Kick
Voor lekker diep laag probeerden we de oude Sonor, die geen gat heeft en dus vrij dof klinkt. Wel met plastic klopper en clear slagvel voor wat attack. Vooral op de rooms gaf de kick een lekkere Adele-achtige knal. Ik vond het in eerste instantie té lo-fi, maar na verplaatsing van de roommics en wat eq, klopte het perfect in het geheel. Voor extra dansbaarheid, kunnen we er later ook nog een elektronische kick onder zetten.
Snare
Kort, sample-esque en met veel attack: dus de Vistalite. Toch wel een (verrassende) favoriet bij dit album. Twee plakjes moongel erop om 'm iets doffer te maken. Verschillende microfoons geprobeerd en uitgekomen bij de goeie ouwe Shure SM57, maar wel een exemplaar met een verleden (Arno vond 'm ooit in een kelder, in een plas water).
Cymbals
Op de preproductie had ik de 18" Istanbul Dark Crashes als hihat gebruikt, en ik was gehecht geraakt aan die zware, doffe sound. Demo-love, noemen we dat. Niet altijd goed. Dus toch even de 16" Istanbul Light Hihats geprobeerd, en die hadden iets meer hoog, zodat de hihatpatronen (die het liedje vaart geven) er wat beter uitkwamen. Verder alleen nog 19" Istanbul Heavy Crash, die tot nu toe in ieder liedje zit. Wederom geen toms, hoewel we waarschijnlijk nog wat floor-klappen later gaan overdubben, voor de marchingband-feel. Meest minimalistische track tot nu toe: 2 trommels, 4 mics, heerlijk.
De drumbeat is een soort loop, maar daarom juist leuk om 'menselijk' te spelen, zodat er wat dynamiek in komt. Typisch een beat waarbij je niet moet nadenken, anders gaat het mis. En dat gebeurde tegen het einde dus ook: ik kreeg de laatste vier crash hits gewoon niet uit m'n polsen. Argh, frustrerend! Gelukkig konden we een paar goeie takes combineren. Wordt live nog een bitch, deze...'
Track 4, de samenvatting:
- 16″ Istanbul traditional light hihat
- 19″ Istanbul traditional heavy crash
- 14″ Ludwig vistalite snare
- 22″ x 18" Sonor Phonic kick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten