A&R-tegeltje (9)

Afgelopen maandag en al jarenlang in gesprekken met bands, producers en muzikanten huldig ik bloed aan de paal. Maar wat Rick de Leeuw (ex-Tröckener Kecks) me ooit zei is net zo goed waar:

Hup, naar buiten dus! Weg uit je oefenhok. Hoe? Voorprogramma's scoor je zó (onderaan beginnen met lezen). Neem gelijk Bands - Don't contact me, unless... mee. Succes!

De complete serie A&R-tegels lees je hier.

Tweet

Perfect Shuffle 68 - nu mét YouTube-playlist

Alsjeblieft, 19 klappers voor je. Scout's honour, geen woord aan gelogen, alle 19 geweldig. Deze aflevering is op de een of andere manier redelijk dancy & poppy geworden, maar er is een dubbele bodem. Veel nieuws en 2 classics: een liedje van Paul Simon en The World (Is Going Up In Flames) van Charles Bradley.

HIER de lijst in Spotify,
HIERRR de download,
En HIERRR als playlist in YouTube: de hits, de clips, alles.

Enjoy!

Tweet

A&R-tegeltje (8)

Hoe hard moet je repeteren?

Je denkt dat Matt Helders met drumstokken werd geboren?

Oasis heette ooit The Rain, totdat Noel toetrad tot de hobbyband van zijn broer Liam. Eerste regel: we spelen mijn songs (dat mag je eisen als je deze meeneemt). Tweede regel: de eerste die een repetitie mist, ligt eruit. Uitstekende afspraak.

En repeteren is niet 5 keer je set spelen, iedere keer een beetje slordiger, maar song-voor-song alle partijen doornemen. Liever te zacht dan te hard: alleen zo hoor je alle fouten. Drum eerst Highway To Hell 2-uur-aan-1-stuk alvorens Danny Carey te imiteren. Je denkt dat je klaar bent en alles erin zit? Dan nog minstens twee keer zo lang repeteren.

Matt Helders nam overigens een bokstrainer mee op tour om dagelijks z'n armen te trainen... Mentaliteitje!

Woensdag een tegeltje om alles wat in perspectief te zetten. Voor de hele serie A&R-tegels, klik hier.

Tweet

Snaren vervangen

Via Guido.

Tweet

'Schat, heb je m'n gitaar in een vat whisky laten vallen?'

Marketing die 'klopt' en leuker is dan plaatjes plakken lijkt me (al past dat ook prima bij die 2 artiesten):

Weer eentje via Maarten @VanHooft. Vanmiddag vervang ik de snaren.

UPDATE: Hij doet het!

Tweet

Remaster

Click = big:

Re-issue! Re-package! Re-package!
Re-evaluate the songs.
Double-pack with a photograph,
Extra track (and a tacky badge).

Via Marinus, die het van Ronald had.

Tweet

Wilde Ideeën & Nieuwe Muziek (182)

Veel plaatjes kijken en lachen!

• Korte aflevering deze week. Besteed de bespaarde tijd nuttig aan dit lange lange interview met Megaupload's Kim Dotcom op Wired. Zeer vermakelijk en inzichtelijk tegelijk!

• Hele ware Top 10 van Bob, de zoveelste. Muzikant? Lezen! Hetzelfde geldt uitdrukkelijk voor What happens when your music is free for a day? 'Recap: Lots of people got my music for free, I made an unexpected chunk of change, I gained lots of new listeners and connections for future releases. To me it seems like everyone involved came out happy.'
• 'Apple has intensified talks with major music labels to start ad supported streaming-radio by early next year' (via Job).
• Over naamgeving #TivoliVredenburg: fantasieloos, slim of beide? (Twitter-discussie)

• Daar hebben we er weer 1: Taylor Swifts album niet op Spotify, evenals Adele's Bond-theme Skyfall. Swifts manager legt uit, haar fans ontgaat alle drukte (via Coen):

• Weer stapels *nieuwe* clips: Wild Nothing (het mooiste nummer van hun nieuwe plaat, met de beste break sinds jaren), Linda Kreuzen (sterk liedje; ze presenteert vanavond haar debuut-EP in Rotterdam), het jonge Haagse New Year's Hero (+ gratis EP op Bandcamp), helden Sigur Rós, mixtape van Diplo ('Got stoned and mixed really old records for half an hour', via Paul), disco van Patrice Bäumel, The Weeknd parafraseert The Smiths op nieuwe track en ons eigen Noisia remixt een Prodigy-classic. En Peter Gabriel's meer dan klassieke clip voor Sledgehammer bestaat 25 jaar en wordt opnieuw gecrowdsourced (via Maarten). Heel tof!

• Een prachtig Nederlands succes, vergeet dat niet: ADE.
• Smartphones en tablets volgend jaar max. €5 duurder door thuiskopieheffing:

• Glimlachen met Speedfest: 'We kunnen de entreeprijs laag houden, omdat ons publiek zoveel zuipt'. Helder!
• Tone of voice (via Hay):

Tweet

Feestje (118)

De laatste muzikale toevoegingen voor het Eindhovense Hit The City zijn Zulu Winter uit Londen (fraaie plaat!), het Vlaamse Isbells en de galmende garagerockers van Twin Shades. Eerder werden Amerikaanse bluessensatie Reignwolf, folkies Matthew & The Atlas, schrijvers Dennis Gaens, Rob Waumans en Jamal Ouariachi al toegevoegd aan het programma. Al met al een fraaie line-up voor een leuk en veelbelovend stadsfestival op 18 november a.s.

Alle namen en de laatste updates vind je op hitthecity.nl, Facebook en Twitter. Tot in Brabant?

Tweet

A&R-tegeltje (7)

Triest maar waar. Vraag het Amy, Freddie en Michael.

De rest van de Extreem Effectieve Marketing Top 3:
2. Weer bij elkaar komen.
3. Splitten.

Voor de hele serie A&R-tegels, klik hier.

Tweet

Perfect Philicorda (according to @03HT)

Een Perfect rond 1 instrument, da's nog best lastig. Hoe zorg je ervoor dat het een luisterbaar geheel blijft? Theo is er in geslaagd in ieder geval. Het wordt nergens ééntonig bij zijn Perfect rond de Philicorda. Van 'vuig' - zoals Theo het zelf noemt - tot cool, van rock tot poppy... Het komt allemaal langs. De Philicorda was trouwens een phinding van Philips. Die gasten in Eindhoven groovede en experimenteerde sowieso als een malle in de 50's & 60's, ken je deze docu? Kijken, ná Theo's Perfect natuurlijk.

HIERRR in Spotify,
HIERRR de groovy download.

Enjoy!

‘Bij popmuziek en orgels denken veel mensen toch gauw aan Hammond, en dan met name aan klassieker de Hammond B3. Waarschijnlijk ook dankzij het success van DeWolff, Sven Hammond Soul, recent Orgel Vreten en de eerder verschenen Perfect Preston. Maar dankzij mijn voorliefde voor de Amsterdamse rockers Hospital Bombers (waar multi-intrumentaliste en rockheldin Susanne Linssen haar vioolspel moeiteloos afwisselt met orgelduties), een recente twitterdiscussie tussen Roy Santiago en Janne Schra (waarbij ze een orgelvreten wilden organiseren met het veel minder stoere maar daarom niet minder leuke Philicorda-orgel) en de HNK presents: Nederland het nieuwe Vlaanderen playlist op Spotify (waarin naast de ‘sexy garage dance’ van Daily Bread ook het dromerige orgeltje van The Secret Love Parade een prominente plaats inneemt), bedacht ik mij dat veel meer Nederlandse bands dit orgeltje adoreren. Bij deze dus! Perfect Philicorda trapt af met Green Hornet, om te bewijzen dat een Philicorda ook onvervalst vuig kan klinken…’ - Theo Miggelbrink

Tweet

Ondergewaardeerd liedje

Vandaag is Deel Je Blog Dag (#DeelJeBlogDag), een goede gewoonte die hier het hele jaar door geldt in de serie ... doet het zo. Op verzoek van Freek Janssen schreef ik onderstaande post voor zijn blog Ondergewaardeerde Liedjes:

‘Daryll-Ann's HP Confirm wilde ik noemen en roemen. Niet alleen vanwege die song, maar vooral vanwege de verborgen track die een halve minuut na het einde start: Soft & Fat. Een briljante hommage aan genie Brian Wilson, muzikaal en tekstueel geheel in stijl van zijn Beach Boys. Hoe vermakelijk en kippenvel hand in hand gaan.

Van de jaren '90 Hollandsche Gitaarschool met Bettie Serveert en Johan verdient het vergeten jongetje op de klassenfoto echter de aandacht: The Serenes. Ik had de onwaarschijnlijk fraaie opener Spirit (Let Me Walk With You), single Every Sunday, Millbank Wood, Here, Wider Green of de titeltrack van tweede album Back To Wonder kunnen uitlichten. Of alle tracks van het klassieke debuut Barefoot & Pregnant. Voodoo Economics, Abiding Place, Follow The Rural Coast, The World Is A Woman's Breast, Rebecca (You're Gonna Be Alright), Trip Down Memory Street: allemaal 5-sterren songs.

Maar het moet ‘The Gathering of Eighteen Years of Silence’ zijn. In slechts 7 woorden een leeg Fries landschap, groene horizon op 40 km. afstand, een jeugd vol melancholie, verlegenheid en gemiste kansen geschetst. Dat wordt onderstreept doordat ‘Back To Wonder’ 10 tracks heeft (meer tracks op een album moet verboden zijn!), waarna Serenes-mastermind Theo de Jong deze track als toegift, een onverwacht toetje serveert. De hele song voelt als een plastic zakje in de wind, waarop je kalm en rustig de plaat uit waait. Fade-out's moeten net zo goed verboden worden, maar voor ‘The Gathering of Eighteen Years of Silence’ bestaat geen beter einde. Wonderschoon.

Het schijnt dat De Jong na 2 goed ontvangen maar matig succesvolle albums met The Serenes en halve reïncarnatie Simmer gedesillusioneerd z'n gitaar aan de wilgen hing en nu post rondbrengt in Friesland. Staan beide albums daarom niet op Spotify? Na Johans afscheid en Bettie's integrale uitvoering van ‘Palomine’ lijkt me de volgende missie van Team Into The Great Wide Open een pelgrimstocht naar Theo's huis om hem te smeken al dat moois nog 1 keer op Vlieland te spelen. Op vrijdagavond ‘Barefoot & Pregnant’, op zaterdag ‘Back To Wonder’ van begin tot eind en op zondag deze toegift. Alsjeblieft, Theo?’

Meer van dit? In de serie geschreven muziek.

Tweet

Classic recycling

Let vooral op het zeer creatieve en onbeperkte hergebruik vanaf 2.02 min.:

Ook deze via Maarten @VanHooft.

Tweet

Vinyl vouwen

Na Takkeherrie tekenen gisteren:

Via Maarten @VanHooft.

Tweet

Takkeherrie tekenen

Via Gerben. Morgen om 11u: vinyl vouwen.

Tweet

Wilde Ideeën & Nieuwe Muziek (181)

• Waarom nog een cd opnemen en uitbrengen? Daarom bijvoorbeeld. En áls je dat dan doet: 8 Steps to making an album in 30 days (or less) (via Lykle). Dat is een 'long and not very interesting [blogpost].' Not!
• Een batterij *nieuwe* clips van Palio Superspeed Donkey (op Top Notch <<< nieuwe site), Lost Bear (album op doorzichtig vinyl komt eraan), het cheeky maar stiekem mooiste nummer van de laatste Bon Iver (via Florian), Mark Lotterman en Fuel Box (inmiddels getekend met Bandcamp Licensing). Sidewalk tekent bij Volver, maar Stefany June kan nog wel wat pecunia gebruiken voor haar nieuwe muziek.
• Muziek nu ook op je Xbox 360: Microsoft stapt in de (volle?) online en digitale muziekmarkt. Zinloos? Niet als je dit leest: Hoe Microsoft Spotify overbodig maakt (via Michiel). En wat een zinnige, scherpe dingen zegt Bob over Microsoft, Xbox Music Service, Apple, iTunes en streaming in het algemeen. Lezen! Ondertussen vaart The Pirate Bay de cloud in (om nooit meer te worden gevonden...), start MegaUpload met encriptie, maar zet ook Spotify de volgende stap: een alliantie met Netflix. Aanbod, aanbod, aanbod: echt de beste remedie tegen piraten. BREIN's Tim Kuik gooit er een persbericht vol suggestieve losse flodders tegenaan, onder het mom 'onderzoek is ook maar een mening'. Wat te denken van uitspraken en claims als '[Het is] geen nieuws dat er minder muziek uit illegale bron wordt gedownload vanwege legaal aanbod. BREIN is de eerste (...) geweest die daar op wees.' Of: 'Het bezoek aan [The Pirate Bay] is drastisch gedaald, maar gebruikers gaan nog naar een overzichtelijk (...) klein aantal andere illegale sites. Zodra die ook effectief worden aangepakt, wordt [het] percentage [dat minder downloadt] veel hoger.' Ja, ja. In zijn persbericht suggereert Kuik verder dat het onderzoek van IVIR ‘door Internet Service Providers is gesponsord.' Wat een jij-bak. Vast bang voor z'n baan.

• A hypnotic way to get fans to open your emails.
• De eerste namen van Noorderslag 2013 zijn bekend, aansluitend gaat Kensington meteen wéér op tour omdat de huidige razendsnel uitverkoopt. Tof! Ook Buma/Stemra gaat de boer op. Goed dat ze naar de leden toe komen middels deze zg. Town Hall Meetings.
• NME neemt de hoes van Abbey Road en plaatst er alle complottheorieën in waarom Paul McCartney dood is (via Fast Moving Targets). Leuk gedaan!
• HELP! Crisis bij Dean Saunders: hij verdient nog maar €5.000 per uur. Schandalig! Een schijntje vergeleken bij de 67 miljoen dollar die label XL overhoudt aan Adele's '21'.
• Als dit werkt is het lachen én irritant tegelijk: een app waarmee vaste en terugkerende klanten in hun stamkroeg meer over de gedraaide muziek te zeggen krijgen, platen kunnen aanvragen en zelfs draaien (via Gijsbregt). Een bijzondere, interactieve vorm van klantenbinding. Of bron van enorme ergernis. Nog een muziek-app: Chordify (opnieuw via Lykle).
• Drugs en muziek, een onlosmakelijke combi die de grootste klassiekers, vroeggestorven genieën, vreselijke junks én muziek opleverde. Wat het precies doet laat deze kunstenaar zien, die stapels drugs gebruikte en na iedere pil, spuit, snuif of hijs een zelfportret tekende (via Wilbert).
• Hahaha, om je rot te lachen: St. Paul draait plaatjes na De Dijk. De verzoekjes en conversaties met Dijk-fans - ronduit hilarisch!

Tweet

@DoubleG_music doet het zo

Georgios DoubleG Lazakis bracht vorige week zijn debuutalbum Life Story uit. Het album is een mix van soul, hip hop, jazz en rap met Griekse (jawel!) invloeden. Afgelopen maandag verscheen eerste single Nightmare, met een gastrol voor Kyteman. Georgios startte zijn eigen label en produceerde zijn album zoveel mogelijk zelf: “De afgelopen jaren heb ik speciale momenten in mijn leven vastgelegd door er nummers over te schrijven. Het resultaat is dit album. Internet heeft mij alle connecties en mogelijkheden gegeven om deze droom waar te maken. In het verleden was ik niet zo actief online (ik had niet eens Hyves), maar op het moment dat ik via internet de verses van Termanology voor Representative kreeg, ging er een wereld voor me open. Ik merkte dat artiesten benaderen niet zo moeilijk was (o.a. via MySpace) en nam contact op met mijn favoriete artiesten (The Outlawz, Termanology, Reks) en voordat ik het wist gingen we de studio in:

Tussen het schrijven, produceren en opnemen had ik een full-time job, trad op met Devastators en Kyteman's Hiphop Orkest. Ik leerde mensen kennen waar ik veel van leerde, zoals Marcel van As (drummer Spinvis), Niels Aalberts en Gijs Kerbosch (100% Halal). Langzaam maar zeker werd me duidelijk dat naast je muziek ook je presentatie belangrijk is. Al het geld dat ik verdiende investeerde ik in een mooie website, merchandise, monitors, microfoon, een cliptrilogie (waar ik later meer over vertel), de plaat en een goede laptop. Ook volgde ik cursussen om als cultureel ondernemer professioneler te worden.

Omdat ik zoveel tijd had gestoken in de plaat besloot ik ‘Life Story’ zelf uit te brengen. Er was (vrijwel) geen budget dus moest ik andere manieren zoeken om dit te doen. Zo ontstond mijn label Greek Gospel (gewoon een inschrijving bij de KvK en je hebt een eigen label - wat je ermee doet is een ander verhaal). Daar breng ik mijn muziek op uit en geef ik (rap)workshops. Inmiddels ben ik muziekdocent op een MBO in Arnhem, waar ik jongeren les geef in tekstdichten, promotie, zelfstandig creatief ondernemen en muziek maken. Kennis is deelbaar, het levert zelfs wat op.

Terug naar het maakproces van ‘Life Story’. Het enige wat ik voor mijn album uit handen heb gegeven is de distributie. Hiervoor heb ik een distributiedeal gesloten met Rough Trade. Een groot voordeel is dat ik me niet druk hoef te maken of mijn cd wel wordt aangeboden aan winkelketens. Ook krijg je ieder kwartaal een mail met hoeveel er verkocht is. Nadeel is dat een percentage van de opbrengsten naar de distributiemaatschappij gaat. Ach ja, ik weet niet of dat zozeer een nadeel is: je krijgt je brood ook niet gratis bij de bakker.

Mede om me te onderscheiden kwam regisseur Alwin Ritstier met het idee om een cliptrilogie te maken. Vorig jaar bracht ik mijn eerste singles Take a Walk in My Shoes en Greek History uit, nieuwe single Nightmare is het slot van de cliptrilogie. Hoe ik de opnames low-budget heb kunnen maken? Alle acteurs zijn vrienden en/of familie van me. Ik vind het tof om mensen om me heen te betrekken in mijn muziek, zij vinden het leuk om mee te doen. Daarnaast durf ik risico’s te nemen, dus zijn we ergens in mei van 2010 in de auto gestapt en hebben het eerste deel van de trilogie opgenomen in Parijs.

In de tussentijd ben ik gesprekken aangegaan met boekingskantoren. De ene agency vond mijn act te hiphop, de andere te soulvol. Ik werd er moedeloos van, besloot om het te laten gaan en zelf gigs binnen te halen. Door zoveel mogelijk te spelen bleven we ons als band ontwikkelen en deden we de ‘Ouzo Unplugged Tour’, een tour langs kleine kroegen en zalen:

Op een dag kreeg ik mail van Elles van Aarle, werkzaam bij Hedgehog Bookings. Zij is, samen met 3 studiegenoten, een boekingskantoor begonnen en had ons zien optreden bij ’t Oude Pothuis. Inmiddels doet Hedgehog mijn management en boekingen. Kleine, goed uitgevoerde acties zijn de bouwstenen van een groter doel. En dat doel was mijn album uitbrengen met een goed team.

De albumrelease bestond uit twee dagen: op 12 oktober speelden we in de Spiegelbar in Tivoli, een dag later in De Bunker in Gorinchem. Daar kom ik vandaan dus dat is lekker in de buurt. Nu kunnen mijn leerlingen ook eens checken hoe hun leraar het doet!'

Dank voor je verhaal, Georgios, en een jaar lang prachtige avonturen met Kyteman!

Tweet

A&R-tegeltje (6)

Hoe goed je plaat moet zijn? Simpel: pak je 10 favoriete albums uit de kast, brand van ieder album het beste nummer op cd of zet ze samen in een Spotify-playlist. Daar ligt je Lat.

Niemand bij de radio zegt als jij je nieuwe plaatje komt brengen 'Goh, jullie komen uit Oegstgeest? Oh, dan mag jullie single best wat minder goed zijn en minder vet klinken dan de nieuwe Skrillex! Geen probleem.' Het ijkpunt voor iedere dj is de plaat die voor én na de jouwe wordt gedraaid. Neem zelf dus ook geen genoegen met minder dan je 10 eigen favorieten. Als jij het al niet beter vindt, dan iemand anders ook niet.

Klaar met opnemen of repeteren? Haal de minste van die 10 hits van die playlist en zet de jouwe ertussen. Mijn Top 10 Volstrekt Perfecte Songs zag er vanmorgen zó uit (en ik duld geen tegenspraak ;-), vanmiddag weer anders.

Voor de hele serie, klik hier.

Tweet

#Spotify-only: Perfect Binnen Blijven 3 (according to @norbertpek)

Vorige week hadden we de seizoensverzachting van Perfect Autumn V, deze week een hele andere kijk op dit jaargetijde. Door Norbert Pek (je weet wel, van de Perfect Summers, dus die man kent z'n seizoenen). Onder het artwork een mooi verhaal van Norbs himself, waarna we alleen maar instemmend kunnen knikken, om vervolgens lekker naar buiten te staren...

HIERRR Norbert's lijst in Spotify.

Enjoy!

'Herfst. Het zal nooit een jaargetijde worden waar veel mensen op zitten te wachten. Maar herfst heeft de bijzondere eigenschap dat het muziek kan laten opbloeien. Melancholie begint opeens dieper te snijden, zelfs het uptempo werk krijgt een diepere lading mee. Voor de duidelijkheid: dit gebeurt allemaal in je hoofd. Of specifieker: dit gebeurt als je naar het raam kijkt waar de regen tegenaan tikt. We hebben er allemaal last van. Opeens vind je die oude fluitketel poëtisch. Opeens zie je kinderen/huisdieren/vrienden als wandelende Instagram-foto’s. Daar hoort dus muziek bij. Muziek die staat verzameld op het derde deel van Perfect Binnen Blijven. Met erg veel werk uit het uitstekende muziekjaar 2012 (inclusief, volgens mij, een paar tijdloze ontdekkingen) en enkele waardevolle oudjes. Bedoeld voor mensen die stiekem genieten van de dag waarop de centrale verwarming weer aan mag, en er even de geur van opsnuiven. Iedereen dus.' - Norbert Pek

Tweet

A&R-tegeltje (5)

Een vaak gemaakte fout door veel muzikanten, en zij niet alleen: alle updates, toffe content, nieuwe muziek, filmpjes en foto's vooral of zelfs uitsluitend posten op je social media. Doodzonde.

Je website is modern en effectief gereedschap om je fans om je heen te verzamelen en ze te laten helpen bij het vinden van meer. Geen statische etalage die je nooit ververst, maar ook geen onbestuurbare carnavalswagen vol confetti en tierelantijnen. Dus:

• Geen Flash of ingewikkeld ontwerp dat mobiel hapert. Daarom. Die trend stopt niet in 2013.
• Wekelijks updaten met nieuws, demo's, filmpjes, verslagen en nieuwe content. Voor fans is en blijft nieuwe muziek, in welke (basale) vorm dan ook, de hoofdprijs. Gratis of betaald. Goede tweede: alles wat valt onder 'the making of' van je muziek. Kijk wat er op de bonus-DVD bij een speelfilm zit en vertaal dat naar je site en muziek.
• Een blogvorm als frontpage is vaak een goed uitgangspunt. Blogs zijn volledig ingericht op alle soorten van updates (zowel tekst, beeld als geluid), geven fans reden om terug te komen, om daarna jouw content te delen met hun vrienden en netwerk.
• De kans is groot dat je fans mensen kennen die van dezelfde muziek houden. Bovendien worden aanbevelingen van vrienden meer vertrouwd. Profiteer daarvan, richt je site erop in.
• De meest gezochte en gewilde items, plus alle basis- en standaardinfo, zet je achter een beperkt aantal heldere knoppen: muziek, shows, band(info), shop, contact. Hoe lees je een boek of een brief? Van linksboven naar rechtsonder. Sites bekijk je ook op die manier.
• Ga voor ontwerp, inhoud en inrichting van je site op de stoel van je bezoeker zitten. Wat willen fans horen, zien en weten? Waar zoekt een programmeur, journalist of radiomaker naar? Wat is het eerste dat een label of de redactie van DWDD op je site zoekt? In bijna alle gevallen is het antwoord: muziek. Daarna: plaatjes, bewegend beeld en informatie. En altijd: een naam en e-mail adres. Zorg dat mensen niet lang hoeven te zoeken waar ze voor komen: iedere extra click halveert je bezoek (of erger). Houd het simpel en snel.
• En de belangrijkste les: je social media kanalen zijn *nooit* belangrijker dan je eigen website! Mark Zuckerberg verkoopt het bezoek dat jouw content trekt voor veel geld aan Coca-Cola, zoals je vriend Tom (dood!) dat eerder deed. Natuurlijk moet je met je mooie content opvallend vlaggen op de meestgebruikte kanalen, maar zorg altijd dat alles als eerste, het snelst en meest volledig bij jezelf staat. Verwijs er daarna naar op online en mobiele snelwegen als Facebook, YouTube, Google, Twitter en Instagram:
  
  
  
  Je site of blog is je hoofdkwartier, de rest zijn vooruitgeschoven posten waarop je linkt naar de bron. EHPO is mijn speedboot, Twitter de buitenboordmotor.
  

Succes!

Tweet

Geprepareerd gitaarspelen doe je zó!

Yuri Landman is een eigenwijze snaarinstrumentenbouwer die hier eerder aan het woord kwam over het bijzondere gitaargeluid van de broers Jad & David Fair en Rhys Chatham. Yuri heeft er verstand van, zoveel is duidelijk, en dat verstand heeft hij nu op papier gezet:

Yuri: 'Nice Noise is een boek over gitaartechnieken die doorgaans niet in gewone lesboeken voor gitaarspelen worden vermeld. In ons boek staat een reeks aanpassingen die je kunt doen aan de gitaar, voordat deze wordt bespeeld, zodat er een nieuw instrument ontstaat met een uniek geluid. Men noemt dit een geprepareerde gitaar, beter bekend als engelse term 'prepared guitar'. Japanse eetstokjes, balpennen, gummetjes, veertjes uit pennen, zilverpapier, piepschuim etc. kunnen tussen of onder de snaren worden geklemd, waardoor de klank van het instrument sterk verandert. De speltechniek is een afgeleide van de prepared piano van John Cage en wordt met name toegepast in modern klassieke muziek, avant-garde jazz en de experimentele muziek.

Vaak denkt men dat dit soort experimenten vooral leiden tot chaos, 'lelijk' geluid en onbruikbaar is voor toegankelijke popmuziek. Niets is minder waar: met de preparaties kun je eenvoudig elegante, natuurlijke en sfeervolle klanken verkrijgen die vaak Oosters aandoen of lijken op klokken, blokjes hard hout, gongetjes of galmklanken zoals in een kerk of een lange tunnel. De techniek leent zich vooral goed voor opnameprocessen - live is het wat lastiger. Vandaar dat veel mensen nooit gezien hebben, hoe je het efficiënt toepast.

Vanwege mijn eigen muzikale voorkeur paste ook ik de eerste 10 jaar van mijn muziekcarrière mijn gitaren veelvuldig aan bij opnamesessies. Ik heb een bèta-achtergrond en begreep daardoor dat de preparaties van Cage en anderen allesbehalve willekeurig waren. Ze werkten voornamelijk vanuit natuurkundige kader.

Sommige gitaristen zijn bang dat hun dure gitaar kromtrekt of beschadigt bij preparaties. Mijn boek Nice Noise behandelt technieken die veilig zijn voor elke gitaar. Het grote voordeel van preparatie-technieken is dat ze je gratis een volledig nieuwe klankenbibliotheek geven. Het is niet nodig om 20 Boss pedalen te kopen als je een beetje weet hoe je je gitaren prepareert.

Bart Hopkin is een Amerikaanse bouwer van experimentele muziekinstrumenten en de belangrijkste schrijver die publiceert over dit vakgebied. Voor elke publicatie vraagt hij een specialist om het deelgebied zo goed mogelijk te beschrijven. Ik schreef in 2009 een kort manifest van 10 pagina's waarin veel technieken zijn opgesomd. Dat was de trigger voor hem om het uit te werken tot een boek en samen met mij zoveel mogelijk informatie te verzamelen voor een goed lesboek vol avontuurlijke klankexperimenten. Op nicenoise.bandcamp.com zijn 60 geluidsfragmenten te beluisteren gratis downloadbaar. Al deze preparaties staan nauwkeurig beschreven in Nice Noise. Een 18 pagina preview-pdf kun je *gratis* hier lezen, het boek is in Europa verkrijgbaar via hypercustom.com, in de Verenigde Staten via windworld.com.

Voor een snelle impressie vind je hieronder 5 korte fragmenten hoe een aangepaste gitaar kan klinken, met een foto hoe dat eruit ziet. Heb je zelf unieke resultaten bereikt met dit soort technieken, aarzel niet om mij daarover in te lichten. Ik breng het graag onder de aandacht bij andere gitaristen!'

1. Preparatie die klinkt als een banjo:

2. Preparatie die klinkt als een sitar:

3. Preparatie die klinkt als houten blokjes met een waterresonator:

4. Preparatie die klinkt als een ring modulator effect pedaal:

5. Preparatie die klinkt als Oosterse muziek:

Dankjewel, Yuri!

Tweet

Tell 'em, Bruce!

Click = big:

Via Marinus.

Tweet

Will & Wiet

Van Ben.

Tweet

In plaats van een hoezenpoes (51)

Opvallend [click to enlarge]:

Van Marcel, via Swie en Jeroen.

Klik voor de hele serie Hoezen- en Boekenpoezen, van boven naar beneden.

Tweet

The Beatles zingen doe je zó

En compleet:

Via Rik.

Tweet

Wilde Ideeën & Nieuwe Muziek (180)

• Jeuh! De Alarmschijf gescoord, want ik sta op #1 in de Tipparade. Rare lijst.

• Deezer haalt $130 miljoen op bij de eigenaren en investeerders van o.a. Warner Music. Interview (via Ro), blogpost (via Age), maar ze wachten nog even met de Amerikaanse markt: 'The US is not ready yet'. Smoesjes? Meer over music streaming: what do songwriters really get from YouTube or Pandora? Inzichtelijk artikel, maar zonder concrete bedragen (via Onno). Pandora zeurt wel: 'If Pandora truly cares about musicians but has trouble balancing its books, maybe it should stop spending all that money on lobbying for even lower royalty rates.' Het geld gaat naar lobbyisten én Lil' Wayne, want die laatste "verdient 3 miljoen per jaar aan ons", aldus Pandora's Tim Westergren. Nog twijfels dat streaming de toekomst is? Daar:

• Ondertussen start de BBC 'een Spotify-variant'. En de Nederlandse publieke omroep? Die loopt deze weken de docu van Armin van Buuren mis. Staat namelijk eerst exclusief op het YouTube-kanaal van KLM. Goed wat Erwin daarover zegt: 'Als de publieke omroep bij de contractonderhandelingen de on demand rechten zomaar weggeeft en het publiek het programma even makkelijk bij de KLM als de AVRO kan zien (of eigenlijk makkelijker bij de KLM), wat is dan de toegevoegde waarde van die publieke omroep?' Gevaarlijk inderdaad.
• De droom van het Amsterdamse Puppy Patrol? Een band formeren en in 2013 een EP presenteren in de bovenzaal van Paradiso, net als lichtende voorbeelden Palio Superspeed Donkey. Volg ze op hun zoektocht naar bandleden en op weg naar Paradiso. Liever dj'en en dance produceren? Toffe Facebook Talent Pool van het Nederlandse Spinnin' Records (mét snaakse lurkers!). Meer *nieuwe* muziek: Arcade Fire, Palmbomen, *oudje* maar goeie van Bernhoft (30 oktober a.s. in Tivoli), oudjes maar ou-der-wets goeie nieuwe Stones (ongelofelijk eerlijk gezegd!), clip #3 van Double G en 3 prachtclips van Case, dit fraaie duet, deze met teveel gaffer tape (auw!) en onderstaande cover van Afrojack, met instemming van de Meester zelf:

• Nu onze Nick niet meer underground is blogt deze Amerikaanse fanboy z'n teleurstelling van zich af (via Job): 'Was I straight up being a "hater" or “EDM Snob” because he didn't play a couple of my tracks?' Schattig, maar ook mooi om te zien hoe Amerikanen naar 'onze' dance kijken.
• Heerlijk scherpe kop: It’s time to debunk the myth that copyright is needed to make money – or that it even makes money. Over rechten gesproken: een nieuwe aflevering van Next Best Band Backstage gaat over opbrengsten van auteursrecht. En áls je het dan zelf doet (via Gijsbregt): Will self-managed musicians and artists continue to be rare, or is that path finally becoming a reality?
• The shattered hit record model. Boeiend, ook voor jou! Daar hebben het gecombineerde Universal en EMI straks ook mee te maken, maar eerst moeten ze onderdelen afsplitsen van de Europese Commissie. En waar 2 honden vechten om 1 been, gaat Simon Fuller ermee heen...?
• New York Times' recensent Jon Caramanica over What gets covered (and why) in 2012's music journalism (via Joost): 'Any writer who just writes about what they’re sent in the mail is doing it wrong. One should have a healthy skepticism about what’s in your mailbox, and why it’s there. [...] “Commercially available” just isn’t a relevant metric anymore, not in the era of YouTube, DatPiff, SendSpace, and so on. The only thing that matters is: can you hear/see it?'
• Altijd leuk: de 12 slechtste albumhoezen allertijden volgens lezers van The Guardian. En in voorbereiding op overmorgen, prachtig: de elektronische avonturen van Radiohead in 10 songs.
• Afsluiten met een dikke glimlach, de detailhandel mailt (over dit filmpje):

Tweet

Feestje (117)

Low Tide Island (= Joep Hegger) nam tussen januari en augustus 2012 op locatie zijn debuutalbum op. Met een draagbare studio bezocht hij Berlijn, Hamburg, Parijs, Antwerpen, Brussel, Gent, Rotterdam, Nijmegen, Katwijk en Amsterdam. In iedere stad nam hij in een woon- of slaapkamer 1 nummer op. Daarnaast maakte hij een reportage in beeld en geluid van de omgeving waar de nummers werden opgenomen. Het geheel vormt het 20-track conceptalbum dat vrijdag 26 oktober in De Nieuwe Anita gepresenteerd wordt. Klinkt fraai, check die prachtsite en komt allen!

Tweet

A&R-tegeltje (4a en 4b)

Het idee achter deze serie lees je bovenaan aflevering #1, de complete serie klik aan met tag A and R. In vervolg op gisteren is het tegenovergestelde ook waar:

Geloof hem niet als Chris Martin zegt dat ieder bandlid gelijk is in Coldplay. Hetzelfde geldt voor Bono en van Dinand weten we het allemaal: er is er maar 1 de baas. Thom Yorke duldt een beetje tegenspraak van Jonny Greenwood, maar hoe hard al deze mannen ook roepen dat ze in 'een echte band' zitten, waarin iedereen gelijk is: gelul.

En gelukkig maar. Er is een reden dat een voetbalelftal 1 coach heeft: iemand hakt de knoop door, iemand beslist. Dinand noch Louis van Gaal heeft altijd en eeuwig gelijk, maar beiden weten dat er niks rampzaliger is dan twee kapiteins op 1 schip die met elkaar bakkeleien of we naar stuur- of bakboord gaan. Zo vaar je op een ijsberg of struikelt in de eerste ronde van het EK. Alleen de Beatles kwamen ermee weg (dat duurde precies 10 jaar - een eeuwigheid in popmuziek én gedeeld management). Natuurlijk mag The Edge af en toe wat roepen, een gitaarlick aandragen, denkt Dennis mee of de albumhoes rood of blauw wordt en kreeg Ringo op ieder album een eigen liedje. Maar uiteindelijk beslist Bono welke songs het album halen, Dinand dat het groen wordt en zijn er 2 redenen dat Octopus's Garden Abbey Road niet opent: John en Paul.

Antonie verwoordde het het best én was eerlijk toen hij mij vertelde: 'Natuurlijk zijn we een band, zijn dit mijn beste vrienden, luisteren we naar elkaar en sta ik open voor suggesties en muzikale ideeën van anderen. Maar uiteindelijk zijn we de Verenigde Naties en ben ik Amerika.' Spijker, kop!

Toen ik bovenstaand ontwerp naar de tegelbakkerij bracht, mislukte de gehele eerste oplage:

Grappig genoeg is die misdruk net zo waar.

Tweet

A&R-tegeltje (3)

Print uit, hang op:

Ik riep het eerder: creativiteit is nooit het resultaat van een vergadering. Vraag 100 mensen om hun mening en er komt iets uit tussen een 6 en een 7. Zo werken groepen nu eenmaal. Het is decennialang de kurk geweest waar het CDA op dreef: de grootste gemene deler. Niet goed, niet slecht: net niks.

Maar 'gemiddeld' is volstrekt oninteressant als het om muziek gaat. Kunst en creativiteit kunnen en mogen niet ongemerkt van je afglijden. Een 10 of een 1 zegt zoveel meer: wat doe je goed, wat doe je fout? Waarom komen mensen naar je toe, waarom blijven ze weg? Daar leer je van.

Meer meningen betekent meer polderen. Iedereen een beetje z'n zin geven. Meer water bij de wijn: minder wijn, meer water. Lafjes. Nooit goed. Muziek moet uitgesproken zijn. En dat kan ook uitgesproken mainstream. Als je het doet, doe het goed.

Of zoals succesvol autobouwer Henry Ford zei: “If I had asked people what they wanted, they would have said faster horses.” En Steve Jobs: “It's really hard to design products by focus groups. A lot of times, people don't know what they want until you show it to them.” Niet naar luisteren dus.

Op het A&R-tegeltje van morgen ga ik nog even door op dit onderwerp.

Tweet

Spotify: de kern van de zaak

Na een eerdere controverse over Spotify's doorbetalingen schreef ik onderstaand opiniestuk voor Volkskrant.nl en DeMorgen.be, naar aanleiding van de berichtgeving over Spotify's business model.

'Spotify zwaar in financiële problemen' kopte de Volkskrant afgelopen week, een artikel dat werd overgenomen van internationale tech- en nieuwssites die het business model van de streaming muziekdienst 'alarmerend' en 'onhoudbaar' noemen, door marketingblog Dutch Cowboys vrij geïnterpreteerd als 'Spotify koerst af op bankroet'. Gemakzuchtige copy-paste journalistiek, gebaseerd op suggestieve presentatie van cijfers en feiten. Maar bovenal: het leidt af van de kern. En die is stukken interessanter.

Paniek
Directe aanleiding voor de paniek is een rapport van de Amerikaanse analist Sam Hamadeh en zijn bedrijf PrivCo. Hij baseert zich op enkele maanden oude gegevens, die Spotify eind augustus zelf naar buiten bracht, maar interpreteert die cijfers wel erg vrij. Dieptepunt in zijn analyse is de claim dat Spotify’s ‘cost of sales’ 98% van de omzet (niet eens de winst) bedraagt, door sommige sites overgenomen als zou Spotify 98% van zijn inkomsten rechtstreeks als royalties aan artiesten uitkeren. Onzin.

Spotify spreekt zelf over een doorbetaling van 70% van hun inkomsten aan rechthebbenden, veelal labels en platenmaatschappijen, die op hun beurt artiesten royalties vergoeden op basis van gesloten contracten. Algemeen wordt aangenomen dat Apple een vergelijkbare afdracht van 65% à 75% betaalt voor verkopen via iTunes, wat Spotify’s uitspraken over de hoogte van doorbetalingen geloofwaardig maakt.

Suggestieve koppen
Ergerlijk dat verschillende media kritiekloos verkeerde conclusies en percentages overnemen van een op z’n minst twijfelachtige bron. Zo achtte Hamadeh een beursgang van Facebook vorig jaar nog onwaarschijnlijk en voorspelde dat de groei eruit was; Mark Zuckerberg meldde afgelopen maand doodleuk de grens van 1 miljard Facebook-gebruikers te zijn gepasseerd.

Hamadeh’s PrivCo leeft van de verkoop van analyses (een abonnement kost honderden dollars per maand), wekt de schijn suggestieve koppen en controversiële conclusies als marketing van de eigen rapporten te gebruiken en profiteert daarbij van luie ‘journalistiek’. Twee keer Googelen en je hebt veel relevante achtergrondinformatie boven tafel, bijvoorbeeld dit genuanceerde artikel op Billboard.

De kern
De kern van deze kwestie, die velen over het hoofd zien, is dat Spotify van de voornaamste content wordt voorzien door dezelfde partijen die de belangrijkste muziekrechten bezitten, daarom het leeuwendeel van de inkomsten ontvangen én aandeelhouder van de streamingdienst zijn: platenmaatschappijen. Of genoemde afdrachten 98% of 70% zijn doet feitelijk niet eens ter zake: leverancier, ontvanger én aandeelhouder zijn in het geval van Spotify min of meer dezelfde. Dit betekent dat labels grote invloed kunnen uitoefenen op dat percentage en zo verlies, winst, faillissement of overleven van Spotify voor een belangrijk deel bepalen.

Wanneer de streamingdienst over de kop gaat bij een afdracht van 98% (nogmaals: ik geloof geen fluit van dat percentage) kunnen labels bij wijze van spreken morgen besluiten dat percentage naar 20% te verlagen voor een periode van 3 jaar. Als leveranciers en rechthebbenden bepalen ze voor een belangrijk deel de prijs en als aandeelhouders praten ze daarover mee aan de andere kant van de tafel. Feitelijk hebben labels dus alle kaarten in handen om Spotify te laten slagen of over de kop te laten gaan en daarmee direct invloed op de winst- en verliescijfers die Spotify de afgelopen jaren naar buiten kon brengen.

Niet te stuiten trend
Koppel je bovenstaande verhoudingen aan de onvermijdelijke en niet te stuiten trend dat muziekconsumptie de afgelopen decennia van bezit (lp, cassette, cd, MP3/iTunes) naar toegang (streaming) verschuift, en alle labels op dit moment geen werkelijk goed, breed gebruikt én groeiend alternatief hebben voor Spotify, Deezer of Pandora, dan lijkt het me zeer onwaarschijnlijk dat ze Spotify laten klappen. De muziekindustrie en -consumptie beweegt onmiskenbaar en onvermijdelijk naar streaming en 'de cloud'. Spotify is vooralsnog één van de meest veelbelovende en groeiende streaming muziekdiensten. De gezamenlijke muziekindustrie, labels en aandeelhouders zouden compleet gek zijn en zichzelf voor de tweede keer ernstig in de voet schieten als ze Spotify failliet laten gaan, zonder alternatief met vergelijkbare potentie en enthousiaste gebruikers. Van Napster kapot procederen zit onze industrie nog steeds op de blaren: het negeren van de digitalisering en de wensen van muziekliefhebbers halveerde de industrie in 10 jaar tijd. Die kapitale fout maken labels niet nogmaals.

Meerderheidsbelang
Wat ik wel zie gebeuren? Wereldwijde labels en platenmaatschappijen die, omdat ze zowel de belangrijkste leverancier, rechthebbende als verdiener zijn, een steeds groter aandeel in Spotify nemen, op termijn wellicht een meerderheidsbelang afdwingen of de dienst volledig overnemen. Net als in de hoogtijdagen van de muziekindustrie vóór Napster, Kazaa, Oink, The Pirate Bay, Spotify, Deezer en Pandora hebben ze dan opnieuw controle over het belangrijkste betaalde distributiekanaal voor muziek. Voor nu laten ze Daniel Ek graag nog even bouwen aan zijn fraaie muziekdienst en doen winst- en verliescijfers minder ter zake dan sommigen, al dan niet uit eigenbelang of door luiheid, suggereren.

Niels Aalberts (1971) werkt sinds 1994 in de Nederlandse muziekindustrie, managet en market verschillende Nederlandse artiesten voor management- en boekingskantoor Friendly Fire en blogt dagelijks over muziek, (online) marketing en management op Eerste Hulp bij Plaatopnamen.

Tweet

Perfect Autumn V (according to @nudels247)

De vijfde op rij! Net als de herfst die altijd gemeen blijft terug komen, komt René wederom op de proppen met een seizoensverzachter. Perfect Autumn deel 5 heeft heerlijk veel 70's: dus lekker rieleksen in de zitkuil, kaasfonduen, sleutelruilen en 'laat de bladeren maar vallen/laat de regen maar lopen/wij zitten hier in een piekfijn spijkerpak/die we vanmiddag zijn wezen kopen.'

Maar zonder gekheid: om de herfst aan te kunnen, moet je de pijn een beetje binnenlaten. En dan niet zeuren, nee, zwelgen! Thanks René, hij is weer prachtig.

HIER op/aan/in Spotify,
HIER als download.

Enjoy!

Tweet