The hardest thing you can do on guitar

True. Opnieuw via Maarten @VanHooft, hofleverancier van leuke filmpjes!

Tweet

Chocolaatje plaatje

Via Maarten @VanHooft.

Tweet

Wilde Ideeën & Nieuwe Muziek (178)

• Kleine mijlpaal, blij mee: de 1.000ste abonnee voor EHPO Headlines. Dankjewel.
• De dood van DIY, het is een feit, want Trent Reznor (NIN) tekent bij Columbia. Hoewel: 'Reznor’s use of the word "partnership" indicates that the group hasn’t signed a complete 360˚-deal and is more likely involved in a 50/50 or a record-to-record deal.' Of gaat het Trent puur om geld? 'Reznor has called upon Columbia Records to boost his resources.' Haha, heerlijk cynisch. De ware reden? 'Reznor is perhaps seeking commercial radio play for his project – something that major labels can certainly help in attaining.'
• Of is DIY tóch niet helemaal dood? De boeiende DIY-keynote van Simon Reynolds op Incubate staat nu online. Anouk zingt *nieuwe* song, bakt DIY-clippie en zoekt er nu een producer voor. Héél tof. Ook nieuwe clip (of is het een mockumentary?) van Kid Sundance, single Mark Lotterman, Life's Electric doet het met hulp van fans, Mumford & Sons coveren ∆ alt-J, Sandeman plakt voor 3FM louter hits aan elkaar in zijn 90's Flashback Mix, heel sterk liedje en clip van Deviation en de nieuwe Case Mayfield, alle 1.500 uniek en handbeschreven. Hoe DIY wil je het hebben?!

• Dit zijn de finalisten van de Grote Prijs van Nederland. Veel succes op 8 december!
• Kickstarter’s hidden wasteheap of killed projects, over het succes van dit crowdfundplatform dat daarom niet 100% zuivere deelnemers en projecten aantrekt. Schrijver Marcel van Driel crowdfundt ook, is daar zelf realistisch en gezond kritisch over, maar gaat er wél 100% voor! Nog 27%.
• Meer groeiend succes: Square, Silicon Valley’s next great company, een bedrijf dat ik al langer met veel nieuwsgierigheid volg, want 100% disruptive technology. Slinkend succes: Hyves. En wat vinden mensen van bedrijven op Facebook? Richard analyseert kort, krachtig, concreet. Goede blogpost. Meer analyse en meer over bloggen: uiterst succesvol superblogger Seth Godin geanalyseerd. Bomvol nuttige blogtips, via Bas. Ook een aanrader.
• Na anderhalf jaar nu.nl gehaald met m'n boek! En inmiddels 1 jaar bezig: Fast Moving Targets. Prachtig en leerzaam om te zien hoe Erwin ervaringen en inzichten van het ondernemen deelt en deelt en deelt. Zoals 19 tips van Richard Branson, superondernemer.
• Instagram-interview met Flying Lotus, tof idee van Atze.
• Het nieuwe MySpace ziet er gelikt uit, maar zou het op tijd zijn...?

• Nóg een comeback: Kim Dotcom. Daar zullen sommige mensen héél blij mee zijn (NOT!, via Mark):

Kims credo: File-sharing cannot and should not be stopped (via Christiaan).
• Grote jongen Lyor Cohen verlaat Warner. Zou dat te maken hebben met de verschuivingen die gaan komen na de goedgekeurde Universal-EMI overname? Of beunde Lyor bij...?
• Dikke fittie, ook uitgevochten op Twitter en Facebook: de Rotterdamse producer Munchi vs. Azealia Banks (= Storify). Over de productie of het stelen van beats, wel/geen credits, illuminati, 25.000 of 50.000 (!) dollar.
• Tot slot: .gif's galore, en wel de complete muziekgeschiedenis (via Guus). Erg vermakelijk!

Tweet

Drummen doe je zo (15) - je stokken

Eerder schreef Bram de Wijs een 12-delige serie over hoe de drums van het tweede album van zijn band Only Seven Left zijn opgenomen, dit keer enkele aanvullende blogposts over live drums. En dan niet over zijn drumkit maar over alles eromheen. Vragen en verzoekjes zijn welkom.

'Stokken, ja. Het meest voor de hand liggende van je gear, maar ook heel bepalend. Voor je sound bijvoorbeeld, probeer maar eens. Dik, dun, lang kort, plastic tip, ronde tip: het maakt allemaal verschil (zeker op je bekkens).'

Cadeson
'Ik begon, toen ik twaalf was, met Vic Firth. Volgens mij ook 5A. Stokken waren duur, maar ik mocht van de buren niet urenlang drummen, dus ik versleet ze niet zo snel. Toen ik in punkbandjes ging spelen, werd dat anders en ging ik op zoek naar een goedkoper alternatief. Na alle mogelijke merken geprobeerd te hebben, ontdekte ik een signature serie van Cadeson die onverwoestbaar bleek. Een merk uit Taiwan met een Nederlandse endorser: Dave van Beek (Acda en De Munnik). Niet speciaal een groot voorbeeld voor me, maar schijnbaar iemand die ook van stevige stokken houdt.'

Pro-Mark
'Ik weet niet wát er gebeurde, maar misschien was de originele Dave van Beek-stokken-boom op want plotseling sloeg ik zijn stokken als luciferhoutjes stuk, soms wel twee per liedje. Ik ging weer experimenteren en kwam uit bij Pro-Mark. Niet te duur, in balans, mooi lang, niet te zwaar en eerlijk is eerlijk: stevig. Ik ben door de jaren heen wat zachter gaan slaan (of misschien: meer ráák dan hard), maar breek er nu gemiddeld één per drie shows. Wat enorm scheelt is dat ik m’n bekkens sinds een paar jaar een stuk lager (ongeveer schouderhoogte) heb: ik sla er nu ook echt op in plaats van tegenaan. Christian Oskam deed een mooie stokkentest op zijn blog.'

Live
'Ik bestel mijn stokken in pakken van 24 bij de importeur. Hoewel de stokken van Pro-Mark gewogen zijn en dus als een paar bij elkaar horen, liggen ze bij mij vaak met z’n allen in de la van de roadiecase. Tijdens de show heb ik er altijd 6 bij de hand: links 2 in een houder, rechts 2 in een houder, en 2 in de handen.'

Studio
'Voor de plaat experimenteerden we met drumkits, microfoons en vellen, maar nauwelijks met stokken. Het is nu eenmaal fijner spelen met een vertrouwd gewicht en lengte. Voor de tom-overdubs die echt lomp moesten klinken pakte ik een stel dikke Vic Firths en als ik (bij hoge uitzondering, want ik haat gepingel op bekkens) een ride echt gedefinieerd wilde hebben, pakte ik soms een nylon tip.

Overigens ben ik één keer in mijn leven bij een show aangekomen zonder stokken. Vergeten. We speelden met NIRC in Hoofddorp. Ik las net dit verslag ervan terug:

“This time we replaced some UK band. The booker promised us the place would sell out, but just a bunch of skaterkids and some gothics showed up. We were there all day, waiting for the soundcheck and waiting for the promised Chinese food. By the time it arrived we were so hungry we all ate too fast and got sick when the show started.”

Mooie tijden.'

Tweet

Drummen doe je zo (14)

Eerder schreef Bram de Wijs een 12-delige serie over hoe de drums van het tweede album van zijn band Only Seven Left werden opgenomen, dit keer enkele aanvullende blogposts over live drums. En dan niet over zijn drumkit maar over alles eromheen. Gisteren over triggers, vandaag meer over Brams gebruik van drumsamples. Vragen en verzoekjes naar aanleiding van deze serie zijn welkom.

'Sinds de vorige tour gebruik ik de Alesis SamplePad om live samples aan te sturen. Om een beetje te wennen begon ik met wat eenvoudige percussie-sounds zoals claps en een subkick. Dat was leuk: bijvoorbeeld bij het verlengde trommel-einde van Love Will Lighten The Dark kon ik er af en toe wat onverwachte samples doorheen gooien.'

Intro
'Bij de nieuwe tour heb ik er meer samples van de plaat ingeladen, zoals de intro-synth van Run Away, het eerste liedje van de set. Dat gaf ons de mogelijkheid een min of meer geïmproviseerd intro te spelen, waarbij exacte lengte niet afhankelijk is van de meelopende clicktrack. Interessant en spannend omdat we steeds meer de neiging kregen om iedere seconde van de show vast te leggen en dit juist wat meer ruimte geeft.'

Trigger
'Zoals ik gisteren schreef heb ik de snare-trigger aangesloten op de drumpad. Niet op de laptop waarop onze clicktrack meeloopt, omdat ik die niet extra wil belasten. Een vastloper zou tamelijk onhandig zijn. Hoewel het mooi zou zijn één systeem te hebben waarop alles gesynct is, vergroot dat ook het risico dat áls er iets misgaat, álles misgaat.'

SamplePad
'Ik heb de Alesis gekozen omdat-ie overzichtelijk en niet heel duur is. Er kan een SD-kaartje in met eigen samples. Nadeel is dat die samples alleen mono kunnen zijn. Door met sets te werken kun je makkelijk naar een volgende preset klikken, hoewel ik dat tijdens een show nog niet heb geprobeerd. Misschien dat ik op termijn toch overstap naar een grotere pad (de Roland SDP X bijvoorbeeld) om wat meer functies en pads te hebben.'

Morgen over stokken. Drumstokken welteverstaan.

Tweet

John Coffey doet het zo (7) - De deal met een Duits label

Gisteren sprak John Coffey's gitarist Alfred van Luttikhuizen over het opnemen van tweede album Bright Companions in Zweden, eergisteren over het schrijven en financieren ervan, vandaag over het sluiten van deals met een Duits label, een Nederlandse boeker en distributeur, fans en promotie.

Alfred: 'Na de opnames en mastering zijn we direct gaan shoppen naar labels en boekers. Waar we al in het voorjaar van 2012 contact hadden gelegd met een aantal partijen, konden we nu pas met iets overtuigends komen. Zelf waren we overtuigd we dat we een goede plaat hadden gemaakt, maar die had zomaar in de vergetelheid kunnen raken...

Een show in de randprogrammering van Eurosonic heeft uiteindelijk de zaak aan het rollen gebracht. In het kroegje waren behoorlijk wat geïnteresseerden aanwezig, waar we in de weken erna gesprekken mee hebben gevoerd. In de keuze voor zowel label als boeker waren voor ons, naast het internationale karakter van de release, aandacht en duurzame investering heel erg belangrijk. Kernwoorden zijn voor ons altijd geweest ‘realistisch’ en ‘gezonde groei’. Daarom zijn we uiteindelijk in zee gegaan met het Duitse Redfield Records, een indie label met een klein roster, kennis van zaken en vooral een lange termijnvisie voor John Coffey. Een bescheiden release, maar wel één waar de komende 2 jaar aan wordt getrokken.

Op dit moment doen we ons eigen management in samenspraak met Redfield in Duitsland en in Nederland Suburban (distributie, promotie) en Rock ‘n’ Roll Highschool (boekingen). Duitse boekingen worden gedaan door Sparta Entertainment (wederom een iets kleiner kantoor, maar veel aandacht en een groot netwerk in de Duitse punkrock hoek). Samen met deze partijen hebben we gezocht naar de tactiek om zoveel mogelijk aandacht voor onze band te genereren.

Afgezien van een aantal nachtelijke 3FM bezoekjes en een enkele dj die ons steunt, hebben we als band weinig te verwachten van airplay op radio. Hier komt die gezonde groei weer terug. De groei van bijvoorbeeld het aantal ‘likes’ van onze Facebook pagina groeit bescheiden, maar nooit explosief. We merken een duidelijke relatie tussen opkomst en reactie bij liveshows en de groei van volgers via social media. Wellicht minder ‘likes’, maar wel waardevolle die daadwerkelijk betrokken zijn met de band. Door vanaf het eerste moment in het creatieproces van Bright Companions onze fans via social media te betrekken (Sellaband, Groezrock contest) zijn onze fans deel geworden van de band en voelen zich mede verantwoordelijk voor het al dan niet slagen van deze release.

Persoonlijke betrokkenheid van fans, gecombineerd met een buzz vanuit traditionele media en een grote nadruk op de live ervaring, gestoeld op een heel goed album: de werkwijze van John Coffey in een notendop. Klinkt als gesneden koek, maar werkt nog altijd!'

Dank voor jullie verhaal, Alfred. Veel succes en plezier bij jullie albumpresentatie in Tivoli komende donderdag!

Tweet

Drummen doe je zo (13) - over triggers

Eerder schreef Bram de Wijs een 12-delige serie over hoe de drums van het tweede album van zijn band Only Seven Left werden opgenomen. Dit keer enkele aanvullende blogposts over live drums. En dan niet over zijn drumkit, maar over alles eromheen. Vandaag over zg. triggers. Voor niet-ingewijden: een trigger is simpel gezegd een apparaat dat gemonteerd is op je drumkit, bij aanslag een eerder opgenomen drumsample laat horen, maar niet alleen reageert op de aanslag maar ook de kracht en intensiteit ervan. Vragen en verzoekjes naar aanleiding van Brams serie zijn welkom.

Triggers? Schande!
Bram: 'Wat Autotune voor zangers is, zijn triggers voor drummers. Not done, of in ieder geval niet iets om over op te scheppen. Toch zijn er weinig cd’s meer waarop geen pitchcorrectie voor zang is gebruikt en bij veel drums die je hoort is gebruik gemaakt van samples. Waarom dan niet live?

Toen we in de studio zaten en voor ieder liedje een andere snare, andere microfoons of andere vellen gebruikten, vroeg ik me soms af hoe we dit in godsnaam live gingen doen (en schreef er ook een blog over). Zou het tof zijn om live ieder liedje met exact de drumsound van de plaat te spelen? En handig?'

Live
'Ik ben het bij repetities gaan proberen: niet met 10 verschillende snares, maar met één lekkere sample. De perfecte sound heb ik nog niet gevonden, dus live heb ik de trigger nog niet ingezet. Vanaf de volgende show wél, met één representatieve sample van de plaat. Als dat bevalt zou ik kunnen uitbreiden naar meer verschillende sounds en ook de kick. Ik zie voor me dat we in de toekomst nog iets verder de elektronische kant op gaan, en daarvoor is een trigger bij uitstek geschikt.

In een zaal is het natuurlijk weer anders: hoe hard moet de sample uitgestuurd worden, wat is een mooie mix? Er er moet geen faseverschil ontstaan waardoor de complete snaresound naar de knoppen gaat. Ik zie ook bands die de snare-sample van de plaat gewoon mee laten lopen op de backing track. Nadeel: je hoort het. Live sla je misschien niet exact op de tel waardoor een flam onstaat, en je kan niet even een andere fill doen.'

Geluidsman
'Heb ik dan geen vertrouwen in onze geluidsman? Zeker wel. Tot voor kort was dat Sander (werkt nu bij Graveland Studio) en nu is dat Yves. Mijn snaregeluid is altijd goed. Ik zie de trigger meer als een leuk speeltje voor effecten. En ik zou niet 100% sample-geluid gebruiken, maar altijd een mix maken met de akoestische klank. Het is tof dat je een soort constante kwaliteit kunt bieden: waar je ook speelt, hoe de techniek daar ook is, mijn snare klinkt (ongeveer) hetzelfde. Sander benadrukt trouwens dat goed spel en goed stemmen de basis vormen van een mooie sound.'

Roland
'Ik gebruik de RT10-S trigger van Roland en ben tevreden over de gevoeligheid ervan. De trigger is niet aangesloten op een laptop maar op een eenvoudige standalone drumpad, waarmee ik nog een paar andere samples aanstuur.'

Daarover morgen. Een voorbeeld waarbij twee opvallende snaresounds gebruikt zijn op OSL's plaat hoor je in Turn Your Head Around.

Tweet

Perfect André van Duin (volgens @RickBuur)

Nee, natuurlijk dachten wij ook even: André van Duin? Bedoelt Rick Buur echt een Perfect gewijd aan de muziek van Adrianus Marinus Kyvon (zoals André heette toen-ie geboren werd)? Dat moet een grap zijn (snap je 'em?). Maar Rick was stellig. Heel stellig. In een lange getwitlongerde tweet legde hij uit waarom. Wij zijn suckers voor die hard-fans van muziek die we niet kennen, zeker als het niet zo voor de hand ligt. Stiekem hopen we nu ook op een Perfect BZN. Volgende week doen we weer indie klappers op Perfect Shuffle 67, maar deze week gaan we loesoe op André!

Helaas maar een kleine greep beschikbaar op Spotify, HIER.
HIER de volledige download.

Enjoy! Nog geen genoeg van André? Tot 3 maart volgend jaar nog te zien en te horen in Beeld & Geluid.

'André van Duin was nog maar zeventien toen hij in 1964 doorbrak met zijn bandparodieact in de talentenshow Nieuwe Oogst. Iedereen kent de beelden van de jonge jongen in het geruiten jasje met een flinke kuif die helemaal los gaat op de muziek. Maar als je enkel naar de geluidsband luistert realiseer je je hoeveel rock ‘n’ roll je hoort. Het wordt vaak als grappig feitje opgevoerd dat hij zes weken later in het voorprogramma van The Rolling Stones optrad toen het Kürhaus kort en klein werd geslagen. Maar zo gek is dat niet; je hoort hier onder meer Little Richard, Cliff Richard, Chubby Checker en The Beatles. Van Duin parodieert de wilde rockers wel, maar belachelijk maakt hij ze niet. Hij brengt eerder zelf de tomeloze energie van de rock 'n' roll over, het allerbeste in die geweldige slotminuut met Surfer Bird van The Trashmen, waarin The Bird inderdaad The Word is.

Na Nieuwe Oogst toerde hij met zijn bandparodie-act en maakte hij een aantal singles. Aan z’n tweede single uit 1965 kon je zien dat zijn platenmaatschappij de jonge komiek muziek wilde laten maken voor een jong publiek. Stoelen Stoelen en Moet Ik Lopen zijn covers van Sam the Sham's Wooly Booly en She's About A Mover van Sir Douglas Quintet. Probleem is dat André een bandparodist was die zijn stem nog moest vinden. Hij klinkt hier of hij voor het eerst in zijn leven in een karaokebar staat: onvast en vals.

Na deze korte weg naar instant roem via een talentenjacht volgde Het Grote Succes. Maar dan wel acht jaar later. Hij leerde het artiestenvak ‘the hard way’. In deze acht jaren daarop stond Van Duin in het theater en in het schnabbelcircuit en was hij op televisie als komiek en acteur. In die tijd had Van Duin bovendien de gave ontwikkeld om zijn stem ten volle te gebruiken. Zijn eerstvolgende single was Agatha uit 1970. Agata is een Italiaans nummer, oorspronkelijk uit 1934 maar in 1969 prachtig vertolkt door Nino Ferrer. Hier was het een Nederlandstalige hit voor Ben Cramer. Bob Bouber schreef de tekst van André's parodie en die tekst is geweldig. Bouber behield de pathos en de strekking van het origineel, maar voegde er absurdisme aan toe, het best geïllustreerd door de prachtige tekstregel:

Tweet

John Coffey doet het zo (6) - Zo verliepen de opnames van album #2

Gisteren sprak gitarist Alfred van Luttikhuizen over het schrijven en financieren van het tweede album Bright Companions van zijn band John Coffey, vandaag over het opnemen in Zweden met producer Pelle Gunnerfeldt: 'In oktober 2011 naderde het schrijfproces z’n einde. In deze periode repeteerden we 4 keer per week om alle songs “af” te krijgen. Pelle mengde zich inmiddels ook flink in het preproductieproces. Een erg behulpzame hand die ons bevestigde in nummers, maar ook meer dan eens de vinger op de zere plek legde. Precies hetgeen dat we verlangen van een producer: iemand die de plaat en zelfs ons als band beter wist te maken.

Het opnameproces van Bright Companions heeft in totaal twee-en-een-halve week geduurd. Een chaotisch proces, waar wij als georganiseerde Nederlanders maar moeilijk mee om konden gaan. Pelle is een gitaargenie en qua sound en ideeën heeft hij ons in de studio keihard gepushed (‘You play like a girl!') om het beste uit onszelf te halen. Zowel hij als co-producer Jag hebben vooral qua sound een enorme invloed op de nummers gehad. Eén van de nummers (The Well) heeft Pelle zelfs compleet opnieuw gearrangeerd. Van planning was echter geen enkele sprake en meerdere malen deelde hij mee dat we waarschijnlijk nog wel een keer terug moesten komen. Dat was geen optie voor ons, wat op den duur resulteerde in 20 uur studio per dag:

08.00 - 18.00 gitaren
18.00 - 21.00 bas
21.00 - 01.00 vocals
01.00 - 04.00 backing vocals

Maandagochtend om 05.00 waren we klaar met alle opnames, tegen de middag zaten we in de auto terug naar Nederland.'

Morgen over het vinden van een Duits label, Nederlandse boeker, distributeur, fans en het doen van promotie.

Tweet

John Coffey doet het zo (5) - Een buitenlandse producer én financiering vinden voor album #2

Drie jaar na het verschijnen van debuutalbum Vanity kwam op 14 september jl. het tweede album van John Coffey uit, voorafgegaan door deze te gekke clip. Rond de release van het debuut schreef de band hier 1, 2, 3, 4 blogposts. Die goede gewoonte zetten ze voort bij opvolger Bright Companions, waar de band de nodige tijd voor nam.

Gitarist Alfred van Luttikhuizen: 'We schrijven februari 2011. Met twee bandwisselingen achter de rug (nieuwe leden: gitarist Christoffer en zanger David), stonden we wederom aan het begin van het maken van een album. Na een ‘break’ van een halfjaar, waarin een deel van ons Europa verruilde voor Azië en de rest achterbleef om voorzichtig de eerste stappen van het schrijfproces te zetten en aan elkaar te wennen, schetsten we de kaders waar onze tweede plaat en vooral het nieuwe John Coffey aan moesten voldoen.

De basis voor het maken van een opvolger lag vooral in de ambitie die we deelden om een, letterlijk, grensoverstijgend rockalbum te maken. Nog voor de eerste songideeën waren uitgewerkt zochten we contact met de Zweedse producer Pelle Gunnerfeldt, die een aantal van onze helden produceerde en had bewezen platen te kunnen maken die qua sound precies brachten wat wij zochten: warm, helder, echt, puur. Het was een ‘longshot’, maar we vonden het essentieel om met iemand als Pelle te werken. Na een half jaar onderhandelen en eindeloze demosessies kregen we de deal uiteindelijk rond. Onmogelijk om financieel bol te werken, maar we kregen ex-The Ghost Of A Thousand-gitarist Jag Jago erbij als co-producer. Dus zeiden we ja.

Omdat we op dat moment geen label of andere partij hadden die ons financieel ondersteunde, stortten we ons op enerzijds crowdfunding en anderzijds subsidiëring. Het heropgestartte Sellaband (ditmaal vanuit Duitsland) bleek voor ons de beste plek om een crowdfunding plan te realiseren, vooral vanwege de lage drempel qua betalingsmogelijkheden. In 4 maanden voerden we, met hulp van social media, de campagne uit. En met succes: de eerste €4000 kregen we zo binnen, daar bovenop kwam de toekenning van het Norma CD-productiefonds. Zo waren we een heel eind richting Zweden.

Aangezien de markt voor een band als John Coffey in Duitsland vele malen groter is dan die in Nederland, richtten we onze pijlen vrij snel op een aantal Duitse labels. Al in mei van 2011 legden we de eerste contacten met het Duitse Redfield Records, die op basis van onze werkwijze (Sellaband, producerkeuze) geïnteresseerd waren in een eventuele release.'

Daarover morgen, zelfde tijd. Komende donderdag: albumpresentatie in Tivoli De Helling.

Tweet

Everything is a remix (2)

Gisteren Bruce Springsteen vs. The xx bijna 40 jaar later, vandaag Radiohead in 1995 en hoe bijna 20 jaar later een dansgezelschap in een 'talenten'show aan de haal gaat met het oorspronkelijke idee, maar daar een nieuwe laag aan toevoegt. Feitelijk een soort 'live' uitvoering van Radioheads originele clip, maar met genoeg toevoegingen om zo iets nieuws te creëren.

Het origineel, een stonecold classic (zowel song als clip):

En wat Black Journey ermee doet, heel fraai:

Als altijd: everything is a remix, weinig is volstrekt origineel (en da's niks erg), alle creativiteit bouwt voort op wat vooraf ging. Maar wat moeten we nu met auteursrecht in de 21e eeuw? Da's een andere, veel lastiger kwestie...

Marinus wees me op het filmpje van Beat The Best, ik kijk natuurlijk niet naar dit soort crap ;-)

Tweet

The xx doet het in 4 dagen, Springsteen in 40 jaar

Onderstaande app/player/site/distributiemachine (ja, wat IS het eigenlijk?!) stond hier 3 weken geleden, een geslaagd experiment met de verspreiding en promotie van de stream van het nieuwe xx-album Coexist. Met prachtig, zichtbaar resultaat.

Nieuw? Grensverleggend? Nee hoor. The Boss deed het eerder, analoog en dat kostte hem 40 jaar:

Tweet

Wilde Ideeën & Nieuwe Muziek (177)

Het is de week van de prachtclips.

• Maar eerst een mooie keynote op Incubate afgelopen weekend, auteur Simon Reynolds: 'DIY is [...] de nieuwe standaard. We liken, rebloggen, tweeten allemaal. [Is] interactiviteit de nieuwe passiviteit? Het analoge tijdperk kende al een crisis van overproductie. In 1985 heb ik er eens een stuk over geschreven in een fanzine dat ik toen runde. Nu is dat nog veel sterker. Er is een miljoen blogs om alles te verspreiden. Zo is een 'excess of access' ontstaan.' Ik preek hier regelmatig het DIY-evangelie, maar herken wat Reynolds zegt. What's next?
• Vraagt ook voormalig TuneCore CEO Jeff Price zich af: On the end of the New Music Industry transformation. 'The new system will not be perfect by any stretch. Like it is with any system, there will be great things and bad things. But I strongly suspect that the worst of the new system will not be considered that bad when compared to what was. That is, until the next disruption occurs and it all starts over again.' Boeiend stuk, zowel een korte geschiedschrijving, stand van zaken als blik op de toekomst voor muzikanten. Het nieuwe systeem is inderdaad niet zonder problemen of fouten, maar vast beter dan 52 Ways to screw an artist (4 decennia Warner Bros vs. James Taylor - treurig). Price' afsluitende opsomming over taken, toegevoegde waarde en status van labels en platenmaatschappijen overlapt met de verdeling die ik een jaar of 4 geleden maakte in de serie 180˚ anders (onderaan beginnen met lezen).
• De grote jongens zijn zelf ook aan de beurt: 'EMI moet onderdelen afstoten voor overname', door Universal. Is vandaag goedgekeurd.

• If you want to get paid: 'As amateurs are happy to do the work that professionals used to charge for, the best (and only) path to getting paid is to redefine the very nature of professional work. Scarcity is a great thing for those that possess something that's scarce. But when scarcity goes away, you'll need more than that.'
• Betalen kan ook middels crowdfundplatforms (gisteren riep ik op ervaringen met indiegogo te delen), maar controverse ontstaat over financiële stromen en transparantie bij enkele Kickstarter-projecten (via Richard). Mind you: Kickstarter is geen winkel. Die was er al over Spotify. Deze tweet voegde ik toe aan blogpost Controverse: de doorbetalingen van Spotify:

• *Nieuwe* a balladeer komt eraan op 19 oktober a.s., nieuwe Prince lijkt een *hele oude*. Torre Florim van De Staat doet ook een oudje: The Prodigy's Firestarter. En na The Vaccines en Miike Snow nu ook de volledige nieuwe Band of Horses integraal op 22tracks, opvallende primeur voor een artiestenalbum aldaar. Leuk! Heroism's EP staat op een USB-stick en zit in een pakje sigaretten, alles op Patrice Baumels label is *gratis* op Soundcloud, ook zijn eerste single. Dan die 3 prachtvideo's: allereerst de terugkeer van de Freggels (YES!) in de *nieuwe* clip van Ben Folds Five (wiens nieuwe album een absolute return to form is), clip Frank Ocean en een derde prachtexemplaar:

• En de *nieuwe* Twitter profielpagina is er. Ook voor bands? The best social media sites for bands.
• Naar toe: Bowie-overzichtstentoonstelling in Londen volgend voorjaar.
• Should Google do more to combat music piracy? Die vraag is in dat artikel aanleiding voor wat simpel, heel concreet en zeer effectief SEO-advies aan klagende artiesten en labels (via Jos). Eerst je sh*t voor elkaar hebben, dán klagen!
• Reactie NVPI op het wetsvoorstel Auteurscontractenrecht: 'Die is niet erg positief'.
• Timo analyseert: de effecten van de komst van Amazon naar de Nederlandse boekenmarkt.

• Kijk, in de #1 van deze Radiohead Kippenvel Top 10 kan ik me vinden!
• En hier moest ik afgelopen week het hardst om grinniken: #Gordongate. NRC schreef net als ik over Gordons optreden voor de VVD op verkiezingsavond, Gordon stuurde een boze brief en columnist Marcel van Roosmalen reageerde heerlijk onder de gordel. Haha!

Tweet

Iemand ervaring mee of een mening over? Deel!

Gisteren stormde ik brain over crowdfunding. Heel prettig dat ik tijdens zulke gesprekken terug kan bladeren op mijn eigen blog naar deze post van Bram, met daarin zijn ervaringen over het financieren van zijn cd-oplage met hulp van fans, familie, vrienden en supporters, eindigend met links naar nuttige artikelen, blogposts en lijstjes tips over crowdfunding en -sourcing.

Tijdens die brainstorm viel de naam indiegogo, een succesvol crowdfundplatform dat volgens een reaguurder alhier 'een aantal voordelen heeft ten opzichte van Kickstarter'. Dat maakt nieuwsgierig. Wie wil ze delen?

UPDATE: de eerste comments met relevante verschillen en voordelen.

Tweet

De geboorte van house: 1972

Archie Comics uit dat jaar [click to enlarge]:

Via @JanKooi.

Archie had natuurlijk ongelijk. Doesn't sound like fun? Nobody's really grooving? Zij wel in 1993, zeker vanaf 0.40 min.:

Q: 'Are you guys gonna stop, ever?'
A: 'I'll keep dancing forever. Well, at least until I remember where I've put my car.'

En ze gaat nog even door op 3.36 min. Met hem op 2.21 min. gaat het ook primadeprima. Love it!

Tweet

Perfect Frank Zappa (according to @jpk69)

Jean Pierre Kin. Een dappere man. Sowieso. Maar nu echt: hij durfde het aan om een Perfect te maken van een ongrijpbaar genie, Frank Zappa. Zoveel verschillende stijlen, zoveel tracks, zoveel te kiezen. Laten we zeggen dat dit deel 1 is. Als iemand er nog een tweede aan wil toevoegen, graag. Hebben we ook gehad met David Bowie, The Beatles en Parliament. Maar dat neemt niet weg dat het een geweldige Perfect is geworden! Geniet, en neem dit advies aan van Frank: You should never smoke in pajama's // you might start a fire and burn yer face.

HIERRR JP's keuze in Spotify,
HIERRR de download.

Enjoy!

'Welke songs van Frank Zappa je ook uitkiest, met een behapbare playlist uit zijn uitgebrachte werk doe je de muzikale genius sowieso tekort. Een paar weken geleden verscheen de volledige catalogus van Zappa op zowel iTunes als Spotify. Voor het eerst is zijn volledige oeuvre legaal online te beluisteren. Goed nieuws voor fans én een memorabel moment voor online muziek. 30 jaar geleden voorspelde Zappa al services als iTunes en Spotify. In 1982!' - Jean Pierre Kin

UPDATE: Léon is het volstrekt oneens met JP's selectie, maakte zijn eigen. Haha!

Tweet

Schatgraven in #Spotify (40) - Spiritualized

Wie? Spiritualized (Wiki)
Welke? Ladies and Gentlemen We Are Floating in Space (Wiki)
Wanneer? 1997
Wat? Psychedelische gospel-indie, gemaakt met drugs maar uitstekend te genieten zonder (wat niet geldt voor alle muziek van Jason Spaceman).
Waarom? Fantastisch album, dat pas jaren later de klassieke status kreeg die het verdient.
Woogtepunten? De opener en titeltrack, Come Together, I Think I'm In Love (jammer dat de Chemical Brothers remix niet op Spotify staat) en dampende single Electricity, gemáákt voor de autoradio en Duitse snelweg. Absoluut hoogtepunt is tranentrekker Broken Heart, geschreven door Spaceman toen hij zijn lief kwijt raakte aan toenmalig Man-of-the-Moment Richard Ashcroft (The Verve). Mevrouw viel blijkbaar op het kettingrokende, graatmagere LSD-type met ingevallen wangen.

DAAR op Spotify. Enjoy!

En ook al zijn illustraties bij deze serie niet gebruikelijk, het achterlijke maar o zo stoere artwork moet je gezien hebben, een cd in doordrukstrip:

Heerlijk als maker, muziek, titel en verpakking samenvallen. Een 'rond' concept. En het kan nog erger. De limited edition bestond uit 2 X 6 3" cd'tjes met steeds 1 albumtrack per cd:

De complete oplage werd onder beschermende atmosfeer verpakt bij een farmaceut. Geen wonder dat label Dedicated daarna min of meer failliet was. Beide edities staan in m'n kast. Benieuwd wat die tegenwoordig op eBay doen...?

Tweet

Je naald loopt door deze groef

En da's 1.000X uitvergroot een soort grijze Grand Canyon:

Via @RobHeerdink.

Tweet

De Idols-methode: werkt bij iedereen!

Mark Eitzel (American Music Club), muzikaal niet altijd het zonnetje in huis, vindt het voor zijn nieuwe album Don't Be A Stranger hoog tijd voor een make-over. Want 'That's not gonna play at Starbucks':

En 'The beard has to go...', aldus Lady GaGa's visagist:

Via @Guuzbourg.

Tweet

Voor als je je verveelt vanochtend (en de rest van het jaar...)

Via @WilbertLeering.

Tweet

TAIFD! Perfect Vrijdagmiddag Disco #8 (according to @atease)

Je hoort/ziet het steeds meer mensen zeggen, roepen, twitteren, bloggen en posten: TAIFD! Precies: Thank Adriaan It's Fridaymiddag Disco! De betere muziek voor in de kantoortuin, bij de vrijmibo of voor die lastige eindsprint (alhoewel, anders til je het gewoon het weekend over - beter). Mét must-read leesvoer, ook al door Adriaan. YOLO? No way! TAIFD!

HIER de lijst in Spotify. Enjoy!

'Klaar met die festivals! Wel met een hoogtepunt er uit: Into The Great Wide Open 2012! Weer gewoon op vrijdag naar kantoor. Dus ook een vrijdagmiddagdisco. Hier is editie 8:'

1. The Black Keys - Lonely Boy
The Black Keys deden de grondvesten van de Alpha schudden. Lonely Boy ging er in als koek. Deze keer een wat retro-lijstje en zo nieuw is deze ook niet meer. Maar je weekend is wel alvast begonnen!

2. Belle & Sebastian - Dear Catastrophe Waitress
Titeltrack van waarschijnlijk het grootste hitalbum van de Schotten.

3. Hall & Oates - I Can't Go For That (No Can Do)
Over hits gesproken. Zag ze laatst spelen en beginnen met 3 hits. Jammer, dacht ik… Nu is de koek wel op, maar ze blijken meer hits te hebben dan ik dacht. Of ik heb vroeger vaker naar Hall & Oates geluisterd dan gezond voor me is.

4. Daryll-Ann - Always Share

Tweet

Wilde Ideeën & Nieuwe Muziek (176)

Ouderwets volle bak:

• Knuppel -> hoenderhok @OOR: @3voor12 begeeft zich op hellend vlak. Wat vind jij? In zijn Twitter-timeline antwoordt eindredacteur Willem van Zeeland. Erwin haakt in: 'Als OOR [...] denkt dat de concurrentie [van de publieke omroep] komt, dan heeft het blad wat mij ooit vormde het heel erg mis.'
• Meer rumoer: Amanda Palmer roept lokale muzikanten op met haar shows mee te spelen, voor nop. Scheve gezichten en klachten van muzikanten, but I'm with Lefsetz. Had je het zelf maar moeten bedenken én doen! Of wat deze meneer mailt:

• Kijk, da's verdomde handig: Top 20 merchandising items waarmee je de meeste winst behaalt, inclusief 8 tips hoe je die winst verder maximaliseert (via Margriet). Nog een lijstje: 10 invloedrijke internationale muziekblogs volgens 3voor12, dat daarnaast een mooi artikel plaatst over de opkomst en invloed van diezelfde blogs. Directe aanleiding is het panel New Kids on the Blog, morgen op Incubate. Aanrader, dus ga en bepaal zelf wat je betaalt voor je ticket! 3voor12 maakte ook een Nederlandse Top 10 muziekblogs, waar ik in sta. Dank!
• A new breed of artists, met mooie en concrete voorbeelden uit verschillende entertainmentsectoren. En wat doen die nieuwe artiesten dan? Could Reddit be the new place to launch a music career?
• Fast Moving Targets: 'De eco-systemen van Apple en Amazon lijken steeds meer op elkaar, de insteek verschilt hemelsbreed.'
• Over de kracht van fans, vooral interessant vanaf 4.42 min. als het over rechten en zg. fair use gaat (via Marco):

• Dit label had (te) weinig fans en stopt helaas (via Peter), hoofdstedelijke platenwinkel Concerto hoopt dat te voorkomen door cd's in te ruilen voor koffie en boeken. Slim.
• BREIN 'verheugd' over GeenStijl-linkvonnis. Tja, ik geloof meer in creativiteit op creativiteit stapelen dan in verbieden... Zoals de HEMA doet op basis van het succes van Instagram, evenals deze slimmerik. Prachtige voorbeelden. Ook hard nodig in het auteursrecht: Op de schop daarmee, als het aan Christiaan Alberdingk Thijm ligt. En gelijk heeft-ie!
• *Nieuwe* muziek: Flying Lotus vs. Frank Ocean (via Lucas), Atoms for Peace (veelbelovende samenwerking van Thom Yorke, Flea, Nigel Godrich e.a.), How To Dress Well ('voor liefhebbers van The Weeknd' aldus tipgever Atze, die ook deze hele fijne indie/R&B-playlist op Spotify samenstelde (20 tracks, want less = more)), iedere dag 1 nieuwe track van de nieuwe Ben Folds, ronduit waan-zin-ni-ge interactieve clip van Death Grips en wat een PRACHTplaat van Kim Janssen! *Nieuwe*/*oude* muziek: zo klinkt Simone van The Kik, zo The Dancer van The Allusions (via Sal) en zo Madonna's 'La Isla Bonita' door held Jonathan Wilson. Wow! Case Mayfield speelt ondertussen 2 nieuwe songs in deze fraaie 3voor12-sessie op Vlieland, staat met z'n band in het oefenhok en speelt Pie & Strippers van zijn nieuwe album '10' dat 10/10 verschijnt:

• NRC: Online muziekabonnementen geven platenbranche weer hoop, bericht ook Bright. Idem in Duitsland! Deezer opgelet: Spotify will launch a browser-based version (via Digimuziek). En de wereld verandert verder en verder: Video Music Awards on MTV fight for relevancy (via Gijsbregt). 'MTV enjoyed a long reign as the No. 1 tastemaker for pop music. But in the age of YouTube, Facebook and social media, the channel's awards show must adapt.' En die social media zelf ook weet Mark Zuckerberg, want 'beleggers zien potentieel Facebook nog niet.'
• Pop promoot je zo en meer interessante cursussen en panels voor popmusici in MuzyQ:

• Leuk, Buffi, die hier de veelgelezen en hooggewaardeerde serie Rock Your English schrijft, in De Volkskrant: 'Hoe Nederlandse rocksterren Engels leren' (+ gratis les).
• En tot slot een pijnlijke maar ook grappige Top 10: Simple truths for a delusional music industry. 'The solution to being a successful musician in todays industry – get off the computer and start practicing so you get really, really good. Or marry into money.' Nog meer grappige waarheden over de muziekindustrie op deze Tumblr vol .gif's: What happens in the music business (via Tim). Haha!

Tweet

#NLkiest - een muzikaal drama in 5 bedrijven

Mijn God, wat een uitslag! Als deze verkiezingen iets bewijzen is het dat de muzieksmaak van Nederlandse politici werkelijk beneden alle peil is. Een Top 5 verliezers (na ons kijkers), in volgorde van afschuw:

1. Onbetwist aan kop: de VVD. Wie het aanwezige publiek 3 kwartier (!) Gordon en z'n matties voorschotelt is een muzikale waterboarder. Saillant: Rutte kwam daarna op onder de klanken van Coldplay's Viva La Vida, dat een gevallen staatsman bezingt. Sowieso bewees gisteravond dat politici slecht luisteren - een nogal verontrustende karaktertrek in die beroepsgroep, lijkt me - en weinig antecedentenonderzoek doen, zie ook het CDA.

2. Runner-up: 50Plus. Was dit een aflevering van Koefnoen? Een reportage op de Libelle Zomerweek? De 50-jarige bruiloft van je oom en tante in Oldenzaal? Het enige dat ontbrak was de voice-over van het Polygoon-journaal. In een goede bui noem ik dit 'schattig', maar ik geloof niet dat we het bestuur van ons land in handen moeten geven van mensen die hopen of denken dat het eeuwig 1952 is:



3. Het CDA koos Chumbawamba's Tubthumping. Uitstekende plaat, maar hadden de gristenen deze band gekozen als ze eerst op Wikipedia hadden gekeken? Bizar.
4. Ook bij D66 werken geen professionele dj's. Het tempo waarin Pechtold binnenwandelde sloot niet aan bij dat van houseklapper Avicii. Het oogde allemaal erg uit de maat, in het pijnlijk houterige ritme van een blanke man van middelbare leeftijd:




5. Hekkesluiter, gisteren een winnaar en vandaag ook: de PvdA. Hun soundtrack kwam van Handsome Poets, die niet eerder zo'n sterke single hadden. Tuurlijk, het is wegwerppop, maar lekkere. En heel leuk dat Samsom c.s. een Nederlandse band voor hun campagnelied kozen:

Zoals Knevel, Van den Brink, Pauw of Witteman nooit meer serieus naar Gerard Jolings visie op landsbestuur moeten luisteren ('Wat denk jij ervan, Geer?'), maakte gisteren pijnlijk duidelijk dat we onze politici niet kunnen vertrouwen met een draaitafel, cd-speler, iPod, laat staan een radiostation.

UPDATE: NRC analyseert ook, De Volkskrant schrijft wel heel brutaal NRC en bovenstaande post over...

Tweet

Feestje (114) - Return to Bruce Springsteen's 'Nebraska'

Het is deze maand 30 jaar geleden dat Nebraska uitkwam. De liedjes op deze plaat nam Bruce Springsteen akoestisch en in zijn eentje op met een eenvoudige recorder, als demo's voor een volledige rockplaat met de E Street Band. Men vond de de bandversies echter niet zo krachtig als de rauwe, ongepolijste demo's. Inmiddels geldt het album als een klassieker en hoogtepunt in Springsteen's oeuvre.

Naar aanleiding van het jubileum nam muzikant en Springsteen-fan MiRco Haarmans het initiatief voor een eerbetoon en benaderde een keur aan Nederlandse muzikanten om een eigen interpretatie te maken van Nebraska-nummers of een liedje te maken dat geïnspireerd is door die plaat. Het resultaat: RETURNtoNEBRASKA. Luister:



De presentatie van deze tributeplaat vindt plaats op zaterdag 29 september in De Balie in Amsterdam, waar alle liedjes worden gespeeld, gefilmd en vervolgens op een speciaal YouTube-kanaal verschijnen. Toegang: slechts €5. De avond start om 21u.

Deelnemende muzikanten:
Tommy Ebben - Nebraska
Taneytown - Atlantic City
Martin van de Vrugt - Mansion on the Hill
Marten de Paepe - Johnny 99
Hans Hanneman - Highway Patrolman
The Cosmic Carnival - State Trooper
Ro Halfhide - Used Cars
MiRco - Open All Night
Oh Brave Wide Eyes - My Father's House
The Cosmic Carnival - Reason To Believe

Bonus:
Dolf Jansen - Het Komt Goed
Mathijs Leeuwis - Wat Ik Vergat
Taneytown - Listening to Nebraska
Trio Bier - Downbound Train
Daan van Rijssel - Pink Cadillac

Tweet

Perfect Sleep (according to @nudels247)

Wat John Lennon schreef en zong: Please, don't wake me, no, don't shake me / Leave me where I am, I'm only sleeping. Slapen, vredig, je doet niks, je bent geen last voor de wereld, onschadelijk. En met een beetje mazzel droom je mooie dingen. En als je wakker wordt is het lekker om dat gevoel vast te houden. René Noels helpt je. Hij compileerde Perfect Sleep. Muziek om bij in slaap te vallen en float up stream of om mee wakker te worden, still yawning. Het kan allemaal. Slaapverwekkend, zeker. Maar dat betekent niet saai, in dit geval. Humeur verdrijvend, ook. Happy dreams of goede been uit bed. Je krijgt het allemaal, helemaal.

HIERRR de lijst in Spotify,
HIERRR de download.

Enjoy!

Tweet

Into The Great Wide Open 2012 - de nabeschouwing #gwo12

Mijn Top 3:

1. De zee.

2. Zoals verwacht en gehoopt, Jake Bugg, een overtuigende 18-jarige kruising van Dylan en Alex Turner, met 2 handen vol topsongs (waarbij de ballads aan Oasis doen denken):

3. Adrian Younge. Dampende, psychedelische soul, rauw en knetterhard gespeeld. Vliegt soms uit de bocht, is dan niet goed maar altijd spannend:

Meer zien? Heerlijk fotoverslag van Atze, leuker dan dit stukje rosé-proza vol clichés en journalistieke stoplappen, geïllustreerd met 2 wazige vakantiekiekjes. Gênant.

Tweet

'Waar mag ik storten?'

Tweet

Alles moet *gratis*

Via Tessa. Hoe 'gratis' zou kunnen werken (en deel II). Dit onderwerp kwam ook ter sprake in twitterdiscussies met Tim Kuik van BREIN:

Het gaat brein en tim kuik om creatieven en makers, toch? from Niels Aalberts

Tweet