Hoe je als muzikant in een razendsnel veranderende muziekindustrie je eigen boontjes dopt. Niels Aalberts deelt zijn ervaringen, tips, trucs & adviezen, nodigt anderen uit dat ook te doen en vermijdt iedere schijn van objectiviteit. Daarvoor ga je maar naar www.ehpo.net. Daar lees je ook waar Niels al die praatjes over muziek, internet, social media, marketing, management, uitgeven en ondernemen vandaan haalt.
Als U straks weer naar Spanje rijdt, staat Uw collega de Kerstman bijna voor de deur. In Nederland geven we het hele land dan 2 weken vrij. De jongens van mijn band eten zich die weken rond bij papa & mama thuis, terwijl ik me rot verveel. Een mooi moment om me te verdiepen in wat vakliteratuur, lijkt me. Ik zou namelijk graag verder komen met mijn muziek en hoor steeds vaker dat het in deze turbulente tijden heel verstandig is om je dan in te lezen. Zoals ze vroeger zeiden: een slimme meid is op haar toekomst voorbereid! Dus lieve Sint & Piet, bij deze mijn verlanglijst voor pakjesavond. Rij met Pieterbaas langs de boekhandel en bezorg mij alstublieft een leerzame Kerst:
Nog 1 op de openingspagina van hun site (met onderaan links naar alle relevante platforms & communities: goedzo!). Een enthousiaste fan kon niet wachten en had zelf al wat in elkaar geknutseld:
Daar is al veel over gezegd, ga nou maar gewoon luisteren. Samensteller Guuz schrijft er al jaren over op zijn blog, op MySpace vast een voorproefje van 4 tracks. Op 13 november a.s. treden 3 artiesten op in The Sugar Factory, de uitvinder van de term presenteert en Guuz draait plaatjes. Een dag later kunt u in de herkansing in Leiden.
Deze Panini-achtige stickers werden verspreid via popspeciaalzaken (daar had je er toen nog genoeg van), voornamelijk ter promotie van de 17 (!) Nederlandse clubshows (dat deden bands toen nog). Het idee: wie de band live zag, was overtuigd. En aldus geschiedde: langzaam maar zeker verkocht iedere volgende club meer tickets. Het optreden in De Melkweg werd zelfs van de kleine naar de grote zaal verplaatst en verkocht uit. De tour creëerde de terechte buzz rond artiest en album.
Marinus de Goederen (a balladeer, optredens en airplay op o.a. 3FM, TMF/MTV met Swim with Sam, Fortune Teller en op 3FM, Q Music, TMF/MTV met Mary Had A Secret van nieuw album Where Are You, Bambi Woods?): "Volgens mij kun je stellen dat 1x draaien op een publieke (nationale) radiozender je als songschrijver al snel €15 à 30 oplevert. Ik weet niet of het uitmaakt of je in De Arbeidsvitaminen wordt gedraaid of ’s nachts door Roosmarijn [dat scheelt inderdaad, red.]. BUMA rekent per seconde trouwens, dus een nummer half gedraaid wordt ook maar half uitbetaald en een nummer van 4:30 min. krijgt meer dan een liedje van 2:00 min. Dat vindt Blur met Song 2 dan weer jammer. Een nummer van een bevriende band waaraan ik heb meegeschreven staat voorlopig nog 100% op mijn naam omdat zij niet bij BUMA zijn ingeschreven. Acht keer gedraaid op 3FM: €168. Overigens: een voorprogramma van een grote band in Ahoy’ levert ook zo anderhalf honderd euro op."
Michiel Flamman (SOLO, veel optredens en airplay op o.a. Radio 2 en 3FM met Mind en Come Back To Me. Die laatste werd zelfs Paradeplaat, de meestgedraaide single op Radio 2 die week. Het prachtige nieuwe album Before We Part komt 14 november a.s. uit): "Wat Marinus zegt klopt min of meer, maar het lastige is dat veel onduidelijk is. Over een grotere hit wordt ook een groter deel afgerekend. BUMA redeneert: een grotere hit wordt vaker gedraaid in een kroeg e.d. en krijgt daarom een groter deel uitbetaald. De Borsato's van deze wereld krijgen daardoor altijd meer, maar da's ook wel wat terecht."
Van Entertainment Business. Vooral wat NRC aan het einde van dit stuk concludeert is zó waar: boei ons!
Maar let nu op: John en Bløf lachen ook als jij je setlist niet inlevert bij BUMA. Of als Carl Cox de platen die hij heeft gedraaid niet opschrijft en de lijst naar BUMA/STEMRA opstuurt. Hoe zit dat?
Maar met Amy en Mark hoeven we ook geen medelijden te hebben: in het huidige klimaat is hun 'Valerie' één van de weinige échte verkoophits op single. Over de verkopen van hun single, album, downloads en ringtones ontvangen ze royalty's van hun platenmaatschappij. Daarnaast heeft hun versie van 'Valerie' een positief effect op beider carrière: met Amy ging het al uitstekend (ook fully loaded, maar dan met drank & drugs), maar 'Valerie' heeft Ronsons eigen album veel aandacht opgeleverd. Met zo'n joekel van een hit speel je bovendien in 1 klap voor grotere zalen en vertigvoudigen je gages. Tot slot keert de SENA uit: aan Amy voor het zingen van beide versies van 'Valerie', aan Mark voor de productie van zíjn versie en aan de muzikanten voor de versie(s) waarop zij te horen zijn.
Wat Wilbert zegt: de beste ooit, dus met de mooiste cover. Haal HIER de mix (Paul is tenslotte DJ) en HIER de losse tracks. Ook om wat de maker er in de reacties bij deze post zelf over schrijft. Schitterend proza.
Doe je het met z'n drieën dan bezit ieder van jullie 33,3% van zowel tekst als muziek, ongeacht wie waaraan het meest heeft gewerkt. En zo verder. Als je slechts meespeelt op een opname (dus alleen te horen bent en niet meeschreef) of een opname produceert, bouw je naburige rechten op.
