@Vanderbuyst doet het zo (1) - over de verhoudingen binnen de band

De Nederlandse hardrockband Vanderbuyst (topnaam, fijne functionele site in stijl, te vinden op Facebook, YouTube, Twitter, Last.fm en, jawel, MySpace) volg ik met meer dan normale belangstelling. Vaker roep ik hier dat internet uitgelezen kansen biedt voor muzikanten, bands en producers met een onderscheidend verhaal, eigen stijl of niche. Ook (juist?) als die niche volstrekt a-modieus is en tegen elke trend van De Smaakpolitie ingaat. Naam, logo (geïnspireerd door grote voorbeelden - goeoeoed!), t-shirts, haar, broeken en gympen van trio Vanderbuyst voldoen aan al die eisen, en meer:Daarom deze week de tips, lessen en adviezen van oprichter, naamgever en gitarist Willem Verbuyst, in lijn van de 4-delige serie tips die gitarist Hubrecht van Destine eerder deelde. En ik beloof: dit wordt goed. Heel goed!

Willem: 'Kortgeleden ben ik gevraagd of ik mijn ervaringen met Vanderbuyst wil delen. Misschien had ik wat tips of mislukkingen waar andere muzikanten van kunnen leren? In eerste instantie voelde dit vreemd, omdat ik het idee heb dat we zelf net de kinderschoenen aan het ontgroeien zijn. Toch heb ik zelf altijd veel geleerd door het lezen van ervaringen van andere bands. Misschien zit in het volgende wel wat bruikbaars. Zien hoe het niet moet is misschien nog het meest interessante.'

Enthousiast of ambitieus?
Willem: 'Een cliché maar waar: een band is als een relatie. Sterker nog, ik denk dat ik ondertussen meer aan de scheten van Barry en Jochem gewend ben dan aan die van mijn vriendin. Als je gaat toeren zit je 24 uur per dag, soms wekenlang, met elkaar opgescheept. De eerste knal is grappig, de laatste kunnen voor veel frustratie zorgen. Er ontstaat een haat-liefde verhouding. En ik denk dat wij veel hebben geleerd door deze relatie te analyseren. Daarover later meer.

Een relatie heeft altijd een begin. Wij waren al vrienden voordat we met Vanderbuyst begonnen. Ook hadden we al vaker met elkaar in bands gespeeld, maar nooit zo ambitieus als nu. Ik vind het belangrijk om snel te weten waar het heengaat; of we wel dezelfde doelen hebben, bereid zijn dingen opzij te zetten etc. Ik hou er niet van om teleurgesteld te worden omdat iemand ineens toch niet zo gemotiveerd blijkt. Dat heet enthousiast, niet ambitieus. Optredens afzeggen omdat de drummer naar de verjaardag van de kat van tante Flats moet, gaat er bij mij niet in. Bij het starten van een band moet je natuurlijk niet meteen alles op slot gooien door direct al je kaarten te laten zien; er is ook een soort paringsdans. Je moet elkaar verleiden met dromen die je hebt en de ander ervan proberen te overtuigen dat jij die dromen met hun kunt waarmaken. Tegelijkertijd realiseer ik me: we zijn mensen, en wat we vandaag zeggen betekent morgen misschien heel wat anders. Dat maakt het soms lastig. Ik ben zelf iemand die het liefst ook extreme situaties bespreekt. Je gaat er niet vanuit dat je na 2 jaar al een toer doet van 3 maanden, maar ik wil weten of dat dan een probleem zou zijn. Vaak is het: dat zien we dan wel. Dat is voor mij niet genoeg. Een band is net als een relatie: een commitment voor langere tijd. Ook daar beloof je elkaar trouw in meerdere scenario’s. Duidelijkheid vanaf het begin bespaart je veel onzin discussies.

Verder is bij ons de verhouding min of meer democratisch. Maar omdat alles zo hard gaat en we veel willen, moeten er soms wat knopen doorgehakt worden die in een democratisch veld wel eens voor een patstelling zorgen. We hebben afgesproken dat we er in principe met zijn drieën proberen uit te komen, maar als dat vastloopt heb ik een soort veto-recht of extra stem. Ik geloof in het idee van één kapitein op het schip [ik ook], maar die bestuurt ook geen driemaster in zijn eentje.'

Communiceren
'En blijven communiceren. We hebben wel eens een zware toer gehad doordat we te weinig praatten. De basis van Vanderbuyst is vriendschap. Vanderbuyst is daarnaast ondertussen ook een bedrijf. Vorig jaar is duidelijk geworden dat iemand wat meer tijd in de band moest gaan steken. Dat was in eerste instantie geen bewuste ingreep. Een grote fout bleek achteraf. Boven het leuk stukje muziek maken komt er boekhouden, planning, management, netwerken, het doen van interviews etc. bij. Dit kwam voornamelijk op mijn schouders terecht. Grotendeels omdat ik degene was die met weinig overleg ermee aan de slag ging. Op een gegeven moment was de scheidslijn tussen vriendschap en werk verdwenen. Als je dan een zware periode hebt, bijvoorbeeld een toer met weinig slaap, dan lijkt alles werk en heb je niet meer die vriendschap waar je op terug kunt vallen. We hebben dat na die bewuste toer ook uitgesproken en vriendschap en respect zijn helemaal terug. We zijn ons veel bewuster van het feit dat dit naast het beleven van een jongensdroom ook harde business is. En duidelijk is dat ik naast de vriend ook de zeurpiet met de agenda en boekhouding ben. Nu kunnen we deze rollen gelukkig los van elkaar zien, en is onze relatie weer gezond.'

Allemaal ware woorden. Morgen vertelt Willem over de taakverdeling binnen de band.

Tweet