Hoe je als muzikant in een razendsnel veranderende muziekindustrie je eigen boontjes dopt.
Niels Aalberts deelt zijn ervaringen, tips, trucs & adviezen, nodigt anderen uit dat ook te doen en vermijdt iedere schijn van objectiviteit. Daarvoor ga je maar naar www.ehpo.net. Daar lees je ook waar Niels al die praatjes over muziek, internet, social media, marketing, management, uitgeven en ondernemen vandaan haalt.
Geen idee of BREIN dit binnenkort ook van plan is, maar opvallend (beangstigend?) nieuws: Piratenbestrijders verdienen grof aan dreigbrieven. Veelzeggende afsluitende alinea: 'De opbrengsten van betalende burgers zijn verdeeld tussen ACS:Law zelf (die maar liefst 37,5 tot 52,5 procent opstrijkt), de rechtenhouder en het monitoringbedrijf dat de filesharers opspoort.' Staat geen muzikant tussen...
Advocaat Hans Bousie over het auteursrecht op Noorderslag: 'Imagine all the music in the world as one large iceberg. This iceberg is guarded by the music industry. If you want a chunk out of it, you must buy it. But they made a big mistake; they are desperately trying to store this iceberg in the Sahara and refuse to tow it to a safer place.' Met aan het eind een mooi rijtje goede voornemens!
Erwins preso op Noorderslag zet enkele platforms en trends op een rij, maar meest interessant vind ik zijn hartekreet aan het einde. Helemaal mee eens:
Wat het verhaal over The real reason why bands break up duidelijk maakt (voor mij) is dat downloaden/filesharen daar zeker niet de oorzaak van is. Want geld verdienen met alleen plaatverkoop is weinigen gegeven - wat dat betreft is er weinig veranderd. Ik denk dat tien, twintig jaar geleden bands om precies dezelfde redenen als hier nu aangehaald de gitaren aan de wilgen hingen. Mag ik trouwens even vingers zien van mensen die van Eisley, Bird by Bird of Haste the Day hadden gehoord? Anton, jij?
My thoughts exactly, Guuz. Het is het luchtkasteel waar klagers over het huidige tijdperk graag naar mogen verwijzen: doen alsof van 1950 tot 2000 meer dan een handvol artiesten serieus geld zag van plaatverkoop alleen.
Ik vind dit wel wat kort door de bocht: ('De muziekindustrie laat zich niet snel omvormen'. Klopt, want Nokia stopt met muziekdownloads.)
Ik zou Nokia nou niet typerend voor de muziekindustrie willen noemen. Ik denk dat de huidige muziekindustrie best heel erg open staat voor verandering en vernieuwing (al een tijdje overigens, maar de "ze willen zich maar niet aanpassen-mantra" is voor velen ook een mooie verantwoording denk ik)
Ik denk juist dat dit gebeurt als een partij als Nokia zich gaat bemoeien met de muziekindustrie :)
Het staat er misschien niet helemaal duidelijk, lief Anoniempje, maar als Nokia vanwege DRM-restricties van de muziekindustrie/rechthebbenden de stekker uit hun eigen platform trekt, vind ik dat vooral heel spijtig en (op langere termijn) dom van de muziekindustrie. Blijkbaar sluit hun dienstverlening en product niet aan bij de wijze waarop een wereldwijde aanbieder met een enorm bereik als Nokia die dienst rendabel kan aanbieden. Niet slim en wat mij betreft opnieuw een signaal dat de muziekindustrie zich niet snel laat omvormen.
Nu Nokia (voorlopig weer) uit beeld is, missen 'we' dus een grote partij die inderdaad met slagkracht en overtuiging had kunnen helpen diezelfde industrie ten positieve om te vormen. Jammer, maar muziek zal altijd gemaakt blijven worden en oplettende muzikanten vinden ook in dit nieuwe tijdperk hun weg. Met of zonder grote organisaties.
Ik zeg eerlijk: ik heb het inmiddels opgegeven te denken dat de industrie in z'n huidige vorm, of zelfs maar een fractie daarvan, te redden is. Ze graven hun eigen graf, allemaal vanwege zogenaamd onoplosbare 'rechtenkwesties' en door moderne inkomsten te relateren aan/vergelijken met wat binnenkwam in de jaren '80 en '90. Het is inderdaad lastig om een organisatie rond relatief weinig transacties en grotere bedragen om te vormen naar een bedrijf dat geld verdient met de focus op kostenbesparingen en substantieel kleinere bedragen ontvangen van veel meer muziekliefhebbers. Vasthouden aan DRM, dwarsliggen bij Spotify in de US, Tim Kuiks salaris blijven betalen i.p.v. nieuwe diensten ontwikkelen etc. zijn voor mij allemaal indicaties dat het blijkbaar nog niet slecht genoeg gaat. Er is nog steeds geld en tijd om de aandacht op de verkeerde dingen te focussen. Maak een statement: ontsla Kuik, hef BREIN op, geef Spotify onmiddellijk vrij, kap met DRM, faciliteer artiest én muziekliefhebber maximaal en snij serieus in je kosten. En kijk dan 'ns waar de inkomsten vandaan komen.
Denk dat platenmaatschappijen de laatste jaren heel, heel heel erg in hun kosten gesneden hebben. En in Nederland zijn de maatschappijen goed bezig wb Spotify (zoals ze dat ook waren met bijv surf2music, een aantal jaren geleden)
Mijn opmerking over Nokia gaat meer over, of dat de schuld is van de muziekindustrie (hoewel Nokia, door muziek aan te bieden daar ook deel van uitmaakt) of van Nokia. Dus, heeft het label de drm bedacht, of nokia, aangezien zij muziek slechts zien als vehicel hun Nokia producten aan de man te brengen?
Sorry dat ik als Anoniempje reageer, maar dat verkies ik bewust, aangezien ik (als platenmaatschappijmedewerker) niet als spreekbuis van DE muziekindustrie wil worden gezien. Ik krijg (in)direct) al genoeg vooroordelen en kortzichtige reacties te verwerken. Terwijl ik mij met een muziekhart dag in dag uit (en vaak meer dan dat) inzet voor artiesten uit mijn stal. En ik niet in mijn Lexus voor kom rijden om in mijn Armani-pak op mijn kantoor het geld te tellen wat ik van de kinderen heb afgepakt terwijl ik een dikke sigaar rook :)
Goede opmerking m.b.t. Nokia. Kun je de zelfgestelde vraag als 'muziekmedewerker' ook beantwoorden: is DRM een idee van Nokia of de maatschappijen? Omdat die de rechthebbenden zijn, neig ik sterk naar dat laatste, maar wellicht zie ik dat verkeerd. En de stekker uit je eigen platform trekken doe je ook niet met het argument 'de DRM die we er zelf op gezet hebben' (en dan laat ik even in het midden dat al die persberichten vaak halve waarheden bevatten...).
En over mijn opmerking over 'de industrie': het droevige is dat de algemene, wereldwijde koppigheid die ik signaleer de kop kost(te) van heel veel welwillende mensen met het muziekhart op de juiste plek. De positieve impulsen, trends en inzet die je onderscheidt bij de (Nederlandse) maatschappijen zijn 100% waar, maar helaas maar een druppel op de wereldwijd gloeiende plaat. Terwijl die afgekoeld moet worden, en snel ook. Daarover ben ik echter steeds pessimistischer en dat stemt mij droef. Op de een of andere manier, vooral 'rechtenkwesties', willen veranderingen maar niet snel, ingrijpend en wereldwijd doorgevoerd worden. Dat kost uiteindelijk ook de kop van heel veel welwillende mensen met goede ideeën.
Maar ook dan blijf ik optimistisch. Voor die mensen geldt hetzelfde als voor de muzikanten waarover ik sprak: in een nieuwe muziekindustrie, hoe die er ook uit moge zien, is voor de beste en de beste ideeën uit de 'oude' genoeg plek. Sterker nog, de nieuwe zou enorm profiteren als een paar van de knapste 'ouwe' koppen zich snel over vorming van die nieuwe zouden buigen. De Lexus laten staan, Armani laten hangen en de sigaar inruilen voor halfzware Van Nelle is daarvoor inderdaad een minimale vereiste :-)
Kan me niet voorstellen dat een industrie die (inmiddels) via iTunes DRM-vrij verkoopt, bij Nokia opeens DRM gaat eisen. Maar ik ga het eens navragen. Dat praat wat prettiger :)
Volgens mijn contact zat de DRM bij Nokia. Dit in verband met het feit dat Nokia klanten ten tijde van de abbonementsduur de muziek konden consumeren en als dat afliep de muziek weer "disabled" moest worden.
Blijkt maar weer, dingen zijn niet zoals ze altijd lijken. Ik lees je blog vaak met wisselende gevoelens Niels, en juist om dit soort dingen. Ik vind dat je echt beter moet nagaan wat het verhaal achter een actie/werkwijze/beslissing is voor je "DE muziekindustrie" weer de schuld geeft.
Ik weet, je nuanceert vaak en legt vaak uit en dat weet ik alemaal en dat waardeer ik ook, maar de toon is vaak zo belerend en soms zelfs beledigend voor mensen als ik. Hardwerkende muziekliefhebbers waar er echt heel veel van rondlopen in het wereldje. (je moet niet vergeten dat ik er net een weekendje labelbashen op esns11in groningen op heb zitten) ;)
Het format van een blog leent zich niet altijd voor nuance in individuele posts. Blogs worden er imho niet beter op door een opeenstapeling van 'mitsen' en 'maren'. Zoals je zelf aangeeft zit de nuance en toelichting er zeker in als je hier veel en regelmatig leest (en zeker ook in mijn boek), maar dat doet lang niet iedereen. Volstrekt begrijpelijk - het is teveel. De nuance ontbreekt al vrijwel helemaal in deze wekelijkse serie 'Wilde Ideeën', die het m.i. voor een groot deel van de scherpte en het zwart/wit-denken moet hebben.
Dat gezegd hebbende, is beledigen niet mijn bedoeling. Helaas valt er wereldwijd bekeken soms niet veel meer van te maken: beslissingen zijn soms zó onbegrijpelijk, jaar na jaar, dat ik vind dat daar iets van gezegd moet worden. In m'n eentje en onbetaald kan ik niet ieder bericht en ieder wissewasje checken (behalve de Trijntje-deal ;-), en dat lijkt me niet de bedoeling noch de oplossing.
Ik beschouw mezelf als redelijk ingevoerd, maar neem bewust vaak de positie van buitenstaander in. Zoals ik altijd zeg: zo beziet mijn moeder ook wat er (niet) klopt in de muziekindustrie. Dit is ook de informatie die zij leest en hoort, waarna ze verward haar hoofd schudt. Grote nuanceringen, die ik absoluut kan en best vaker zou kunnen maken, helpen niet om dat beeld bij 'de man in de straat' bij te stellen. En dat is wat er na 13-15 jaar echt nodig is. Het begrip bij de consument is volledig weg. Ik heb daar zelf een paar jaar uitleg over mogen en moeten geven, maar nu is het time for action. Dat los je niet op met praten, maar met laten zien en doen. Vandaar dit blog.
Bij de start heb ik me heel bewust voorgenomen te focussen op het positieve. Min. 80% moest gaan over vooruit-kijken en de onbeperkte mogelijkheden. Met regelmatige series als '[...] doet het zo', lange posts en series vol concrete tips (ook vaak in de Wilde Ideeën) en leuke plaatjes en filmpjes in het weekend meen ik dat ik me nog steeds aan die stelregel houd. De Wilde Ideeën zijn zoals gezegd 1X per week scherper, aangevuld met soms een uitgesproken blogpost doordeweeks. Het is jammer maar niet mijn bedoeling als je je daardoor persoonlijk aangesproken of beledigd voelt, maar ik meen dat ik de werkelijkheid geen recht aandoe door alleen maar te schrijven over bloemetjes, bijtjes en het genot van zelf je boekje in je eigen CD-hoesje schuiven. Er is teveel aan de hand.
Als je vindt dat de balans van 80/20 doorslaat, hoor ik het graag. Het is ook vaak wat je eruit haalt en waardoor je je aangesproken voelt. Dat laatste pleit slechts voor iemand die uitermate betrokken is bij z'n werk.
Tuurlijk, ik snap helemaal dat het niet jouw taak is om de (soms te lange) tenen van de (mensen in de) muziekindustrie te ontwijken. Maar andere kant denk ik dat het ook een deel van je taak kan zijn om je hoofdschuddende moeder uit te leggen dat er een hele hoop komt kijken bij een beslissing die voor de buitenwereld onbegrijpelijk lijkt. Ik hoop af en toe -mede door hier uit het hart te reageren- het beeld van de starre platenmaatshappijen met dollartekens in de ogen te nuanceren. Natuurlijk zijn we een commercieel bedrijf dat onderaan de streep winst moet maken met muziek van een artiest. maar laten we niet vergeten dat wij als "middlemen" meer zijn dan een simpel doorgeefluik waar te veel geld aan de strijkstok zou blijven hangen. Ik ken platenmaatschappijen over het algemeen als bedrijven (of het nou over indies, of zoals ik bij een major) waar het bulkt van de passie voor muziek, in alle vormen. En dat wordt wel eens vergeten, moedwillig of niet.
Als ik zou kunnen zou ik vandaag nog de majors in de US opbellen en vragen waar ze in godesnaam mee bezig zijn om Spotify het zo moeilijk te maken daar, en of ze het nou echt niet begrijpen. Maar ja, daar heb ik de functie dan weer niet voor :)
Liever een anonieme, bevlogen reactie uit het hart dan 'Anton' die weigert zijn flexibiliteit als eenmanszaak te benutten om de zaak ten goede te keren.
12 opmerkingen:
net op nrc gezet:
http://www.nrcnext.nl/blog/2011/01/21/artiesten-geven-rechten-uit-handen/
Uiteraard, dit wisten we al, maar het is wel goed om te zien dat het nrc er ook aandacht aan besteed.
Wat het verhaal over The real reason why bands break up duidelijk maakt (voor mij) is dat downloaden/filesharen daar zeker niet de oorzaak van is. Want geld verdienen met alleen plaatverkoop is weinigen gegeven - wat dat betreft is er weinig veranderd. Ik denk dat tien, twintig jaar geleden bands om precies dezelfde redenen als hier nu aangehaald de gitaren aan de wilgen hingen. Mag ik trouwens even vingers zien van mensen die van Eisley, Bird by Bird of Haste the Day hadden gehoord? Anton, jij?
My thoughts exactly, Guuz. Het is het luchtkasteel waar klagers over het huidige tijdperk graag naar mogen verwijzen: doen alsof van 1950 tot 2000 meer dan een handvol artiesten serieus geld zag van plaatverkoop alleen.
Ik vind dit wel wat kort door de bocht: ('De muziekindustrie laat zich niet snel omvormen'. Klopt, want Nokia stopt met muziekdownloads.)
Ik zou Nokia nou niet typerend voor de muziekindustrie willen noemen. Ik denk dat de huidige muziekindustrie best heel erg open staat voor verandering en vernieuwing (al een tijdje overigens, maar de "ze willen zich maar niet aanpassen-mantra" is voor velen ook een mooie verantwoording denk ik)
Ik denk juist dat dit gebeurt als een partij als Nokia zich gaat bemoeien met de muziekindustrie :)
Het staat er misschien niet helemaal duidelijk, lief Anoniempje, maar als Nokia vanwege DRM-restricties van de muziekindustrie/rechthebbenden de stekker uit hun eigen platform trekt, vind ik dat vooral heel spijtig en (op langere termijn) dom van de muziekindustrie. Blijkbaar sluit hun dienstverlening en product niet aan bij de wijze waarop een wereldwijde aanbieder met een enorm bereik als Nokia die dienst rendabel kan aanbieden. Niet slim en wat mij betreft opnieuw een signaal dat de muziekindustrie zich niet snel laat omvormen.
Nu Nokia (voorlopig weer) uit beeld is, missen 'we' dus een grote partij die inderdaad met slagkracht en overtuiging had kunnen helpen diezelfde industrie ten positieve om te vormen. Jammer, maar muziek zal altijd gemaakt blijven worden en oplettende muzikanten vinden ook in dit nieuwe tijdperk hun weg. Met of zonder grote organisaties.
Ik zeg eerlijk: ik heb het inmiddels opgegeven te denken dat de industrie in z'n huidige vorm, of zelfs maar een fractie daarvan, te redden is. Ze graven hun eigen graf, allemaal vanwege zogenaamd onoplosbare 'rechtenkwesties' en door moderne inkomsten te relateren aan/vergelijken met wat binnenkwam in de jaren '80 en '90. Het is inderdaad lastig om een organisatie rond relatief weinig transacties en grotere bedragen om te vormen naar een bedrijf dat geld verdient met de focus op kostenbesparingen en substantieel kleinere bedragen ontvangen van veel meer muziekliefhebbers. Vasthouden aan DRM, dwarsliggen bij Spotify in de US, Tim Kuiks salaris blijven betalen i.p.v. nieuwe diensten ontwikkelen etc. zijn voor mij allemaal indicaties dat het blijkbaar nog niet slecht genoeg gaat. Er is nog steeds geld en tijd om de aandacht op de verkeerde dingen te focussen. Maak een statement: ontsla Kuik, hef BREIN op, geef Spotify onmiddellijk vrij, kap met DRM, faciliteer artiest én muziekliefhebber maximaal en snij serieus in je kosten. En kijk dan 'ns waar de inkomsten vandaan komen.
Denk dat platenmaatschappijen de laatste jaren heel, heel heel erg in hun kosten gesneden hebben. En in Nederland zijn de maatschappijen goed bezig wb Spotify (zoals ze dat ook waren met bijv surf2music, een aantal jaren geleden)
Mijn opmerking over Nokia gaat meer over, of dat de schuld is van de muziekindustrie (hoewel Nokia, door muziek aan te bieden daar ook deel van uitmaakt) of van Nokia. Dus, heeft het label de drm bedacht, of nokia, aangezien zij muziek slechts zien als vehicel hun Nokia producten aan de man te brengen?
Sorry dat ik als Anoniempje reageer, maar dat verkies ik bewust, aangezien ik (als platenmaatschappijmedewerker) niet als spreekbuis van DE muziekindustrie wil worden gezien. Ik krijg (in)direct) al genoeg vooroordelen en kortzichtige reacties te verwerken. Terwijl ik mij met een muziekhart dag in dag uit (en vaak meer dan dat) inzet voor artiesten uit mijn stal. En ik niet in mijn Lexus voor kom rijden om in mijn Armani-pak op mijn kantoor het geld te tellen wat ik van de kinderen heb afgepakt terwijl ik een dikke sigaar rook :)
Goede opmerking m.b.t. Nokia. Kun je de zelfgestelde vraag als 'muziekmedewerker' ook beantwoorden: is DRM een idee van Nokia of de maatschappijen? Omdat die de rechthebbenden zijn, neig ik sterk naar dat laatste, maar wellicht zie ik dat verkeerd. En de stekker uit je eigen platform trekken doe je ook niet met het argument 'de DRM die we er zelf op gezet hebben' (en dan laat ik even in het midden dat al die persberichten vaak halve waarheden bevatten...).
En over mijn opmerking over 'de industrie': het droevige is dat de algemene, wereldwijde koppigheid die ik signaleer de kop kost(te) van heel veel welwillende mensen met het muziekhart op de juiste plek. De positieve impulsen, trends en inzet die je onderscheidt bij de (Nederlandse) maatschappijen zijn 100% waar, maar helaas maar een druppel op de wereldwijd gloeiende plaat. Terwijl die afgekoeld moet worden, en snel ook. Daarover ben ik echter steeds pessimistischer en dat stemt mij droef. Op de een of andere manier, vooral 'rechtenkwesties', willen veranderingen maar niet snel, ingrijpend en wereldwijd doorgevoerd worden. Dat kost uiteindelijk ook de kop van heel veel welwillende mensen met goede ideeën.
Maar ook dan blijf ik optimistisch. Voor die mensen geldt hetzelfde als voor de muzikanten waarover ik sprak: in een nieuwe muziekindustrie, hoe die er ook uit moge zien, is voor de beste en de beste ideeën uit de 'oude' genoeg plek. Sterker nog, de nieuwe zou enorm profiteren als een paar van de knapste 'ouwe' koppen zich snel over vorming van die nieuwe zouden buigen. De Lexus laten staan, Armani laten hangen en de sigaar inruilen voor halfzware Van Nelle is daarvoor inderdaad een minimale vereiste :-)
Kan me niet voorstellen dat een industrie die (inmiddels) via iTunes DRM-vrij verkoopt, bij Nokia opeens DRM gaat eisen. Maar ik ga het eens navragen. Dat praat wat prettiger :)
Volgens mijn contact zat de DRM bij Nokia. Dit in verband met het feit dat Nokia klanten ten tijde van de abbonementsduur de muziek konden consumeren en als dat afliep de muziek weer "disabled" moest worden.
Blijkt maar weer, dingen zijn niet zoals ze altijd lijken. Ik lees je blog vaak met wisselende gevoelens Niels, en juist om dit soort dingen. Ik vind dat je echt beter moet nagaan wat het verhaal achter een actie/werkwijze/beslissing is voor je "DE muziekindustrie" weer de schuld geeft.
Ik weet, je nuanceert vaak en legt vaak uit en dat weet ik alemaal en dat waardeer ik ook, maar de toon is vaak zo belerend en soms zelfs beledigend voor mensen als ik. Hardwerkende muziekliefhebbers waar er echt heel veel van rondlopen in het wereldje. (je moet niet vergeten dat ik er net een weekendje labelbashen op esns11in groningen op heb zitten) ;)
(let op, die knipoog staat er niet voor niks)
I hear you.
Het format van een blog leent zich niet altijd voor nuance in individuele posts. Blogs worden er imho niet beter op door een opeenstapeling van 'mitsen' en 'maren'. Zoals je zelf aangeeft zit de nuance en toelichting er zeker in als je hier veel en regelmatig leest (en zeker ook in mijn boek), maar dat doet lang niet iedereen. Volstrekt begrijpelijk - het is teveel. De nuance ontbreekt al vrijwel helemaal in deze wekelijkse serie 'Wilde Ideeën', die het m.i. voor een groot deel van de scherpte en het zwart/wit-denken moet hebben.
Dat gezegd hebbende, is beledigen niet mijn bedoeling. Helaas valt er wereldwijd bekeken soms niet veel meer van te maken: beslissingen zijn soms zó onbegrijpelijk, jaar na jaar, dat ik vind dat daar iets van gezegd moet worden. In m'n eentje en onbetaald kan ik niet ieder bericht en ieder wissewasje checken (behalve de Trijntje-deal ;-), en dat lijkt me niet de bedoeling noch de oplossing.
Ik beschouw mezelf als redelijk ingevoerd, maar neem bewust vaak de positie van buitenstaander in. Zoals ik altijd zeg: zo beziet mijn moeder ook wat er (niet) klopt in de muziekindustrie. Dit is ook de informatie die zij leest en hoort, waarna ze verward haar hoofd schudt. Grote nuanceringen, die ik absoluut kan en best vaker zou kunnen maken, helpen niet om dat beeld bij 'de man in de straat' bij te stellen. En dat is wat er na 13-15 jaar echt nodig is. Het begrip bij de consument is volledig weg. Ik heb daar zelf een paar jaar uitleg over mogen en moeten geven, maar nu is het time for action. Dat los je niet op met praten, maar met laten zien en doen. Vandaar dit blog.
Bij de start heb ik me heel bewust voorgenomen te focussen op het positieve. Min. 80% moest gaan over vooruit-kijken en de onbeperkte mogelijkheden. Met regelmatige series als '[...] doet het zo', lange posts en series vol concrete tips (ook vaak in de Wilde Ideeën) en leuke plaatjes en filmpjes in het weekend meen ik dat ik me nog steeds aan die stelregel houd. De Wilde Ideeën zijn zoals gezegd 1X per week scherper, aangevuld met soms een uitgesproken blogpost doordeweeks. Het is jammer maar niet mijn bedoeling als je je daardoor persoonlijk aangesproken of beledigd voelt, maar ik meen dat ik de werkelijkheid geen recht aandoe door alleen maar te schrijven over bloemetjes, bijtjes en het genot van zelf je boekje in je eigen CD-hoesje schuiven. Er is teveel aan de hand.
Als je vindt dat de balans van 80/20 doorslaat, hoor ik het graag. Het is ook vaak wat je eruit haalt en waardoor je je aangesproken voelt. Dat laatste pleit slechts voor iemand die uitermate betrokken is bij z'n werk.
Veel dank voor je persoonlijke reactie. Meer!
Tuurlijk, ik snap helemaal dat het niet jouw taak is om de (soms te lange) tenen van de (mensen in de) muziekindustrie te ontwijken. Maar andere kant denk ik dat het ook een deel van je taak kan zijn om je hoofdschuddende moeder uit te leggen dat er een hele hoop komt kijken bij een beslissing die voor de buitenwereld onbegrijpelijk lijkt.
Ik hoop af en toe -mede door hier uit het hart te reageren- het beeld van de starre platenmaatshappijen met dollartekens in de ogen te nuanceren. Natuurlijk zijn we een commercieel bedrijf dat onderaan de streep winst moet maken met muziek van een artiest. maar laten we niet vergeten dat wij als "middlemen" meer zijn dan een simpel doorgeefluik waar te veel geld aan de strijkstok zou blijven hangen.
Ik ken platenmaatschappijen over het algemeen als bedrijven (of het nou over indies, of zoals ik bij een major) waar het bulkt van de passie voor muziek, in alle vormen. En dat wordt wel eens vergeten, moedwillig of niet.
Als ik zou kunnen zou ik vandaag nog de majors in de US opbellen en vragen waar ze in godesnaam mee bezig zijn om Spotify het zo moeilijk te maken daar, en of ze het nou echt niet begrijpen. Maar ja, daar heb ik de functie dan weer niet voor :)
Thanks.
Liever een anonieme, bevlogen reactie uit het hart dan 'Anton' die weigert zijn flexibiliteit als eenmanszaak te benutten om de zaak ten goede te keren.
Ik zet weer een plaat op!
Een reactie posten