukjes overnemen voor programmaboekjes. Deze tekst is dus ook iets wervender van toon.

Natuurlijk zal een ongebruikelijke aanpak ook voor negatieve reacties zorgen. Veel mensen in de muziekbusiness werken daar al hun hele leven en vinden blijkbaar dat alles moet gaan zoals het altijd ging. Zo schreven we bij de laatste Stuck In A Day verzamel-CD een nogal brutaal begeleidend briefje met als resultaat veel aandacht in Blend en Up Magazine, helemaal niets in OOR."

Morgen, in het laatste deel van deze serie, vertelt Bram over de reacties van media en programmeurs op het pakket en over de optredens van Only Seven Left in Egypte. En wat dat doet voor de bezoekcijfers van je site(s) en shows.

Tweet

Perfect Joni

De Rotterdamse zangeres Charlie Dée maakte ter gelegenheid van haar Joni Mitchell-tribute een Perfect Joni voor ons. Om een indruk te krijgen van die tribute: hier 3 fraaie filmpjes in hoge kwaliteit. En over kwaliteit gesproken: Perfect Joni is HIERRR te vinden voor Mac, HIERRR voor PC en bevat ook Charlies versie van 'Blue'. Op zaterdag a.s. zal ze dat en vele andere Joni-nummers live spelen in EKKO, Utrecht (kaartjes hier kopen) en op 10 januari ook in Walhalla, Rotterdam. Onder het artwork en de tracklisting een muzikale rationale over deze compilatie, van Charlie zelf.

"We love Joni! Toch? You love her or you hate her... Dat wordt toch altijd gezegd? Bij dat laatste kan ik me niets voorstellen. Wat mij betreft is Joni de beste songwriter ooit. David Crosby zegt dat je leven verandert als je naar Joni luistert. Dat klinkt overdreven, maar ik ben het met hem eens. De eerste keer dat ik Joni hoorde zette mijn wereld echt op z'n kop! Ik was 17 en studeerde al aan het conservatorium, maar was echt zoekende, wist eigenlijk niet zo goed waar het allemaal naar toe moest met dat zingen. Door Joni viel alles op zijn plek en ben ik ook gaan schrijven. Ik vond het zo mooi! En bizar! Als ik Joni hoor heb ik altijd het gevoel dat ze haar muziek en haar teksten van een andere planeet haalt. Alsof ze even op reis gaat, of alsof ze een klepje openzet waar haar teksten en muziek doorheen vallen. En elke keer als ik haar hoor besef ik me dat je naar binnen moet als je mooie dingen wilt schrijven. Dat je eerst even stil moet zijn voordat je iets laat ontstaan.

Ik heb een compilatie gemaakt in chronologische volgorde, met als tweede liedje 'Both Sides Now' van Clouds als superjonge Joni. Ik eindig in 2000 met de oude Joni die Both Sides Now zingt. Chronologisch omdat ik het zelf altijd heel gaaf vind om te horen welke ontwikkeling zij heeft ondergaan en hoe ze altijd het lef heeft gehad om trouw aan zichzelf te blijven. Iedereen raadde het haar sterk af om bijv. met Charles Mingus ('Dry Cleaner' en 'Pork Pie Hat') te gaan werken. Hij belde haar in een tijd dat ze al niet meer zoveel gedraaid werd. Maar hoe kon ze Charles nou weigeren? De recensies waren verschrikkelijk zuur, waar ik niets van begrijp. Op Blue kleedt ze zichzelf helemaal uit en laat ze de mensen schrikken met haar eerlijkheid. Op Turbulent Indigo is ze zo maatschappij kritisch ('Sex Kills') dat je er soms bijna niet naar durft te luisteren. 'Paprika Plains' van Don Juan Reckless Daughter is een absurd nummer, héél lang, zou je eigenlijk ’s nachts met een koptelefoon moeten luisteren. Als je door de weirdness heen kan luisteren hoor je hoe geniaal ze is. Ik heb gekozen voor de live-versie van 'Dreamland' omdat die ongehoord mooi is en voor 'Amelia' vanwege de solo van Pat Metheny. Tranen zeg ik! Nou goed, luister maar, ik hoop dat jullie het leuk vinden! Veel luisterplezier!" - Charlie Dée

Tweet

De Songs van 2008

DJ Sandeman flikt 't 'em weer: een daverende mix met de beste (pop-)songs van het jaar voor VPRO's 3VOOR12. Afgelopen donderdag werd de mix na VPRO's verkiezing van De Song van het Jaar op 3FM uitgezonden, maar Sander heeft de extended versie van bijna 70 minuten nu ook downloadable gemaakt, HIERRR. Utrechts DJ-trots Nuno dos Santos maakte er ook 1, met wat meer (maar niet alleen) dansplaatjes: HIERRR. Beide tracklistings staan in de reacties.

Tweet

Only Seven Left doet het zo (1)

Een week of 2 geleden viel dit indrukwekkende pakket met een plof op mijn deurmat:

Afzender: Bram de Wijs, drummer van Only Seven Left en labelbaas van Stuck In A Day Records. De actieve on- en off-line promotie van OSL was me al eerder opgevallen. Hoog tijd om Bram te vragen zijn ervaringen, tips en de resultaten te delen. En dat doet hij graag: "Als labeleigenaar weet ik een beetje hoe het voelt om stapels CD's binnen te krijgen die vervolgens wekenlang onaangeraakt blijven liggen. Toen ik met compagnon Remco ons label in 2002 oprichtte, wilden we juist niet zo'n label worden. We hadden met ons eerste bandje de interesse gewekt van Universal, maar na veel traag gedoe en belabberde communicatie was het op niks uitgelopen. We namen ons voor alles anders te doen. Inmiddels hebben we op de website het vriendelijke verzoek staan om alleen nog MySpace-links te mailen, omdat we een schuldgevoel kregen van al die demo's...

Toch mis ik soms de analoge post: eens in de zoveel tijd zat er namelijk een pakketje bij dat onmiddellijk nieuwsgierig maakte naar de muziek. Door goed artwork, een grappige bio of een persoonlijke brief bijvoorbeeld. Het is misschien niet eerlijk, maar een CD die aankomt in een knalroze envelop, die na opening ook nog een mooie sticker blijkt te bevatten en begeleid wordt door een brief die opent met 'Lieve meneer De Wijs van ons favoriete label' wordt veel sneller gedraaid dan het zelfgebrande, handbeschreven exemplaar zonder fatsoenlijk hoesje. En niet alleen uit nieuwsgierigheid. Een goed verzorgd, compleet en opvallend perspakket betekent dat een band aandacht besteedt aan zijn product, serieuze ambities heeft en bereid is na te denken over nieuwe manieren om hun muziek aan de mens te brengen."

Ik ben A&R-manager geweest bij o.a. PIAS en Universal (zie mijn CV) en kan bovenstaande beamen. Het is puur menselijk dat je uit een grote stapel post de meest opvallende of best verzorgde zendingen pikt. Bram verbindt daar terecht de conclusie aan dat dat ook veel zegt over de ambities en visie van een artiest. En hij past die wetenschap toe met zijn eigen band: "Het is de reden dat het perspakket van Only Seven Left er uit ziet zoals het er uit ziet. Ons pakket bevat:

• een biografie, vormgegeven als infographic
  
• met op de achterkant de tekstversie
  
• een grote foto
  
• een brief
  
• en natuurlijk de single

Dit pakket hebben we eind november, vlak voordat we naar Egypte vertrokken voor een tour van 7 dagen, naar ongeveer 200 tijdschriften, poppodia en 'belangrijke mensen' [dank je, Bram] gestuurd. Dat kost natuurlijk wat: exclusief studiotijd en inclusief verzendkosten kom je op €4 per pakketje. Een investering van zo'n €800 dus, maar als het 4 redelijk betaalde optredens oplevert verdient het zich al terug."

Morgen vertelt Bram over de reacties op dit pakket. Vermaak je tot die tijd met deze clip van Only Seven Left, nog met de oude zanger:

Tweet

Wie is er nu dom?

Eerder heb ik tweemaal afgegeven op grote platenmaatschappijen die de mogelijkheid om clips te embedden op YouTube hebben laten uitschakelen. Op die manier ontvangen ze per play een vergoeding van YouTube, maar verhinderen dat fans muziek delen en anderen enthousiast maken. Ik ben van mening dat dat laatste vele malen waardevoller is voor muzikanten dan dat kwintje per play, alleen kun je dat aandeelhouders niet uitleggen. Maar als dit waar is, zijn die grote jongens nog niet zo dom. En Warner dus wel.

Tweet

An app a day keeps the doctor away (2)

Erwin Blom is een veelgebruiker van mobiele apps op zijn iPhone (kijk maar. Blogpress vind je voor €3,99 hier). Hij heeft een flinke lijst gemaild die langskomt in deze serie. Eén van de populairste is Shazam: "Houd de iPhone voor een speaker en Shazam vertelt waar je naar luistert, inclusief links naar YouTube en iTunes". Briljant. Zo zie je dat mobiele applicaties op heel verrassende en leuke manier de link naar (verkoop en beleving) van muziek kunnen leggen!

Wilbert gebruikt een vergelijkbare app, Midomi. Hij vertelt: "Ik heb gemerkt dat ik meer succes heb met Midomi dan met Shazam. Dat kan aan de software liggen, maar ook aan de muziek waarvan ik graag wil weten wat het is. Het is tevens één van de apps (misschien wel dé app) waarmee je mensen die denken dat de iPhone een telefoon is overtuigt dat het toch echt een computer is (waar je mee kan bellen)."

Een vergelijkbare applicatie is er ook voor boeken, CD's, DVD's en games: SnapTell. Maak een foto van de cover met je iPhone, SnapTell vertelt je wat het is en linkt naar recensies, Google, YouTube, Wikipedia, IMDb, eBay e.a. Zowel Shazam, Midomi als SnapTell zijn gratis.

Tweet

De route dit weekend

Vanavond eerst Solo (gewoon die prachtige plaat bij Plato aanschaffen en U komt gratis naar binnen!), daarna het laatste Weekend van het Kippenvel. Met vanavond o.a. Johan en Henk Koorn (Hallo Venray), morgen Roosbeef, El Pino en St. Paul's befaamde (beruchte?) popquiz. Haakt U aan?

Tweet

An app a day keeps the doctor away (1)

In dit moordend tempo bloggen houdt zelfs EHPO niet vol. Hoog tijd voor Kerstvakantie, maar niet zonder trouwe lezers gedurende die periode bezig te houden met 2 leuke series. Niet met de regelmaat van de afgelopen maanden, maar voldoende leesvoer om een verloren moment onder de Kerstboom zinvol te doden.

Maandag start een serie van de hand van Bram de Wijs, drummer van Only Seven Left, tevens labelbaas van Stuck In A Day Records. Hij geeft een kijkje in de keuken van zijn band en zijn label, deelt ervaringen, vertelt heel concreet hoe Only Seven Left de promotie aanpakt, wat de resultaten zijn en over de optredens die zijn band onlangs in Egypte (!) gaf. Hoe kom je daar terecht? Ik heb zijn stuk in mijn mailbox en kan niet anders zeggen dan dat het één van de meest heldere en concrete stukken is die ik tot op heden ontving. Juist voor beginnende muzikanten.

Mijn tweede serie voor de Kerstdagen is geïnspireerd door Bob en start vandaag. Lefsetz beargumenteert overtuigend dat 'het' niet gebeurt in de winkel, op MySpace, Last.fm of Facebook, maar op je mobiele telefoon (en dan vooral de iPhone). En omdat het op je mobiel gebeurt, gebeurt het in iTunes' App Store. Lees eerst Bobs blogpost.

Ik heb een aantal gebruikers en deskundigen gevraagd welke mobiele applicaties zij gebruiken en waarover zij enthousiast zijn. Tjeerd van het onvolprezen Voicst trapt af met een applicatie die hier eerder genoemd is: Sonoma Wire Works' FourTrack. Dit is een 4-track recorder voor je iPhone, kost €7,99 en Tjeerd zegt er het volgende over: "Als ik onderweg een ideetje heb, neem ik 't op. En als ik daarna een idee voor een ander instrument of zanglijntje heb, kan ik het er snel onder zetten. Erg relaxed..." Hier Sonoma's site met nog meer mobiele applicaties.

Over Bobs blogpost zegt Tjeerd nog: "Ik vind de eigenlijke strekking van dit stuk nog veel interessanter. Zou je iets tofs mee kunnen doen en misschien wat radio, TV en industrie kunnen wakker schudden." Heb je meer aansporing nodig om het te lezen?!

Tot begin januari dus iets minder actuele posts en reacties hier, maar wel tips over een aantal leuke gadgets, widgets en mobiele applicaties van enthousiaste gebruikers + Brams verhaal. Fijne feestdagen en tot in 2009! Ik snij de Kerststol vast aan...

Tweet

Wilde ideeën & nieuwe muziek (7)

• Het Tilburgse Destine tekende deze week een platendeal met SONY Music. En ze filmden het:
  
  


Gefeliciteerd jongens!

• Is het een goede grap of een manier om het onvermogen van de gevestigde muziekindustrie aan de kaak te stellen? Ik hoop allebei. Bopaboo: waar je je gebruikte MP's kunt ruilen voor nieuwe! In elk geval levert het een boel speculatie op, waar Bopaboo op hun blog op reageert. (via Jorn en Martijn)
  
• Het Japanse TV-station Wowow heeft een nieuwe Radiohead-site gelanceerd waarbij je de live-versie van '15 Step’ zelf kunt regisseren. Er wordt gebruik gemaakt van 12 camera’s waarmee je kunt switchen om zo je eigen unieke video te kunnen maken. Elke camera staat voor een bepaalde kleur en zo creëer je een soort regenboog (heb je 'em?). De laadtijd van de video is lang, maar het idee achter deze site erg goed. (via)


• In de reacties op dit blog worden soms interessante discussies gevoerd en nieuwe tips gegeven. Hier, hier, hier, hier en hier bijvoorbeeld. Doe er uw voordeel mee!

Tweet

Nooit meer zappen? (slot)

In het laatste deel van deze serie gaat Simon de Koning in op de (soms tegengestelde) belangen van adverteerder en muzikant.

"De doelstellingen van een adverteerder met een commercial zijn helder:

1. Bekeken worden. De kijker moet niet wegzappen.
2. De naam van het product of de dienst moet in je hoofd blijven hangen.
   
3. De likability van het geadverteerde product moet worden verhoogd.

Goed passende (niet per se mooie!) muziek helpt hierbij. Maar muziek voor een commercial componeren is heel iets anders dan een song. Het belangrijkste verschil is de spanningsboog: in een commercial van 20-30 seconden heb je heel weinig tijd om heel veel te (moeten) zeggen. Dat is andere koek dan een song van 3 minuten."

Het draait bij muziek en reclame uiteindelijk allemaal om het raken van de doelgroep, kijker of luisteraar, vindt ook Simon: "‘Conversaties’ als deze suggereren dat het een goed idee kan zijn om, na(ast) een TV-commercial, meer te doen met je in opdracht gecomponeerde muziek. De extra investeringen zijn relatief laag en deels terug te halen uit downloads en fysieke verkopen. Het is een win-win situatie waarbij én het merk én de artiest geholpen wordt. Ook hier geldt uiteraard: mits goed uitgevoerd. Sommige merken hebben een eigen platenmaatschappij (Heineken, Starbucks), maar de vraag is of dat nou de toekomst is?"

Bij die laatste vraag ben ik benieuwd naar jullie mening. Reageer! En dat mag ook op het volgende stuk in Simons verhaal, waarbij hij zich wat mij betreft op glad ijs begeeft en duidelijk wordt wie zijn boterham belegt: "Reclame is geen vies woord (meer): je verkoopt je ziel niet! Als muzikant begin je niet met muziek om geld te verdienen. Je wilt iets vertellen of overbrengen. Merken zijn meestal wél bezig met geld verdienen met hun producten of diensten. Ze willen graag van de geloofwaardigheid van artiesten profiteren."

Volgens mij suggereert Simon hier dat je als muzikant (financieel) kunt profiteren van de belangen van merken. En dat is natuurlijk zo. Alleen stapt hij wat gemakkelijk over het belang van geloofwaardigheid heen. Mona verkoopt morgen weer duizenden puddinkjes, met of zonder jouw muziek. Maar je geloofwaardigheid als muzikant verlies je maar 1 keer (zoveelste flauwe opmerking over Kane verwijderd). Realiseer je dat! Michael Jackson merkte al in de jaren '80 dat meewerken aan een commercial soms geen goed idee is (het verhaal, de commercial):

Het slot van Simons verhaal snijdt wat mij betreft meer hout: "Grote en kleine publishers hebben vaak een eigen agenda en denken beperkt mee met een commercial. Ze willen vooral hun eigen artiesten pushen. En terecht: dat is hun werk. Feitelijk heb je te maken met 2 merken, met ieder een eigen uitstraling en planning: de artiest is een merk met een eigen planning (zoals lang van tevoren geplande optredens en albums), maar het merk net zo goed. Dat heeft vaak een marketingplan en visie voor enkele jaren. Een beetje flexibiliteit en inlevingsvermogen van alle partijen is dus gewenst. En daarmee doel ik niet op een wedstrijdje ‘wie kan z’n eigen bedrijfsnaam het vaakst noemen’. Jammer."

Dank voor je leuke en zinvolle bijdrage, Simon! Wil je wat dieper in deze materie duiken dan raad hij dit of dit boek aan. Hier, hier, hier en hier kun je vinden van wie bepaalde muziek in een commercial is. En wie wel 'ns geld wil zien voor z'n muziek kan Simon mailen.

Tweet

EHPO haalt de koppen in Revu

Citaat 1:


Citaat 2:

Vanmiddag in de kiosk (4 pagina's, ook met Van Katoen, Silence Is Sexy, JAMMM en Mininova).

Tweet

Perfect Eerste & Tweede Kerstdag

Onder het motto 'Ears are like turkeys, they need filling' maakte ik samen met Wilbert L. uit het Utrechtse stadje U. maar liefst 2 Kerstcompilaties. En ook al is juist met Kerst alles en iedereen gelijk, verschil moet er wezen (wezen, ook al zo Kerst!): Perfect Eerste Kerstdag is hymnisch, terwijl Perfect Tweede Kerstdag meer poppy is. Wat ze dan weer wel gelijk hebben is dat ze allebei een gezegende Kerst garanderen. HIERRR staat Eerste Kerstdag, HIERRR Tweede. Beiden aan elkaar gemixt als 1 lange track zodat je niet hoeft weg te lopen van de Kerst-dis. Laat ook even weten welke favoriet is (rechtsboven op de pagina). Zalig Kerstfeest! (P.S. Kyteman's debuut-EP haal je dan weer HIERRR).

Tweet

Nooit meer zappen? (2)

Simon de Koning van Soundscape vertelt verder: "Vroegâh werd op TV reclame gemaakt voor muziek, zoals hier. En nog steeds prijzen platenmaatschappijen hun ‘beste’ albums op TV aan. Wellicht past deze manier van verkopen uitstekend bij de doelgroep. Je kunt natuurlijk veel geld neertellen om reclame te maken voor nieuwe muziek, maar andersom kan tegenwoordig ook: als artiest geld verdienen aan reclame. Het zou toch een grap zijn als het reclamebudget van Ricky Martin jouw ‘gratis’ download betaalt? De Amerikaanse vestiging van Universal Music heeft er Spiral Frog voor verzonnen.

Terug naar muziek in commercials. Dat kan soms verschrikkelijk storend en irritant zijn, zeker met snoeihard ‘Kopen, kopen, kopen!!!’ er overheen heb je gegarandeerd een zap-moment. Deze Poolse commercial spant op dat gebied de kroon. Maar het kan ook anders. Tijdens de Lions in Cannes won deze veelbesproken commercial goud, een voorbeeld van prachtig origineel (?) synch-werk [in de post met Lucas van Chrysalis Publishing wordt uitgelegd wat dat is]:

Wat was er eerder: het idee voor dit filmpje of het idee voor de muziek?

Als muzikant of band is het verstandig reclamemakers en muziek productiebureaus op de hoogte te houden van je composities, producties of side-projects. Speciaal gecomponeerde muziek blijft toch vaak het beste, omdat deze is aangepast aan de spanningsbogen, sfeer en timing van een commercial. Dit vind ik een goed voorbeeld. Houd er wel rekening mee dat voor niets de zon opgaat: over het algemeen moet je delen in auteursrechten wanneer je muziek in reclames wordt gebruikt. Je kunt zelfstandig langs reclamebureaus gaan, maar om jezelf een berg tijd, geld en frustratie te besparen raad ik je aan dit over te laten aan iemand die dit dagelijks doet."

Je bedoelt Soundscape, Simon? ;-)  Morgenmiddag het laatste deel in deze serie. En vandaag om 12u stipt: Perfect Christmas!

Tweet

Nooit meer zappen? (1)

Simon de Koning is muziek producer bij Soundscape, dat z'n geld voornamelijk verdient met het vervaardigen van muziek en geluid voor commerciële opdrachtgevers. Veel commercials en filmmuziek dus. Hij heeft dat geleerd op de HKU en somt voor dit blog een paar relevante voorbeelden, do's en don't's op. Met een beetje geluk vul ik dat later deze week aan met de ervaringen van enkele muzikanten + iemand uit de reclamelarij. Eerst Simons verhaal.

"De reclamewereld is een jungle: continu op zoek naar nieuwe wegen om consumenten te bereiken, zonder garantie dat een goede of succesvolle samenwerking een vervolg krijgt. Daarbij is een belangrijk verschil tussen reclame en zelf muziek maken dat reclame 'pragmatisch creatief' is (lees: doel is geld verdienen, met soms mooie dingen als resultaat) en muziek in principe een puur creatieve uiting (doel: de beste muziek ooit maken). Commercials en reclame kunnen interessant zijn voor muzikanten die naar nieuwe mogelijkheden en platforms zoeken om publiek te bereiken, zoals hier veelvuldig wordt besproken. In je eentje is dat misschien wat lastig, maar met de juiste hulp en kennis van zaken is wel degelijk een interessante samenwerking mogelijk. Zoek om te beginnen naar een partner die met één been in de muziek- en met het andere in de reclamewereld staat."

Op dit punt in zijn verhaal wilde Simon graag reclame maken voor zijn baas, Soundscape. Zo stelt hij zijn Kerstpakket veilig. Maar er zijn meer partijen voor wie bovenstaande omschrijving geldt: Massive Music is hier al een paar keer genoemd, Sizzer is ook een grote jongen en Bob's Yer Uncle net begonnen. Dit zijn min of meer vergelijkbare bedrijven, die wat mij betreft toch vooral met hun benen in de reclamewereld staan. Een goede publisher kan jouw songs en muziek aan deze partijen presenteren en staat met zijn benen meer in de muziekwereld.

Simon vervolgt met een korte geschiedenisles over het huwelijk tussen muziek en reclame: "Nike pionierde in 1987 met het gebruik van (pop)muziek door The Beatles' 'Revolution' voor een klein kapitaal te gebruiken in één van hun commercials. Uiteraard werd muziek vaker in TV-commercials gebruikt, maar niet eerder een band die in het algemeen als zeer credible werd gezien in zo'n commerciële context [hier het verhaal]. Nike gaf later Abbey Road zelfs een hoofdrol in een fraaie commercial en kreeg Instant Karma van Yoko. In 1995 betaalde Microsoft zo’n 13 miljoen dollar voor The Stones' Start Me Up. Dat kon bij Windows 95 wel even duren... Bij de introductie van Windows XP telde Bill nog enkele nullen neer voor Madonna’s Ray Of Light."

Dit zijn natuurlijk de hoofdprijzen, niet het bedrag dat Voicst van Heineken kreeg voor Whatever You Want From Life. Morgen gaat Simon hier verder. Ondertussen vertel ik bij Erwin wat meer over de achtergronden van dit blog. Eerder deed ik dat bij Matthijs.

Tweet

Wilde ideeën & nieuwe muziek (6)

• De GPNL-winnaars zijn bekend: M.O. & Brakko (in de categorie hiphop/R&B), Two Way Radio (pop/rock), Fabiana Dammers (singer/songwriter, ook voor al uw schilderwerk!) en Applescal (dance/producers). Gefeliciteerd allemaal!
• Wie er gisterenavond niet bij waren: Dewolff. Die hebben hun spullen on-line dik voor mekaar: uitstekende MySpace, Hyves, Last.fm en 6 tracks op iTunes. En bovenal: een paar geweldige tracks, met een sound zo vet als mayonaise. Wolfmother is dood, lang leve Dewolff! Dat vond ook De Wereld Draait Door:




• The Walt doet een dubbel-Radiohead. Zoals gebruikelijk bij label Beep! Beep! Back up the Truck (ook op MySpace en 32 gratis downloads op Last.fm) werd hun CD niet alleen fysiek uitgebracht, maar ook gratis aangeboden op internet onder een Creative Commons Licentie. The Walt gaat echter nog een stap verder: alle 150 losse studiotracks van 5 nummers zijn in samenwerking met Mailmen Studio en CCMixter.org gratis verkrijgbaar. De band hoopt natuurlijk op een paar mooie bewerkingen. De 3 beste remixes worden opgenomen in de limited edition van Something We Did Not Have. De studiotracks zijn bij Beep Beep te verkrijgen en hier. Daar kunnen inzendingen ook geüpload worden. (via)
• Interessant interview met Eliot Van Buskirk over digitale ontwikkelingen en de snel veranderende muziekindustrie. Van Buskirk bespreekt een flinke lijst (nieuwe en minder nieuwe) on-line applicaties & initiatieven en heeft het o.a. over RCRD LBL, Tunecore en CD Baby. Luisteren! (via)
  

Tweet

Wetenschappelijk bewezen

De tekst op het T-shirt hier wordt nu ook onderbouwd met een heus taartdiagram:

Via.

EHPO heeft zelf ook nader onderzoek verricht: voor geïnteresseerden zijn de claims in mijn post van afgelopen maandag flink toegelicht. Zonder in de boekhouding van Universal of Kane te kunnen kijken ben ik toch graag zo nauwkeurig mogelijk...

Tweet

Top 10 van het moment (3)

HIERRR halen. Enjoy!

Tweet

Driemaal is scheepsKerst

1. Eén van de leukste festivals is het Duitse Haldern Pop halverwege augustus. Ieder jaar een uitstekende line-up en net even wat kleinschaliger en knusser dan ons beste festival, Lowlands. Ook in deze donkere dagen vergeet Haldern haar bezoekers niet: check de digitale adventkalender. Elke dag komt er een band of artiest bij en uiteindelijk kun je op Kerstavond 24 clips van optredens op Haldern bekijken. Alle clips zijn opnames in de befaamde Spiegeltent van het afgelopen festival. Haldern Pop 2009 vindt plaats van 13 t/m 15 augustus.
   
2. GEM heeft hun huidige single in een Kerst-jas gestoken: She Said Ho Ho Ho [= nieuwe link, ditmaal de volledige versie!]. Lachen!
   
   

3. 11 Internationale dames & heren delen op hun blog Christmas-A-GoGo de grappigste, beste en vooral niet de meest stukgedraaide Kersthits ooit. Gastbijdragen en suggesties zijn van harte welkom, dus onze dubbelaar 'Perfect Christmas - 1e Kerstdag' en 'Perfect Christmas - 2e Kerstdag' gaat daar volgende week zeker heen!

Tweet

De Grote Prijs van Nederland 2008 (slot)

Ter afsluiting van deze serie:

En de notaris trok uit de hoge hoed met finalisten:

• Fokko Versloot & Koen Lebens

Ligt het aan mij of zijn alle GPNL-filmpjes uit de singer/songwriter- en pop/rock-categorie 2 keer zo lang als uit de andere categorieën? Hebben de jongens van Spread niet zoveel op met die genres of hebben hiphoppers en dance-producers gewoon minder te vertellen? Ik vrees het laatste, want Hendsum & Young hielpen Spread en die doen niet moeilijk over een beatje meer of minder...

Terug naar Fokko en Koen. Ze hebben hun MySpace-pagina's keurig op elkaar afgestemd: zowel die van Koen als die van Fokko is redelijk strak en bevat een player met 6 tracks (waarvan een aantal dezelfde), informatie over releases, hun boekingskantoor, waar ze draaien, wat blogberichten, een Engelstalige bio en veel dezelfde vrienden. Onder 'Bandleden' en 'Invloeden' niet wat er staat, wel een aantal flyers en YouTube-clips van feestjes waar ze draaien, een discografie, foto's en labels van eigen en elkaars 12"'s. Fokko en Koen hebben (nog) geen eigen website en gebruiken MySpace als belangrijkste platform voor alle informatie, precies zoals Long Conversations & The Closet Orchestra dat doet. Inmiddels weet je wat Andrew Dubber, Fulco en ik daarvan vinden...

Erg handig en fraai is de player van Beatport op beide MySpace's. Beatport is veruit de belangrijkste digitale aanbieder voor dance. Een gespecialiseerde iTunes. Zo zeer zelfs dat het tegenwoordig als DJ lastig is om je te onderscheiden met exclusieve platen en remixen: Beatport heeft (vrijwel) alles en razendsnel. Op Beatportplayer.com maak je in 3 eenvoudige stappen zo'n mooie player met je eigen tracks en remixen, die helaas niet helemaal past in het standaard format van Blogger:

Koen heeft daarnaast 1 track op iTunes, Fokko een stuk of 6 (solo, met Koen of een remix van andermans plaat). Van al die tracks wordt Circus het meest gedraaid door Last.fm-gebruikers (ook te koop bij iTunes), maar alles bij elkaar nog geen 50 keer. Een bio of additionele informatie ontbreekt en je kunt ook geen gratis tracks downloaden of volledig beluisteren op Last.fm. Wel 2 YouTube-clips bekijken. Op YouTube blijkt verder dat dance-liefhebbers graag filmen dat ze het naar hun zin hebben bij Koen en Fokko.

Beide heren staan wel op Facebook (vraag is even of dit onze Fokko en Koen zijn?), niet op Bandcamp. Dat lijkt me ook niet relevant, want voor dance moet je op Party Flock zijn. Daar staan ze dan ook, evenals op DJ Guide (boze Fokko, blije Koen) en met een oude Top 10 op DJ Scene. Van Fokko staan 4 tracks op Hyves, als je op Koen zoekt vind je 2 dezelfde. Zelf zijn ze er ook, met veel vrienden: Fokko hier, Koen daar. Beide Hyves zijn vrij minimaal ingericht (no pun intended): weinig tracks in de players, geen heldere agenda, blog posts of goed leesbare informatie zoals op MySpace.

Conclusie: voor informatie over Fokko en Koen moet je op MySpace zijn of hun boekingskantoor bellen. Op MySpace kun je luisteren, bij Beatport of iTunes betaald downloaden en op verschillende platforms met eigen ogen zien dat hun tracks werken op de dansvloer. Al met al is het vrij beperkt, maar in de dance scene gelden andere regels dan bij pop, rock, indie, singer/songwriters en hiphop. Toch kan het volgens mij geen kwaad dat je zondagochtend goed zicht- en vindbaar bent als je zaterdagavond de Grote Prijs wint.

Ook jullie veel succes gewenst, Fokko & Koen!

Tweet

Als een lopend vuurtje...

Nu.nl komt wel 'ns in Utrecht. Revu deze week ook:

Tweet

De Grote Prijs van Nederland 2008 (5)

Vandaag verder met de serie die ik vorige week startte: hoe finalisten van de Grote Prijs van Nederland (GPNL) erbij staan op internet. De finale is komende zaterdag in de Melkweg en Paradiso en dit zijn de 6 finalisten in de categorie pop/rock: 

Sheriff Of Hong Kong (SoHK) zag ik begin dit jaar spelen in dB's en dat maakte indruk: energieke, licht chaotische rock, gespeeld door 3 jonge gasten uit Baarn en Soest. In die laatste plaats stond mijn wieg, maar gelukkig gebeurt er sinds die tijd wél iets spannends:

Op Last.fm staan de heren er mooi bij en haal je een gratis EP (3 tracks). Maar wie heeft in godsnaam dat lijstje similar artists bedacht? René Klijn, pardon?! Op SoHK's eigen site staat ook nog een EP van vorig jaar en zo heb je met 4 kliks 8 gratis tracks. Tip voor de Sheriffs: vraag in ruil voor die gratis tracks een werkend e-mail adres en bouw zo een fanbase op waarmee je in de toekomst 1-op-1 kunt communiceren. En hang Google Analytics (gratis!) aan je site dan weet je meteen waar je fans vandaan komen. De eigen website ziet er verder eenvoudig, maar strak en volledig uit. Vooral de complete press-kit (onder 'pers') is slim en handig in aanloop naar de GPNL-finale.

Met zo'n opvallende bandnaam eindig je al snel hoog bij Google. Vorige week zeurde ik daarover bij Long Conversations & The Closet Orchestra, maar ik geloof dat iedereen met me eens is dat je Sheriff of Hong Kong een stuk makkelijker onthoudt. Google'n brengt je verder bij Stuck In A Day, info op Musicfrom.nl en bij het popinstituut. SoHK komt ook een paar maal voorbij op 3VOOR12 Utrecht. Bewust of onbewust krijgen ze aandacht op een belangrijk regionaal platform, een site die ook wordt gelezen door programmeurs van clubs en zalen in de buurt. Lees hier waarom het verstandig is je in 1e instantie te richten op lokale en regionale media.

MySpace ziet er OK uit: 4 tracks in de player, link naar de eigen site, data van komende optredens en een begrijpelijk lijstje invloeden. Ronduit briljant zijn de citaten onder de fotogalerij, vermoedelijk afkomstig uit de GPNL-juryrapporten. Onwaarschijnlijk grappig en een slim voorbeeld hoe je met een rijtje matige recensies mensen toch uitermate nieuwsgierig maakt naar je muziek:

En dat het trio gevoel voor humor heeft is ook te zien op YouTube: zo'n 20 clips van optredens, bij Villa Life en flink wat ongein. Jammer dat slechts 2 clips ook op het eigen YouTube-kanaal te vinden zijn. SoHK heeft geen Bandcamp, staat niet op Facebook, niet op iTunes (dat regel je zo), wel op Hyves. Vrolijk aangekleed, alleen werkt maar 1 van de 4 YouTube-clips. Da's minder.

Samenvattend heeft SoHK hun on-line zaakjes redelijk op orde, al kan het op bepaalde punten aanzienlijk beter. Misschien een ideetje om die 'overvloed aan energie' daar eens op te richten? Veel succes zaterdag, jongens!

Tweet

Zullen we ophouden met die toneelstukjes?

Herman ziet het goed: de eerste chartposities van Kane vallen vies tegen. iTunes' albumlijst is nog dramatischer:

Dinand doet er een schepje bovenop door het bezoekersaantal van het opgenomen Kuip-concert met een mannetje of 5.000 te overdrijven (klik op 'News' rechtsboven). En dan te bedenken dat een deel van die bezoekers voor de helft van de prijs naar binnen kwam via een redden-wat-er-te-redden-valt-aanbieding in de Dinand Duck:

Het bewegende beeld op Kane's site ter promotie van de live-DVD en -CD ziet er overigens schitterend uit. Helaas kan dit niet verhullen dat voorheen 's lands grootste rockband een zeer matig jaar achter de rug heeft, getuige de verkoopcijfers van het laatste studio-album Everythingyouwant (totale verkopen op 27 november jl., via GfK/Dutch Charts):

Uiteraard heeft dat vooral te maken met de nog immer dalende verkoop van CD's en andere geluidsdragers. Waarom Universal Music en andere muziekmaatschappijen desondanks slechte toneelstukjes blijven opvoeren om de schijn op te houden is mij volstrekt onduidelijk. Een gouden album staat volgens de NVPI gelijk aan 30.000 verkochte albums, exclusief retouren. Als de teller 7 maanden na release op amper 15.000 verkochte stuks staat, heeft de magazijnbeheerder van Universal nog een drukke Kerst voor de boeg...

Dinands claims, de persberichten en uitreikingen van Universal zijn Marijke Helwegen-PR: een gerimpeld lijf, voor de buitenwereld strakgetrokken, de groeven en putten gevoegd met messing. Lijkt goud, is koper met zink (je weet wel, waar je dakgoot ook van gemaakt is). Jammer dat het bibberende kinnetje en de versleten heup de boel verraden.

En waarom? Iedere seconde die dit soort misleidende promotie kost, kan beter besteed worden aan gedurfde, constructieve initiatieven om het tij te keren. Focus niet op track-by-track verkoop tegen te hoge prijzen (check wat Bob daarover zegt), maar bied fans en consumenten alle keuze hoe, waar, wanneer en tegen welke prijs ze muziek aanschaffen. En dat betekent soms ook (bijna) gratis. Bied toegevoegde waarde en creëer zo de mogelijkheid om extra omzet te halen door bijzondere formaten, zinvolle extra's of door fans in een vroeg stadium te betrekken bij het creatieve proces. Geef ze de mogelijkheid je muziek te remixen, met anderen te delen en zo je fanschare uit te breiden. Leg fans geen strobreed in de weg (laat staan dat je ze een proces aandoet!), maar voorzie ze van alle tools en mogelijkheden om je muziek te delen. Focus niet op het verdelen van de huidige taart (die is over datum!), maar concentreer je volledig op het bakken van een nieuwe, veel grotere taart. Misschien betaalt niet iedereen voor alle happen die ze nemen, maar het stuk waar ze wél voor betalen is zonder twijfel meer dan de kruimels die nu over blijven.

En Kane? Zij missen de boot. Want naast een open houding met betrekking tot de mogelijkheden op internet en daarbuiten is in de veranderde muziekindustrie authenticiteit een absolute voorwaarde (zie hier en hier). Met bandleden die komen en gaan, een grote mond, torenhoge ambities en matige songs die dat niet waarmaken is Dinand die geloofwaardigheid lang geleden kwijt geraakt. Getuige de lege stoeltjes in de Kuip en volle schappen bij Free Record Shop is de rest van Nederland daar inmiddels ook achter.

======== Update, 12 december 2008 ========

Ik ben nog even GfK ingedoken om serieus te bekijken in hoeverre Universal de boel flest. Dat blijkt een tikje genuanceerder te liggen. Voor zover ik kan nagaan heeft Kane 'Everythingyouwant' in 2 formaten uitgebracht: een standaard CD en een iets duurdere versie (vermoedelijk een beperkte oplage met extra's en/of een luxere verpakking). Kane-kopers kunnen in de reacties laten weten wat het verschil tussen de 2 formaten is.

Zie hier de verkoophistorie van versie 1:

Totaal verkocht tot op heden: 14.039 stuks. En hier de verkoophistorie van versie 2:

Totaal verkocht tot op heden: 14.200 stuks precies. Dat maakt samen 28.239 verkochte exemplaren. 

Wetende dat GfK niet de complete markt scant (ze zeggen zelf zo'n 10% te missen, waaronder verkopen via Blokker en Kruidvat) en betaalde downloads niet in deze cijfers zijn verwerkt (ik schat dat iTunes 7 à 10% van de totale Kane-verkopen heeft gedaan), mag je aannemen dat Kane terecht die gouden plaat in ontvangst heeft genomen. Gefeliciteerd!

Punt blijft dat Universal deze award uitreikte rond 5 juni (kijk maar), oftewel week 23 van 2008. 'Everythingyouwant' kwam uit op 9 mei (= week 19). En het handige is nu dat je bij GfK ook die eerste verkoopperiode van 4 weken kunt uitdraaien. De stand na week 19 t/m 23:

Conclusie: in week 23 waren iets meer dan 16.000 Kane-albums over de toonbank gegaan. Misschien stonden er 30.000 in de winkels (het criterium van de NVPI voor een gouden plaat-uitreiking), maar met nog 14.000 albums in de schappen is zo'n uitreiking wat mij betreft een tikje voorbarig. Ik blijf erbij dat in het huidige klimaat én voor de toekomst de muziekindustrie gebaat is bij een extreem reële voorstelling van zaken, niet bij voortijdige zelf-felicitaties.

Tweet