Drummen doe je zo (9)

Bram de Wijs: 'Omdat we gisteravond al de sound hadden gemaakt voor track 7, konden we vanmorgen gelijk aan de slag. Het liedje is de allereerste waar we een pre-pro van maakten en was dus bepalend voor de kant die album 2 op ging: piano-based, elektronica en episch. Toch belandde ie gaandeweg op de reservelijst. Maar nadat ik de tekst en de zanglijn reanimeerde en een bridge schreef, mocht-ie weer meedoen. Een snelle track met veel dynamiek, zestienden open hi-hats in het refrein en een beuk-bridge op ride.

Kick
We probeerden de 26" Ludwig omdat het coated slagvel binnen was gekomen. Maar geen succes, te hol en "traag" voor dit liedje. Dus probeerden we de kleinste Sonor bassdrum. Best dof, maar met een plastic klopper en wat eq een goeie zompige knal.

Snare
Dat was even een bevalling (uiteraard vooral dankzij de ruime keus). De Vistalite was gelijk goed. De Classic Maple klonk ook te gek, en de Titanium Supraphonic ook. Ongeschikt: de Black Beauty en de Bronze Supraphonic (verrweg de duurste maar nog niet 1 keer gebruikt). We gingen toch voor de Vistalite omdat die een lekkere penetrante, flapperige pets geeft, waarmee we later in de mix nog veel kunnen (maar niet moeten). Ik hou helemaal niet zo van acryl drums, maar ik moet zeggen dat deze Vistalite echt te gek is (en luister ook naar de laatste platen van All American Rejects en Taking Back Sunday - zo klinkt dat).

Cymbals
Ik ben ze zelf een beetje zat, maar Arno vond de A Customs van de prepro wel werken. Dus mijn eigen 14" hihats erop, en rechts mijn ride als crash. Toch nog een 16" Istanbul links. De Sonor toms van eergisteren mochten blijven.

Snel liedje, dus pittig om te drummen. Ik ben natuurlijk ook niet de meest technische drummer, maar ik heb door veel touren en opnemen inmiddels wel geleerd om ráák te slaan.

Voor shows doe ik altijd een uitgebreide warming up om niet na een half uur te verzuren, maar in de studio eigenlijk nooit. Toch maar eens gedaan, en da's best fijn. Ook mijn FC Amersfoort shirt is te gek omdat ik er nauwelijks in zweet. Ik heb mijn eigen (redelijk cheape) Sennheiser koptelefoon op omdat die afsluit, blijft zitten bij geheadbang én net genoeg kick en snare doorlaat. Maar ik zie dat Jordy van Destine het lekker met z'n iPod-dopjes doet. Vier takes en nog een extra versie van de bridge met optionele fills en toen konden we gaan puzzelen.'

Track 7, de samenvatting:
- 14" Zildjian A Custom hihat
- 19″ Istanul traditional heavy crash
- 20″ Zildjian A Custom ride (als crash)
- 14″ Ludwig Vistalite snare
- 22″ x 18″ Sonor Phonic kick
- 13″ x 12″ Sonor Phonic tom
- 16″ x 16″ Sonor Phonic floor

Tweet