Terwijl zijn band blogt over album #2, doet Bram de Wijs hetzelfde over drums, drummen, drumsounds, drumspullen, drums opnemen, toms, floors, kicks, snares, hi-hats en mics: 'Wederom een dagje zonder drums, dus ik beantwoord een vraag van Nick: "Omdat elk nummer een verschillende drumsound heeft, lijkt het me moeilijk om je sound live net zo goed als op de plaat te krijgen, toch?"
'Goeie vraag, waar ik enerzijds al een beetje over nadenk, maar me aan de andere kant juist niet door wil laten belemmeren. Een plaat is wat anders dan een show, hoewel ik het wel tof vind als bands zo goed mogelijk proberen hun plaat na te spelen. Jochem en Bjørgen gebruiken per liedje soms 4 gitaren en 3 versterkers, dus dat wordt live ook lastig.
Triggers
Live ieder liedje van snare of bekkens wisselen is natuurlijk niet te doen. Ik zie wel eens roadies met snaredrums rennen, en dan vraag ik me altijd af hoeveel mensen in het publiek het nou echt opvalt dat de snare ineens iets lager klinkt. Je zou het kunnen oplossen door goeie samples te maken en te werken met triggers. Per liedje nieuwe samples instellen en je drumsound is live exact zoals op de plaat.
Gemiddelde sound
In de praktijk hou ik het technisch gezien graag zo simpel mogelijk. Ons hele backingtrack/click-systeem bestaat uit een iPod. Bovendien denk ik dat live subtiele verschillen tussen bassdrums en bekkens niet echt te horen zijn. Ik denk dat ik na de opnameperiode een aantal Istanbul bekkens wil houden, en heel misschien een snare. Dan zou je een soort 'gemiddelde' sound kunnen maken die bij alle liedjes goed past (ook van de vorige, meer poppunkige, plaat willen we nog liedjes blijven spelen). Bij Panic! At The Disco of Saves The Day, die iedere plaat een hele nieuwe sound hebben, vind ik het juist wel tof dat ze het oude werk in de nieuwe sound spelen. Live zul je toch zien dat een knallende, puntige snare altijd het lekkerste klinkt bij onze muziek, net als een kick met veel attack. Maar als we een simpele, altijd werkende oplossing met een trigger op de snare kunnen verzinnen, wil ik dat zeker proberen.
Tim Knol
Toevallig waren we gisteren met de band bij het optreden van Tim Knol in de Vorstin, hier in Hilversum. Zeker qua drumsound enorm inspirerend: Kees Schaper heeft een soort mix van de Beatles en The Who gemaakt, in een indie-jasje. Grote vintage Gretsch-kit, stoffige Zildjian cymbals en een oude Ludwig snare, gecombineerd met zijn wonderbaarlijke spel... Heel gaaf! Ik weet niet precies hoe Tim Knol op cd klinkt, maar wel gaaf om te zien hoe Kees alles op alles zet om live een unieke sound neer te zetten.
In ieder geval zijn we in de studio zeker niet bezig met het vangen van ons livegeluid, maar staat het juist in het teken van experiment, veel lagen over elkaar en de extremen opzoeken, vaak met behulp van elektronica en maffe sounds. Hoe we dat allemaal gaan waarmaken zien we in april wel. Nu een dagje vrij en maandag weer lekker aan de slag!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten