Waarom Kyteman @DWDD weigerde - de laatste #Doorbraak voorpublicatie

Komende vrijdag is het zover. Zoals ik hier zeg: ik ben behoorlijk nerveus. Met het boek komt het goed, maar de EHPO-dag vergt nog flink wat voorbereiding. En moet knallen! Alle 140 stoelen zitten vol. Sterker nog, er moet een man of 25 bij iemand op schoot. 'Nee' zeggen kon ik uitstekend als manager van Kyteman, maar gaat me voor mijn eigen boekpresentatie minder goed af.

Over Kyteman en 'nee' zeggen gesproken: nu het deze week eindelijk verschijnt, deel ik graag één van de leukste en in mijn ogen meest opvallende en leerzame verhalen uit mijn boek:

'Op dinsdagmiddag krijg ik een telefoontje. De Wereld Draait Door, de hoofdprijs in muziekmakend Nederland, hangt aan de lijn. Of we komende donderdag te gast willen zijn, want ‘de redactie heeft gehoord dat Kyteman’s Hiphop Orkest een van de sensaties van [Noorderslag 2009] wordt’. Dank je wel. Het aanbod ontvang ik via Evelyne Levêke, die voor ons album de perspromotie coördineert. Na slechts één show en ruim een maand voordat Colins debuutalbum uitkomt zijn we welkom in veruit het belangrijkste en invloedrijkste nationale tv-programma! Ik weet wat een optreden voor zangeressen Stevie Ann en enkele maanden eerder Sabrina Starke betekende; niets minder dan hun doorbraak. En nu zijn wij welkom. Blij en enigszins verbijsterd hang ik op. Hier hoef ik natuurlijk niet lang over na te denken.

Of toch wel? Voor De Wereld Draait Door moeten we uitrukken met een tourbus voor het complete Orkest, tourmanager Maike, een goede geluidsman, roadies voor de op- en afbouw en een extra digitale mengtafel om te zorgen dat we fatsoenlijk klinken op tv. De geschatte kosten bedragen bijna drieduizend euro, ervan uitgaande dat alle Orkest-leden het gratis doen. En dat voor een coupletje en een refreintje, één minuut muziek op tv. Een succesvol optreden in De Wereld Draait Door heeft bovendien effect op de cd- en ticketverkoop, maar onze cd is nog niet uit en Noorderslag al lang en breed uitverkocht. Het duizelt me even. Met beide benen weer op aarde realiseer ik me dat het aangeboden optreden feitelijk weinig nut heeft. Moet ik het weigeren, de Heilige Graal van muziekpromotie in Nederland? Vraagt De Wereld Draait Door ons daarna nogmaals, als The Hermit Sessions wél uit is en we aansluitend onze clubtour doen? Misschien is onze kans dan wel verkeken... Snel bel ik Evelyne terug en overleg koortsachtig met haar. Ook met beide Robben, Schouw en Kramer, deel ik mijn sterke twijfels. Met lood in de schoenen hak ik de knoop door: met een smoesje dat niet alle Orkest-leden donderdag vrij krijgen van hun werk slaan we het prachtige aanbod af. ‘Heel jammer, maar hopelijk mogen we terugkomen als we het wat langer van tevoren kunnen inplannen met eenentwintig man en hun werkgevers,’ fluister ik Evelyne in. Ik hang op en sla daarna, bij wijze van spreken, de hoorn driemaal tegen mijn voorhoofd. Hoe kan ik zoiets stoms doen?! Nam ik zojuist de slechtste beslissing uit mijn carrière door het belangrijkste programma op de Nederlandse tv af te slaan?

[...]

De slechtste beslissing uit mijn carrière blijkt uiteindelijk een van de beste. Kyteman’s Hiphop Orkest wordt unaniem uitgeroepen tot het hoogtepunt van Noorderslag: de Volkskrant noemt Kyteman ‘de sensatie van het festival’, Het Parool ‘kreeg kippenvel’ en NRC ziet het Orkest ‘weggaan met de hoofdprijs’. 3VOOR12 voegt daar aan toe: ‘Kyteman speelt vanuit zijn hart en weet zichzelf in zijn slotsolo tot tranen toe te roeren. Sommige mensen noemen hem al de hiphop-Mozart. Hij is op zijn minst een fenomeen.’ Die geluiden vangt ook De Wereld Draait Door op en maandagochtend, twee dagen na Groningen en minder dan een week na mijn laatste contact met de redactie, zit er een uiterst kort mailtje in mijn inbox: ‘Wanneer kunnen jullie wél?’ waarop ik antwoord: ‘Vrijdag 20 februari ligt ons debuutalbum in de winkel, dan kunnen we.’ Door op onze eigen kracht te vertrouwen en niet direct toe te happen, kunnen we het belangrijkste tv-optreden perfect laten samenvallen met de release van het album en de start van onze clubtour.

[...]De kaarten liggen er dus uitstekend bij voor de release van Colins album op 20 februari 2009. Evelyne heeft pers en tv geïnformeerd, nagebeld en interviews opgezet, radiopromotor Erwin Vogel rijdt langs 3FM en alle andere radiostations. Naast [muzieksamensteller] Basyl de Groot moeten immers ook andere 3FM-dj’s en -collega’s het album en de eerste single She Blew Like Trumpets ontvangen en wekelijks door Erwin op de hoogte worden gehouden van relevante ontwikkelingen en nieuwtjes rond de band. De reacties op Noorderslag en de bevestiging van De Wereld Draait Door zijn de wind in de rug om de album- en ticketverkoop voor onze clubtour vleugels te geven. De bevestiging van De Wereld Draait Door geeft mij bovendien de mogelijkheid om meer promotie met het complete Orkest te regelen; kosten maken we nu toch, die dag kunnen we beter zo nuttig mogelijk besteden. Redactie en presentatoren van alle programma’s begrijpen volkomen dat we eenentwintig Orkest-leden, een geluidsman, roadies en Maike niet te pas en te onpas laten uitrukken. Ons grootste struikelblok, de omvang en kosten van het Orkest, verandert in een belangrijk voordeel: we zijn uniek. Evelyne en ik doen een kort belrondje langs de belangrijkste programma’s met de mededeling dat we eenmalig het voltallige Orkest in een touringcar hijsen voor promotie, en wel op 20 februari. Giel Beelen hapt toe, VPRO’s 3VOOR12 verplaatst hun sessie van de vaste woensdag- naar de vrijdagavond en met wat telefoontjes regelen we nog enkele interviews en promotiemogelijkheden. De dag van de albumrelease wordt zo een bomvolle promotiedag: 20 februari 2009 = Kyteman-dag. Zelf ben ik er helaas niet bij, maar ik bereid alle promotie tot in de kleinste details voor en volg het verloop op mijn iPhone vanaf de besneeuwde berg waar ik die week zit. Eenentwintig man op de gang van Giel past net, maar de echte klappers die dag zijn De Wereld Draait Door en het exclusieve optreden bij 3VOOR12. Met het laatste blaast het Orkest stoom af van een lange promotiedag en overtuigt in één moeite de kritische redactie van onze vroegste supporters bij de VPRO. Bij De Wereld Draait Door helpt het toeval ons (al lijken we dat inmiddels af te dwingen), niet voor de eerste en niet voor de laatste keer, met als resultaat het meest legendarische optreden van dat seizoen. Colin repeteert ’s middags met het Orkest in de studio van De Wereld Draait Door wanneer presentator Matthijs van Nieuwkerk binnenloopt. Die aanschouwt het geheel goedkeurend en laat nog geen uur later bij monde van zijn producent weten dat het Orkest niet één maar twee songs mag spelen in de uitzending. En of Colin aan tafel wil komen om zijn verhaal te doen. Dat verhaal is rond Noorderslag op schitterende wijze opgeschreven door Gert-Jaap Hoekman in Nieuwe Revu [1, 2], met afstand het beste interview dat rond The Hermit Sessions verschijnt. Daar willen Jan Mulder, Matthijs en zijn redactie tijdens de uitzending graag dieper op ingaan. Maar het belangrijkste aandeel in een legendarisch tv-optreden heeft, zoals altijd, het Orkest zelf. Colin heeft ’s middags één minuut uit twee songs gerepeteerd. Tijdens het reclameblok vóór de uitzending warmt het Orkest het studiopubliek op met een volledig nummer. Dit wordt niet uitgezonden, maar na afloop op de site gezet. Het ligt voor de hand, en Colin spreekt dit ook af met zijn band, dat in die pauze Sorry wordt gespeeld. Een kalme kennismaking voor het publiek, een uitstekende binnenkomer. Wispelturig als hij is, maar vertrouwend op zijn instinct en muzikale timing, besluit Colin op het laatste moment dat hij zijn MC’s niet voor niets heeft meegenomen. In plaats van de instrumentale ballad Sorry zet hij het energiekste nummer van het album in, U-Town University, een ode aan de woonplaats van de meeste Orkest-leden. Op YouTube is te zien wat er gebeurt: de studio gaat volledig op z’n kop! Iedereen wordt volkomen omvergeblazen door het Orkest, aangevuurd door die stuiterende magere jongen met dat baseballpetje en rapper Double G die een rondje rond Matthijs’ tafel sprint. Het publiek wil niets liever dan bewegen maar blijft noodgedwongen zitten, Jan Mulder slaat halverwege zijn hand voor zijn mond, buigt voorover naar Van Nieuwkerk, volkomen verbijsterd door de energie en het spel van het Orkest. U-Town University’s staande slot valt perfect samen met het einde van het reclameblok. Op de plek waar eens een televisiestudio stond rest slechts een krater. Kijkers zagen Matthijs de inhoud van het programma aankondigen voor een kalm en stil publiek, maar na de reclame spat de ingehouden energie van de kuipstoeltjes op de beeldbuis af. Ook in de uitzending geven de Orkest-leden hun muzikale visitekaartje overtuigend af en ontstaat een zeldzame klik tussen Colin en Jan Mulder, voelbaar voor iedere kijker. Sommigen vinden dat Mulder Colin afzeikt en doorzaagt over zijn liefdesverdriet (de aanleiding voor Sorry), ik zie een intelligente man die bewust het leeftijdsverschil uitspeelt om zijn tafelgast er beter uit te laten komen. Het is niks minder dan magische televisie.'

Afgelopen week stond The Hermit Sessions precies 100 weken in de albumlijst. Doorbraak! ligt vanaf vrijdag of zaterdag in de winkel. De gelimiteerde eerste oplage heeft een hard - én een soft cover (niet eerder gedaan) en ieder deel van het boek is gedrukt op een eigen papiersoort. Allemaal bedacht en gemaakt door Paul, met hulp van Wilbert en 19 EHPO-lezers. Op = op dus wees snel.

Tweet