Drummen doe je zo (15) - je stokken

Eerder schreef Bram de Wijs een 12-delige serie over hoe de drums van het tweede album van zijn band Only Seven Left zijn opgenomen, dit keer enkele aanvullende blogposts over live drums. En dan niet over zijn drumkit maar over alles eromheen. Vragen en verzoekjes zijn welkom.

'Stokken, ja. Het meest voor de hand liggende van je gear, maar ook heel bepalend. Voor je sound bijvoorbeeld, probeer maar eens. Dik, dun, lang kort, plastic tip, ronde tip: het maakt allemaal verschil (zeker op je bekkens).'

Cadeson
'Ik begon, toen ik twaalf was, met Vic Firth. Volgens mij ook 5A. Stokken waren duur, maar ik mocht van de buren niet urenlang drummen, dus ik versleet ze niet zo snel. Toen ik in punkbandjes ging spelen, werd dat anders en ging ik op zoek naar een goedkoper alternatief. Na alle mogelijke merken geprobeerd te hebben, ontdekte ik een signature serie van Cadeson die onverwoestbaar bleek. Een merk uit Taiwan met een Nederlandse endorser: Dave van Beek (Acda en De Munnik). Niet speciaal een groot voorbeeld voor me, maar schijnbaar iemand die ook van stevige stokken houdt.'

Pro-Mark
'Ik weet niet wát er gebeurde, maar misschien was de originele Dave van Beek-stokken-boom op want plotseling sloeg ik zijn stokken als luciferhoutjes stuk, soms wel twee per liedje. Ik ging weer experimenteren en kwam uit bij Pro-Mark. Niet te duur, in balans, mooi lang, niet te zwaar en eerlijk is eerlijk: stevig. Ik ben door de jaren heen wat zachter gaan slaan (of misschien: meer ráák dan hard), maar breek er nu gemiddeld één per drie shows. Wat enorm scheelt is dat ik m’n bekkens sinds een paar jaar een stuk lager (ongeveer schouderhoogte) heb: ik sla er nu ook echt op in plaats van tegenaan. Christian Oskam deed een mooie stokkentest op zijn blog.'

Live
'Ik bestel mijn stokken in pakken van 24 bij de importeur. Hoewel de stokken van Pro-Mark gewogen zijn en dus als een paar bij elkaar horen, liggen ze bij mij vaak met z’n allen in de la van de roadiecase. Tijdens de show heb ik er altijd 6 bij de hand: links 2 in een houder, rechts 2 in een houder, en 2 in de handen.'

Studio
'Voor de plaat experimenteerden we met drumkits, microfoons en vellen, maar nauwelijks met stokken. Het is nu eenmaal fijner spelen met een vertrouwd gewicht en lengte. Voor de tom-overdubs die echt lomp moesten klinken pakte ik een stel dikke Vic Firths en als ik (bij hoge uitzondering, want ik haat gepingel op bekkens) een ride echt gedefinieerd wilde hebben, pakte ik soms een nylon tip.

Overigens ben ik één keer in mijn leven bij een show aangekomen zonder stokken. Vergeten. We speelden met NIRC in Hoofddorp. Ik las net dit verslag ervan terug:

“This time we replaced some UK band. The booker promised us the place would sell out, but just a bunch of skaterkids and some gothics showed up. We were there all day, waiting for the soundcheck and waiting for the promised Chinese food. By the time it arrived we were so hungry we all ate too fast and got sick when the show started.”

Mooie tijden.'

Tweet