Via.Ik heb het hier al eerder gezegd: onder invloed van de ontwikkelingen op internet gaan vele zaken op de schop. De dalende verkoop van geluidsdragers en de (illegale) uitwisseling van muziekbestanden zijn de opvallendste en meestbesproken gevolgen van de afgelopen jaren. Films en boeken zullen er uiteindelijk ook aan geloven, hoe hard conservatieve uitgevers ook denken dat het wel mee zal vallen. En al heeft het Europees Parlement afgelopen week dus besloten dat de duur van naburige rechten verlengd moet worden (zie het bericht hierboven en het protest halverwege mijn post van afgelopen vrijdag), ook die verlenging zal naar mijn mening ingehaald worden door de werkelijkheid. Ik geloof oprecht dat wij nog meemaken dat er creatiever en flexibeler wordt gekeken naar alle vormen van rechten met betrekking tot gebruik en verspreiding van muziek op internet. Misschien niet binnen 5 jaar, hopelijk wel binnen 15.
Die flexibelere omgang met rechten is een complex verhaal met vele kanten. Niet iedere muzikant (of zijn weduwe...) wordt daar vrolijker van, maar het is in mijn optiek uiteindelijk onvermijdelijk. Een bijzonder interessant artikel over dit onderwerp, een interview met schrijver en emeritus lector politicologie van de de kunsten (niet vergeten adem te halen!) Joost Smiers, stond zo'n anderhalve week geleden in NRC (klik voor vergroting of bewaar met de rechter muisknop):
Als je niks van auteursrecht, naburig recht, Buma, Stemra, Sena, publishing en muziekuitgeverijen begrijpt, lees je de 8-delige serie Wat doet een publisher? op EHPO. Of een uitstekende (en gezond kritische) samenvatting met deze blogpost in eenvoudige Jip & Janneke-taal. Bookmarken om altijd terug te kunnen vinden!
9 opmerkingen:
Ik was eerder deze maand bij het World Blend Cafe in Amsterdam - een soort maandelijkse netwerkbijeenkomst voormensen die werken in het veld van de wereldmuziek - waar Smiers zijn verhaal ook hield. Er waren ook nog twee andere sprekers. Ze verschilden wat achtergrond, belangen en argumenten betrof en waren het ook niet in alles met elkaar eens. Maar voor alledrie was duidelijk dat de krampachtige wijze waarop de overheid hier het auteursrecht probeert vast te leggen een achterhoedegevecht is zoals we dat de laatste jaren ook bij de geluidsdragers hebben gezien.
Vrijdag (24e) stond er in het NRC een verzameling reacties op het artikel van Smiers. Ook interessant!
Ik zeg: linken, Scope! Of scannen en naar mij mailen (niels@ehpo.net), dan plak ik ze erbij. Dank!
Componisten (en ieder ander die iets nieuws maakt) verdienen wettelijke bescherming voor zijn/haar idee. Dit staat compleet los van het illegale downloaden. En dat oliedomme Groen Links gelul over culturele diversiteit! De gemiddelde mens wil gewoon 's weekends een leuk aansprekend liedje horen, zodat hij/zij zijn/haar kansloze leven kan vergeten. Het is niet meer dan normaal dat degene die er in slaagt dat liedje te maken daar enorm aan verdient.
Nou nou Jeroen, ferme taal en een heerlijk zwart/witte opvatting van het bestaan van je medemens. Maakt het leven lekker overzichtelijk. Chapeau!
Maar waar lees ik nu iets steekhoudends over muziek, internet, de consequenties voor (auteurs)rechten en de andere serieuze onderwerpen uit deze blogpost? Veel meer dan 'omdat muzikanten muziek maken moeten ze geld verdienen' en 'als dat niet vanzelf gaat op internet, roep ik de politie erbij!' lees ik hier niet.
Mijn opvattingen over de "gemiddelde" medemens, idd. Er is geen enkel verband tussen een eventuele discussie over het auteursrecht en het illegaal downloaden. Wat verandert grootschalig jatwerk aan de positie (betreft auteursrecht/intellectueel eigendom) van de maker van dat werk? Niets.
Bijvoorbeeld dat dat grootschalig jatwerk nooit meer verdwijnt (wat je er ook van vindt...) en je je daarom ook als muzikant moet aanpassen aan de veranderde omstandigheden. Da's volgens mij natuurwet #1: Adapt or die.
Belangrijker nog vind ik dat we, mede maar niet alleen door internet, in een zg. 'remix-cultuur' leven (lezers die dat niks zegt: even Google'n) en dat de starre, achterhaalde auteurswetten daar onvoldoende bij aansluiten. Ook die ontwikkeling zie ik niet verdwijnen, eerder doorzetten, waardoor aanpassing van wet en maker gewenst is. Wat zeg ik: noodzakelijk.
De reacties op het artikel in het NRC:
http://www.nrc.nl/digitaleeditie/CS/20090424___/3_008/
Ik ben op zoek naar professionele muzikanten die gebruik maken van Creative Commons. Kan iemand mij helpen?
Je kan mij bereiken op:
www.elizenieuwboer@hotmail.com
Een reactie posten