13 augustus 2009

Witte-Fietsenplan

Daar ben ik weer. Vaak lekker en 1 keer voortreffelijk gegeten, ietsje bruin geworden (behalve m'n benen), uitgerust en een stuk of 5 boeken verder. Enthousiast bloggen over het eerste dat ik uitlas, vreemd genoeg het enige muziekboek deze vakantie, leek me een prima herstart.

Gesmuld heb ik ervan. Het was uit nog voordat de trein op de plaats van bestemming aankwam. Waarom? Niet alleen omdat de behandelde periode (eind jaren '60/begin jaren '70), scene (singer/songwriters, wat blues en veel folk & folkrock) of artiesten (Dylan, Pink Floyd, Fairport Convention, The Incredible String Band, Nick Drake) me boeien. Nee, vooral omdat auteur en producer Joe Boyd het feitelijk, smeuïg en razendsnel opschreef. Het las als de spreekwoordelijke, uh, trein.

Wat Boyd zo interessant en zijn boek zo goed maakt, wordt het best geïllustreerd door de flaptekst. Ik kan me in allerlei bochten wringen om het hier beter samen te vatten en gelikter op te schrijven, maar als dit je niet overtuigt kan ik het ook niet:

"Joe Boyd's first proper job at 21 was bringing Muddy Waters to Britain in 1964. When Dylan went electric at Newport the following year [historisch!], Boyd was the stage manager. His first session as a record producer was Eric Clapton's original 'Crossroads' [historisch!]. A year later, he had produced Pink Floyd's first single [historisch!] and installed them in the UFO Club, the heart of psychedelic London in 1967. With the help of the Incredible String Band, Sandy Denny and Fairport Convention, he arranged the brief but intense marriage between pop music and British folk [historisch!]. He discovered, produced and managed Nick Drake [dat alleen zou genoeg zijn geweest voor een koninklijke onderscheiding!]. He loved the Swedish songwriters he heard on a trip to Stockholm in 1970 - two years before they created ABBA - but not enough to turn down a job in California where he produced soundtracks for Deliverance and A Clockwork Orange [klassieker!] and the definitive documentary on Jimi Hendrix."

En de kauwgombal-onderin-het-ijsje? Boyd schreef nog een 34ste hoofdstuk dat hij uiteindelijk niet in het boek vond passen. Het staat als bonustrack op z'n site. Echte audiotracks vind je op de 'soundtrack' bij het boek. Lezen en luisteren dus, een absolute aanrader. Dank voor het uitlenen, Michiel. Ruilen voor je nieuwe album?

1 opmerking:

Wim te BKK zei

Dank voor dit stukkie Niels. En Boyd heeft naturlijk een leuk plaatje van The Watchman (de 1e) geproduceerd