Simon: 'Op de stoep van ons hostel wacht ik op Matthias van Stipriaan, een gitarist die heeft gereageerd op mijn oproep op de site van Musicians Institute (een simpel 'I'm looking for profesional musicians or engineers/producers to record and play'). We jammen een paar uur en schrijven enkele fraaie arrangementen. Ook producer Jason Thompson reageert op dezelfde oproep. Hij deed grote opdrachten voor film, televisie, werkte met Kanye West en informeert vriendelijk of er budget is. Helaas... Ik opper dat we wat liedjes kunnen opnemen en die via onze gezamenlijke contacten een vervolg kunnen geven, in de vorm van een album, muziek onder een film etc. We spreken af een week later enkele liedjes bij hem thuis op te nemen.
De volgende dag spreek ik Lisa Richards van redozmusic.com. We arriveren 45 minuten te laat op onze afspraak, maar Lisa is cool. Ze is onder de indruk van mijn speellijst en de contacten die we in korte tijd hebben opgebouwd. Ik vertel haar dat ik op zoek ben naar een publishing deal voor mijn album Time en ook dat ik nieuw werk wil opnemen. Ze belooft mijn muziek aan haar publisher te geven en geeft me een lijst vol tips, labels, plaatsen om op te treden etc. Ze is vooral overtuigd van Till The Year 2012 ('A hit!').
Terug in ons hostel bellen we Peter Newman voor een nieuwe afspraak om hem de eerder beloofde cd's te bezorgen [zie het vorige deel van deze serie]. Hij vraagt door over mijn ambities en onze ideeën over de toekomst. Ditmaal ben ik minder bleu en vertel hem dat ik Time graag gepublished zie en nieuwe songs wil opnemen. Hij belt een grote publisher voor een mogelijke afspraak, is erg benieuwd naar ons eerdere gesprek met Lisa en ondervraagt Keije over haar rol in het geheel. Uiteindelijk horen we zijn plan: mijn management op zich nemen voor 15% van de netto opbrengsten.Keije en ik zijn opgetogen en na een week non stop gas geven, zijn we toe aan wat rust en comfort. We besluiten tijdelijk te breken met onze $20 restrictie en een tof restaurantje te zoeken.'
Dank voor het delen van jullie avontuur, Simon en Keije. Moedig dat jullie zonder lang na te denken het vliegtuig naar LA hebben gepakt. Veel ervaring opgedaan, opgetreden, leuke en soms belangrijke mensen ontmoet. Ik zeg eerlijk: ik vraag me af wat al deze contacten uiteindelijk wérkelijk opleveren? Veel contacten klinken een tikje vrijblijvend. Zijn al die enthousiaste mensen jullie niet vergeten zodra je op het vliegtuig naar Amsterdam stapt? Beland je dan niet opnieuw onderop de stapel? Het lijkt me aan jullie om dat de komende maanden te voorkomen. Graag hoor ik over een tijdje hoe dat uitpakt, liefst met een paar klinkende resultaten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten