Nooit meer zappen? (1)

Simon de Koning is muziek producer bij Soundscape, dat z'n geld voornamelijk verdient met het vervaardigen van muziek en geluid voor commerciële opdrachtgevers. Veel commercials en filmmuziek dus. Hij heeft dat geleerd op de HKU en somt voor dit blog een paar relevante voorbeelden, do's en don't's op. Met een beetje geluk vul ik dat later deze week aan met de ervaringen van enkele muzikanten + iemand uit de reclamelarij. Eerst Simons verhaal.

"De reclamewereld is een jungle: continu op zoek naar nieuwe wegen om consumenten te bereiken, zonder garantie dat een goede of succesvolle samenwerking een vervolg krijgt. Daarbij is een belangrijk verschil tussen reclame en zelf muziek maken dat reclame 'pragmatisch creatief' is (lees: doel is geld verdienen, met soms mooie dingen als resultaat) en muziek in principe een puur creatieve uiting (doel: de beste muziek ooit maken). Commercials en reclame kunnen interessant zijn voor muzikanten die naar nieuwe mogelijkheden en platforms zoeken om publiek te bereiken, zoals hier veelvuldig wordt besproken. In je eentje is dat misschien wat lastig, maar met de juiste hulp en kennis van zaken is wel degelijk een interessante samenwerking mogelijk. Zoek om te beginnen naar een partner die met één been in de muziek- en met het andere in de reclamewereld staat."

Op dit punt in zijn verhaal wilde Simon graag reclame maken voor zijn baas, Soundscape. Zo stelt hij zijn Kerstpakket veilig. Maar er zijn meer partijen voor wie bovenstaande omschrijving geldt: Massive Music is hier al een paar keer genoemd, Sizzer is ook een grote jongen en Bob's Yer Uncle net begonnen. Dit zijn min of meer vergelijkbare bedrijven, die wat mij betreft toch vooral met hun benen in de reclamewereld staan. Een goede publisher kan jouw songs en muziek aan deze partijen presenteren en staat met zijn benen meer in de muziekwereld.

Simon vervolgt met een korte geschiedenisles over het huwelijk tussen muziek en reclame: "Nike pionierde in 1987 met het gebruik van (pop)muziek door The Beatles' 'Revolution' voor een klein kapitaal te gebruiken in één van hun commercials. Uiteraard werd muziek vaker in TV-commercials gebruikt, maar niet eerder een band die in het algemeen als zeer credible werd gezien in zo'n commerciële context [hier het verhaal]. Nike gaf later Abbey Road zelfs een hoofdrol in een fraaie commercial en kreeg Instant Karma van Yoko. In 1995 betaalde Microsoft zo’n 13 miljoen dollar voor The Stones' Start Me Up. Dat kon bij Windows 95 wel even duren... Bij de introductie van Windows XP telde Bill nog enkele nullen neer voor Madonna’s Ray Of Light."

Dit zijn natuurlijk de hoofdprijzen, niet het bedrag dat Voicst van Heineken kreeg voor Whatever You Want From Life. Morgen gaat Simon hier verder. Ondertussen vertel ik bij Erwin wat meer over de achtergronden van dit blog. Eerder deed ik dat bij Matthijs.

Tweet