30 september 2008

Florida Snow doet het zo:

Florida Snow brengt hun komende album 'No Light Under The Lighthouse' op wel heel bijzondere en arbeidsintensieve manier uit: wie hier zijn gegevens achterlaat wordt met naam en toenaam genoemd in het CD-boekje. Het artwork van deze eenmalige oplage wordt door de band zelf vervaardigd; de normale CD-persing bevat geen boekje (en dus niet je naam). Het album is hier volledig te beluisteren en tevens op de Hyve van de band.

Sterk vind ik dat Florida Snow hiermee hun eerste en grootste fans beloond. Die mag je nooit vergeten. En voor iets persoonlijks heb je als fan best €10 over. Ik mis bij deze actie echter de link naar nieuwe fans, het 'haakje' of nieuwsfeit waardoor deze actie aandacht buiten de eigen fanbase oplevert en vooral keuzevrijheid. Je kunt luisteren en betalen, maar geïnteresseerden willen downloaden en kiezen of ze al dan niet betalen voor je muziek. Voor nieuwsgierigen en toevallige passanten is het invullen van een compleet formulier ook teveel werk. Een e-mail adres moet voldoende zijn. En waarom niet direct de download weggeven bij aanschaf van de CD? Service van de zaak. Maar uniek en sympathiek blijft het.

180˚ anders (1)

In weerwil van wat sommige lezers denken is dit blog geen digitale vendetta richting platenmaatschappijen. Niet voor niets schrijf ik vaak vanuit hun perspectief: het is mijn nest en daar pis ik niet graag in. Tegelijkertijd wil ik een scherp maar reëel beeld schetsen van de situatie en mogelijkheden anno nu. De realiteit is dat de balans dan doorgaans niet in het voordeel van de traditionele muziekindustrie uitvalt...

Deels is dat buiten hun schuld om: de contracten waarop de inkomsten zijn gebaseerd voorzien niet in de ontstane situatie. En de noodzaak voor succesvolle artiesten om nieuwe omzet-, marketing- en promotiemogelijkheden aan die contracten toe te voegen ontbreekt. Leg maar 'ns aan Paul McCartney uit dat je iTunes graag van The Beatles voorziet en in zijn contract 'MP3' achter 'LP, CD and DVD' zet en 'free downloads' toevoegt. Lastige wedstrijd. Terwijl de realiteit is dat EMI aan de basis stond van The Beatles' succes. Het A-merk dat The Beatles zijn is, op basis van de creativiteit van Lennon/McCartney, zakelijk en commercieel gevormd door EMI. Dat wordt nog wel eens vergeten, maar ook Sir Paul woont daar nog steeds heel mooi van. Zo zijn er meer voorbeelden, maar op dit moment rest EMI weinig anders dan het uitzweten van een contract uit 1963.

De andere kant van het verhaal is dat muziekmaatschappijen te lang bleven stilstaan bij dit feit, toekeken en nog steeds weinig flexibel zijn. Ze hebben teveel tijd en aandacht gestoken in bestrijding van onuitroeibare uitwassen (lees: illegaal downloaden) en te weinig in structurele oplossingen voor alle partijen; muziekliefhebbers, fans en artiesten voorop. Ook lijken ze onvoldoende toegerust om mee te waaien op de nieuwe wind, maar willen in nieuwe contracten wél een voorschot op alle te verwachten en nog te genereren inkomsten. Zonder aantoonbaar resultaat op de terreinen die ze vastleggen (publishing, merchandising, optredens). Je tekent nog steeds zonder gegarandeerde tegenprestaties, terwijl de internet-norm min of meer is dat je (vrijwillig) betaalt voor bewezen diensten en toegevoegde waarde. Zo slaan ze de plank mis als het gaat om de essentie van de nieuwe verhoudingen en mogelijkheden van de muziekindustrie op internet.

Deze tijd vraagt om een radicale, 180˚ koerswijziging, zoals te zien in het filmpje van gisteren. Daarover morgen meer.

29 september 2008

Artiesten-, distributie- of licentiecontract? (2)

De zg. 360˚-deal is het nieuwe toverwoord in de muziekindustrie. Hier kwam het ook ter sprake en staat een interessant filmpje. In het kort komt deze overeenkomst erop neer dat de platenmaatschappij niet alleen de rechten op (exploitatie van) je album(s) en opnamen verwerft, maar ook een percentage van andere inkomsten bedingt: gages voor optredens, merchandising, publishing (= je auteursrechten), management fees en fees voor gebruik van je muziek in commercials, films etc.

De exacte vorm van zo'n 360˚-deal wijzigt continu: soms worden afspraken gemaakt om alles in 1 pot te gooien (inkomsten én uitgaven) en de winst 50/50 te delen. Dat is dus eigenlijk een joint-venture: een gezamenlijke onderneming. In andere gevallen wordt specifiek benoemd wat en hoeveel binnen de overeenkomst valt, bijvoorbeeld 50% van de studiotijd & clips als kosten en 10% van de verkoop van merchandising & gages boven een bepaald bedrag als inkomsten. Je publishing buiten de deal houden is doorgaans niet mogelijk. Platenmaatschappijen weten inmiddels ook wat hun meest waardevaste investering is (daarover later meer). Je kunt er van uitgaan dat de contracten die Nederlandse bands en artiesten de afgelopen 3-5 jaar getekend hebben met grote muziekmaatschappijen elementen van een 360˚-deal bevatten. Enkele uitzonderingen zijn licentie- en distributiedeals van kleinere bands met labels en maatschappijen als PIAS, Rough Trade en V2, maar ook daar valt het woord 'publishing?' inmiddels in de 2e zin.

Ik heb vandaag geprobeerd de verschillende contractvormen redelijk volledig maar ook zo kort en bondig mogelijk uit de doeken te doen. Niet helemaal gelukt. Ter afsluiting 2 presentaties die mij om meerdere redenen van de bank deden stuiteren. Hierover ga ik het later deze week hebben:



Artiesten-, distributie- of licentiecontract? (1)

Vandaag: een stukje theorie en 2 zéér inspirerende presentaties. Niet te missen voor iedere muzikant. Maar om daarover de komende dagen iets zinnigs te zeggen, is het handig te weten hoe de meeste platencontracten eruit zien.

Grofweg zijn er 4 varianten:
  1. Artiestencontract
  2. Licentie-overeenkomst
  3. Distributie-overeenkomst
  4. 360˚-deal
Wanneer men het over een traditioneel 'platencontract' heeft, wordt doorgaans de 1e variant bedoeld. Jij zet je handtekening, waarna de platenmaatschappij je opnames betaalt, je helpt bij de ontwikkeling van je carrière en muziek (= A&R. Of interviews met alle grote jongens) en de marketing, promotie, verkoop en distributie verzorgt. De platenmaatschappij wordt eigenaar van je opnames (= master-eigenaar) en exploiteert deze. Jij krijgt, na aftrek van een deel van de kosten voor clips, opnames, marketing en promotie, over de netto verkoopprijs een percentage afgerekend. Dat zijn je royalty's.

Bij een licentie-overeenkomst verschilt het eerste stuk: jij betaalt de opnames (je blijft daarmee master-eigenaar) en spreekt met een platenmaatschappij, label of distributeur af dat zij voor een bepaalde periode (vaak 5 of 10 jaar) het recht hebben deze opnames te exploiteren middels geluidsdragers (CD's, LP's of betaalde downloads). Na die periode zijn de masters weer van jou, kun je de deal verlengen of een andere partner zoeken. Gedurende de afgesproken periode betaalt de licentienemer de kosten van het persen van CD's, voorraadbeheer, marketing, promotie, verkoop en distributie. Jij krijgt een royalty-percentage, vaak wat lager dan bij een artiestencontract omdat de master van jou blijft. The Rolling Stones hebben op basis van dit soort overeenkomsten hun succesalbums de afgelopen jaren achtereenvolgens van Virgin naar EMI Music en onlangs naar Universal Music versleept. Lekker cashen met ouwe meuk omdat je al jaren geen relevante nieuwe noot hebt gespeeld.

Een distributiedeal is de meest eenvoudige overeenkomst. Je contractpartner verzorgt de verkoop en distributie van je muziek. Jij blijft master-eigenaar, eigenaar van de voorraad CD's en verantwoordelijk voor (en betaalt dus) de marketing en promotie. Over de gerealiseerde verkopen houdt je contractpartner een percentage in, de distributie-fee. Simpel.

In bovenstaande maak ik een scherp onderscheid tussen 3 soorten deals. In werkelijkheid zijn er talloze tussenvormen. Een veelvoorkomende variant is een distributie-overeenkomst waarbij je een additionele vergoeding aan de distributeur betaalt voor radio- en TV-promotie of waarbij de distributeur aanbiedt gezamenlijk te adverteren. Heel gangbaar is bijvoorbeeld dat je een distributie-fee van 20% op je album afspreekt, plus een eenmalige vergoeding van €500 à €1000 voor promotie van je single op radio en TV. De meeste traditionele deals zijn vaak een mix van bovengenoemde 3.

Vanmiddag de 360˚-deal.

28 september 2008

Charlie Dée en DELA

Het splinternieuwe "Have It All" hier voor nop te halen en hier te zien:

27 september 2008

26 september 2008

Top 10 van het moment

Tijd voor muziek na al die zware kost. Download:
  1. Sex On Fire - Kings of Leon
  2. Paris Is Burning - Ladyhawke
  3. Send Him Back (Pilooski Edit) - The Pointer Sisters
  4. Be My Baby (orig. The Ronettes) - Glasvegas
  5. Falling Down - Oasis
  6. Run Run - Those Dancing Days
  7. You Don't Know Me - Ben Folds & Regina Spektor
  8. Talons - Bloc Party
  9. Mykonos - Fleet Foxes
  10. Karolien Zegt (orig. Lou Reed) - HAUTEKIETENDELEEUW

25 september 2008

Feestjes

Primeur op 10 oktober a.s. in Tivoli met de beste DJ van Nederland:
En nog 1 op 26 oktober, Culturele Zondag 'No Label' met o.a. Kyteman:

Zo gaat dat bij 3FM

Fijn, dit blog roept reacties op. Da's de bedoeling. Kevin Moens mailde naar aanleiding van de 'Klinkt Als'-serie van de afgelopen dagen. Hij is eindredacteur en muzieksamensteller van het LLiNK-programma MoveYourAss op 3FM (ook te vinden op MySpace en YouTube). Hij boekt daarnaast bands voor het Radio 5-programma OBA Live en sinds dit jaar doet hij de Neude-programmering (= muziek) van Festival a/d Werf in Utrecht. Wie op zoek is naar optredens en aandacht klopt dus aan bij Kevin. Het is namelijk ook een hele aardige jongen.

Onderstaand delen uit een gemiddelde mail die hij ontvangt (in fraai EHPO-groen), met Kevins reactie:

'Wij zijn [bandnaam], een pop-rockband uit [plaats] en wij zouden het supertof vinden om een keer onze opwachting te maken in het programma move your ass!'

Kevin: Pop-rock kan alles zijn. The Raconteurs durf ik pop-rock te noemen, maar Intwine ook. Slordig dat ze onze programma-naam verkeerd schrijven (MoveYourAss). Is een detail, maar kan je wel zien als je onze site bezoekt.

'Via http://www.[bandnaam].nl/[album]_snippet.mp3 kun je een aantal fragmenten van onze meest recente plaat beluisteren.'

Kevin: Fragmenten? Een onbekende band die hun plaat al zo heilig vinden dat ze geen mp3-tjes durven rond te sturen noch op hun MySpace te plaatsen? Ik heb het gecheckt: ook daar valt alleen deze snippet-file te beluisteren. En op basis daarvan willen ze op 3FM? Dacht het niet... Op hun site staat verder ook helemaal niks, geen recensies of leuke foto's. Mijn indruk is dat het vroeger een studenten-bandje is geweest.

'Deze ceedee hebben we op [**] september gepresenteerd in een ramvol [lokatie] in [plaats]. Via onderstaande link kun je de recensie lezen van de lokale 3voor12-site.'

Kevin: Dit is wel goed. Maakt me duidelijk dat ze in ieder geval proberen om zichzelf in de kijker te spelen.

'Verder heb ik een foto bijgevoegd.'

Kevin: Een 4,5 mb grote hi-res foto bijvoegen is nooit zo handig. Hadden ze er beter een mp3 bijgevoegd; daar heb ik tenminste wat aan.

'Ik hoop dat wij een keer ons (muzikale) verhaal kunnen doen in de uitzending!'

Kevin: Tja, dus niet. Mijn regel bij 3FM is dat ik een band pas uitnodig als er echt iets aan de hand is: dus plaat is klaar (of komt er snel aan) en gaat ook bij 3FM gepromoot worden door een plugger. Dat laatste is belangrijk, anders zet het voor mij geen zoden aan de dijk. Ik kan wekelijks 3 bandjes in de uitzending neerzetten die je voor de rest nergens ziet of hoort, maar daar zit onze luisteraar niet op te wachten. Soms zet ik wel eens een band neer die verder geen promo doen op 3FM. Nobody Beats The Drum bijvoorbeeld, maar die hebben al zo'n buzz en volle toeragenda dat dat geen bezwaar is.

Hoort U het 'ns van een ander.

Oja, ik had beloofd deze week iets te melden over auteursrecht en publishing. Dat komt later.

Slightly change a winning formula

Van w.a.s.t.e: To coincide with asking radio stations to think about playing 'Reckoner' we are breaking up the tune into pieces for you to remix. After the insane response we got from the Nude remix stems and the site that was dedicated to your remixes...

Unique visitors: 6,193,776, Page Views: 29,090,134, Hits: 58,340,512, Bandwidth: 10.666 Terabytes, Number of mixes: 2,252, Number of votes: 461,090, Number of track listens: 1,745,304

...we thought it only fair to do the same with a tune that at least is in 4/4. You can get the stems (the different instruments/elements) from hereSample, cut, take the sounds, whatever. Play it in a club. Or your room. Then if you want you can upload your finished mixes to radioheadremix.com and be judged by everyone else. You can create a widget allowing votes from your own site, Facebook or MySpace to be sent through too. To start things off we asked James Holden and Diplo to do their versions.



Briljant: je album geef je 'gratis' weg (niemand heeft het over de £0,79 administratiekosten die je standaard rekent), op de golf van de publiciteit verkoop je een paar maanden later ouderwets veel CD's, extra inkomsten genereer tot tweemaal toe met singles (wie zei daar dat die niet meer verkopen anno 2008?), je betrekt je fans volledig door een remix-project te initiëren en te faciliteren (je verbiedt niks, maar moedigt aan) en genereert op basis daarvan het tig-voudige aan aandacht. Maar vertellen hoeveel betaalde downloads het je precies opleverde doe je lekker niet :-)

[Update: Wired licht toe hoe Radiohead op basis van ervaringen met 'Nude' deze 'Reckoner'-wedstrijd op cruciale punten heeft verbeterd. Voor de fans en daarmee uiteindelijk voor zichzelf].

24 september 2008

Klinkt als (slot)

[English below].

Dat was een boel informatie. Samengevat:
  • Maak de online etalage van je band en je muziek in orde. Niet morgen maar vandaag.
  • Je eigen site is je hoofdkwartier; daar moet altijd het nieuwste en beste te vinden zijn.
  • Reclame maken voor je muziek en site doe je (ook) op andere sites en communities. Beschouw die als 'vooruitgeschoven posten'.
  • Verdoe je tijd niet met het kansloos overtuigen van Classic Rock-liefhebbers van je kwaliteiten als trance-DJ, maar sluit aan bij mensen die aantoonbaar openstaan voor jouw muziek.
  • Focus op je omgeving, muziekliefhebbers en bands uit je eigen 'hokje'. Schiet niet met hagel op de grootste groep fans (Marco Borsato), landelijke media (De Volkskrant, Radio 538, DWDD, 3VOOR12) en het grootste festival (Parkpop), maar met scherp op fans en bands uit je eigen hok, lokale en regionale media, plaatselijke zalen en festivals. Wees relevant. Bouw van daaruit verder en zoek geschikte partners wanneer nodig.
  • Wacht niet af op internet, maar zoek gelijkgestemden continu actief op. Wijs ze op je muziek en beloon fans in ruil voor hun e-mail adres met nieuwe muziek, beeld en nieuws. Focus op je 3-4 beste tracks, geen fragmenten.
  • Geef je fans alle tools om hun enthousiasme met anderen te delen. Netwerken: het is net werken.
  • Besteed minstens zoveel tijd aan het enthousiast houden van bestaande fans als aan de zoektocht naar nieuwe!
  • Verras Verwen je fans zodat zij uit enthousiasme anderen overtuigen; zij zijn met veel meer en overtuigender dan je zelf kunt zijn.
  • Neem deel aan de discussie. Internet is communicatie, geen eenrichtingsverkeer.
  • Vergeet 'de echte wereld' niet: leg je CD's bij de plaatselijke platenboer als je in de buurt optreedt en signeer ze na afloop van je optredens. Bied een in-store optreden aan en hang posters op (met je hokje erbij!). Doe dat ook in cafés, op hogescholen en universiteiten. Iedere ticket is kans op een fan erbij.
  • Deel de resultaten en overtuig boekers, andere bands, zalen, winkeliers en festivals door je online activiteiten, fans en aantoonbare links met vergelijkbare, succesvolle bands & artiesten.
En vergeet nooit waarmee het begint: overdonderend goede songs en indrukwekkende optredens waarover je fans dagen napraten. Liefst op jouw site.

UPDATE: deze puntenlijst nu ook in het engels:

Klinkt als (4)

Online heb je nu redelijk voor mekaar (zie gisteren en eergisteren). Maar het hokje waar je jezelf in hebt geduwd helpt ook in het echte leven. Je muzikale referenties en voorbeelden zijn ook de bands waarvoor of waarmee je het liefst speelt. In mijn post van gisteren zag je wie op a balladeers MySpace bovenaan staan. Dit is dan ineens niet meer zo toevallig en stukken effectiever om nieuwe fans te winnen dan spelen als support van The Notwist. Dat lijkt me dan weer een prima combinatie met Most Unpleasant Men, zoals Waiting For Lenny Ben maar 'ns moet mailen.

a balladeer had veel te winnen bij Saybia-fans. Dus zorg je dat je uitstekende support-optredens geeft (alleen je beste nummers en niet te lang spelen), op het podium aankondigt dat je afloop je CD signeert (met een krabbel erop krijg je daar ineens wél €5 voor!) en actief e-mail adressen verzamelt voor je mailinglist. Diezelfde avond mail je iedereen een gratis MP3 van een nieuwe song. Klantenbinding heet dat. Bovendien een kadootje dat je nieuwe fans met 1 klik naar hun vrienden sturen. De kans is namelijk groot dat zij dezelfde smaak delen. Zo kwam jij er immers ook achter hoe je eigen hokje eruit ziet.

Ik hoor je zeggen: de hele tour supporten van [vul hier je hokje in] lukt ons nooit. Makkelijk is het niet nee, maar de aanhouder wint. Wedden dat een groot aantal online fans en luisteraars op je MySpace, Hyves, Last.fm, YouTube-kanaal en duidelijk zichtbare links met [jouw hokje hier] indruk maakt op boekers, zalen en festivals? En volgens mij heb je gezien dat je dat wél in eigen hand hebt.

Als je (support) tour staat, breng dan 's middags een doosje CD's naar de plaatselijke winkelier. Bied aan de opbrengsten te delen en niet-verkochte CD's een maand later terug te nemen. Zolang enthousiaste bezoekers de week na je optreden maar de kans hebben je muziek aan te schaffen. Iedere fan en iedere verkochte CD is er 1. Denk aan de prijs-elasticiteit: de nieuwe Bløf kost €18, jullie CD dus niet meer dan de helft. En wie weet vindt de eigenaar het een leuk idee dat jullie ter promotie een akoestisch optreden in zijn winkel verzorgen? Weer 2 fans + een winkelier voor je gewonnen, 1 CD verkocht & gesigneerd en een poster opgehangen.

Vanmiddag het slot in deze serie: de samenvatting.

23 september 2008

Klinkt als (3)

Na MySpace op naar Last.fm: open een account, kopieer je compacte bio (NL en/of Eng) + foto van MySpace, noem je invloeden en tag de MP3's die je upload met de namen uit je zelfbedachte hokje. Focus (begin je een rode draad te herkennen?) op je 3-4 beste songs en zet die er compleet op. Geen fragmenten: potentiële fans overtuig je niet met kleine stukjes maar met complete tracks. En je weet: bijna niemand wil in dit stadium betalen voor je muziek. Als ze dat al niet voor Madonna doen, waarom wel aan jou? Aandacht, verspreiding van je muziek en nieuwe muziekliefhebbers overtuigen: daar draait het om.

Zoek nu op Last.fm de artiesten uit je hokje, maak vrienden met ze en vooral: vind met 2 clicks de luisteraars die die artiest het meest draaien op Last.fm. Zo heeft Bløf ruim 38.000 luisteraars op Last.fm. Letten jullie op, Van Binnen? Besteed een middag om bij de 50-60 grootste fans een boodschap achter te laten in hun Shoutbox: 'Wij zijn Only Seven Left en maken melodieuze pianorock. Jij draait graag Air Traffic. Wie weet vind je onze muziek ook tof. Laat het weten.' En kijk eens wie er bovenaan bij de Similar Artists van Destine staat? Daar valt iets te halen! Niet vergeten: link naar gratis tracks in ruil voor een werkend e-mail adres (zie vorige post).

Hetzelfde principe pas je toe op Facebook, Hyves etc. Zet overal muziek neer (je weet niet waar fans vandaan komen), link altijd door naar je eigen site (= je hoofdkwartier), moedig doorsturen en praten over je muziek aan, maak geloofwaardig reclame voor je band en optredens (maar overschreeuw jezelf niet), post regelmatig relevante info, filmpjes en nieuwe muziek en doe vooral mee aan discussies. Online marketing en promotie betekent deelnemen.

De online etalage voor je muziek staat nu min of meer. Maar je kunt nog meer met je zelfbedachte hokje. Tot morgen.

Klinkt als (2)

Gisteren liet ik zien hoe je je muzikale hokje bepaalt. Tijd om het nieuws te verspreiden: zet je invloeden duidelijk op je site, je eigen YouTube-kanaal, Hyves, Last.fm, Facebook en andere communities. Tag en label je muziek met die muzikale referenties en zorg dat het de eerst zichtbare vrienden op je MySpace-pagina zijn:
Herhaling is de kracht van de boodschap dus zet ze ook in de linkerkolom:
Zie je die lijst? Met al die namen zou ik snel vrienden maken! En spelen jullie death metal? Val Jan Smit dan niet lastig op MySpace. Zinloos en ergerlijk. Investeer in kwaliteit, niet kwantiteit. Bedenk ook welk platform het beste bij je muziek en fans past. Heet je Airto, concentreer je dan op Hyves, je eigen YouTube-kanaal maar ook Katie Melua's Nederlandse fansite. Ben je Van Binnen dan heb je iets te zoeken op Hyves, het gastenboek van de 3J's of sites over Bløf (je deelt immers hun producer). Destine pakt het heel goed aan op hun MySpace, Hyve en met 5 gratis nummers + artwork in ruil voor je e-mail adres. Goede deal voor 5 uitstekende songs!

New Music Strategies zegt ook boeiende dingen over (keuzes maken in) de overstelpende hoeveelheid platforms, social media en communities. Vanmiddag: Last.fm.

22 september 2008

CD-presentatie People You Know

Het sympathieke SneakerFreak heet nu People You Know en presenteert morgenavond hun album in de Melkweg. Komt allen! Leine is er ook.

Klinkt als (1)

Afgelopen week sprak ik Most Unpleasant Men en Waiting For Lenny (die allebei zondigen tegen MySpace Regel #1), het soort gesprek dat ik vaker met muzikanten heb en dat aan de basis van dit blog ligt. In die gesprekken komen vaak dezelfde onderwerpen voorbij. De belangrijkste: waar starten we in godsnaam? Het antwoord voor Most Unpleasant Men en Waiting For Lenny is prima te gebruiken door andere bands en muzikanten.

Begin met het benoemen van je 3 of 4 belangrijkste muzikale invloeden en voorbeelden. Vroeger of later bedenkt een bijdehante journalist of blogger dit; je kunt het beter zelf doen. Noem bands en artiesten die luisteraars werkelijk in je muziek kunnen horen, geen onhoorbare invloeden. Tuurlijk, het is heel cool om Zappa, Captain Beefheart, Devo of Radiohead te roepen, maar wees eerlijk door te zeggen dat je als Keane, Coldplay, Counting Crows en Bløf klinkt. Stukken minder stoer, maar handiger als je de volgende stap maakt. Probeer je stijl nauwkeurig te omschrijven: liever 3-4 dingen die redelijk bij elkaar liggen dan 1 punkband, wat folktronica, een snufje dance en Frans Bauer om krampachtig te bewijzen hoe eclectisch je klinkt.

Hoe uiteenlopend ook, dit begrijp ik:
Dit niet:Zoals altijd: focus.

Je hebt nu het beruchte 'muzikale hokje' gedefinieerd. Misschien geen slecht idee om voor ieder bandlid een CD'tje te branden met deze muziek? Staan de neuzen meteen dezelfde richting op. Ook handig als referentie voor de (toekomstige) producer(s) van je muziek.

Waarom is dat hokje nou zo nuttig? Het geeft potentiële fans aan wat ze kunnen verwachten. En belangrijker: het maakt voor jezelf duidelijk waar je moet beginnen en bij welke muziekliefhebbers je aan kunt sluiten. Je kunt met veel moeite en geringe kans op succes proberen op de 3FM-playlist of Pinkpop-poster te komen, het voorprogramma van Anouk in het Gelredome te doen of fans van Marco Borsato af te snoepen, maar realistischer en effectiever is om te beginnen bij bands met wie jullie muziek raakvlakken heeft. Hun fans zouden jullie muziek ook goed kunnen vinden. Vraag eens rond bij je huidige fans: wedden dat daar een paar gemeenschappelijk favoriete artiesten en bands uitkomen? Daar moet je zijn!

Bedenk vandaag dat hokje, morgen laat ik zien wat je ermee doet.

21 september 2008

Dusty Springfield - 'So Much Love'


0.00 min.
Zouden meer artiesten moeten doen: geen tijd verspillen aan een lang intro, maar een eenvoudige melodie neerleggen en vooral een simpele maar o zo swingende basis die de zangeres alle ruimte biedt.

0.07 min.
Die ze pakt. Wie kan zó orenschijnlijk eenvoudig maar zó raak invallen als Dusty? Pats, boem, raak, vanaf de allereerste zin, het allereerste woord, de I van 'In'. Binnen 4 zinnen druipt puur, onvervuld verlangen uit de speakers.

0.36 min.
Niks lekkerders dan een dik koor vrouwen, als picknickkleed voor Dusty's zelfgebakken cake. Onnavolgbaar hoe de timing van haar zang loom achter het dameskoortje aanhuppelt, net even aangezet door die subtiele roffel van de drummer (allebei op 0.37 min.). Een standbeeld voor die man.

0.48 min.
'There's more than enough to last a whole life through. And it's all for you'. Deze vrouw is écht verliefd terwijl ze dit zingt. En iemand achter de knoppen begreep als geen ander dat die desolate delay op haar zang dat onderstreept. Nog een standbeeld.

1.03 min.
Cursus dienstbaar spelen: een minuut lang hebben drums, strijkers en La Springfield geschitterd. De gitarist hield zijn mond, maar vertelt ons nu met 1 briljant miniatuurtje dat Dusty de rest komt vertellen.

1.17 min.
En hoe. Beetje gas terug, kalm en eenvoudig eerst, maar al gauw gaan de registers weer open. Exact op het juiste moment. Zelden klonk 'needed' zo nodig.

1.27 min.
De meisjes doen de subtiele aankondiging met een dun streepje zang, terwijl Dusty 'you changed my winter to spring' laat klinken alsof ik die beeldspraak voor het eerst hoor. Onderwijl helpt die briljante drummer ons in 1 moeite door het tweede refrein in.

1.40 min.
Dat dotje extra gas op 'Baby'!

2.00 min.
Wat de gitarist kan, kan de pianist ook. Met een paar ferme aanslagen zet hij de song bijna stil voor de brug.

2.12 min.
Dusty wacht 4 maten (hoor hoe de drummer de seconden wegtikt op zijn bekkens, warm als haardvuur), maar samen met de drummer zet ze hier subtiel de spoorbomen weer open.

2.24 min.
De beste 'Oh baby' moest nog komen...

2.37 min.
...waarna Dusty het mooiste voor het laatste bewaart, 'I'm gonna love you for the rest of my days' uit haar tenen haalt en met 1 perfect gerekt 'Yeah' op 2.41 min. de brug en het laatste refrein aan elkaar lijmt. Ik huil.

2.45 min.
De band, jubelende strijkers en die dames daarachter krijgen nog even vrij spel, maar met wat gekir en een paar schitterende ad-libs steelt Dusty de show. Jammer van die fade-out; zo'n drummer verdient een staand einde.

Van meesterwerk Dusty In Memphis.

19 september 2008

Top 10 Solo's

Muzikanten die niks te zeggen hebben spelen een solo. Paar uitzonderingen:
  1. The The - Uncertain Smile (dankjewel Jools Holland)
  2. Josh Wink - Higher State of Consciousness (303)
  3. Bruce Springsteen - Jungleland (Clarence Clemons)
  4. Spencer Davis Group - Gimme Some Lovin' (Steve Winwood)
  5. Stevie Wonder - Isn't She Lovely (Stevie zelf)
  6. James Brown - Funky Drummer (Clyde Stubblefield)
  7. The Stone Roses - Fools Gold (Reni/Mani)
  8. Steve Harley & Cockney Rebel - Make Me Smile (Come Up And See Me) (Jim Cregan)
  9. Pink Floyd - Great Gig In The Sky (Clare Torry. Eén van 2 songs op 'Dark Side of the Moon' geschreven door wijlen Rick Wright)
  10. Chic - Good Times (Bernard Edwards)
En in deze zingt iedereen altijd zelf de solo. 
Download zip met alle tracks.

Volgende week: auteursrechten for dummies + de zin en onzin van een publisher.

18 september 2008

Een gewaarschuwd mens telt voor 2

Sommige mensen schijnen Het Licht van een RSS-feed nog niet gezien te hebben. Als je dit adres opslaat in je bookmarks word je automatisch gewaarschuwd wanneer hier iets nieuws verschijnt. Morgen bijvoorbeeld een Top 10 Solo's.

Huiswerk

Hier word je als moderne muzikant in 10 minuten wijzer van dan je demo in een envelop stoppen richting boeker, zaal of platenmaatschappij:

Dank Erwin.

17 september 2008

Zo werkt dat bij grote platenmaatschappijen

Je maakt een prachtige plaat,



je album komt op #2 binnen in je thuisland, maar je platenmaatschappij aldaar dénkt er niet over om die plaat dit jaar ook in Nederland uit te brengen. Jammer van die eerste 1.000-1.500 stuks die je zonder moeite verkoopt aan fans die al een paar maanden druk over je doen. Wedden dat Concerto, Plato, Sounds, Velvet, Kroese en Bol.com de CD importeren in dezelfde week dat Revu 'em 5 sterren geeft?

Ook veelzeggend: het ongetwijfeld door SONY BMG gehoste gegijzelde YouTube-kanaal van Glasvegas verbiedt je om clips te embedden:
Eén van de fundamenten onder je beginnende populariteit (fans die elkaar continu, overal en overtuigend - vooral online - vertellen hoe goed ze je vinden) weggeslagen. Leren ze het nooit?

Ook gezien dat een slimme fan leuk geld verdient met een kopie van de clip, inclusief een link naar zijn site met Glasvegas ringtones?

[update: Ard verklaart hieronder in de reacties e.e.a. Bewijst maar weer dat platenmaatschappijen liever vandaag 2 dubbeltjes reclame-inkomsten ontvangen dan op lange termijn echt profiteren van het effect van YouTube. Dat kun je namelijk niet op de balans aan je aandeelhouders laten zien.]

16 september 2008

Silence Is Sexy doet het zo:

Zojuist via m'n Hyve ontvangen:

"Muziek is net als liefde, dat moet je delen. Daarom kun je ons nieuwe album 'This Ain't Hollywood' nu helemaal gratis downloaden. Ben je een torrent gebruiker, dan moet je bij Mininova zijn. Snap je helemaal niks van torrents dan kun je hier een zipje downloaden. Natuurlijk kun je de plaat ook op CD bestellen. Als je de muziek eerst wilt beluisteren is Last.fm de plaats. Ons bedanken doe je door een krabbel achter te laten op onze Hyve en door langs te komen bij onze release party op vrijdag 26 september in Tivoli de Helling in Utrecht. Kaarten daarvoor koop je hier voor slechts 6 euro (+servicekosten)."

Het fraai vormgegeven boekje met prachtige foto's zit er voor nop bij. Helemaal goed gedaan: focus op muziek, aandacht en je naaste omgeving, de keuze bieden tussen luisteren of downloaden, gratis of betaald en in 1 moeite door je show uitverkopen. Ik ga luisteren. Tot de 26ste!

[Update: deze actie is nog veel stoerder, want Silence Is Sexy werkt nauw samen met de Bittorrent-boer om te zorgen dat hun nieuwe muziek bij zoveel mogelijk mensen terecht komt. En het werkt!]

15 september 2008

Geloofwaardigheid (2)

Kees Klomp verwijst in een column voor Entertainment Business naar 'Authenticity' (NL-editie) van Joe Pine & Jim Gilmore. In dit boek verklaren Pine & Gilmore authenticiteit tot de belangrijkste marketing-pijler voor de komende jaren. Reclameman Klomp merkt terecht op dat deze visie een kleine revolutie in de reclame en marketing is, een industrie die uitsluitend op imago lijkt te drijven. Volgens Pine & Gilmore zijn die tijden voorbij en dat geldt nog sterker voor de muziekindustrie.

Wat verstaan Pine & Gilmore onder 'authenticiteit'? Producten en diensten zijn volgens hen niet authentiek als deze te expliciet gemaakt worden voor (alleen) de winst, te massaal geproduceerd of te bedacht zijn. Met name dat laatste slaat 1-op-1 op muziek. Het is de reden dat bedachte jongens- en meidengroepjes voorbij zijn, Idols en Popstars niet overeind blijven tijdens optredens, op radio en TV. Idols is goedgemaakte en succesvolle TV, geen muziek. Eenzelfde format werkt ook uitstekend voor het vinden van de hoofdrolspeler in een musical. Dat is namelijk theater. Maar TV is geen platform om geloofwaardig bands en muzikanten te lanceren.

Overtuigingskracht is niet te koop, maar krijg je door hard werken en op basis van goede muzikale ideeën. Liefst van jezelf, maar dat hoeft niet per se. Geloofwaardigheid verdien je niet automatisch door je eigen liedjes te schrijven en te spelen, net zo min als je die kwijt raakt door veel CD's te verkopen of reclame te maken. Het luistert echter nauw: ik geloof Amy, Anouk, Pascal die teksten van Peter zingt, Travis Barker die een drumstel aanprijst en Jan Smit die in C&A-kleding loopt. Duffy, Marco met chips en Anouk die Amy imiteert zijn twijfelgevallen. Maar dat Kane Mascotte nodig had heb ik nooit geloofd.

12 september 2008

Net alsof m'n neus bloedt

Je 3e single flopt en bij de 4e doe je gewoon net of-ie niet bestond:
Ook voor jou geldt, Dinand: fans zijn niet gek. Maar dat merkte je al toen de Kuip half leeg bleef. Desondanks prima voer voor een DVD. Zolang je de camera maar niet op de tribune richt.

11 september 2008

Geen platenmaatschappij. Wat dan?

In aanvulling op mijn betoog van gisteren: er is geen absolute waarheid. Voor Madonna, Jay-Z en Nickelback is een 360-deal met Live Nation een uitstekend plan. Net zo goed kan het voor een jonge Nederlandse band boeiend zijn om op een bepaald moment een contract met een traditionele muziekmaatschappij te tekenen. Maar je kunt moet tegenwoordig veel zelf doen. Bijkomend voordeel: je wint aan geloofwaardigheid, leert je broek ophouden en wat je straks van je manager, platenmaatschappij, boeker of plugger mag verwachten. Hoe ga je te werk?
  1. Promotie: als startende muzikant/band kun je de eerste periode uitstekend toe met online media. Die zijn gratis, effectief en gemakkelijk bereikbaar. Begin met de lokale 3VOOR12-site, Kindamuzik, Musicfrom.nl, sites van je oefenruimte en plaatselijke zaal. Bouw dat uit naar Live XS (hun Locals Only bijv.), OOR's eigen beheer-rubriek, de landelijke 3VOOR12, lokale kranten, regionale radio en TV. Speel jezelf in de kijker op basis van de kwaliteit van je muziek & optredens (posters!) en laat vooral niet na opvallende wapenfeiten (voorprogramma internationale artiest, uitverkochte zaal) rond te bazuinen, on- en off-line. In een later stadium kun je PR Indies, Corné Bos, De Rebellenclub, Nandy de Bock, Jammm of andere 'vrije jongens' inschakelen voor promotie, marketing of product management. Da's alleen niet gratis.
  2. Distributie: gezien hoeveel CD's er in 2007 werden verkocht? En dit jaar is nog erger. Focus dus niet op omzet maar op aandacht. Stream en distribueer snel, gemakkelijk en gratis via je eigen site, MySpace, Hyves, Last.fm en Facebook. Geef bezoekers en fans de keuze: luisteren, gratis of betaald downloaden, doorsturen of je steunen via Paypal of andere gemakkelijke manieren van online betalen. iTunes heeft meer dan 80% van de legale downloadmarkt in handen en via partijen als FUGA kun je later kijken of je daar je muziek kunt aanbieden. Zorg eerst maar 'ns dat er iemand voor wil betalen.
  3. A&R: daarvoor weet je waar je moet zijn. Maar er lopen meer goeien rond.
  4. Financiering & marketing: Dirk Scheringa krijgt veel kritiek op zijn kleine lettertjes. Maar heb je wel 'ns stilgestaan bij wat je feitelijk tekent met een artiestencontract? Je opnamen worden eigendom van de maatschappij en met wat mazzel krijg je 8% over de totale inkomsten NA aftrek van alle investeringen. Vind je het gek dat de meeste artiesten geen cent zien van hun CD-verkoop tot hun vierde album? Investeer daarom in een eenvoudige Pro-Tools set-up of een Mac met GarageBand en neem thuis op. Mixen doe je in een betaalbare studio met wat spaargeld plus een lening van je vader. Wedden dat de voorwaarden van je vader stukken beter zijn dan in een artiestencontract? En als die eerste demo of CD genoeg aandacht krijgt en verkoopt, sta je een stuk steviger in gesprekken met geïnteresseerde boekers, platenmaatschappijen en publishers.
Aan de slag.

8 september 2008

Wat moet je nu nog met een platenmaatschappij?

Toen de muziekindustrie nog overzichtelijk was (lees: toen alle muziekliefhebbers ter wereld zich verzamelden in dit clubhuis) was het vrij helder wat je als band bij een platenmaatschappij te zoeken had:
  1. Promotie (pers, radio, TV).
  2. Distributie.
  3. A&R (artist & repertoire): hulp bij het verder ontwikkelen van je muziek, advies bij het maken van opnamen, selectie van repertoire, producer(s) en muzikanten (door betrokkenen ook wel omschreven als Alcohol & Restaurants).
  4. Voorschieten van je opname- en marketingkosten: de platenmaatschappij als bank en marketingmachine.
In the good ol' days was een contract daarom een hoofdprijs in Muzikantenland. Maar anno 2008? Niet echt. Na het opblazen van Napster zijn niet alleen alle heavy users van muziek een andere kant op gerend, ook veel platenbonzen met het hart op de juiste plek hebben hun heil ergens anders gezocht. De kans is uiterst klein dat de beste plugger (doet promotie), het beste Hoofd Verkoop (distributie), de beste A&R-manager en de beste directeur (die gaat uiteindelijk over het geld) allemaal achter de deur van dezelfde platenmaatschappij zitten. En is dat wel het geval, dan zijn minstens 2 van die 4 overgekocht of ontslagen tegen de tijd dat jij je plaat klaar hebt. Mag je aan iemand uitleggen waarom zijn voorganger jullie zo goed vond...

Dat is echter niet de belangrijkste reden waarom de waarde van een contract is uitgehold. Platenmaatschappijen zijn druk doende hun business om te vormen en de zg. '360˚-deal' is daarbij het toverwoord. Kort gezegd willen ze in ruil voor je handtekening niet alleen de rechten op je album(s), maar ook een percentage van alle andere inkomsten: gages, merchandise, publishing, fees voor reclames etc. Hier worden de voor- en nadelen van de 360˚-deal uitgelegd:


Bron. Of lees er hier meer over.

Maar net zo min als de beste mensen bij 1 en dezelfde platenmaatschappij zitten, teken je met een 360˚-deal in 1 keer een contract met de beste platenmaatschappij, boeker, publisher, manager, verkoper van merchandise en promotor. Je kunt je dus afvragen hoe verstandig dit is. Vooral omdat je de 4 bovengenoemde punten anno 2008 grotendeels zelf kunt regelen. Daarover morgen meer.

6 september 2008

En HSSLHFF zo:

Het Haagse HSSLHFF (briljante naam!) heeft zijn debuutalbum af en pakt de release voortvarend aan. Op 11 september (spannende datum!) wordt 'Love = The Drug' (goede titel!) gepresenteerd met een optreden in Paard van Troje. Maar een CD kan iedereen maken en die donderdagavond is er vast nog meer te doen in Den Haag. HSSLHFF doet dus iets bijzonders en introduceert de MP3-downloadbar. Iedereen die zijn iPod meeneemt mag het album ter plekke GRATIS downloaden. Als bonus ontvangt het publiek remixes van enkele albumtracks plus tracks van voorprogramma Ravage!Ravage! Echte fans kunnen daarnaast HSSLHFF's CD aanschaffen tegen de vriendenprijs van €5. De actie wordt ondersteund door een machtige partner in muziekland: MySpace. Zij streamen het album in de aanloop naar het optreden op HSSLF's pagina.

Checklist:
  • Het draait om muziek, niks anders
  • Eerst je eigen omgeving overtuigen, daarna de rest van Nederland
  • Focus op fans: gratis download voor iedereen
  • Focus op aandacht: relevante media-partner die zorgt dat je actie moment en plaats overstijgt
  • 'Momentum' creëren door optreden en opvallende actie
  • Support-act aan boord die eigen fans meebrengt én deelneemt aan je actie: 2 vliegen in 1 klap
  • Mogelijk extra inkomsten genereren (maar niet verplichten!) door CD ook aan te bieden tegen 'die kan ik niet laten liggen'-prijs. Papa & mama schaffen 'em vast wel aan: de eerste €100 is binnen!
Missie geslaagd.

3 september 2008

Zo doet GRAM dat:

Voor wie niet voldoende heeft aan mijn tips hier geeft one-woman band GRAM het goede voorbeeld: vanaf woensdag 10 september laat Marg van Eenbergen op haar site het volledige inspiratie- en (pre-)productieproces van haar nieuwe album zien. Normaal gesproken vindt het meeste werk achter gesloten deuren plaats, terwijl juist het maakproces het spannendste deel is. Wat kun je o.a. verwachten?
  • 24/7 staat de webcam in haar home-studio aan
  • Via Twitter (microblogging via SMS waarin hij Nederlands recordhouder is) kondigt Marg actie in de studio aan
  • Elk weekend verschijnt op YouTube een samenvatting van de afgelopen week
  • 'Friday-Four-Four': iedere vrijdagmiddag speelt Marg om 4 uur 4 nummers akoestisch voor de webcam
  • Ze houdt een (foto-)blog bij over inspiratiebronnen voor de songs
Als ik GRAM-fan was (en dat ben ik), wist ik het wel: hup, in m'n bookmarks die site!
En wellicht weet Marg (nog-)niet-fans hiermee op een toffe manier te verleiden. Niet met randverschijnselen en onzin, maar met the real deal: muziek, inspiratie en enthousiasme!

Volgende week op dit blog meer over (de zoektocht naar) een artiestencontract bij een platenmaatschappij. Niet doen.

Zoek de verschillen

2 september 2008

The Long Tail in de praktijk

De Muzikantengids van Jan van der Plas is de Bijbel voor Nederlandse muzikanten. In dit internet-tijdperk is echter ruimte voor meerdere religies. Om er 2 te noemen: The Future of Music en The Long Tail (wat is dat?). Boeken die iedere serieuze muzikant moet lezen om te begrijpen waar het door internet naar toe gaat met muziek & entertainment.

De visie en kansen die 'The Future of Music' schetst komen op dit blog overal ter sprake. Dat de basisgedachte van 'The Long Tail' niet tot internet beperkt blijft hoorde ik afgelopen week uit de eerste hand. Ik sprak met Anton van Concerto, u weet wel zo'n winkel waar ze van die zilveren schijfjes verkopen en die de laatste tijd bij bosjes omvallen.

Concerto draait relatief goed en Antons winkel had een prima Lowlands achter de rug. Zijn verhaal laat zien hoe 'The Long Tail' in de praktijk werkt:
  1. Op Lowlands verkocht Concerto in 3 dagen ruim 1100 verschillende titels. Oud, nieuw, op CD en volgens Anton "veel vinyl". Jaren geleden verkocht een winkel op Lowlands bijna uitsluitend werk van aldaar spelende artiesten, maar "de tijden dat je van 1 titel enorme stapels verkocht zijn al heel lang voorbij". Minder verkopen van meer geldt dus niet alleen online. Maar vast niet aan mensen onder de 35...?
  2. Fout. Als je het maar op het juiste moment aanbiedt. The Kooks' CD na het optreden in een bakfiets naar de Alpha komt brengen. "En vinyl verkoop ik ook veel aan die jonge gassies", aldus Anton. Die LP's draaien ze vast op hardware van de HEMA:Anton kent zijn klanten. Hij weet waar ze van houden. En dus ook dat LP's niet uitsluitend door mannen-met-baarden worden gekocht.
  3. Verras je klanten met relevante tips. Antons grootste verrassing van dit moment is een album van Cher uit 1969 waar de band van Dr. John op meespeelt. "Die verkoop ik zowel aan soul- als Americana-liefhebbers", aldus Anton. "Grote stapel naast de kassa. Eerst lachen ze je uit, maar na 1 keer luisteren neemt iedereen 'em mee voor €8". Wist U dat restaurants ook het meeste verdienen aan de koffie met bonbons die ze na afloop van het diner aanbieden?
  4. Verwen je klant. Zo bevatten LP's op Excelsior standaard ook de CD. Kopers draaien thuis het vinyl en leggen de CD in hun auto. En het grappige is dat niemand moeilijk doet over de flink hogere prijs van de LP: die CD voelt namelijk gratis! Concerto verwende Lowlands-klanten door aankopen boven €30 gratis naar huis te sturen. Wedden dat er in Concerto ook een hele goede koffiemachine staat? De beste espresso terwijl je de nieuwe releases doorneemt. En tussendoor op een vergeten parel van Cher gewezen worden. Concerto bewijst continu z'n toegevoegde waarde aan de klant.
En wat denk je dat Concerto's bestverkochte CD van dit jaar is? Duffy? Coldplay? Amy MacDonald? Alain Clark? Mis: een album uit 1977 van een drummer die al 25 jaar dood is. Niet te koop bij Media Markt in een standaard doosje voor €9,99, maar 2 CD's in luxe verpakking met een dik boekje vol foto's en achtergrondverhalen. Kassa-aanslag: ruim €20.

Wat kun je als individuele muzikant of band uit bovenstaande leren? Vervang 'klant' door 'fan'. Een band is ook een nering: bind fans aan je, verras ze op het juiste moment met bonbons, verwen ze door ze te betrekken bij je muziek en het creatieve proces. Investeer veel tijd en aandacht in de relatie met trouwe fans in je omgeving (ook als dat er nog maar 10 zijn) en verspil minder moeite aan het zoeken naar nieuwe. Bel niet naar 3FM, De Volkskrant of Paradiso als je familie, vrienden, de lokale krant en het jeugdhonk nog niet hebt overtuigd. Dat doe je met muziek (weet je nog?), niet met praatjes. Woon je in Heeg, mail dan niet naar deze 3VOOR12 maar kijk eerst hier. Denk na over de Cher-CD die je je grootste fans kunt verkopen, ook als je daarvoor eerst je debuutalbum gratis weggeeft. Behalve je vader en moeder wil (nog) niemand voor je muziek betalen, maar reclame maken doen ze gratis. Focus eerst op fans en aandacht, later op inkomsten. Liever meer omzetten bij bestaande klanten dan tijd en aandacht verliezen door de zoektocht naar nieuwe fans waarvan nog maar de vraag is hoeveel ze van je willen afnemen.

Meer praktische info vind je op deze zeer informatieve en fraai vormgegeven site van de schrijver van De Muzikantengids. Auteur Gerd Leonhard van 'The Future of Music' blogt ook. En hier het oorspronkelijke artikel uit Wired dat de hoofdlijnen van The Long Tail samenvat.

1 september 2008

Marco niet blij...

In de midweeks van vandaag halen Nick & Simon Marco Borsato rechts in door 10 keer zoveel te verkopen van hun nieuwe single. Da's de tweede keer dit jaar dat Marco na slechts 1 week van #1 wordt gestoten. Blijkbaar weet hij naast zijn vaste fans steeds moeilijker 'zwevende kiezers' te overtuigen. Om het in beurs-termen te zeggen: een hernieuwde focus op zijn core business, met de nadruk op kwaliteitsborging lijkt me op z'n plaats.

[Update 5 september:] Het is echt waar: