Mooi. En doodeng. Doe voorzichtig met vuurwerk vanavond en proost op een mooi 2009! Doe ik ook. Beter wordt het niet.
Hoe je als muzikant in een razendsnel veranderende muziekindustrie je eigen boontjes dopt. Niels Aalberts deelt zijn ervaringen, tips, trucs & adviezen, nodigt anderen uit dat ook te doen en vermijdt iedere schijn van objectiviteit. Daarvoor ga je maar naar www.ehpo.net. Daar lees je ook waar Niels al die praatjes over muziek, internet, social media, marketing, management, uitgeven en ondernemen vandaan haalt.
31 december 2009
Poppost (7)
Mooi. En doodeng. Doe voorzichtig met vuurwerk vanavond en proost op een mooi 2009! Doe ik ook. Beter wordt het niet.
30 december 2009
Poppost (6)
Veel klassieker dan deze krijg je ze niet. Mijn favoriete track is de afsluiter. Lees mee waarom dit album niet in je kast mag ontbreken.
29 december 2009
Poppost (5)
Over de wonderschone opener van kant #2 schreef ik eerder. Hier waarom het hele album een eigen postzegel verdient.
Perfect Preston (door Guuzbourg)
Guuzbourg brengt en bracht ons o.a. zuchtmeisjes, bossa novas, 'aardige jongens' en odes aan Gainsbourg. En nu ook moddervette orgel-grooves van de ware Fifth Beatle, Billy Preston (dus niet Stuart Sutcliffe, George Martin of Brian Epstein). Enjoy!
HIER voor Mac,
HIER voor PC.
'Toen ik Billy Preston tekeer had zien gaan, heb ik nooit meer een orgel aangeraakt.' Aldus Ray Charles, en aan het woord van Ray hoeft niet te worden getwijfeld. Het allermooiste wat ze samen deden verscheen helaas nooit op plaat, een verschroeiende versie van "Double-O Soul", live tijdens een aflevering van de Ed Sullivan Show in 1973. Zie de clip hier. Billy scoorde grote hits onder eigen naam en schreef prachtige liedjes. Die nummers, neem "You Are So Beautiful", werden door anderen nóg grotere hits. En hij stond artiesten bij die vele malen beroemder waren dan hijzelf: Beatles, Rolling Stones, U2, Johnny Cash. Dat moet haast wel de reden zijn dat Billy, krap drie jaar na zijn dood, in de vergetelheid is geraakt. Ik ben pas diep in het werk van Preston gedoken toen Henkjan Smits in Zomergasten een fragment liet zien van Billy die live That's The Way God Planned It doet. Wat een soul. Wat een power. Wat een gek bolletje op dat mutsje.
Als Preston op zijn orgel leunt, is het alsof je in een zompig moeras stapt. Beste voorbeeld is "Billy's Groove", van het album "Club Meeting" uit 1966 (als u het tegenkomt op vinyl, niet aarzelen maar kopen en mij bellen!). De Hammond van Preston wordt opgejaagd door een honkende sax, en samen met de rest van het uitzinnige publiek marcheren we zonder omkijken de modderpoel in. Ook de stamper "Outa Space", live opgenomen tijdens een tournee met ex-Stones-gitarist Mick Taylor is supersmerige spacefunk. Preston leerde de Beatles al kennen toen ze nog in Hamburg in de Star-Club speelde, en verdiende zijn eretitel 'Fifth Beatle' met name dankzij die lichtvoetige, bijzonder funky solo in "Get Back". Maar hij nam eerder al mooie Beatles-covers op. Als gastmuzikant van de Rolling Stones maakte hij overigens veel meer platen, waaronder het schitterende "100 Years Ago" van het door mij altijd wat vergeten album "Goat's Head Soup". Verder orgelbijdragen van Billy bij Aretha, Jet (!), Ray en Sam. De laatste zegt wat wij denken: Play it, Billy!"
HIER voor Mac,
HIER voor PC.
'Toen ik Billy Preston tekeer had zien gaan, heb ik nooit meer een orgel aangeraakt.' Aldus Ray Charles, en aan het woord van Ray hoeft niet te worden getwijfeld. Het allermooiste wat ze samen deden verscheen helaas nooit op plaat, een verschroeiende versie van "Double-O Soul", live tijdens een aflevering van de Ed Sullivan Show in 1973. Zie de clip hier. Billy scoorde grote hits onder eigen naam en schreef prachtige liedjes. Die nummers, neem "You Are So Beautiful", werden door anderen nóg grotere hits. En hij stond artiesten bij die vele malen beroemder waren dan hijzelf: Beatles, Rolling Stones, U2, Johnny Cash. Dat moet haast wel de reden zijn dat Billy, krap drie jaar na zijn dood, in de vergetelheid is geraakt. Ik ben pas diep in het werk van Preston gedoken toen Henkjan Smits in Zomergasten een fragment liet zien van Billy die live That's The Way God Planned It doet. Wat een soul. Wat een power. Wat een gek bolletje op dat mutsje.
Als Preston op zijn orgel leunt, is het alsof je in een zompig moeras stapt. Beste voorbeeld is "Billy's Groove", van het album "Club Meeting" uit 1966 (als u het tegenkomt op vinyl, niet aarzelen maar kopen en mij bellen!). De Hammond van Preston wordt opgejaagd door een honkende sax, en samen met de rest van het uitzinnige publiek marcheren we zonder omkijken de modderpoel in. Ook de stamper "Outa Space", live opgenomen tijdens een tournee met ex-Stones-gitarist Mick Taylor is supersmerige spacefunk. Preston leerde de Beatles al kennen toen ze nog in Hamburg in de Star-Club speelde, en verdiende zijn eretitel 'Fifth Beatle' met name dankzij die lichtvoetige, bijzonder funky solo in "Get Back". Maar hij nam eerder al mooie Beatles-covers op. Als gastmuzikant van de Rolling Stones maakte hij overigens veel meer platen, waaronder het schitterende "100 Years Ago" van het door mij altijd wat vergeten album "Goat's Head Soup". Verder orgelbijdragen van Billy bij Aretha, Jet (!), Ray en Sam. De laatste zegt wat wij denken: Play it, Billy!"
28 december 2009
27 december 2009
Perfect Coldcut (door DJ Rich-Ears)
Wiki weet: Coldcut are an English dance music duo comprising Matt Black and Jonathan More. Their signature style is electronic dance music, featuring cut up samples of hip hop, breaks, jazz, spoken word and various other types of music. Enjoy!
HIER de complete mix van DJ Rich-Ears,
HIER de losse tracks voor Mac,
HIER de losse tracks voor PC.
Meestal hebben we wel een link met degene die een Perfect maakt, maar deze Perfect Coldcut kwam gewoon zomaar binnen, van DJ Rich-Ears dus: "Ik ben een graduate van Ex'pression College for Digital Art (USA) en mijn produkties en mixen zijn het afgelopen decennium te horen geweest in o.a. Supperclub (Amsterdam), HiFi (San Francisco), La Maison Blanche (St. Tropez), Cafe del Mar (Bodrum), Le Papagayo (St. Tropez), Westergasfabriek (Amsterdam) en KZSU 90.1FM (Stanford University) & Rich-Ears podcasts. Verder samenwerkingen met/voor o.a. Tommy Hilfiger, Streamer, Optical Box, Riko & Dontmind.us (Daan de Winter)."
HIER de complete mix van DJ Rich-Ears,
HIER de losse tracks voor Mac,
HIER de losse tracks voor PC.
Meestal hebben we wel een link met degene die een Perfect maakt, maar deze Perfect Coldcut kwam gewoon zomaar binnen, van DJ Rich-Ears dus: "Ik ben een graduate van Ex'pression College for Digital Art (USA) en mijn produkties en mixen zijn het afgelopen decennium te horen geweest in o.a. Supperclub (Amsterdam), HiFi (San Francisco), La Maison Blanche (St. Tropez), Cafe del Mar (Bodrum), Le Papagayo (St. Tropez), Westergasfabriek (Amsterdam) en KZSU 90.1FM (Stanford University) & Rich-Ears podcasts. Verder samenwerkingen met/voor o.a. Tommy Hilfiger, Streamer, Optical Box, Riko & Dontmind.us (Daan de Winter)."
26 december 2009
Beste dancetrack van 2009
Eclectro.nl kiest de beste dancetrack van 2009. Je kunt stemmen middels een hele stoere widget die steeds 2 tracks tegenover elkaar zet. Heel cool gedaan! Stem mee:
Hoe simpel en gebruiksvriendelijk kan het zijn? Muziek, bedieningsgemak en maximale doorstuur- en deelmogelijkheden via Facebook, Hyves en Twitter. Klasse!
25 december 2009
NL Kersthit (1)
Diesel Disko feat. The Hot Stewards, Only Seven Left, Kensington, Stairs to Nowhere, Metro Mortale e.a. Leuk gedaan! Haal 'em voor nop HIERRR of zo:
24 december 2009
Danny Vera doet het zo (slot)
Aanhouder Danny Vera vertelt hoe hij na 4 albums te hebben opgenomen (waarvan 3 in eigen beheer, de laatste zelfs in Nashville) in een Royal Club-commercial belandde en huisband werd van Voetbal Insite: "Ik zag in De Wereld Draait Door een stukje over een trompettist die een voorwoord in zijn CD had gekregen van Martin Bril [die trompettist was de onovertroffen Eric Vloeimans]. Iets dergelijks leek mij ook leuk voor de film die Shooting Star had gemaakt van mijn albumopnamen in Nashville. Een bevriende journalist had Johan Derksen ooit geïnterviewd, waarbij Derksen vertelde mijn muziek leuk te vinden. Dus achterhaalde ik Johans nummer, belde en sprak uiteindelijk bijna 3 uur met hem over muziek. Hij wilde graag meewerken aan mijn Nashville-film."
Twee dagen voor de afspraak die Danny met Derksen had, mailde Johan met de boodschap dat RTL een nieuwe formule voor Voetbal Insite had bedacht: "Daarin moest een bandje zitten. Johan vond het eigenlijk niet nodig ('Het is een praatprogramma over voetbal'), maar zei dat als ik interesse had ik het kon worden. Hij zat niet te wachten op een of ander coverbandje. Dus sinds begin augustus zijn mijn band en ik huisband van Voetbal Insite."
En Danny's geluk hield niet op: "Weer 2 maanden later belde Good Sounds, een muziekbedrijf dat deuntjes voor reclames maakt. Of ik een commercial van Royal Club wilde inzingen. 'Prima' dacht ik en reed diezelfde avond nog naar Amsterdam. Toen het klaar was bleek dat er nog meer liedjes in de running waren voor diezelfde commercial. Maar zoals dat gaat in de snelle reclamewereld: vrijdagochtend werd ik gebeld dat ik maandag op TV te horen zou zijn.
Nadat de spot een week had gedraaid kwamen er zoveel positieve reacties binnen, dat ik samen met de jongens van Good Sounds het liedje heb afgeschreven, opgenomen en uitgebracht als single. Binnen 2 weken stond Headin’ For The City op #10 bij iTunes, kwam binnen in de Top 100 en steeg een week later naar #46. In de 12 jaar dat ik bezig ben was dat nog nooit voorgekomen!"
2009 Was een mooi jaar voor Danny en zijn positieve verhaal het soort waarmee EHPO de Kerstdagen graag ingaat. De aanhouder wint, ook in muziek. Of zoals Danny zegt: "Het leven is te kort om je droom niet te verwezenlijken." Amen.
Perfect Kerstkippenvel (door St. Paul)
Nomen est weer eens omen, want als iemand het heilige feest muzikaal kan, mag en moet omlijsten is dat natuurlijk St. Paul. De derde uit de reeks Perfect Kippenvel bevat wederom een mix van muziekstijlen die allemaal één ding gemeen hebben: kippenvel. En deze kreeg dus als extra een flinke scheut Kerst mee. We wilden 'm Perfect Kalkoenenvel noemen, maar die woordgrap zou uiteindelijk toch geen recht doen aan de kwaliteit van dit kerstkado. Hallelujah.
Lees voor het volle genot de track-by-track beschrijving van St. Paul onder het artwork & de tracklisting. Dan leer je bijvoorbeeld wie de moeder van B.A. is en dat ze een geweldige zangeres is.
HIER voor Mac,
HIER voor PC.
1. O.V. Wright - A Nickle And A nail
Waar mijn oudste broer mij altijd een dubbeltje gaf als ik voor even mijn mond hield, kreeg O.V. altijd geld van zijn moeder als-ie vooral maar bleef zingen. De oogappel van producer Willie Mitchell. Mooiste stem uit de zuiderlijke soul. Hij werkte samen met de muzikanten die later de huisband van het Hi-label (Al Green, Syl Johnson) zouden vormen. De nummers "Motherless Child" en "Let's Straighten It Out" zijn beide succesvol door de Wu Tang Clan gesample't. Dit is zijn hoogtepunt uit de vroege jaren zeventig, "A Nickle And A Nail".
2. Go-Betweens - Spring Rain
Ongelooflijk dat deze band al in 1978 muziek maakte en dat tot aan de dood van de zanger (2006) zeer verdienstelijk zou blijven doen, zonder ooit echt door te breken. De drie platen om te hebben zijn "Liberty Bell" and The Black Diamond Express", "16 Lover's Lane" en de ontroerende zwanenzang "Oceans Apart". Dit is een hoogtepunt uit hun Smiths-periode, "Spring Rain".
3. Electric Light Orchestra - Moment In Paradise
Het is dat ik er al een heb anders kreeg ik wel een baard van die onophoudelijke stroom aan pianopopbands die 'radiovriendelijke' muziek maken. Yuk. Carolina Liar, Milow, Keane, Novastar, Coldplay. Kan er iemand tegen Snowpatrol zeggen dat het nou echt wel genoeg is geweest? Als je het mij vraagt hebben ze allemaal erg goed naar het album "Zoom" van ELO geluisterd. Een flop uit 2001. Ten onrechte. Want liever één "Moment In Paradise" dan "Chasing Cars" de rest van mijn leven.
4. Michael Jackson - People Make The World Go Round
Kon niet ontbreken. Vanaf het moment dat ik de rompertjes liet voor wat ze waren en een beetje kon bewegen deed ik dat op de muziek van Michael Jackson. Uiteraard is er de niet genoeg te prijzen samenwerking met producer Quincy Jones. Maar vaak wordt vergeten dat hij voor die tijd ook al zeldzaam mooie muziek maakte. Getuige deze hemelse versie van "People Make The Word Go Round".
5. Frank Sinatra – Michael And Peter
Dit liedje heb ik aan Spinvis te danken. Hij was te gast in mijn show op KX radio en had één nummer dat toch echt gehoord moest worden. Van een album ("Watertown") waar er wereldwijd maar 30.000 van verkocht waren. Een uniek dieptepunt in de carrière van Frank Sinatra. Het liedje heet "Michael And Peter" en mijn hart stopt elke keer opnieuw wanneer ik het hoor. Minder champagne en meer soul maakt van dit nummer als ook het hele album een must have uit de vroege jaren zeventig. De compositites op "Watertown" zijn allemaal van Bob ‘Beggin’ Gaudio en Jake ‘Dazed And Confused’ Holmes.
6. Della Reese - It Was A Very Good Year
Een nummer van Sinatra. Uitgevoerd door de moeder van B.A. Baracus. Ja, die ja. De laatste jaren vooral bekend als actrice, met name voor televisie. Groot geworden in de jaren vijftig en zestig als eigenzinnig crooner van sterk door jazz, gospel en soul beïnvloede muziek. "It Was A Very Good Year" is een welkom off-beat moment op de betere dansvloer.
7. Dead Man's Bones - Lose Your Soul
Klinkt als de keerzijde van Kerst. Hou je van kinderen? Na dit album niet meer. Ze zingen in koor over zombies en de dood met een ernst die zelfs de necrofiele vriend van Theo Maassen niet trekt. Beklemmend mooi. We wish you a scary christmas!
8. Langley School Project - In My Room
Als Dead Man's Bones ergens de mosterd heeft gehaald dan is het wel bij deze cult classic: Schoolkinderen zingen bekende popliedjes. David Bowie zei zelf over hun versie van Space Oddity: "A piece of art that i couldn't have conceived of, even with half of Columbia's finest export products in me." Deze cover van The Beach Boys vond ik dan toch weer wat meer Kerst-fähig.
9. Bibio - Lover's Carvings
Waarom sommige albums wel en andere niet blijft een raadsel. Als er gevraagd wordt naar je favoriete artiesten dit jaar en je zegt 'Bibio natuurlijk!' dan is de reactie niet zelden 'Ja en nou even serieus'. De meest recente release is een makkelijk tussendoortje, maar "Ambivalence Avenue" is het album dat duizend malen kleurrijker is dan de hele garderobe van Daryl van Wouw bij elkaar op de kermis. Afrikaanse ritmes, folk, lichte electronica en bovendien de lievelingsplaat van die andere held van het afgelopen jaar, Kyteman.
10. Jon Lucien - A Time To Fly
Zie maar eens stil te blijven zitten als dit op staat. Lukt niet. Als een montere variant op Terry Callier maakt Jon Lucien een warme combinatie van soul, jazz en latin. Soulfood uit de hoogovens. En nou maar hopen dat dit nummer niet gedraaid wordt, mocht je ooit dronken achter de microfoon op een karaoke avond belanden.
11. Aretha Franklin - Sweet Bitter Love (Demo Version)
Te vinden op de recentelijk verschenen compilatie "Rare And Unreleased Recordings From The Golden Reign Of The Queen Of Soul". Ik wou voor deze derde Perfect Kippenvel per se geen artiesten van eerdere edities kiezen. Maar dit nummer schreeuwt, smeekt, huilt om gehoord te worden. Aretha op haar kwetsbaarst en dus best.
12. Midlake - Roscoe (Acoustic Version)
Meer herfst dan winter. Het nu al klassieke album van Midlake, "The Trials Of Van Occupanther". Dit is de B-kant van de single "Head Home". Zij gaven misschien wel het beste optreden op een Avond van het Kippenvel ooit. Het derde album staat gepland voor februari. Vol verwachting klopt ons hart.
13. Dark Star - Aidys Girl's A Computer
Dit nummer klinkt als Kerst in een ander sterrenstelsel. Ook te vinden op de onmisbare compilatie "5 Years Of Hyperdub". Spannende productie en de opmaat naar een nieuw decennium. Kippenvel kent vele vormen, dit is er één van.
14. Shout Out Louds - Tonight I Have To Leave It
Het ultieme 'Hej, op welke CD van The Cure staat dit?' nummer in mijn sets van de laatste jaren. Handen in de lucht in Duitsland. Vraagtekens bij ons. Vier minuten popperfectie uit Zweden. A life-affirming joy zeggen de Britten dan. Genoeg geografie zeg ik. Laat ons dansen!
15. U.S. Music With Funkadelic - I Miss My Baby
Ik was als DJ support van Anouk tijdens haar shows in Rotterdam en Antwerpen. Dat werkte wonderwel. Op vol volume in een uitverkocht Ahoy "I Know it's You" van Donny Hathaway draaien vlak voor het optreden. Kippenvel op de muren. Ook deze satelliet van Parliament en Funkadelic bleek een niet te negeren sfeer stempel.
16. Marien Dorleijn (MOSS) - I Like The Chemistry (opname: OnderInvloed.com)
Er waren voor mij dit jaar 3 opmerkelijke wederopstandingen. Jack Peñate die van luchtige indie naar grootse en volle ritmiek uitwijkte voor het onvolprezen album "Everything Is New". Paolo Nutini die van posterboy in één klap rasentertainer werd. En MOSS. Zo ongemakkelijk als Matthijs van Nieuwkerk de woorden 'Afrikaanse ritmes' uitspreekt, zo gemakkelijk integreert MOSS ze in hun muziek. Dit is een kale, akoestische versie van de eerste single. Marien zingt als Neil Young na een frisse boswandeling in zijn beste dagen.
17. Del Shannon - Gemini
Een flop in de tijd omdat The Further Adventures Of Charles Westover (zijn echte naam) niet voldeed aan de verwachtingen van het publiek. Op dit album weinig rock 'n roll, falsetto of tienerproblematiek. Zoals voor zoveel artiesten eind jaren zestig was dit zijn poging om het Beatles-album "Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band" te evenaren. Dat lukt natuurlijk niet, maar "Gemini" is een psychedelische popparel van het fijnste soort. Dat moet ook Pilooski gedacht hebben toen hij hiervan een edit maakte. Del Shannon schoot zichzelf in 1990 door het hoofd.
18. The Welcome Wagon - Skilled Reference (Early Demo)
Terwijl ik deze compilatie maak is het zo goed als Kerst. Dus een zwaar religieuze band lijkt me wel gepast: The Welcome Wagon. Ik geloof niet dat ik een week in hun schoenen zou willen staan. Ik geloof niet. Wat deert het wanneer er zo'n mooi liedje als deze op staat. Om met Woody Allen te spreken:
To You, I'm An Ahteist
To God, I'm The Loyal Oppostition
19. Eddie & The Hot Rods - Do Anything You Wanna Do
De broer van de zanger van Talk Talk, Ed Hollis, was niet dé Eddie van The Hot Rods. Maar wel hun manager. Zo nu en dan schreef hij ook eens wat. Iets dat je je nu nauwelijks nog kunt voorstellen. Een kantoorklerk van Sony die een rock 'n roll hit schrijft. In ieder geval is dit een instant aanstekelijke, maar enigszins vergeten pubrock klassieker.
20. Big Dee Irwin - The Christmas Song
Vooruit. Eén kerstnummer dan. Gelijk ook maar mijn all-time favorite. Big Dee Irwin. Hij werkte in een vroeg stadium al samen met mensen als Phil Spector en Swamp Dogg. Hij schreef nummers voor onder andere Isaac Hayes, The Isley Brothers en The Hollies. Maar de tweede stem in dit nummer zou meer bekendheid vergaren dan hij zelf. Little Eva was een bepalende stem uit de Girl Group Era en haar monsterhit "Locomotion" is nog steeds regelmatig te horen. Samen schreven en zongen zij dit nummer naar grote hoogten.
21. Marvin L Sims - Danger
Er bestaat geen artikel op Wikipedia van Marvin L Sims en in de enige bio die ik van hem kon vinden stond in hoofdletters geschreven dat de man veel fans had in Japan. Dan weet je het wel. Luister één keer naar "Danger" en gun Marvin de wereld. Het kan zich meten met het beste van Al Green of Otis Redding. Goed voor winterse dagen in een diep en donker december.
Lees voor het volle genot de track-by-track beschrijving van St. Paul onder het artwork & de tracklisting. Dan leer je bijvoorbeeld wie de moeder van B.A. is en dat ze een geweldige zangeres is.
HIER voor Mac,
HIER voor PC.
1. O.V. Wright - A Nickle And A nail
Waar mijn oudste broer mij altijd een dubbeltje gaf als ik voor even mijn mond hield, kreeg O.V. altijd geld van zijn moeder als-ie vooral maar bleef zingen. De oogappel van producer Willie Mitchell. Mooiste stem uit de zuiderlijke soul. Hij werkte samen met de muzikanten die later de huisband van het Hi-label (Al Green, Syl Johnson) zouden vormen. De nummers "Motherless Child" en "Let's Straighten It Out" zijn beide succesvol door de Wu Tang Clan gesample't. Dit is zijn hoogtepunt uit de vroege jaren zeventig, "A Nickle And A Nail".
2. Go-Betweens - Spring Rain
Ongelooflijk dat deze band al in 1978 muziek maakte en dat tot aan de dood van de zanger (2006) zeer verdienstelijk zou blijven doen, zonder ooit echt door te breken. De drie platen om te hebben zijn "Liberty Bell" and The Black Diamond Express", "16 Lover's Lane" en de ontroerende zwanenzang "Oceans Apart". Dit is een hoogtepunt uit hun Smiths-periode, "Spring Rain".
3. Electric Light Orchestra - Moment In Paradise
Het is dat ik er al een heb anders kreeg ik wel een baard van die onophoudelijke stroom aan pianopopbands die 'radiovriendelijke' muziek maken. Yuk. Carolina Liar, Milow, Keane, Novastar, Coldplay. Kan er iemand tegen Snowpatrol zeggen dat het nou echt wel genoeg is geweest? Als je het mij vraagt hebben ze allemaal erg goed naar het album "Zoom" van ELO geluisterd. Een flop uit 2001. Ten onrechte. Want liever één "Moment In Paradise" dan "Chasing Cars" de rest van mijn leven.
4. Michael Jackson - People Make The World Go Round
Kon niet ontbreken. Vanaf het moment dat ik de rompertjes liet voor wat ze waren en een beetje kon bewegen deed ik dat op de muziek van Michael Jackson. Uiteraard is er de niet genoeg te prijzen samenwerking met producer Quincy Jones. Maar vaak wordt vergeten dat hij voor die tijd ook al zeldzaam mooie muziek maakte. Getuige deze hemelse versie van "People Make The Word Go Round".
5. Frank Sinatra – Michael And Peter
Dit liedje heb ik aan Spinvis te danken. Hij was te gast in mijn show op KX radio en had één nummer dat toch echt gehoord moest worden. Van een album ("Watertown") waar er wereldwijd maar 30.000 van verkocht waren. Een uniek dieptepunt in de carrière van Frank Sinatra. Het liedje heet "Michael And Peter" en mijn hart stopt elke keer opnieuw wanneer ik het hoor. Minder champagne en meer soul maakt van dit nummer als ook het hele album een must have uit de vroege jaren zeventig. De compositites op "Watertown" zijn allemaal van Bob ‘Beggin’ Gaudio en Jake ‘Dazed And Confused’ Holmes.
6. Della Reese - It Was A Very Good Year
Een nummer van Sinatra. Uitgevoerd door de moeder van B.A. Baracus. Ja, die ja. De laatste jaren vooral bekend als actrice, met name voor televisie. Groot geworden in de jaren vijftig en zestig als eigenzinnig crooner van sterk door jazz, gospel en soul beïnvloede muziek. "It Was A Very Good Year" is een welkom off-beat moment op de betere dansvloer.
7. Dead Man's Bones - Lose Your Soul
Klinkt als de keerzijde van Kerst. Hou je van kinderen? Na dit album niet meer. Ze zingen in koor over zombies en de dood met een ernst die zelfs de necrofiele vriend van Theo Maassen niet trekt. Beklemmend mooi. We wish you a scary christmas!
8. Langley School Project - In My Room
Als Dead Man's Bones ergens de mosterd heeft gehaald dan is het wel bij deze cult classic: Schoolkinderen zingen bekende popliedjes. David Bowie zei zelf over hun versie van Space Oddity: "A piece of art that i couldn't have conceived of, even with half of Columbia's finest export products in me." Deze cover van The Beach Boys vond ik dan toch weer wat meer Kerst-fähig.
9. Bibio - Lover's Carvings
Waarom sommige albums wel en andere niet blijft een raadsel. Als er gevraagd wordt naar je favoriete artiesten dit jaar en je zegt 'Bibio natuurlijk!' dan is de reactie niet zelden 'Ja en nou even serieus'. De meest recente release is een makkelijk tussendoortje, maar "Ambivalence Avenue" is het album dat duizend malen kleurrijker is dan de hele garderobe van Daryl van Wouw bij elkaar op de kermis. Afrikaanse ritmes, folk, lichte electronica en bovendien de lievelingsplaat van die andere held van het afgelopen jaar, Kyteman.
10. Jon Lucien - A Time To Fly
Zie maar eens stil te blijven zitten als dit op staat. Lukt niet. Als een montere variant op Terry Callier maakt Jon Lucien een warme combinatie van soul, jazz en latin. Soulfood uit de hoogovens. En nou maar hopen dat dit nummer niet gedraaid wordt, mocht je ooit dronken achter de microfoon op een karaoke avond belanden.
11. Aretha Franklin - Sweet Bitter Love (Demo Version)
Te vinden op de recentelijk verschenen compilatie "Rare And Unreleased Recordings From The Golden Reign Of The Queen Of Soul". Ik wou voor deze derde Perfect Kippenvel per se geen artiesten van eerdere edities kiezen. Maar dit nummer schreeuwt, smeekt, huilt om gehoord te worden. Aretha op haar kwetsbaarst en dus best.
12. Midlake - Roscoe (Acoustic Version)
Meer herfst dan winter. Het nu al klassieke album van Midlake, "The Trials Of Van Occupanther". Dit is de B-kant van de single "Head Home". Zij gaven misschien wel het beste optreden op een Avond van het Kippenvel ooit. Het derde album staat gepland voor februari. Vol verwachting klopt ons hart.
13. Dark Star - Aidys Girl's A Computer
Dit nummer klinkt als Kerst in een ander sterrenstelsel. Ook te vinden op de onmisbare compilatie "5 Years Of Hyperdub". Spannende productie en de opmaat naar een nieuw decennium. Kippenvel kent vele vormen, dit is er één van.
14. Shout Out Louds - Tonight I Have To Leave It
Het ultieme 'Hej, op welke CD van The Cure staat dit?' nummer in mijn sets van de laatste jaren. Handen in de lucht in Duitsland. Vraagtekens bij ons. Vier minuten popperfectie uit Zweden. A life-affirming joy zeggen de Britten dan. Genoeg geografie zeg ik. Laat ons dansen!
15. U.S. Music With Funkadelic - I Miss My Baby
Ik was als DJ support van Anouk tijdens haar shows in Rotterdam en Antwerpen. Dat werkte wonderwel. Op vol volume in een uitverkocht Ahoy "I Know it's You" van Donny Hathaway draaien vlak voor het optreden. Kippenvel op de muren. Ook deze satelliet van Parliament en Funkadelic bleek een niet te negeren sfeer stempel.
16. Marien Dorleijn (MOSS) - I Like The Chemistry (opname: OnderInvloed.com)
Er waren voor mij dit jaar 3 opmerkelijke wederopstandingen. Jack Peñate die van luchtige indie naar grootse en volle ritmiek uitwijkte voor het onvolprezen album "Everything Is New". Paolo Nutini die van posterboy in één klap rasentertainer werd. En MOSS. Zo ongemakkelijk als Matthijs van Nieuwkerk de woorden 'Afrikaanse ritmes' uitspreekt, zo gemakkelijk integreert MOSS ze in hun muziek. Dit is een kale, akoestische versie van de eerste single. Marien zingt als Neil Young na een frisse boswandeling in zijn beste dagen.
17. Del Shannon - Gemini
Een flop in de tijd omdat The Further Adventures Of Charles Westover (zijn echte naam) niet voldeed aan de verwachtingen van het publiek. Op dit album weinig rock 'n roll, falsetto of tienerproblematiek. Zoals voor zoveel artiesten eind jaren zestig was dit zijn poging om het Beatles-album "Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band" te evenaren. Dat lukt natuurlijk niet, maar "Gemini" is een psychedelische popparel van het fijnste soort. Dat moet ook Pilooski gedacht hebben toen hij hiervan een edit maakte. Del Shannon schoot zichzelf in 1990 door het hoofd.
18. The Welcome Wagon - Skilled Reference (Early Demo)
Terwijl ik deze compilatie maak is het zo goed als Kerst. Dus een zwaar religieuze band lijkt me wel gepast: The Welcome Wagon. Ik geloof niet dat ik een week in hun schoenen zou willen staan. Ik geloof niet. Wat deert het wanneer er zo'n mooi liedje als deze op staat. Om met Woody Allen te spreken:
To You, I'm An Ahteist
To God, I'm The Loyal Oppostition
19. Eddie & The Hot Rods - Do Anything You Wanna Do
De broer van de zanger van Talk Talk, Ed Hollis, was niet dé Eddie van The Hot Rods. Maar wel hun manager. Zo nu en dan schreef hij ook eens wat. Iets dat je je nu nauwelijks nog kunt voorstellen. Een kantoorklerk van Sony die een rock 'n roll hit schrijft. In ieder geval is dit een instant aanstekelijke, maar enigszins vergeten pubrock klassieker.
20. Big Dee Irwin - The Christmas Song
Vooruit. Eén kerstnummer dan. Gelijk ook maar mijn all-time favorite. Big Dee Irwin. Hij werkte in een vroeg stadium al samen met mensen als Phil Spector en Swamp Dogg. Hij schreef nummers voor onder andere Isaac Hayes, The Isley Brothers en The Hollies. Maar de tweede stem in dit nummer zou meer bekendheid vergaren dan hij zelf. Little Eva was een bepalende stem uit de Girl Group Era en haar monsterhit "Locomotion" is nog steeds regelmatig te horen. Samen schreven en zongen zij dit nummer naar grote hoogten.
21. Marvin L Sims - Danger
Er bestaat geen artikel op Wikipedia van Marvin L Sims en in de enige bio die ik van hem kon vinden stond in hoofdletters geschreven dat de man veel fans had in Japan. Dan weet je het wel. Luister één keer naar "Danger" en gun Marvin de wereld. Het kan zich meten met het beste van Al Green of Otis Redding. Goed voor winterse dagen in een diep en donker december.
22. Kevin Lamb - All Change Now
Op eerdere Kippenvelcompilaties stonden respectievelijk Sibylle Baier en Jackson C. Frank. Ook op deze editie van Perfect Kippenvel moest en zou een verloren folkzanger komen. Aan Kevin Lamb de eer. "Who Is The Hero" is het titelnummer van een groots en meeslepend album uit productioneel gezien misschien wel het mooiste jaar uit de popgeschiedenis: 1970. Je zou ieder beginnend muzikant zo'n strijkorkest gunnen als hij ter beschikking had voor dit bij de release reeds vergeten album.
23. The The - Slow Emotion Replay
Iedereen heeft wel van die CD's die alles zeggen over hun leven. Die met periodes maar blijven terug keren in je stereo. Die je van voor tot achter kunt dromen. Die je toch altijd blijven verrassen in hun gelijk. 'Ja! Zo is dat! Dat zeg ik! Hou op met me!' "Dusk" van The The is zo'n CD voor mij. "Slow Emotion Replay" het nummer dat nooit verveelt.
Op eerdere Kippenvelcompilaties stonden respectievelijk Sibylle Baier en Jackson C. Frank. Ook op deze editie van Perfect Kippenvel moest en zou een verloren folkzanger komen. Aan Kevin Lamb de eer. "Who Is The Hero" is het titelnummer van een groots en meeslepend album uit productioneel gezien misschien wel het mooiste jaar uit de popgeschiedenis: 1970. Je zou ieder beginnend muzikant zo'n strijkorkest gunnen als hij ter beschikking had voor dit bij de release reeds vergeten album.
23. The The - Slow Emotion Replay
Iedereen heeft wel van die CD's die alles zeggen over hun leven. Die met periodes maar blijven terug keren in je stereo. Die je van voor tot achter kunt dromen. Die je toch altijd blijven verrassen in hun gelijk. 'Ja! Zo is dat! Dat zeg ik! Hou op met me!' "Dusk" van The The is zo'n CD voor mij. "Slow Emotion Replay" het nummer dat nooit verveelt.
23 december 2009
Poppost (2)
Deel 2 in deze vrolijke vakantieserie: met reden op een postzegel.Ik kan de sneeuw al zien vanuit de trein!
Perfect Binnen Blijven (door Norbert Pek, aka @norbertpek)
Daar zijn ze weer, de feestdagen. Het eten. De verplichtingen. Met auto of OV van de ene familie naar de ander. Maar vooral het Binnen Blijven. Omdat daar de afspraken plaatsvinden maar ook de open haard knettert. We hebben al geoefend. Door de meters decembersneeuw was het motto: blijf vooral waar je bent. Om het leed dat opsluiting heet te verzachten, of juist te veraangenamen, is hier Perfect Binnen Blijven. Vijftien popsongs met de juiste dosis melodie en melancholie, samengesteld door Norbert Pek van Revu en Groene Amsterdammer. Serveertip bij Perfect Binnen Blijven: warme chocolademelk met een flinke scheut whiskey.
HIER voor Mac,
HIER voor PC.
HIER voor Mac,
HIER voor PC.
Danny Vera doet het zo (1)
In een grijs verleden werkte ik voor 's lands grootste platenmaatschappij als A&R-manager. Weinig wat ik daar aanraakte veranderde in goud, maar soms is zilver of brons ook mooi. Zilver noem ik de Radio 2 Paradeplaat met nog steeds een prachtsingle van de Zeeuwse Danny Vera. Dat was 2002, maar hij heeft in die 7 jaar niet stil gezeten. Met dit als recent resultaat:
Knap, want ik ken niet veel bands en muzikanten die zonder overdonderend landelijk succes hard blijven werken en geloof houden in hun eigen muziek. Danny wel en juist dát verhaal wilde ik graag van hem horen. Vandaag en morgen op EHPO: hoe de aanhouder wint.
Toen Danny dit jaar opnieuw de studio indook voor album nummer 4 liep het allemaal niet zo soepeltjes: "Het opnemen ging traag. Ik heb weinig geduld en zocht daarom naar een snelle oplossing. Verandering van omgeving doet wonderen dus kwam ik op het idee mijn album op te nemen in Nashville, de stad waar de muziek vandaan komt waar ik van houd. Ik ken daar niemand dus heb lukraak wat studio’s geGoogle't. Zo vond ik er 1 die me te gek leek; Johnny Cash had er nog opgenomen. Mijn laatste spaargeld geplunderd en 3 weken nadat ik de studio-eigenaar aan de telefoon had reisde ik af naar Nashville. Samen met mijn vriendin en cameraman Jozef kwamen we op dinsdagavond aan. Woensdagmorgen om 8.45u arriveerden we in de studio, om 8.55u begonnen we met het eerste liedje en om 9.25u stond dat er op. Dankzij het netwerk van producer John werkte ik met de beste lokale studiomuzikanten en namen we alle muziek in 1 dag op, zong ik de 2de dag in en deed de 3de dag alle koortjes. John mixte de gehele plaat in 1 dag af; zo gaat dat in Amerika. Bij twijfels over de kwaliteit verwijs ik u door naar mijn website."
Brutalen hebben de halve wereld, dat blijkt. Morgen opnieuw, want dan vertelt Danny hoe zijn stem en muziek in bovenstaande Royal Club-commercial terecht kwamen en hoe hij de huisband van Voetbal Insite (RTL7) werd.
22 december 2009
Poppost (1)
Aan de overkant van het Kanaal kun je komend jaar likken aan hoezen en ze naar vrienden opsturen, al was het maar om subtiel te wijzen op een aantal klassieke albums. EHPO zit in de sneeuw tot 2010, daarom een serie postzegels mét link in deze Kerstvakantie. Kun je zelf lezen waarom deze albums een eigen zegel verdienen. De eerste:
21 december 2009
20 december 2009
Rage against X-Factor
De Facebook-actie om Rage Against The Machine's "Killing In The Name" ten koste van de X-Factor winnaar op #1 te krijgen in het Verenigd Koninkrijk levert niet alleen extreem veel Twitter-verkeer maar ook grappige video's op:
De actie is inmiddels afgelopen; gisteren was de laatste dag waarop verkopen meetelden voor de charts van komende week. Morgenochtend de uitslag. Update: GELUKT!
19 december 2009
3voor12 Song van het Jaar, le remix | DJ Sandeman's
18 december 2009
Wilde ideeën & nieuwe muziek (46)
- De boeken- en uitgeverswereld lijkt in veel opzichten op de muziekindustrie, maar dan een jaar of 10 geleden. Velen denken dat het niet zo'n vaart zal lopen met het e-book en de Kindle en dat de vooruitgang is te stoppen. Om met Seth Godin te spreken: the market waits for no one. Fantastisch dus om te zien dat de Belgisch/Nederlandse auteur (en ex-collega) Ivo Victoria vandaag zijn fraaie debuutroman als e-book aanbiedt. Niet alleen DRM-vrij, maar je mag ook de prijs zelf bepalen. Da's al een dubbele revolutie. Beste is echter Ivo's vlammende betoog waar iedereen wat van kan leren, ook jij. Lezen (dat betoog, en daarna zijn boek)!
- Zou fijn zijn als die knuppels van BUMA Ivo's visionaire actie onder ogen krijgen. Aansluiten bij de vooruitgang, de tijdgeest en vooral wensen en behoeften van componisten lijkt al jaren niet hun grootste kracht. Het is schandalig en een pijnlijk brevet van onvermogen wat directeur Cees Vervoord in Entertainment Business zegt over de recente introductie van Fair Play:
- Meer BUMA op 3VOOR12. Zijn excuses op z'n plaats? Die maakt Vervoord min of meer in bovenstaand artikel; da's goed.
- Ook op 3VOOR12: Paul Keller van Creative Commons vindt de auteurswet achterhaald. Die Keller is een hele, hele verstandige man getuige dit interview!
- Brrriljant concept: Aux Raus franchised zichzelf over de hele wereld. Geniaal.
- Vervroegde Kerstkadootjes: een complete lijst van alle partijen die jouw muziek op iTunes kunnen krijgen (HIERRR, 1 pagina) + een handige Aan de slag met Twitter-handleiding (.pdf, van Paulus Veltman). Twitter gaat ondertussen premium. En analyseer je Twitter-account.
- Nóg meer kadootjes? "Het mooiste liedje van de nieuwe Midlake is gelekt", aldus Atze. En in samenwerking met Muziekcentrum Nederland geeft singer/songwriter Dan Geesin een compilatie weg van muziek die hij de afgelopen jaren maakte. Download Barbequed. Samen met zijn broer maakte hij ook Music by Post (= Luisterpaal).
- EMI staat rood, gevaarlijk rood (via Werner)!
- Ook via Werner: Warner gaat ticketverkoop faciliteren voor een aantal van z'n artiesten. Bijzonder.
- En als Spotify of Pandora onverhoopt niet slaagt, is het de schuld van de labels, platenmaatschappijen en hun advocaten.
- Onderzoeker Mark Mulligan kijkt in z'n glazen bol naar de toekomst van de (digitale) muziekindustrie en doet 5 voorspellingen voor 2010. Hij blikt ook terug naar 2009. Conclusie: gemiste kans.
- Nog een terugblik, naar vorig weekend:
- De Top 40 van wereldwijd meest gescrobbelde en dus beluisterde muziek van 2009 volgens Last.FM: de nummers 40-21, 21-11 en de Top 10. Best verrassend.
- Nog meer lijstjes: OOR's jaarlijst, de Songs van het Jaar volgens de 3VOOR12-redactie, de mooiste albumhoezen van 2009 (volgens Barry), Solesides' 2009 Mixtape (mét Kyteman - stoer!) en een uitgebreid overzicht 2009-Jaarmixen.
- Vorige week kwam het al even langs, maandag weten we het: gaat Rage Against The Machine het redden, de Christmas Number One in de UK?
- Dat doen die Belgen goed: moodio.tv, een goed uitziend platform waar Belgische artiesten en muzikanten zich met beeld en geluid kunnen profileren (via Kevin). Zie voor details en achtergronden onder 'mission', linksonder op deze pagina. Ook iets voor Nederland?
- Ondertussen in België: U2 neemt zwarthandelaars beet (via Jorg).
- Jahoor, die kon er nog wel bij: Sorry is 3VOOR12's Song van het Jaar 2009. SusiQ zette alle in Spotify beschikbare tracks uit de shortlist in 1 playlist, Reemco zet de uiteindelijke Top 100 in de juiste volgorde.
- Nieuw blog van Daan, over muziek in het algemeen, elementaire muziektheorie, muziekgeschiedenis en tips voor beginnende tot licht gevorderde muzikanten. Ik heb Daans lange lijst geplande blogposts al gezien: dat belooft leuk te worden!
- Wow! YouTurn, een 360˚-clip voor Steye & The Ottowanians. Echt heel fraai gedaan, gaat dat zien! Het In A Cabin With-album haal je voor nop hier.
- Geld inzamelen via Sell-A-Band gaat nog niet zo gemakkelijk, ook niet als je een legendarische hip hop act bent...
- Zware kost voor het laatst: Farewell To The Casual Music Fan (via Michiel). Lang artikel met een interessante visie.
Help The Gasoline Brothers aan een Interactive Award
Over de Twitter-case van The Gasoline Brothers is al veel geschreven op dit blog. De band wil de case indienen om kans te maken op de Interactive Award die op 15 januari tijdens Noorderslag wordt uitgereikt en die vorig jaar werd gewonnen door Silence is Sexy (ook vaker te vinden op dit blog). Maar zoals dat gaat met 2.0-cases: The Gasoline Brothers willen gebruik maken van crowdsourcing (oftewel: jouw kennis) om hun verhaal aan te scherpen en korter te maken.
Hieronder vind je de opzet van het in te dienen voorstel, geschreven door HKU-student Age Versluis en de band zelf. Het is nu nog te lang (er moeten nog zo’n 150 woorden uit, de maximum lengte is 600 woorden) en het kan hier en daar zeker scherper. Help mee de case zo scherp te krijgen dat de jury niet om The Gas Bros heen kan: laat in de comments onder deze blogpost je commentaar achter. Of bewerk het document direct in Google Docs! Alvast grote dank namens Leon en de andere Brothers.
The Gasoline Brothers and their Twitter campaign – sharing and promoting music in perfect Web 2.0 style
The Gasoline Brothers released their critically acclaimed debut album Hm! in 2006. The release of their 2nd album Tsk! was planned for October, 2009. The challenge: how to ‘resuscitate’ their old fanbase and get the attention of other music lovers and the press after 2 years of silence?
The Principle: make it free, share & promote. Use Twitter!
The Gasoline Brothers’ principle: Let the music be available for free to as many people as possible. Why? The only way you can get people to like your music is when they’ve actually heard it. Those who like it are potential concert-goers, merchandise-buyers and CD-buyers. And in the Internet-age: they are likely to tell other people. There’s the essence of The Gasoline Brothers’ campaign: they used every useful interactive tool they could find to get the word out in the street. With zero budget.
Twitter rules!
It’s quite easy to give away your music online, but how about sharing it and promoting it to others? The Gasoline Brothers used Twitter as their primary means of communication with old and new fans, journalists and bookers. The Gasoline Brothers created a big network of fans and music journalists. A lot of people discovered their music via Twitter. Many of them ‘retweeted’ The Gas Bros’ messages, introducing their own followers to the band as well.
Anything you can talk about, you can tweet about. Once there was something to give away (for free), The Gas Bros used Twitter (and their website, their blog and other social media) to get the message out. For example, they decided to give away their debut album for free and promoted it via Twitter. Months before the release of their 2nd album, they started sharing new stuff via Twitter, e.g. a new video, the album cover, new songs and so on. The Gas Bros made sure that there was a blog post to back up every tweet, so that people could click a hyperlink and find more information. Their website http://www.gasolinebrothers.nl and their blog http://blog.gasolinebrothers.nl/ served as the traditional ‘headquarters’, with Twitter being the tool to show the way to these headquarters.
Pre-release: the Moerenhout case
The Gasoline Brothers are pro-cycling fans. So when they tweeted with Dutch pro-cyclist Koos Moerenhout, he asked them about their music. The new album had not been released yet, so the band pointed him to the free download of their debut. Moerenhout loved the music and told his entire Twitter network about the band. Many Tour the France riders started listening to the band, thus creating a real Twitter hype (written about in many Dutch newspapers). The band also offered Moerenhout to record a song for him if he won the Dutch championship. Which he did. The song – strategically released one month before the release of their new album – got a lot of publicity: all major Dutch papers wrote about it and RTL TV News did an item about it.
Album Release
The release party took place at EKKO (Utrecht), but the band also organised a live webcast of the show, so people at home could watch the whole concert for free. The Gasoline Brothers partnered with music community 3VOOR12, who broadcast the show live. Also, all the tweets about the show – the ones tagged with #gasbros – were displayed next to the webcast. A highly original and fun way to let people see the show and have them share their comments. Truly interactive. The result: over 200 comments and pictures shared on Twitter!
Free album downloads
One week prior to the new release The Gasoline Brothers distributed their albums for free on the established torrentsite Mininova, using Twitter to promote the downloads. With stunning results: 34.095 downloads for Tsk! , 1.900 downloads for Hm! The consequence: lots of new listeners & fans, all over the world.
Mobile phone marketing and computer game marketing
The Gasoline Brothers also released an iPhone app and an Android app for mobile phones, as well as a computer game (to be played on the Internet). The apps and the game served as ‘marketing tools’ to promote the band’s music. Again, the developers were found via Twitter. Of course, the band used Twitter to promote the apps and the game.
Total marketing budget spent: € 0,00
This summary was also created by one tweet. By a Gasoline Brothers fan who thought this was a really cool case. Goes to show the real power of engaging fans using ‘new’ Web tools.
Hieronder vind je de opzet van het in te dienen voorstel, geschreven door HKU-student Age Versluis en de band zelf. Het is nu nog te lang (er moeten nog zo’n 150 woorden uit, de maximum lengte is 600 woorden) en het kan hier en daar zeker scherper. Help mee de case zo scherp te krijgen dat de jury niet om The Gas Bros heen kan: laat in de comments onder deze blogpost je commentaar achter. Of bewerk het document direct in Google Docs! Alvast grote dank namens Leon en de andere Brothers.
The Gasoline Brothers and their Twitter campaign – sharing and promoting music in perfect Web 2.0 style
The Gasoline Brothers released their critically acclaimed debut album Hm! in 2006. The release of their 2nd album Tsk! was planned for October, 2009. The challenge: how to ‘resuscitate’ their old fanbase and get the attention of other music lovers and the press after 2 years of silence?
The Principle: make it free, share & promote. Use Twitter!
The Gasoline Brothers’ principle: Let the music be available for free to as many people as possible. Why? The only way you can get people to like your music is when they’ve actually heard it. Those who like it are potential concert-goers, merchandise-buyers and CD-buyers. And in the Internet-age: they are likely to tell other people. There’s the essence of The Gasoline Brothers’ campaign: they used every useful interactive tool they could find to get the word out in the street. With zero budget.
Twitter rules!
It’s quite easy to give away your music online, but how about sharing it and promoting it to others? The Gasoline Brothers used Twitter as their primary means of communication with old and new fans, journalists and bookers. The Gasoline Brothers created a big network of fans and music journalists. A lot of people discovered their music via Twitter. Many of them ‘retweeted’ The Gas Bros’ messages, introducing their own followers to the band as well.
Anything you can talk about, you can tweet about. Once there was something to give away (for free), The Gas Bros used Twitter (and their website, their blog and other social media) to get the message out. For example, they decided to give away their debut album for free and promoted it via Twitter. Months before the release of their 2nd album, they started sharing new stuff via Twitter, e.g. a new video, the album cover, new songs and so on. The Gas Bros made sure that there was a blog post to back up every tweet, so that people could click a hyperlink and find more information. Their website http://www.gasolinebrothers.nl and their blog http://blog.gasolinebrothers.nl/ served as the traditional ‘headquarters’, with Twitter being the tool to show the way to these headquarters.
Pre-release: the Moerenhout case
The Gasoline Brothers are pro-cycling fans. So when they tweeted with Dutch pro-cyclist Koos Moerenhout, he asked them about their music. The new album had not been released yet, so the band pointed him to the free download of their debut. Moerenhout loved the music and told his entire Twitter network about the band. Many Tour the France riders started listening to the band, thus creating a real Twitter hype (written about in many Dutch newspapers). The band also offered Moerenhout to record a song for him if he won the Dutch championship. Which he did. The song – strategically released one month before the release of their new album – got a lot of publicity: all major Dutch papers wrote about it and RTL TV News did an item about it.
Album Release
The release party took place at EKKO (Utrecht), but the band also organised a live webcast of the show, so people at home could watch the whole concert for free. The Gasoline Brothers partnered with music community 3VOOR12, who broadcast the show live. Also, all the tweets about the show – the ones tagged with #gasbros – were displayed next to the webcast. A highly original and fun way to let people see the show and have them share their comments. Truly interactive. The result: over 200 comments and pictures shared on Twitter!
Free album downloads
One week prior to the new release The Gasoline Brothers distributed their albums for free on the established torrentsite Mininova, using Twitter to promote the downloads. With stunning results: 34.095 downloads for Tsk! , 1.900 downloads for Hm! The consequence: lots of new listeners & fans, all over the world.
Mobile phone marketing and computer game marketing
The Gasoline Brothers also released an iPhone app and an Android app for mobile phones, as well as a computer game (to be played on the Internet). The apps and the game served as ‘marketing tools’ to promote the band’s music. Again, the developers were found via Twitter. Of course, the band used Twitter to promote the apps and the game.
Total marketing budget spent: € 0,00
This summary was also created by one tweet. By a Gasoline Brothers fan who thought this was a really cool case. Goes to show the real power of engaging fans using ‘new’ Web tools.
Alvast een Perfect Eerste & Tweede Kerstdag toegewenst (re-up)
Onder het motto 'Ears are like turkeys, they need filling' maakten Wilbert L. en ondergetekende maar liefst 2 Kerstcompilaties. Het is weer die-tijd-van-het-jaar dus re-uppen we ze met alle plezier. En ook al is juist met Kerst alles en iedereen gelijk, verschil moet er wezen (wezen, ook al zo Kerst!): Perfect Eerste Kerstdag is hymnisch, terwijl Perfect Tweede Kerstdag meer poppy is. Wat ze dan weer wel gelijk hebben is dat ze allebei een gezegende Kerst garanderen. HIERRR staat Eerste Kerstdag, HIERRR Tweede. Beiden aan elkaar gemixt als 1 lange track zodat je niet hoeft weg te lopen van de Kerst-dis. Laat in de reacties weten welke favoriet is. Zalig Kerstfeest!
Begin volgende week verwachten we nog Perfect Kalkoen, samengesteld door St. Paul. Als zijn Perfect Kippenvel 1 en 2, misschien wel de beste compilaties die op EHPO hebben gestaan, een indicatie zijn voor wat komen gaat, kunnen we met z'n allen onze (kippen-)borst nat maken!
17 december 2009
Overleven grote platenmaatschappijen 2010?
Martijn Crama runt Music United, van waaruit hij o.a. Florian Wolff managet (gefeliciteerd met de deal met boeker De Harmonie!). Ook doet hij nog wel 'ns een klusje voor Lopend Vuur, deelt kennis en ervaring bij Popsport en volgende maand Unconvention Groningen. In een eerder leven zat hij in een lokaal en stond ik ervoor. Op zijn blog schreef hij gisteren onderstaand stuk. Ik ben het niet met alles eens (zo denk ik dat de majors 2010 ook nog wel uitzingen...) en Martijn gaat hier en daar erg kort door de bocht, maar de grote lijn van zijn verhaal volg ik.
Check onderaan deze post de mail die ik vanmorgen van Ruud ontving: een ontluisterende ervaring en eye-opener ineen voor een gedreven muzikant, die Martijns betoog ondersteunt:
"Er komen steeds duidelijkere signalen dat de major platenmaatschappijen (EMI, Universal, Sony en Warner) op knappen staan. Nee, echt op knappen. Gaan de majors omvallen, net zoals de banken in de financiële sector? Wordt 2010 een rampjaar voor De Grote Vier? Ik durf daar ‘ja’ op te antwoorden. En ze zullen de financiële crisis niet de schuld kunnen geven…
16 december 2009
Two Days Left doet het zo (slot)
In de vorige twee artikelen van deze serie liet bassist René zien hoe zijn band Two Days Left promotie doet. In het eerste deel vertelde hij dat ze vooral professioneel naar buiten wilden treden. Een herkenbare huisstijl speelt hierbij een rol: "Dat onze site er goed uitziet vinden we belangrijk, evenals alle andere platforms die we gebruiken, e-mails en brieven die we verzenden naar fans, programmeurs, zalen en festivals: allemaal in dezelfde stijl:"
Ook met de inhoud en schrijfstijl van hun bio en uitgestuurde persberichten probeert Two Days Left zich bewust te onderscheiden: "De knipoog zal lang niet bij iedereen in de smaak vallen, maar da's dan pech… Vaak werkt het, soms niet. Onze bio valt in elk geval op tussen de stapel bio’s en demo's die iedere zaal en programmeur ontvangt." Prima doelstelling, René, maar ik denk wel dat je serieus moet kijken welk deel van je doelgroep (in dit geval media, zalen en programmeurs) jullie bio en persberichten op een positieve manier onderscheidend vindt. Of vinden ze de knipoog ergerlijk en legt de meerderheid jullie bio om die reden na 2 zinnen weg? Dat zou zonde zijn. Essentieel vind ik ook dat toon en schrijfstijl aansluiten bij wat jullie willen zeggen en uitstralen met je band en je muziek. Die moeten logisch op elkaar aansluiten.
Ook met de inhoud en schrijfstijl van hun bio en uitgestuurde persberichten probeert Two Days Left zich bewust te onderscheiden: "De knipoog zal lang niet bij iedereen in de smaak vallen, maar da's dan pech… Vaak werkt het, soms niet. Onze bio valt in elk geval op tussen de stapel bio’s en demo's die iedere zaal en programmeur ontvangt." Prima doelstelling, René, maar ik denk wel dat je serieus moet kijken welk deel van je doelgroep (in dit geval media, zalen en programmeurs) jullie bio en persberichten op een positieve manier onderscheidend vindt. Of vinden ze de knipoog ergerlijk en legt de meerderheid jullie bio om die reden na 2 zinnen weg? Dat zou zonde zijn. Essentieel vind ik ook dat toon en schrijfstijl aansluiten bij wat jullie willen zeggen en uitstralen met je band en je muziek. Die moeten logisch op elkaar aansluiten.
René sluit af: "We zijn nog steeds hard aan het werk om onze naam in de markt te zetten. Afgelopen jaar was een redelijk succes en plannen voor 2010 zijn in de maak. Wellicht dat we daar volgend jaar op EHPO op terug komen.” Dank voor jullie verhaal, René, en veel succes met jullie muziek, optredens en jullie promotie!
Perfect WARP (door Nuno Dos Santos)
WARP Records bestaat dit jaar 20 jaar en Nuno Dos Santos was zo goed om ter ere daarvan een Perfect WARP te maken. Een Perfect moet je niet (altijd) verwarren met een 'best of'. WARP is zo continuously groundbreaking (lezen we op hun site) dat dit ook niet gepast zou zijn. Deze Perfect laat wél goed horen hoe breed de sound van WARP is. Inderdaad, een soort plata mixta, dat woord zochten we. Thanks. Enjoy!
HIER de hele Perfect WARP met alles-erop-en-eraan-mix (door Nuno Dos Santos),
HIER de hele Perfect WARP met alles-erop-en-eraan-mix (door Nuno Dos Santos),
Vanmiddag rond 14u het laatste deel in de serie 'Two Days Left doet het zo'.
15 december 2009
Two Days Left doet het zo (2)
Bassist René vertelde gisteren hoe zijn band Two Days Left hun fanbase actief opzocht en opbouwde, voornamelijk via Hyves, en hun muziek over internet verspreidde:
"Nummers gratis aanbieden werkt drempelverlagend. Via sites als Bandcamp, MySpace en natuurlijk Hyves streamen we onze tracks. De downloads op onze site zijn gratis, maar niet direct beluisterbaar. Hiervoor moet je je naam en woonplaats achterlaten:"
Ik verwacht dat jullie hier nog wel wat opmerkingen op krijgen van regelmatige lezers van dit blog, René... "Om eerlijk te zijn is de naam voor ons nauwelijks interessant. Al is het leuk om te zien welke poppodia en mensen in de muziekindustrie onze tracks downloaden. De plaatsnaam is belangrijker: op die manier kunnen we doelgericht optredens boeken in steden en regio's waar onze fanbase zit. Goed voor zowel zaal als band!"
Drie vliegen in 1 klap: een optreden, voor mensen die 100% geïnteresseerd zijn in ons én positieve mond-tot-mond reclame. Bij ieder huiskamerconcert waren mensen aanwezig die ons nog niet kenden en waarvan we later bericht kregen. Het mooiste voorbeeld vind ik we in een winkel werden aangesproken met grote complimenten voor zo'n concert bij iemand thuis. Buiten dat hebben we op de meeste geweldige locaties gespeeld en durf ik te zeggen dat ik de huiskamerconcerten nog toffer vind dan de concerten in zalen!"
"Nummers gratis aanbieden werkt drempelverlagend. Via sites als Bandcamp, MySpace en natuurlijk Hyves streamen we onze tracks. De downloads op onze site zijn gratis, maar niet direct beluisterbaar. Hiervoor moet je je naam en woonplaats achterlaten:"
Ik verwacht dat jullie hier nog wel wat opmerkingen op krijgen van regelmatige lezers van dit blog, René... "Om eerlijk te zijn is de naam voor ons nauwelijks interessant. Al is het leuk om te zien welke poppodia en mensen in de muziekindustrie onze tracks downloaden. De plaatsnaam is belangrijker: op die manier kunnen we doelgericht optredens boeken in steden en regio's waar onze fanbase zit. Goed voor zowel zaal als band!"Two Days Left vat samen hoe ze hun muziek verspreidden, hun fanbase opbouwen en optredens plannen. Die 3 zaken combineren kan ook: "We vinden contact met onze fanbase heel belangrijk. Onze gitarist heeft er bijna een dagtaak aan om alle berichten en krabbels te beantwoorden, maar het wordt door fans enorm gewaardeerd. Eind juli schreven we op ons blog een wedstrijd uit: Two Days Left gratis in je huiskamer. Let wel: geen slap akoestisch optreden bij je thuis, maar een full-on, compleet versterkt optreden met alles erop en eraan, zonder geluidslimiet. Precies zoals we het in een club of zaal zouden geven dus!
Drie vliegen in 1 klap: een optreden, voor mensen die 100% geïnteresseerd zijn in ons én positieve mond-tot-mond reclame. Bij ieder huiskamerconcert waren mensen aanwezig die ons nog niet kenden en waarvan we later bericht kregen. Het mooiste voorbeeld vind ik we in een winkel werden aangesproken met grote complimenten voor zo'n concert bij iemand thuis. Buiten dat hebben we op de meeste geweldige locaties gespeeld en durf ik te zeggen dat ik de huiskamerconcerten nog toffer vind dan de concerten in zalen!"Morgen meer, in het laatste deel van deze serie.
14 december 2009
De Top 20 van 2009 én Perfect 20//09 (door 86 mensen)
[click to enlarge]
Wij alleen zouden nooit een Top 20 kunnen/durven maken. Daar hadden we 86 andere mensen voor nodig. Muzikanten, (pop-)journalisten, platenbazen, snobs en liefhebbers (en vaak combinaties van deze rollen) vulden hun Top 20 in en dat leverde een eindlijst op waar dus best wel wat waarde aan gehecht mag worden.
Van elk album uit die Top 20 hebben we een favoriete track gehaald en dat leverde weer deze Perfect 20//09 op. Enjoy!
HIER voor Mac,
HIER voor PC,
Van elk album uit die Top 20 hebben we een favoriete track gehaald en dat leverde weer deze Perfect 20//09 op. Enjoy!
HIER voor Mac,
HIER voor PC,
En HIER vind je de complete jaarlijst.
The Cosmic Carnival wint Grote Prijs van Nederland
Dat The Cosmic Carnival uit Rotterdam afgelopen zaterdag in de finale van de Grote Prijs van Nederland speelde, kan een bezoeker van dit blog moeilijk ontgaan zijn. Net als in de halve finale hebben ze zowel de jury- als publieksprijs te pakken. Dat doet dit voor je statistieken:
Manager Matthijs van der Ven en zanger Nick Schuit vertellen over hun ervaringen.
Matthijs: "Grote Prijs van Nederland-winnaar. Vrij bizar. Ook voor de band, die in deze samenstelling nog niet veel langer dan een jaar bij elkaar is. De drummer zit er zelfs pas een maand bij. Het lijkt dus erg snel, en om opeens op alle websites en zelfs Teletekst genoemd te worden, overstelpt te worden met mail, sms, Tweets en Facebook-reacties, is overweldigend, maar geweldig om mee te maken. Desondanks voelt de overwinning voor mij toch niet echt onverwacht.
Het gevoel was er de hele dag al. De try-out in Winston een dag eerder ging niet vlekkeloos, maar gelukkig geen onoverkoombare problemen. De show in de finale in de Melkweg ging bijzonder goed: de nieuwe podiumindeling en de meer opvallende rol van lead-gitarist Frank misten hun uitwerking niet. Na 3,5 uur slaap na de Onder Invloed-avond en een dag lang sjouwen, vochten zenuwen en uitputting bij zowel de band als mij om de overhand, voordat de adrenaline het telkens op precies het juiste moment overnam."
Een ‘sfeervol optreden' en 'een feest om naar te kijken’, vond de jury, die de band ook ‘een zeer sterk collectief’ vol ‘uitstekende muzikanten’ noemde. Daarnaast ‘vrolijk en groovy met oog voor songstructuur’. Gerben en Nick – die op het podium stonden met 2 muzikanten van elke andere band - werden al gefeliciteerd door andere bands, nog voor de bandnaam op het grote scherm verscheen. Gitarist Frank Schalkwijk, bassist Ronald de Waard en zangeres Marlies Kroon en ik vierden vlak voor het podium alvast stiekem een klein feest.
Terecht? Natuurlijk. Ik geloof in The Cosmic Carnival en hun kwaliteiten. Het juryrapport zegt voldoende; de band bezit muzikaliteit, ambities en creatieve liedjes vol ziel en wordt alleen nog maar beter. Dat – aangevuld met de samenzang - is de kracht van de band en dat hebben jury en publiek goed gezien.
De keuze voor The Cosmic Carnival als winnaar is naar mijn bescheiden mening – als muziekjournalist, niet als manager, voor zover dat in dezen los te koppelen is - een keuze voor muzikaliteit en ambachtelijke liedjesschrijvers. Voor inhoud boven uiterlijk vertoon en voor pure, oprechte passie voor muziek boven theater, imago of pretenties." Kijk, zo lezen we dat graag: een trotse manager.
Zanger Nick verwoordt het als volgt: "Gewonnen! Alle stress en het harde werken zijn niet voor niets geweest. Na het optreden van 20 minuten viel alles van ons af, je bent er ongewild voortdurend mee bezig, de grote finale. We hadden het eindelijk achter de rug! Maar de spanning nam voor de prijsuitreiking natuurlijk weer flink toe. Van beide prijzen hadden we gedroomd, en dat die dromen zijn uitgekomen is fantastisch! Beter kon niet, en dit is nog maar het begin, wij zijn helemaal klaar voor 2010!"
Met een single op zak, een EP op komst (februari) en hopelijk veel shows in de eerste helft van 2010, staat de band pas aan het prille begin van haar bestaan. "Daarbij geldt de Grote Prijs als aanmoediging, maar ook als bevestiging en mijlpaal van het daadwerkelijke begin. Desalniettemin is er nog een lange weg te gaan. In 2010 zullen we het prijzenpakket, inclusief alle extra’s optimaal benutten om mooie dingen te doen. Een EP, een tour, betere instrumenten, een album en het optimaliseren (klink ik al als een manager?) van alle aspecten rond de band, op het gebied van de muziek, de optredens, het opnemen, maar ook wat betreft uitstraling en promotie", aldus Matthijs. De eerste resultaten daarvan zijn te zien bij het verschijnen van de EP en tijdens de show op Eurosonic op donderdag 14 januari in Groningen.
Plannen zijn er genoeg: "Nu is de tijd. Terwijl ik dit schrijf, speelt de band op 2 meter afstand in de 3FM-gang ‘Share The Love’ live op de radio. Delen dus. De tijd is er ook om te downloaden. Bijvoorbeeld eerste single ‘Is It Wrong’ – die al op Schotse radio gedraaid wordt! – voor niets of voor iets, via de bandwebsite. Tot ziens, ergens in het land, in 2010!"
Dank voor jullie enthousiaste verhaal, Nick en Matthijs. Op 3 januari speelt The Cosmic Carnival, samen met die andere Grote Prijs-winnares Eefje, Skiggy Rapz en The Black Atlantic bij CLUB 3VOOR12/Utrecht in dB’s, Utrecht.
Manager Matthijs van der Ven en zanger Nick Schuit vertellen over hun ervaringen.Matthijs: "Grote Prijs van Nederland-winnaar. Vrij bizar. Ook voor de band, die in deze samenstelling nog niet veel langer dan een jaar bij elkaar is. De drummer zit er zelfs pas een maand bij. Het lijkt dus erg snel, en om opeens op alle websites en zelfs Teletekst genoemd te worden, overstelpt te worden met mail, sms, Tweets en Facebook-reacties, is overweldigend, maar geweldig om mee te maken. Desondanks voelt de overwinning voor mij toch niet echt onverwacht.
Het gevoel was er de hele dag al. De try-out in Winston een dag eerder ging niet vlekkeloos, maar gelukkig geen onoverkoombare problemen. De show in de finale in de Melkweg ging bijzonder goed: de nieuwe podiumindeling en de meer opvallende rol van lead-gitarist Frank misten hun uitwerking niet. Na 3,5 uur slaap na de Onder Invloed-avond en een dag lang sjouwen, vochten zenuwen en uitputting bij zowel de band als mij om de overhand, voordat de adrenaline het telkens op precies het juiste moment overnam."Een ‘sfeervol optreden' en 'een feest om naar te kijken’, vond de jury, die de band ook ‘een zeer sterk collectief’ vol ‘uitstekende muzikanten’ noemde. Daarnaast ‘vrolijk en groovy met oog voor songstructuur’. Gerben en Nick – die op het podium stonden met 2 muzikanten van elke andere band - werden al gefeliciteerd door andere bands, nog voor de bandnaam op het grote scherm verscheen. Gitarist Frank Schalkwijk, bassist Ronald de Waard en zangeres Marlies Kroon en ik vierden vlak voor het podium alvast stiekem een klein feest.
Terecht? Natuurlijk. Ik geloof in The Cosmic Carnival en hun kwaliteiten. Het juryrapport zegt voldoende; de band bezit muzikaliteit, ambities en creatieve liedjes vol ziel en wordt alleen nog maar beter. Dat – aangevuld met de samenzang - is de kracht van de band en dat hebben jury en publiek goed gezien.
De keuze voor The Cosmic Carnival als winnaar is naar mijn bescheiden mening – als muziekjournalist, niet als manager, voor zover dat in dezen los te koppelen is - een keuze voor muzikaliteit en ambachtelijke liedjesschrijvers. Voor inhoud boven uiterlijk vertoon en voor pure, oprechte passie voor muziek boven theater, imago of pretenties." Kijk, zo lezen we dat graag: een trotse manager.
Zanger Nick verwoordt het als volgt: "Gewonnen! Alle stress en het harde werken zijn niet voor niets geweest. Na het optreden van 20 minuten viel alles van ons af, je bent er ongewild voortdurend mee bezig, de grote finale. We hadden het eindelijk achter de rug! Maar de spanning nam voor de prijsuitreiking natuurlijk weer flink toe. Van beide prijzen hadden we gedroomd, en dat die dromen zijn uitgekomen is fantastisch! Beter kon niet, en dit is nog maar het begin, wij zijn helemaal klaar voor 2010!"Met een single op zak, een EP op komst (februari) en hopelijk veel shows in de eerste helft van 2010, staat de band pas aan het prille begin van haar bestaan. "Daarbij geldt de Grote Prijs als aanmoediging, maar ook als bevestiging en mijlpaal van het daadwerkelijke begin. Desalniettemin is er nog een lange weg te gaan. In 2010 zullen we het prijzenpakket, inclusief alle extra’s optimaal benutten om mooie dingen te doen. Een EP, een tour, betere instrumenten, een album en het optimaliseren (klink ik al als een manager?) van alle aspecten rond de band, op het gebied van de muziek, de optredens, het opnemen, maar ook wat betreft uitstraling en promotie", aldus Matthijs. De eerste resultaten daarvan zijn te zien bij het verschijnen van de EP en tijdens de show op Eurosonic op donderdag 14 januari in Groningen.
Plannen zijn er genoeg: "Nu is de tijd. Terwijl ik dit schrijf, speelt de band op 2 meter afstand in de 3FM-gang ‘Share The Love’ live op de radio. Delen dus. De tijd is er ook om te downloaden. Bijvoorbeeld eerste single ‘Is It Wrong’ – die al op Schotse radio gedraaid wordt! – voor niets of voor iets, via de bandwebsite. Tot ziens, ergens in het land, in 2010!"
Dank voor jullie enthousiaste verhaal, Nick en Matthijs. Op 3 januari speelt The Cosmic Carnival, samen met die andere Grote Prijs-winnares Eefje, Skiggy Rapz en The Black Atlantic bij CLUB 3VOOR12/Utrecht in dB’s, Utrecht.
Two Days Left doet het zo (1)
In de zomer van 2008 kwamen de heren van Two Days Left bij elkaar om iets nieuws te beginnen. Niet een willekeurig bandje dat leuke muziek maakte, met hier een daar een optreden tussendoor. Nee, deze keer wilden ze het góed aanpakken. De 5 heren doen hun verhaal op EHPO: hoe ze in 1 jaar tijd enige naam & faam maakten en met welke middelen ze dat deden.
Bassist René: "In die eerste meeting besloten we vrij snel dat we niet het zoveelste bandje uit de regio wilden zijn. Iedereen wilde zowel muzikaal als voor de promotie van de band hard en professioneel aan de bak. In de eerste 2 maanden hebben we ons op de muziek gefocussed. Wat willen we het liefste maken en valt dit in de smaak van het publiek? Al snel schreven we onze eerste 3 nummers en probeerden deze uit bij een optreden. De reacties waren goed, waarna we nog harder zijn gaan schrijven."
Niet alleen aan nummers werkte Two Days Left hard, ook aan wat de band wilde uitstralen met huisstijl, website en op diverse profielen en social media websites. De eerste concerten volgden, reacties waren goed, maar met alleen mond-tot-mond reclame kom je niet veel verder: "Begin dit jaar hebben we daarom bij elkaar gezeten om een marketingplan te schrijven. Dat begint natuurlijk met muziek: we zijn de studio ingedoken om 2 tracks op te nemen en hebben die gratis ter download aangeboden. Stap 2: fanbase opbouwen. Met een kijkje op diverse platforms kwamen we al snel tot de conclusie dat ons publiek vooral op Hyves zit [ik ken er nog 1]. We zijn daar op zoek gegaan naar bands in hetzelfde muzikale straatje, van bekend tot meer underground. We hebben letterlijk dagenlang invites gestuurd met de vraag of ze onze muziek wilden luisteren. Wat we daarna deden was veel belangrijker: iedereen die de vriendschap accepteerde hebben we een persoonlijk bericht gestuurd met de mededeling dat 2 nummers gratis te downloaden waren op onze site. Let wel: geen copy-paste, maar een persoonlijk bericht!" Heel slim, René. Je bouwt een band op met mogelijke fans en muziekliefhebbers. Onderscheid je door persoonlijk te zijn, geen automatische e-mail generator (THANKS FOR THE ADD!!!!!!).
De vriendenstroom kwam langzaam op gang en de 2 tracks werden beluisterd: “Sinds de release in juni zijn ze ruim 2.000 keer afgespeeld op Hyves en dik 800 keer gedownload vanaf onze website. Cijfers waar ik in het eerste jaar van het bestaan van onze band heel vrolijk van word!”
Bassist René: "In die eerste meeting besloten we vrij snel dat we niet het zoveelste bandje uit de regio wilden zijn. Iedereen wilde zowel muzikaal als voor de promotie van de band hard en professioneel aan de bak. In de eerste 2 maanden hebben we ons op de muziek gefocussed. Wat willen we het liefste maken en valt dit in de smaak van het publiek? Al snel schreven we onze eerste 3 nummers en probeerden deze uit bij een optreden. De reacties waren goed, waarna we nog harder zijn gaan schrijven."
Niet alleen aan nummers werkte Two Days Left hard, ook aan wat de band wilde uitstralen met huisstijl, website en op diverse profielen en social media websites. De eerste concerten volgden, reacties waren goed, maar met alleen mond-tot-mond reclame kom je niet veel verder: "Begin dit jaar hebben we daarom bij elkaar gezeten om een marketingplan te schrijven. Dat begint natuurlijk met muziek: we zijn de studio ingedoken om 2 tracks op te nemen en hebben die gratis ter download aangeboden. Stap 2: fanbase opbouwen. Met een kijkje op diverse platforms kwamen we al snel tot de conclusie dat ons publiek vooral op Hyves zit [ik ken er nog 1]. We zijn daar op zoek gegaan naar bands in hetzelfde muzikale straatje, van bekend tot meer underground. We hebben letterlijk dagenlang invites gestuurd met de vraag of ze onze muziek wilden luisteren. Wat we daarna deden was veel belangrijker: iedereen die de vriendschap accepteerde hebben we een persoonlijk bericht gestuurd met de mededeling dat 2 nummers gratis te downloaden waren op onze site. Let wel: geen copy-paste, maar een persoonlijk bericht!" Heel slim, René. Je bouwt een band op met mogelijke fans en muziekliefhebbers. Onderscheid je door persoonlijk te zijn, geen automatische e-mail generator (THANKS FOR THE ADD!!!!!!).
De vriendenstroom kwam langzaam op gang en de 2 tracks werden beluisterd: “Sinds de release in juni zijn ze ruim 2.000 keer afgespeeld op Hyves en dik 800 keer gedownload vanaf onze website. Cijfers waar ik in het eerste jaar van het bestaan van onze band heel vrolijk van word!”Morgenmiddag vertelt René verder.
Abonneren op:
Posts (Atom)