31 maart 2012

Biertje?



Via @LostPainters.

30 maart 2012

Wilde ideeën & nieuwe muziek (155)

Een zeer boeiende aflevering Wilde Ideeën trappen we af met viermaal How:

  • Dan het relletje van de week, een hele interessante. De meeste nieuwe muziek van The Black Keys staat nog steeds niet op Spotify. Bandlid Patrick Carney legt in zeer felle bewoordingen uit waarom niet: "I honestly dont want to see Sean Parker succeed in anything. [He's] an asshole. That guy has $2 billion that he made from figuring out ways to steal royalties from artists, and that’s the bottom line. You can’t really trust anybody like that. The idea of a streaming service, like Netflix for music, I’m totally not against it. It’s just we won’t put all of our music on it until there are enough subscribers for it to make sense." Digimuziek vat de rel mooi samen op Storify (wat is dat toch een prachtdienst!), Lefsetz doet een duit in het zakje; kiest partij voor Parker.
  • Nog een relletje (maar eigenlijk oud nieuws): ’Hit in Top 100 gewoon te koop’, aldus Maarten Steinkamp (CNR), zelf op z'n minst ook een 'kleurrijk' type in de vaderlandse muziekindustrie... Op Tweakers.net: 'Artiesten manipuleren hitparade via proxy's'.
sitestat



EHPO op de buis

Naar aanleiding van de problemen bij Selexyz en in de boekenbranche als geheel mocht ik als sprekend hoofd deze 5-delige vergelijking met de muziekindustrie [onderaan beginnen met lezen] min of meer samenvatten in EenVandaag:

sitestat

29 maart 2012

Knipseldienst (25) - Top 10 beste Utrechtse popsongs

Leuk! Click = big:Uit het AD/UN, van en via @IngmarG. Welke missen?

28 maart 2012

The future of Freemium? (strip)

Omdat het hier afgelopen week over 'gratis' ging [click to enlarge]:Haha. Hoe lang zou het duren voor dit écht gebeurt...? Via @Antonie.

27 maart 2012

Perfect Shuffle #61 (no batteries included)

Perfect Shuffle 61 heeft echt niks extra's nodig, die rockt, flowt & groove't helemaal uit zichzelf.

HIER in Spotify,
HIER de download.

Enjoy!

26 maart 2012

@StefanyJune doet het zo - een lowbudget clip opnemen

Vorige week vertelden De Meisjes hoe ze een low budget clip opnamen, vandaag vertelt manager Martijn Crama hoe hij dat deed voor Stefany June. Haar single Dibadi is net uit en Crama weet: 'Bij een goede release wil je een mooie clip. Ideaal om te delen, te hypen en nog steeds is YouTube een belangrijke muziekzoekmachine.' Na Google de tweede ter wereld om precies te zijn. Maar hoe stamp je een clip uit de grond? Je hebt geen geld, maar wil toch iets moois maken. Martijn en Stefany deden het zo:

'Op de set van Florian Wolff's So Far So Good behoorden Thomas Jeninga en Rob van Wegen tot de crew. Tijdens een change-over begreep ik van de twee dat zij een creatief filmcollectief aan het opzetten waren: Moeders Mooiste. Bevriende regisseur Michiel ten Kleij vertrok voor een half jaar naar London. Met hem schoot ik de clip van Florian, maar dit keer kon hij me niet helpen. Direct dacht ik aan Moeders Mooiste en belde Thomas. Hij vond de muziek te gek en wilde graag als cameraman de clip draaien. Rob liet weten de productie te doen.'

Maar met een productieleider en een cameraman heb je nog geen clip. Martijn: 'Stefany en ik hadden wel ideeën, maar wisten deze nog niet helemaal te concretiseren. Thomas opperde om een aantal bevriende regisseurs te laten pitchen op onze ideeën. Zo'n pitch is niets meer dan een voorstel hoe zij de clip zien en zouden willen maken. De interpretatie van Jocelyn Herrewijn viel direct op. Stefany's muziek wordt vaak omschreven als zomers, kleurrijk en vrolijk, Jocelyn begreep dat Stefany zoekt naar contrasten in haar muziek. Inmiddels was Rob druk met locaties regelen en mensen te vertellen over onze plannen. Ieder crewlid dat zich bij het team voegde deed dit om dezelfde reden: leuk om samen iets tofs neer te zetten met een fijne groep mensen.' Vergis je niet: dit is een niet te onderschatten factor voor creatieve mensen! Je kunt niet eeuwig teren op gratis enthousiasme, maar in ruil voor veel of volledige creatieve vrijheid blijkt veel mogelijk of bespreekbaar.



De locatie, het ENKA terrein in Ede, regelde Rob. 'De mensen die het terrein beheren overtuig je met een goede presentatie en door ze het vertrouwen te geven dat je hun terrein met respect 'belegert'', aldus Martijn. 'Rob kan dat fantastisch. We draaiden 's nachts, zodat we niemand tot last hoefden te zijn. Stefany's clip heeft uiteindelijk minder dan een Macbook gekost. Het geld dat we hebben uitgegeven zat vooral in techniek. Een goede camera; daar kun je niet op bezuinigen, De Lichtmacht stelde een fantastische lichtset beschikbaar voor een vriendenprijs. Verder waren er cateringkosten en kleine technische hulpmiddelen (grip, focus puller). We dekten alles door wat live-inkomsten opzij te zetten.'Tips en gouden regels voor zo'n DIY productie vol vrijwilligers? 'Vertrouwen en vrijheid. Iedereen die rondloopt weet dat er professioneel geknald moet worden, maar wel op een manier dat iedereen er voor zichzelf het meeste en beste uithaalt: plezier, ervaring, netwerk of een mooi concreet resultaat op zijn CV. Liefst allemaal tegelijk. Deadlines, ook al is het een vrijwillig project, zijn cruciaal. Vaste, reële periodes vastleggen, zodat het overzichtelijk wordt maar vooral een fijne klus die je niet achtervolgt. Dat houdt de sfeer goed. En vergis je niet in het belang van een goede editor. Hoe mooi de beelden ook zijn, de editor vertelt het verhaal (op aanwijzingen van de regisseur natuurlijk).'

En dan het eindresultaat. 'Een videoclip die mijn verwachtingen overstijgt, kijkend naar middelen, tijd en budget:'



Dank voor het delen, Martijn!

Het was een mooi weekend op Twitter

En aangezien de zon scheen, vermoed ik dat jullie buiten zaten toen deze 2 interessante discussies plaatsvonden:
  • De muziek van Gers Pardoel is te horen in de nieuwe McDonald's commercial. Is hij zijn geloofwaardigheid nu kwijt? De meningen lopen uiteen.
    Eerder blogde Erik over authenticiteit. En waarom stak niemand z'n vinger op bij Only Seven Left? Interessante kwesties...
  • Afgelopen week vroeg boekhandel Selexyz surséance van betaling aan. Reden voor sommige boekenvakkers om lezers op te roepen vooral veel boeken te (blijven) kopen om zo 'het boekenvak te redden'. Anderen vinden dat 'verongelijkte retoriek' en discussieerden afgelopen zaterdag over het overleven danwel -lijden van het boekenvak, de voor- en nadelen van fysieke winkels vs. digitale distributie.
Lang leve Twitter.

25 maart 2012

23 maart 2012

Perfect Vrijdagmiddag Disco #3 (according to @atease)

Het is vrijdag. Het is Adriaan achter de platenspeler. Het is groots en meeslepend, het is oud en het is nieuw. Het is wat het is en niet wat het lijkt. Het is vrijdagmiddag disco. 'Het is Jan, van Superduper Producties!' 'Zeg maar dat ie maandagmiddag de eerste is.'

HIERRR moet je zijn! Onder het artwork Adriaan's bijsluiter. Must-read!'Sja, tweewekelijks, wekelijks, wat wil-ie nou? Er kwam even wat tussen; SXSW in Austin, Texas. 4 miljoen hippe bandjes in 1 week. Ga er maar aanstaan. Maar we zijn weer veilig thuis. Dus hier deel 3 van de Vrijdagmiddagdisco. Tot over een week. Of twee.

Triggerfinger - I Follow Rivers
Hij staat dan eindelijk op Spotify, dus hij moet er in. Al een paar weken in 2 landen op nummer 1. Nu weet ik hoe onze kantoorgenoten van Beggars zich voelen (na de maandenlange nummer 1 notering voor Adele)… Dus ook bij Excelsior elke dag champagne, kaviaar, een lijntje coke en met een limousine naar huis. En toch zo gewoon gebleven.

Inspiral Carpets - Saturn 5
Gekocht op cd-single in platenzaak Het Carillon in Delfzijl. De band dreigt met een reünie. Hoeft niet jongens. De rest is niet te doen [leugenaar!]. Deze gaat heerlijk in de auto.

Cloud Nothings - Stay Useless
Ja, SXSW dus in Austin. Wat een kutavond afgelopen vrijdag. Samen met @RobertMeijerink in de rij gestaan voor fokking Jack White en wat al niet meer. Allemaal tevergeefs. We hadden nog 1 band op het programma: Cloud Nothings. Robert reed lek, ik reed door en beleefde het absolute hoogtepunt van het festival. Ik kon niet meer slapen. Wat een energie, alles moest stuk. Als je deze plaat NA het optreden opzet klinkt het lafjes als Toto. Maar goed, gaat dat zien. Rond de Pinksteren in het land.Nick Lowe - The Sound Of Breaking Glass
Over stuk gesproken. Lichtelijk ontregeld, maar perfect popliedje. Punt.

Young MC - Bust A Move
In de eerste Vrijdagmiddagdisco hadden we al 'Funky Cold Medina' van Tone Loc. Geschreven door o.a. Young MC dus. Nu zijn eigen hit: 'Bust A Move', met Flea van the Peppers op bas.

REM - What's The Frequency Kenneth?
REM is dood. 'Monster' was eigenlijk mijn favoriete album. Niets van dat album heeft uiteindelijk de RIP Greatest Hits gehaald, op deze na dan.

Django Django - Default
Toen Bas 'em op kantoor voor het eerst opzette, dacht ik dat ik naar Beta Band zat te luisteren. Blijkt dat de zanger de broer van is. Weet u dat ook weer.

Hospitality - Betty Wang
Verrasten me onlangs als voorprogramma van Tennis in New York. Hospitality ben ik op SXSW helaas compleet misgelopen. Mooie plaat. "And if you leave New York, I don’t care. I’ll follow you back to Tokyo"

Gruppo Sportivo - Tokyo
Bruggetje! Omdat-ie zo leuk is.

Gang Of Four - Damaged Goods
Maar nu even serieus. A change would do you good. Killer track!

Delroy Wilson - I Want Justice
Weer zo'n mooie uit de Studio One keuken. Jamaica's Finest.

Jane's Addiction - Been Caught Stealing
Dit nummer gaat werkelijk nergens over. Niet dat het uitmaakt verder.

CSS - Let's Make Love and Listen to Death from Above
Nee, dan deze. 'Let's Make Love and Listen to Death from Above'. Gaat het nog? Rijmt wel.

Velociraptor - Cynthia
Hoe kwam ik hier ook alweer aan? Volgens mij toen ik de Australische popmuziek in kaart wilde brengen (5 minuten werk) stuitte ik op deze band. Komen uit Brisbane, klinkt alsof ze met z'n 3en spelen, maar zijn met z'n twaalven (!). Die band wil je niet op de gastenlijst, voorprogramma, kleedkamer. Dat wordt dus niets. Maar Cynthia mag er wezen.

The Experimental Tropic Blues Band - Keep This Love
Hallo Wallonië! De laatste plaat van The Experimental Tropic Blues Band is geproduceerd door Jon Spencer, van the Blues Explosion. En da's te horen…

Lyn Collins - Rock Me Again & Again & Again & Again & Again
Everybody get Funky! Van een van de James Brown's Funky People verzamelaars.

The Wannadies - You & Me Song
…uit Zweeeeden. Had 'em op een cassettebandje opgenomen (ja! ik ben oud) van KinkFM, voor in de auto. In de Kink versie sloeg altijd een deel van het refrein over. Telkens als ik de echte single hoor, lijkt er iets mis. Oh ja? Goed verhaal! Ja sorry hoor… Ik ben Leo Blokhuis niet.

The Stone Roses - Fools Gold
Disco voor jongens.

The Whitest Boy Alive - 1517
Disco voor meisjes.

Thee Oh Sees - Carrion Crawler
Tot mijn spijt gemist op SXSW. Hoorde van de op zondag ingelaste extra show in een uitgestorven Austin toen ik net terug naar huis gefietst was. Een 3 voor timing.

Destroyer - Rubies
Dit was m'n eerste Destroyer plaat en openingstrack Rubies dus het eerste liedje. Liefde op het eerste gezicht. All good things must come to an end. The bad ones just go on forever. 9 minuut 26 zaligheid.

Goed weekend!

Wilde ideeën & nieuwe muziek (154)

  • Zo is het maar net:

  • Dikke glimlach: Case verklaart de liefde aan Marike Jager, Ella (HOUSES), Linda (Bombay Show Pig), Ricky Koole, Signe Tollefsen, Leine, Janne Schra en Eefje de Visser :-)

22 maart 2012

Perfect #SXSW12 (according to @sandeman @joostvanbellen @frankkimenai @robertmeijerink @wiekes & @sytsewils)

Twee dj's, twee programmeurs en een festival farmer gingen naar Austin's SXSW, zeg maar een übersupersized Noorderslag. En deze traditionele Perfect SXSW (voor het 3e jaar alweer, de eerder 2 delen vind je HIER en HIER) is daarvan een van de resultaten. Het is wederom een te gekke bloemlezing geworden. Gemaakt voor ons thuisblijvers, door Sander Sandeman Kerkhof, Joost van Bellen, Frank Kimenai, Johan Gijsen, Robert Meijerink en Sytse Wils. 22 tracks. Eigenlijk nog best netjes gedaan, aangezien er 2.000 optredens waren, verspreid over 90 clubs, zalen en cafés. Track-by-track ook nog een puntige beschrijving van de respectievelijke chroniqueurs zelf, onder het artwork.

HIERRR hun lijst in Spotify,
HIERRR de download!

Enjoy!1. Thee Oh Sees - I Need Seed
'Weergaloos optreden, bezeten de vlam in de pan en geweldige muziek'
(Joost van Bellen)

2. Santigold - Disparate Youth
'Santi is al weer helemaal klaar voor zomerfestivals'
(Sander Kerkhof)

3. Cloud Nothings - Stay Useless
'Wat een geweld!! Wat een energie!! Wat een vaart!! Geweldige liedjes. Snoeihard gebracht. Een beul op drums. Raggende gitaren. There was a riot going on!!'
(Johan Gijsen & Sytse Wils)

4. A$AP Rocky - Peso

'Toe Niels, vertel nog 'ns over gratis vs. betaald!' (2)

Deel I.

De Wilde Ideeën van afgelopen vrijdag openden met Why I Pirate, An Open Letter to Content Creators. Ik zei daarover: 'Prachtig first person verhaal, leerzaam voor alles en iedereen: uitgevers, filmmakers, platenmaatschappijen, artiesten, muzikanten, schrijvers en producenten.' En dat vind ik nog steeds. Hans Hulst, schrijver van de uitstekend gelezen blogpost De digitale muziekrevolutie moet nog beginnen (toe maar, 51 reacties!), reageerde:
Hans zei: Dat hele verhaal klopt van geen kant. Is alleen serieus te nemen als hij in het centrale voorbeeld van de autoverhuurder die wagen had gestolen en vervolgens aan de politie had proberen uit te leggen dat dit juist was omdat de service niet beviel.

De jongen die zijn muziek weggeeft: in economische termen heet dat dumping. Oncollegiaal en op termijn schadelijk voor het brood van zijn collega's.

Waarom zouden de economische regels en de moraliteit van de fysieke maatschappij opeens uit het raam moeten als het over muziek en het net gaat? Er bestaat werkelijk geen valide argument voor gratis muziek of piraterij.
Daarna ontspon zich onder die Wilde Ideeën een discussie die te interessant is om daar stof te vangen. Lees, praat en denk mee [discussie hier en daar door mij ingekort en geredigeerd]:
Joost zei: Schadelijk voor het brood van collega's? Mensen gaan toch echt niet minder Tool/Madonna/Burial luisteren/kopen/downloaden/streamen omdat iemand anders zijn eigen muziek gratis aanbiedt? Zou wat zijn als fans van Queens of the Stone Age geen cd's meer kopen omdat Barbarella een EP op Bandcamp heeft staan (voor gratis ;)
Niels Aalberts zei: Nog los van de verkeerde aanname dat de economische regels van de fysieke wereld 1-op-1 opgaan voor de digitale. Dat is nu juist het vervelende/opvallende/nare/leuke (* doorhalen wat niet van toepassing is) van internet! Non-believers willen er niet aan, maar feitelijk is er niks *gejat*, er is slechts een extra kopie gemaakt. En aan de 1-op-1 kopie kan vaak niet meer verdiend worden, aan de versie/variant met op een of andere manier toegevoegde waarde des te meer.
Hans zei: "Joost zei: Mensen gaan toch echt niet minder Tool/Madonna/Burial luisteren/kopen/downloaden/streamen omdat iemand anders zijn eigen muziek gratis aanbiedt?"

Ik heb het over prijsperceptie. Daarin spelen gratis aanbieden en piraterij een neerwaarts drukkende rol. Als de gedachte dat muziek gratis of bijna gratis hoort te zijn gemeengoed wordt (zoals is gebeurd), heeft dat zijn weerslag op alle aanbieders van muziek. Dus inderdaad oncollegiaal.
Niels Aalberts zei: Je maakt 1 fundamentele denkfout, Hans: de perceptie is wellicht dat de geluidsdrager (bijna) gratis is of hoort te zijn. Dat is mogelijk door de relatief lage kosten van digitale productie en distributie. Het idee is niet dat muziek gratis is of moet zijn. Dat is een belangrijk verschil.

Om voor je muziek betaald te krijgen is nog steeds lastig (was het in Mozarts tijd eveneens), maar dat muziek op dragers wordt uitgebracht is relatief pas kort geleden. Dat daar goed geld mee verdiend wordt (of kon worden) nog veel korter geleden. Jij en de gehele muziekindustrie hebben aan die paar decennia het idee overgehouden dat dat verdienen aan dragers een recht is, maar het was een fase. Toendertijd een goed idee en een uitstekend businessmodel, nu niet meer. Jammer.

We zitten nu middenin de transitie naar een andere fase, waar de muziekindustrie de afgelopen 2 jaar flinke stappen in heeft gemaakt, na in 10-12 jaar door eigen koppigheid meer dan gehalveerd te zijn. Nu jij nog, Hans.
Hans zei: De economische regels zijn gewoon van toepassing op de digitale wereld, hoor. Vraag en aanbod, aanloopkosten en marginale kosten (die bij digitale reproductie zeer laag zijn) zijn allemaal nog gewoon courant. Het web valt gewoon onder de paraplu van de "grote" wereld.

De politiek heeft alleen lang niet begrepen wat er op het net aan de hand was, waardoor handhaving en regulering achterbleven. Met als gevolg dat het spel tussen vraag en aanbod en de totstandkoming van prijzen is gecorrumpeerd. Nu de eroderende economische en morele werking daarvan op de reguliere maatschappij zichtbaar wordt, zal ook de drang om het net te gaan reguleren toenemen. Dat zie je de laatste tijd gebeuren en is volstrekt logisch.

Uiteindelijk is het zo dat ook in de (digitale) muziek de aanloop en ontwikkelingskosten moeten worden terugverdiend. Plus enige marge. Met het product zelf en niet met een ander product (optreden bijvoorbeeld). Elk ander model is op den duur niet houdbaar, want ontmoedigt innovatie en productie.

Vergeet ook niet: de waarde van muziek zit hem niet in de drager, maar in het nummer, de uitvoering en in de kosten die zijn gemaakt op weg naar die uitvoering. Of dat nummer via electronen op mijn harde schijf wordt gezet of via een cdeetje naar mij toekomt maakt in economische zin echt geen fluit uit.

De kopie waar jij over spreekt is een unit van het product, die een relatie heeft met de aanloop en ontwikkelingskosten en dus per definitie niet gratis kan zijn.

Het is niet hip om te zeggen, maar it's the truth Ruth! ;-) Voor wat meer argumenten: Meer regels op internet is onontkoombaar.
Niels Aalberts zei: Ik beweer niet dat dragers niks moeten of mogen kosten, Hans, maar het is overduidelijk dat jouw referentie de prijs van Neil Youngs laatste cd is. Neil heeft inmiddels in 50 jaar voor elkaar gekregen dat mensen daar €10-15 voor neerleggen. Met hem er IRL bij in de HMH zelfs het tienvoudige. Jij en je band moeten beginnen waar hij startte in Laurel Canyon: voor nop, op een straathoek of lunchcafé, spelen voor een flesje bier. Dit is ook waarom je argument 'oncollegiaal' geen hout snijdt. Het suggereert dat jouw muziek 1-op-1 vergelijkbaar en inwisselbaar is met die van je collega's. Dat mensen serieus overwegen te kiezen tussen het nieuwe album van De Meisjes en dat van Bløf. Dat is niet zo, en dat is nu precies wat marketing en verkoop van muziek onderscheidt van die van Mona toetjes.

Je argument dat 'het spel tussen vraag en aanbod en de totstandkoming van prijzen is gecorrumpeerd' is klinkklare onzin: als het net en de digitalisering iets hebben aangetoond, is dat de consument (inderdaad, niet de distributeur, platenmaatschappij of zelfs de artiest) heel goed kan bepalen wat een 'redelijke prijs' is. Als bij digitaal het aanbod in principe onbeperkt is, en de kosten per unit heel laag, zakt de prijs dus gigantisch. Aan de maker of tussenpersoon de uitdaging om het aantal verkochte units met zo'n lage unitprijs aanzienlijk te verhogen. Dat doe je door je distributiebereik zo groot mogelijk te maken, en gelukkig leent internet zich daar ook uitstekend voor: het is de grootste kopieermachine ter wereld. Als marketingtool is 'gratis' daarbij vaak heel handig, zeker in het begin en/of als je nog onvoldoende mensen overtuigd hebt dat je (muziek) geld waard is zoals ik hier betoog. Wellicht lukt het je later de prijs te verhogen, nadat mensen eerst een gratis proefrit hebben gemaakt.

En hoor ik je nu echt met droge ogen beweren dat dat 'innovatie en productie ontmoedigt'? Kom op Hans, geen enkele andere industrietak heeft zo ontzettend veel nieuwe producten, diensten, innovatie en werkgelegenheid opgeleverd de afgelopen 10-15 jaar! Dat is niet Niels' gevoel, maar een feit. Dat heeft wat banen gekost bij de muziekindustrie, en maakt nu uitgeverijen en de journalistiek het lastig, maar daar draait de wereld niet (meer) alleen om hoor. Die draait, like it or not, om Silicon Valley. Kijk die Pirate Bay 'ns innoveren ;-)

Ook je argument over productie klopt niet: er wordt meer muziek gemaakt dan ooit, en als je recente blogposts van bijv. 3FM-baas Wilbert Mutsaers hier leest ook veel vaker en met succes gedraaid. Ook in die traditionele media werkt het vergroten van je distributiekanalen en bereik dus nog steeds. Zou wat zijn als muzikanten alleen muziek maakten als ze er geld mee konden verdienen. Neuk jij ook alleen als je er geld voor krijgt?

Tot slot: geld verdienen met het ene product en verliezen (of quitte spelen) met een ander is geen houdbaar businessmodel? Kom op! Kijk naar de iPod vs. de iTunes Store, de Polaroid camera vs. de navulverpakking of het restaurant waar jij gisteren at. Volgens mij geldt in de horeca al eeuwen de wet 'ze eten je arm, maar drinken je rijk'. Werkt prima, restaurants in overvloed.
Hans zei:
Niels zei: "Ik beweer niet dat dragers niks moeten of mogen kosten, Hans, maar het is zo overduidelijk dat jouw referentie de prijs van Neil Youngs laatste cd is."

Ik heb het niet over dragers, mijn verhaal gaat alleen over digitaal.

"Jij en je band moeten beginnen waar hij startte in Laurel Canyon: voor nop, op een straathoek of lunchcafé, spelen voor een flesje bier."

Ik heb het niet over mijn band en bestrijd ook niet dat elke beginnend bandje onderaan de ladder moet beginnen. Ik zeg ook niet dat als ik muziek maak dat 1-op-1 vergelijkbaar is met Bløf. Maar er bestaat wel zoiets als een overkoepelende prijsperceptie qua muziek. Ieder heeft in zijn hoofd wel een referentiekader wat een liedje/album zou mogen kosten, los van de artiest. In die zin blijft gratis rondstrooien van muziek oncollegiaal, want drukt het prijsidee in het collectieve bewustzijn.

"Je argument dat 'het spel tussen vraag en aanbod en de totstandkoming van prijzen is gecorrumpeerd' is klinkklare onzin: als het net en de digitalisering iets hebben aangetoond, is dat de consument (inderdaad, niet de distributeur, platenmaatschappij of zelfs de artiest) heel goed kan bepalen wat een 'redelijke prijs' is."

Door afwezigheid van handhaving en regulering hebben gratis rondzwevende kopieën de prijsperceptie vernield. Dus er is geen 'redelijke' prijs vastgesteld; de relatie met wat het kost om muziek te maken en op de markt te brengen is zoek. Het prijsniveau is dankzij onheuse invloeden gedrukt tot een niveau waarop het digitaal op de markt brengen van muziek niet rendabel meer is. Inderdaad, gecorrumpeerd dus (geen klinkklare onzin; iets minder demagogie graag).

"Als bij digitaal het aanbod in principe onbeperkt is, en de kosten per unit heel laag, zakt de prijs dus gigantisch. Aan de maker of tussenpersoon de uitdaging om het aantal verkochte units met zo'n lage unitprijs aanzienlijk te verhogen."

Het aanbod is niet onbeperkt. Ik bied een liedje aan. De consument kan een unit krijgen, als hij bereid is de prijs te betalen. Wat jij met je 'uitdaging' bedoelt is dat je je erbij neerlegt dat piraterij de markt zo verziekt heeft (door het gratis aanbod oneindig te maken) dat je op grotere schaal muziek moet gaan afzetten.

"Wellicht lukt het je later de prijs te verhogen, nadat mensen eerst een gratis proefrit hebben gemaakt."

Op zich valide. Die 'gratis proefrit' klinkt echter wel erg ironisch als iedereen al gratis over het net crosst in je autootje. Dan ben je alleen het idee dat muziek weinig monetaire waarde zou hebben aan het versterken.

"En hoor ik je nu echt met droge ogen beweren dat dat 'innovatie en productie ontmoedigt'?"

Wat mij betreft is de muziekindustrie niet alleen economisch in last (feit, check de cijfers maar) maar ook creatief bergafwaarts aan het rennen. Omdat je in het digitale domein meer schaalgrootte nodig hebt en de verkoop van fysieke dragers inzakt, is er nog meer focus op commerciële feasibility komen te liggen. Er wordt bij de platenmij's erg op safe gespeeld.

Daarnaast is er een bredere beweging gaande waarbij onder druk van de niet-functionerende virtuele economie de reguliere economie aan erosie onderhevig is.

Dat betekent bijvoorbeeld dat in de journalistiek (mijn vakgebied) honderden ontslagen vallen, dat er geen budget meer is voor onderzoeksreportages en buitenlandjournalistiek en dat de woordprijzen zakken. Een deel van de journalisten wordt zo weggejaagd naar andere métiers. Een ander deel komt in de ww of bijstand terecht. We doen nu of we dergelijk vakmanschap, tijd voor onderzoek, en reportages ter plaatse kunnen vervangen door blogs en tweets. Dat is een illusie. We zijn kwaliteit aan het inleveren en rap ook.

In de muziek is ook iets dergelijks ook gaande, alleen in een andere vorm. Leven van de muziek is iets voor de happy few. Daaronder zit een onderlaag, de hobbylaag. De cult of the amateur dus. Ondertussen hebben we elkaar wijsgemaakt dat je thuis met een mbox net zo mooi kunt opnemen als in Wisseloord. Ik kan je vertellen: da's niet waar. Natuurlijk, in de beperking zit ook een uitdaging, maar on the whole zitten we in een beweging die zorgen zou moeten baren.

"Kijk die Pirate Bay 'ns innoveren!"
Dat het schoelje handigheid ontwikkeld in het ontkomen aan de hermandad kun je innovatie noemen, maar lijkt me verder niet zo nuttig voor de economie als geheel. De manier waarop Pirate Bay aan het kapitaal is gekomen om nu (wellicht zelfs op een eerlijke manier) haar expansie mee te bekostigen of haar marktaandeel te consolideren lijkt me ook niet juist. Zeker niet ten opzichte van concurrenten die wel op een eerlijke manier zichzelf willen lanceren.

"Zou wat zijn als muzikanten alleen muziek maakten als ze er geld mee konden verdienen. Neuk jij ook alleen als je er geld voor krijgt?"

Ik maak muziek voor de lol, al 30 jaar. Net besloten om eens wat uit te brengen. Ik begrijp dat je vervolgens als de anti-christ wordt gezien als je pleit voor een beetje eerlijkheid. Laat ik het zo zeggen: als er door adverteerders, radiostations, downloadwinkels, distributeurs, retailketens, managers en dj's geld wordt verdiend aan het product muziek vind ik dat de componist/muzikant recht heeft om zijn vinger op te steken. Dat muzikanten doorgaans nogal laks zijn terzake heeft ervoor gezorgd dat er van de verdeling niets klopt. En dan is er nog het probleem van de piraterij en de gratis weggevers. Hoog tijd om eens iets terug te roepen, niet?

De reden dat ik wat roep is omdat ik van origine journalist ben en behept met kritische zin. Als je wat dieper graaft, klopt er niets van. Ik kan begrijpen dat luisteraars graag willen dat ze zo lang mogelijk voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Ik begrijp ook dat het hip is om mee te bewegen met het publiek. Mijn commerciële belangen zijn echter nihil. Ik hoef dus niet te roepen dat gratis goed is en modern, omdat het mij niet zoveel kan schelen of ik (of mijn bandje) aardig wordt gevonden. Sterker: wie weet is er op den duur wel een publiek te vinden voor een bandje dat niet bang uitgevallen is en gewoon onpopulaire dingen durft te zeggen ;-)

"Tot slot: geld verdienen met het ene product en verliezen (of quitte spelen) met een ander is geen houdbaar businessmodel? Kom op! Kijk naar de iPod vs. de iTunes Store."

Profijtelijk voor Apple, inderdaad. Maar een muzikant die geweldige liedjes kan schrijven, arrangeren en opnemen MOET dus optreden, omdat het redelijk is dat voor de opgenomen muziek te weinig wordt betaald om quitte te spelen? Het spijt me, maar voor mij zijn de liedjes en de opnamen daarvan de basis van de muziek. In jouw scenario was er geen White Album geweest. Optreden heeft ook zo zijn merites, maar de canon van de muziek wordt gevormd door opgenomen liedjes en klassieke albums.
Niels Aalberts zei: We komen hier niet uit, Hans. Je kent mijn standpunt, dat heb ik hier nogmaals zo goed mogelijk samengevat, ik ken het jouwe. Er valt van alles over mijn standpunt te zeggen, en je hebt uit moreel oogpunt soms nog gelijk ook (zelfs als dat de moraliteit van 1963, '73, '83, '93 of '03 is), maar ik heb ervoor gekozen mee te willen waaien met de huidige windrichting, niet om het weer te bepalen. Hopelijk vang ik zo slim wat wind in de zeilen en mag daarna alsnog wat zeggen over het weer...
Wie in meer detail mijn standpunt over 'gratis' wil weten: HIER of DAAR, en nog het meest genuanceerd in dit filmpje van Erwin:



Reageren mag, graag zelfs! En om 11u: Perfect #SXSW12.

21 maart 2012

@De_Meisjes doen het zo - een clip maken met een lege kas

Geen geld, toch een clip? Die vraag stelden de Meisjes zich toen ze hun single Doe wat je doen moet uitbrachten, vrijwel tegelijk met album Beter dan niets. Bandlid/songschrijver Auke Hulst: 'Eind 2011 hadden we al eens plannen gemaakt voor een videoclip, maar dan op de 'gangbare' manier. Dat wil zeggen, met een doorgewinterde regisseur, een heus productiebedrijf, een scenario en een doortimmerd budget. Dan kost een clip al snel zo'n €12.000 volgens het TAX Videoclip-fonds, waar we een (afgewezen) aanvraag voor financiering deden. Een heel gangbaar kostenplaatje.

Maar tegelijk is het een budget dat binnen het huidige muzieklandschap niet reëel is, zolang je nog geen
household name bent. Serieuze muziektelevisie bestaat nauwelijks meer, MTV is verworden tot een soort reality-diarree, terwijl zenders als The Box en TMF van de kabel zijn verdwenen. Televisieprogramma's die clips uitzenden zijn zo mogelijk nog schaarser. Een clip heb je vooral om op je site te zetten, en op YouTube, Vimeo en vergelijkbare sites. Een nummer met bewegende beelden, trekt nu eenmaal meer kijkers. Zeker als die beelden leuk zijn.

Als promotiemiddel heeft een clip een functie, maar er bedragen boven de tienduizend euro mee terugverdienen, direct danwel indirect, is zeer onwaarschijnlijk. Een clip moet dus a) er lekker uitzien maar vooral b) zo min mogelijk kosten. Dat is bij 'Doe wat je doen moet' aardig gelukt, maar hoe hebben we dat aangepakt?

Bij gebrek aan geld draait alles om connecties. Elke dinsdag zaalvoetballen twee van de Meisjes in de Marnixhal te Amsterdam met een los-vast clubje vrienden. Een divers gezelschap: schrijvers, journalisten, een tuinman, schipper, Poolse stukadoor, Iraanse sjacheraar annex oliesjeik, Greenpeace activisten... Én een cameraman/regisseur: Brian Teuwen. Brian had op zijn beurt een filmende vriend, Bram Juist, die over een Full HD spiegelreflex-camera beschikte. Die camera's zijn relatief goedkoop, maar bieden topbeeld, met fijne scherpte-diepte mogelijkheden. Kortom: een zegen voor bands die een filmische clip willen opnemen. Brian en Bram konden de clip voor een prikkie draaien.

Wat we vervolgens nodig hadden was een concept dat zowel leuk als goedkoop was. Na een aantal brainstorm-sessies gedurende de derde helft suggereerde Brian uit te gaan van de beeldtaal die fotograaf Hans-Peter van Velthoven toepaste in de fotografie voor ons cd-boekje: een combinatie van ernstig en absurd.
'Ik wil de focus leggen op de relatie tussen jullie twee,' zei Brian, doelend op ondergetekende en broer/bandlid Hans. We zouden een aantal tableaux vivants ontwikkelen, waarin op absurde wijze twee mannen in beeld werden gebracht die onlosmakelijk met elkaar verbonden lijken. We besloten die shots gedurende 2 zondagmiddagen te draaien in en rond het Westerpark en rond de NSDM-werf.

Een laatste mogelijke kostenpost was props. Onze ideeën vroegen er nogal wat. Een x-aantal hadden we gewoon in bezit: de nette pakken, de zonnebrillen, de gitaar, de vuvuzela (cadeautje van een Zuid-Afrikaanse vriend) en last but not least de (authentieke) Russische militaire cap, die ik voor een vriend in Moermansk had gekocht, overigens vlak nadat ik langdurig was verhoord door de FSB (voorheen KGB). Maar dat is een ander verhaal... De resterende props leenden we of kochten we voor een paar tientjes op de vlooienmarkt en bij de kringloopwinkel. Zo kwamen we aan de stofzuiger, de typemachine, de retro-telefoons en een bizar Magnus-orgeltje dat de clip niet gehaald heeft, maar wel door Brian gebruikt is om een bioscoopvoorstelling van Deep Throat op te leuken in zijn Red Light Cinema op de Amsterdamse wallen!'


De montage van de clip leidde tot heel wat hoofdbrekens, aangezien er verschillen van inzicht bestonden tussen regisseur en bandleden, maar uiteindelijk werd ook die knoop ontward en zijn de heren Hulst erg tevreden met het eindresultaat:



Morgen meer van Aukes broer Hans, die hier eerder een zeer veelgelezen blogpost schreef. Een pittige discussie!

20 maart 2012

Feestje (104)

Overmorgen, donderdag 22 maart, is het zover, dan zal LPG in Paradiso haar derde album The Village presenteren. Het is de eerste in een reeks van 3 speciale releaseshows, want op 25 en 29 maart volgen resp. Tivoli de Helling in Utrecht en Vera, Groningen.

Met het nieuwe album The Village in de achterzak treedt LPG als live band na een lange stilte weer in de spotlights. Tijdens de presentatie-avonden van The Village zal de band het publiek in de rol van burgemeester van het LPG-dorp door de avond leiden. Het nieuwe album zal uiteraard gespeeld worden, maar ook een blazersensemble zal z'n opwachting maken. Fotografe Marije Kuiper luistert de avonden bovendien op met een expositie van haar fotoserie De Dorpeling. Luister en kijk rond in het wonderlijke dorp dat The Village heet. Entree!

Oor schreef over
The Village: 'Met fraaie samenzang, muzikanten die elkaar de ruimte gunnen en - tussen de nog altijd veelvuldige breaks en minder snel verwachte overgangen - ook een groot aantal opvallend pakkende melodieën in liedjes die beklijven. LPG is terug en relevanter dan ooit tevoren.'

En het wordt druk, in elk geval op het podium [click to enlarge]:
Tot daar?

Perfect Blur (according to @RoySantiago)

Roy Santiago. Ken je Roy Santiago niet? Tuurlijk wel. En van Perfect Stiff 1 en 2 natuurlijk. En diezelfde Roy waagt zich nu dus aan Blur. Dat deed Roosmarijn ook al eens. En nu legt Roy dus zijn Bluresque mening daarnaast. Vandaar die 'according to...' toevoeging. Die ruimte is er bij ons. Zo zijn wij. We rekken die grenzen. Heel gek. 23 tracks heeft Roy geselecteerd. Da's niet weinig, dat is een anthologie. Onder het artwork de altijd gewaardeerde bijsluiter van Roy's hand. Die man kan prachtige liedjes én goede verhalen schrijven!

HIERRR Perfect Blur in Spotify,
HIERRR de dowload.

Enjoy!'Ik ben al vanaf mijn vijftiende fan van Blur. En dat is grappig, want dat is mijn halve leven. De eerste keer dat ik Blur hoorde was op televisie, een paar jaar daarvoor. Mijn ouders hadden een televisie gekocht met meer dan 12 kanalen en namen kabeltelevisie. En dat vond ik een heel erg goed idee, want daardoor hoefde ik niet meer steeds naar de overbuurjongen om MTV te kijken. Ik was inmiddels behoorlijk verslaafd geraakt aan die zender. Op woensdagmiddag keken we Yo! MTV Raps, op zondag keken we 120 Minutes, en tussendoor keken we eigenlijk ook alles. Op school werd alle nieuwe clips nabesproken. Het toffe was dat alle muziek net iets nieuwer was dan alles wat we in Nederland hoorden. Bovendien was de muziek vaak wat alternatiever dan op de Nederlandse radio.

Op een zaterdagochtend zat ik naar onze nieuwe televisie te kijken en daar zag ik voor het eerst Girls & Boys voorbij komen. Lekker nummertje, leuke zanger en vooral ook een erg herkenbaar thema. Zoals Damon Albarn daar zo bij een Grieks zwembad stond, deed me heel erg denken aan mijn zomervakanties in Catalonië. Aan de talloze keren dat ik samen met mijn Spaanse vrienden naar de Nederlandse enclave Salou ben geweest om te zwemmen. "Du bist sehr schön, but we haven't been introduced". Een jaar later was het 1995 en kocht mijn vader nóg een briljante aanwinst voor in het huishouden:

19 maart 2012

Feestje (103) - @CAUSEamsterdam



Wiz Khalifa en B.o.B. zijn de headliners van de eerste editie van CAUSE (twitter, Facebook),
woensdag 27 juni in de Heineken Music Hall. Ook Azealia Banks (HIT!), Kraantje Pappie (HIT!), Sef (HIT!) en Kendrick Lamar zijn van de partij op dit eendaagse evenement.

CAUSE = creativiteit met attitude. Dikke woordenstromen, harde teksten, cheeky humor en dat allemaal over beats uit alle windrichtingen. CAUSE presenteert hiphop die beweegt. Artiesten die trouw blijven aan de hiphoproots, maar het lef hebben om te experimenteren. Artiesten die een crossover zoeken naar experimentele beats, naar hitparades, naar livebands.

De voorverkoop start woensdag. Wie snel beslist, betaalt minder.

18 maart 2012

Bruce @Springsteen doet het zo

Afgelopen week op #SXSW12:



UPDATE: Fijn, SXSW schijnt de YouTube's te verwijderen. Irritant! HIER staat-ie (beeld + audio-only).

Van je familie moet je het hebben...

Precies een week geleden @deKleineKomedie deed het duo Lentink sr. en jr. voor hoe dat vroeger thuis ging:



Ontroerend. Op zijn blog vertelt Bertolf dagelijks over een track van zijn derde album Bertolf, dat inmiddels in z'n geheel te beluisteren valt op 3VOOR12's Luisterpaal. Enjoy!

17 maart 2012

Ben benieuwd!



Komt uit bij Universal; mooie move! Topband. Meer van dit soort hits:

16 maart 2012

Wilde ideeën & nieuwe muziek (153)

  • Why I Pirate, An Open Letter to Content Creators (via Jan). Prachtig first person verhaal, 100% waar. Leerzaam voor alles en iedereen: uitgevers, filmmakers, platenmaatschappijen, artiesten, muzikanten, schrijvers en producenten. Zo simpel, zó waar. En als ze blijven zeuren, sturen we toch gewoon geld? Ook Seth Godin zegt weer 'ns ware woorden:

  • Gij zult bloggen! Dwingend en goed advies, en nog heel even *gratis*. Halen!
  • Dít zijn anekdotes die de muziekindustrie zo leuk maken: hoe de Stones, Trent Reznor (NIN), The Clash, Wilco, Mike Oldfield en Black Flag hun zin doordreven bij hun labels (via Jorg). Héérlijk leesvoer! Die (bijna) voltallige muziekindustrie heeft overigens een deal gesloten met Turntable.fm. Nu eindelijk naar Europa?
  • Muzikanten opgelet: synthesizers studio Sonar Traffic. Allert heeft een serieuze verzameling oude en nieuwe, analoge maar ook digitale synthesizers die hij verhuurt. Het idee is dat heel veel muzikanten thuis met de computer muziek maken, maar niet altijd de beschikking hebben over de uniek klinkende apparaten die hij wél in huis heeft.
  • Zo eenvoudig kan briljante marketing en promotie zijn:

15 maart 2012

@RickFranssens doet het zo (2)

Last time, on Rick Franssens doet het zo: hoe hij in Toronto zijn eigen verhaal vond. Vandaag zet hij dat verhaal voort in Londen.

'Daar vloog ik dan, met mijn gitaar en wat kleren in mijn handbagage. De eerste reis van deze serie werd een feit, met Londen als bestemming. Natuurlijk had ik dit tot in de puntjes voorbereid aangezien ik maar 3 avonden had om alles uit het Londense muziekcircuit te halen wat er maar in zat. Elke avond had ik een optreden gepland en elke avond ontmoette ik allemaal toffe mensen...

Nou, niet dus! Ik moest het doen met 1 geplande gig op zondagavond en een photoshoot op een regenachtige zondagmiddag. Nadat ik mijn ticket had geboekt, kwam ik er pas achter dat onbekende singer-songwriters alleen doordeweeks welkom zijn in het Londense muziekwereldje. In het weekend wordt er plaats gemaakt voor bands en hebben alle open podia een paar dagen verlof. Auw! Na mijzelf minstens 30 keer voor de kop te hebben geslagen (voor iedere gemiste kans 1 keer) besloot ik er toch maar het beste van te maken. De dag dat ik aankwam heb ik mijn Facebook followers gevraagd welk nummer ik moest gaan coveren. Uit alle reacties heb ik de verrassendste gekozen en ben die gaan voorbereiden voor mijn optreden op zondag. Dit proces heb ik gefilmd en is uiteindelijk de rode draad in mijn videodagboek geworden:






Wat heb je hier van geleerd?
Rick: 'In mijn vorige blog schreef ik: 'Doordenk elke stap en zet er veel. Deze zin zou ik graag willen veranderen in: 'Doordenk elke stap, bereid deze goed voor (!) en zet er veel.' Hoe goed een idee ook is, de uitvoering is minstens zo belangrijk. Had ik deze reis beter voorbereid, dan was mijn videodagboek veel interessanter en had ik nu een netwerkje van Londense muzikanten in de pocket. Helaas, we zullen het nog een keer moeten proberen, over 3 maanden in Lissabon.'

Hoe heb je social media gebruikt?
'Door mijn followers op Facebook mee te laten beslissen over de cover die ik ging spelen heb ik hen geprobeerd het gevoel te geven dat ze deel uitmaakten van mijn reis. Dit is volgens mij een goede stap geweest en op mijn volgende reizen probeer ik dit nog beter toe te passen. Belangrijk punt wat ik ten onrechte negeerde is mijn website. Ik richtte mij zoveel op Facebook dat ik mijn site helemaal vergat! Weer een punt om volgende keer anders te doen. Ach, het was een leuk weekend en een goede generale repetitie!'

Terecht kritische terugblik, Rick. Zoals ik in deze Top 12 tips zeg: je eigen site is je hoofdkwartier, daar moet altijd het nieuwste en beste het eerst te vinden zijn. Facebook, YouTube en Twitter zijn slechts 'vooruitgeschoven posten' om fans en belangstellenden op je eigen honk te verzamelen. Niet de hoofdzaak dus.

Meer concrete tips in Een eenvoudige rekensom - 2.0 marketing for dummies, Bepaal het speelveld, win de wedstrijd en uiteraard mijn boek. Volgende keer: Rick Franssens' avonturen in Lissabon.

14 maart 2012

@TarballMusic doet het zo - een Facebook campagne opzetten, uitrollen en evalueren

Even voorstellen: Patrick Linthorst, bassist van heavy rockband Tarball, in het dagelijks leven internetstrateeg bij eFocus. Afgelopen zomer nam Tarball hun debuutplaat op met producer/mixer Guido Aalbers en bracht deze in eigen beheer uit. Digitaal via Bandcamp, Spotify en iTunes, fysiek via de Plato-winkels. Patrick: 'Om een zo groot mogelijk publiek te bereiken hebben we onze cd gratis downloadbaar gemaakt via Bandcamp. Komende vrijdag 16 maart wordt-ie officieel gepresenteerd in VERA, ook staat de plaat inmiddels op 3VOOR12's Luisterpaal. Recensies zijn inmiddels binnen, overwegend positief.' Tarball's site en online aanwezigheid kwamen vorig jaar uitgebreid langs in de tweede presentatie tijdens de EHPO Jongerendag. Een blik op hun huidige site, Facebook, Twitter en YouTube laat zien dat er sindsdien een hoop veranderd is. Ten goede!

Facebook advertising
Om zoveel mogelijk mensen kennis te laten maken met hun muziek zijn social media en met name Facebook erg geschikt, aldus de heren van Tarball: 'Via ons eigen netwerk, optredens en recensies hebben we in de loop van de tijd 246 fans verzameld op Facebook. Een leuk aantal, maar we willen meer! Elke Facebooker heeft namelijk gemiddeld 130 vrienden en elke extra fan vergroot je potentiële bereik dus enorm. Een interessante, maar volgens mij nog weinig benutte manier om je fanbase te vergroten is via Facebook advertenties. Je weet wel, die kleine advertenties aan de rechterkant waarvan je denkt dat niemand erop klikt. Via collega's bij eFocus en zusterbedrijf KREM heb ik mooie resultaten gezien bij andere producten. Dat moet toch ook lukken bij bands en muziek? Ons gevoel wordt ondersteund door onderzoek van de universiteit van Cambridge, waarin staat dat Facebook advertenties in de categorie Arts & Entertainment de op één na hoogste doorklikratio hebben (na retail). Op blogs las ik veel do's en don't's over adverteren op Facebook. Tijd om dat in de praktijk te brengen!'

Hoe werkt het?
Facebook biedt 2 soorten advertenties aan: gewone Facebook-advertenties en gesponsorde verslagen. De gewone advertenties hebben een titel, afbeelding en bodytekst. Gesponsorde verhalen zijn advertenties die bij vrienden van bestaande fans worden getoond ('vindt dit leuk'). Gesponsorde komen vaak geloofwaardiger over, waardoor er 2 tot 3 keer zo vaak op wordt geklikt. Patrick: 'Wij hebben gekozen om gewone Facebook-advertenties te gebruiken, omdat we eerst zoveel mogelijk muziekfans in heel Nederland willen bereiken, niet alleen vrienden-van-vrienden. Bovendien kan ik me voorstellen dat advertenties voor onbekende bands effectiever zijn, omdat je je daarin kunt linken aan een bekende band in de bodytekst.'

Doelgroep
Eén van de grote voordelen van adverteren via Facebook is dat je heel precies je doelgroep kunt kiezen op bijvoorbeeld locatie, leeftijd, geslacht en interesses. Vooral dit laatste is voor bands interessant, omdat je hier gerelateerde bands kunt kiezen. Alleen fans van die bands krijgen je advertentie te zien. Bovendien is dit goedkoper dan heel Nederland als doelgroep nemen. Patrick: 'Ik raad wel aan om voor elke band een aparte advertentie te maken, zodat je in de advertentie de bandnaam kunt noemen.'

Landingspagina
Gebruikers kunnen in de advertentie meteen op 'like' klikken. Als ze op de advertentie klikken worden ze doorverwezen naar een nieuwe pagina. Patrick: 'Dit kan een externe website zijn, maar ook een tab op je Facebookpagina. Om de kans te vergroten dat deze mensen jouw pagina liken, is het verstandig een op maat gemaakte landingstab te maken waarin de gebruiker wordt gestimuleerd je pagina te liken. Die van ons ziet er zo uit [custom tab via]:

Facebook kondigde vorige week aan dat pagina's vanaf 31 maart automatisch overgaan op de nieuwe Timeline. Dit heeft ook gevolgen voor de custom tab. In de oude situatie kon je namelijk instellen dat niet-fans automatisch op een door jou gekozen tab terechtkwamen. In de nieuwe situatie komt iedereen op je Timeline (heet nu nog 'prikbord') terecht, tenzij de bezoeker via een advertentie komt. Ook zijn custom tabs meer verstopt en is de maximale breedte van een pagina verbreed van 520 naar 810 pixels.'

Testen
Het advertentiesysteem van Facebook beloont advertenties met een hoge doorklikratio [click-through-rate, CTR] met veel vertoningen en lage kosten. 'Het is daarom erg belangrijk om verschillende afbeeldingen en teksten te testen op CTR', aldus Patrick. 'Wij hebben ervoor gekozen om eerst fans van 1 band (Stone Sour) te targeten met 14 verschillende advertenties. De best presterende advertenties na 1 dag waren [click to enlarge]:

De 4 bandspecifieke advertenties heb ik vervolgens gebruikt om andere bands te targeten. Het is belangrijk om in de advertentietekst een duidelijke call-to-action te plaatsen, zodat de gebruiker weet wat je van hem wilt. In dit geval hebben we gekozen voor 'like', 'listen' en 'download gratis het album'.'

CPM of CPC
Facebook biedt twee mogelijkheden om te betalen voor je advertenties: per 1000 impressies (CPM, Cost Per Mille) of per klik (CPC, Cost Per Click). Patrick: 'CPM kan voordelig zijn, maar pas wanneer een advertentie een hoge CTR heeft. Dit weet je echter niet van tevoren, dus is het raadzaam om altijd te beginnen met CPC. Als je ziet dat enkele advertenties een hoge CTR hebben kun je voor CPM kiezen. Ik heb gekozen om alleen via CPC te betalen, omdat je dan controle houdt over je budget. Je kunt namelijk aangeven wat je maximaal per klik wilt uitgeven. Daarnaast kun je een dag- of looptijdbudget opgeven.'

Resultaten
De omvang van Tarball's doelgroep bedroeg 215.880 personen. 'De liefhebbers van Rock music zijn hiervan de grootste groep, met 105.880 personen, gevolgd door Metallica-fans, met 83.360 personen. Ter vergelijking: Chevelle is de kleinste groep met slechts 860 personen. Een Facebookadvertentie heeft een gemiddelde CTR van 0,05%, wat zou betekenen dat we op 108 kliks zouden uitkomen als iedereen uit de doelgroep de advertentie zou zien. Als de helft hiervan ook nog eens onze pagina like't, komen we uit op 54 likes.

De doelstelling is met 171 likes in een week ruim gehaald. De CTR lag met 0,176% flink boven het gemiddelde van 0,05%. Van de 671 kliks hebben 171 ook de pagina geliked (25%). De keuze voor CPC lijkt een goede te zijn geweest, aangezien de CPM (21 cent) 75% hoger is dan de CPC (12 cent). Eén advertentie gericht op Tool-fans had de laagste CPC van maar 3 cent! De gemiddelde kosten per like bedroegen 47 cent, wat ver onder het gemiddelde van ongeveer 1 euro ligt. Bovendien is het aantal unlikes erg laag.' Dat ziet er zo uit:

En wat levert het concreet op? 'Veel extra plays en downloads op onze Bandcamp en ook de digipack is besteld door een nieuwe fan. Nu nog 6 cd's verkopen en we zijn uit de kosten!'

Mooie case, Patrick. Tof om te zien hoe Facebook's systeem werkt en wat de resultaten zijn voor muziek en muzikanten. Dank voor het delen, heel veel plezier en succes gewenst bij jullie albumpresentatie komende vrijdag. Komt allen, Groningers!