Kijk nou wat ik in deze schoenendoos met babyfoto's vind, pap!Ook hebbes.
Hoe je als muzikant in een razendsnel veranderende muziekindustrie je eigen boontjes dopt. Niels Aalberts deelt zijn ervaringen, tips, trucs & adviezen, nodigt anderen uit dat ook te doen en vermijdt iedere schijn van objectiviteit. Daarvoor ga je maar naar www.ehpo.net. Daar lees je ook waar Niels al die praatjes over muziek, internet, social media, marketing, management, uitgeven en ondernemen vandaan haalt.
5 opmerkingen:
Leuk dat ie ze weer gevonden heeft, maar hoeveel honderd andere fotografen hebben dat gebeuren wel niet vastgelegd?
Unieke foto's amehoela.
Niet zo cynisch, Reinier :-) Natuurlijk is het kliekjes van gisteren opwarmen. Maar zo'n persberichtje haalt blijkbaar weer wat kranten (met lezers die de doelgroep zijn!) en verhoogt daarmee gegarandeerd het bezoek van de expositie die in 1 adem genoemd wordt in hetzelfde persbericht. Een tactiek waar lezers van dit blog ook gebruik van kunnen maken. Beter goed gejat...
Sorry, ik liet me even gaan.
Uit dat oogpunt heeft ie het wel goed gedaan, dat moet ik hem nageven.
Wat ik mij nou afvraag, heeft ie die foto's nou echt weer "ontdekt" in een doos baby kiekjes, of zou dat verzonnen zijn om het verhaal in de krant te krijgen en zo aandacht te krijgen voor z'n expositie?
Wat jij?
Of laat ik het anders stellen, hoe ver kan je volgens jou gaan om je persbericht in de krant te krijgen?
Vrij ver, mits het geloofwaardig blijft en je leugentje (ik noem dit specifieke voorbeeld eerder 'romantiseren') lastig door te prikken valt. Zo'n schoenendoos-verhaal inzake oude foto's is natuurlijk vele malen eerder gedaan, maar blijft aantrekkelijk om af te drukken, geloofwaardig én nauwelijks controleerbaar. Als Beatles-fan laat ik me op deze wijze graag foppen, hoewel ik ook niet uitsluit dat het echt waar is.
Morgen op dit blog voorbeelden hoe je te ver kunt gaan...
Een reactie posten