In de download zit ook Arnes 9 min. Perfect Old School NYC Megamix:
Perfect Old School NYC Megamix by Styrofoam
HIER de download,
HIER een deel van de tracks in Spotify.
Enjoy!
'Als vijftienjarige was ik eind jaren tachtig een fanatieke luisteraar van VPRO Radio op woensdagmiddag. Ik hoorde er voor de eerste keer The Pixies en Lemonheads, maar herinner me ook live sets van De La Soul of Public Enemy.Ik herinner me ook goed hoe ik op een bepaald moment één van de vreemdste platen hoorde passeren die ik tot dan toe gehoord had: 'Boogie Down Bronx' van Man Parrish. Weirde, vuile electro hiphop. Ze vond niet meteen een plaats in mijn door Amerikaanse indierock gedomineerde hoofd, maar intrigeren deed ze meer dan genoeg.
Fast forward naar tien jaar later. Ik ben op een of andere manier bij ene Guy Roelofs in Breda beland om het debuutalbum van mijn toenmalige soloproject (Tin Foil Star) te laten masteren. Guy speelde ooit nog keyboards bij het illustere Mam - cult succes in Vlaanderen met hun onnavolgbare Ongelofelijk - en is gecharmeerd door mijn analoge keyboard met drummachine experimenten. 'Luister hier maar eens naar' en hij duwt me zomaar gratis en voor niets de 9-LP boxset Street Sounds in de handen. Die lag al een tijd bij hem stof te vergaren dus kon hij 'm even goed cadeau doen aan iemand die er wel iets mee zou zijn.
'Street Sounds' is een goudmijn. Een reeks compilatie albums die eigenhandig het Britse publiek in aanraking brachten met de nieuwste (electro-)hiphop uit de VS - allemaal in niet-ingekorte 12" versies - en meteen ook een volledige generatie nieuwe artiesten inspireerden. De tracklisting leest nog altijd als een geniale best of van die periode en die scene. Manchester werd er bijvoorbeeld door ondersteboven gegooid en de Britse dance scene werd mee ter wereld geholpen.
Diezelfde boxset is inmiddels een collector's item van jewelste en heeft nog altijd een centrale plaats in mijn platenkast.
Nog later (en tot vandaag toe) werd het vooral leuk om verbanden allerhande te gaan leggen en de verhalen achter al die platen te ontdekken. Hoe en waarom Tina Weymouth (Tom Tom Club/Talking Heads) en Blondie aan het rappen gingen. Hoe New Order hun boeltje pakten en richting New York verkasten om daar met disco producer Arthur Baker te werken. Of hoe Malcolm McLaren zijn Buffalo Gals recruteerde. En door wie Liquid Liquid en ESG allemaal netjes gesampled werd. En hoe die laatsten dan weer een producer deelden met New Order. En waarom The Clash en producer Bill Laswell een plaat maakten met up-and-coming graffiti artiest Futura 2000 (later verantwoordelijk voor o.a. UNKLE's Psyence Fiction artwork) en die uitbrachten op het illustere Celluloid label. Arthur Russell mag natuurlijk ook nog meedoen. Een goudmijn is het.
Bovendien kreeg ik er de laatste jaren nog een grote schep bovenop. Ik ben namelijk ronduit geobsedeerd geraakt door de stijl, de visuele taal, de kleuren en het volledige esthetische aura rond die vroege hiphop scène. De Adidas van Run DMC, de charmante stunteligheid van hiphop filmklassieker Wild Style (met soundtrack van Blondie's Chris Stein), het artwork van de allereerste hiphop flyers (check Soul Jazz Records excellente 'Big Apple Rappin' compilatie) of van de debuutplaten van Grandmaster Flash & The Furious Five of Kurtis Blow. Of hoe de pioniers van The Funky Four er een groepslid bijkregen en besloten hun naam te veranderen in The Funky Four Plus One More. Briljanter kan het bijna niet.
Tot de Salsa Smurf passeert.' - Arne van Petegem/Styrofoam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten