Een paar dagen na de show inventariseerde ik de voorraad CD's en bedacht dat het leuk zou zijn om als een soort feestdagenactie beide albums voor €10 aan te bieden. De propositie: ‘Bestel nu Tsk! voor €10 en krijg Hm! er gratis bij’. De actie moest wel tijdelijk zijn (bestellen kan tot 21 december), zodat de prikkel om tot actie over te gaan groter is. De actie werd via ons blog en op Twitter aangekondigd:
Binnen een paar minuten waren er al 3 bestellingen. Op pakjesavond stond de teller op 12 bestellingen. Dat is dus €120 bruto omzet. Reden om te juichen? Als je Kane heet waarschijnlijk niet. Maar voor mij laat dit voorbeeld opnieuw de kracht van Twitter zien. Een simpel rekensommetje: het Twitter-account van The Gasoline Brothers heeft ruwweg zo’n 700 volgers. Daarvan bestelden er 12 onze CD. Dat is een respons (of conversie, zo je wilt) van zo’n 1,7%. In sommige branches doen marketeers een moord doen voor zulke responscijfers!In het pakketje met CD's dat ik verstuurde zat een kort handgeschreven briefje en een lang Sinterklaasgedicht. Ik was dan ook blij dat ik op Twitter dit soort berichtjes terugzag:
En los van onze eigen actie vond ik het een kick – sterker nog: ik vond het ontroerend – om te zien dat er op 5 en 6 december blij werd getwitterd door mensen die onze CD cadeau hadden gedaan of gekregen:
O ja, als je enthousiast geworden bent: de december-actie loopt nog steeds. Je kunt beide Gasoline Brothers-albums voor €10 bestellen via het formulier op deze pagina."Mooi voorbeeld weer, Leon. Inderdaad gaat het in absolute getallen om zeer bescheiden aantallen en omzet, maar denk je 'ns in als je de komende 1-2 jaar vrolijk doorTwittert en net als Erwin Blom 6.000 volgers opbouwt. Laat daar die 1,7% eens op los. En volgende keer niet 2 'oude' albums voor een bodemprijs aanbieden, maar een prachtige Limited Edition van jullie nieuwe plaat voor een reële hogere ('Alleen op Twitter!'). Met Handboek Communities laat Erwin zien dat je je eigen output tegenwoordig prima zelf kunt verkopen, met hogere marges (dus meer inkomsten bij lagere verkopen) en zonder aandacht op bekende massamedia. Simpelweg door je eigen verhaal te vertellen, te communiceren, bereikbaar te zijn voor geïnteresseerden, fans of klanten, actief en langdurig te investeren in die relaties. Twitter is daarvoor ideaal. Tot slot hebben de Tweets over het bijgeleverde gedicht een aantoonbaar promotioneel effect (da's ook waarde!) én schenken veel voldoening. Daar waren Erwin en ik het 2 weken geleden roerend over eens. Kortom, op meerdere fronten een geslaagde actie met beloftes voor de toekomst!
2 opmerkingen:
Mmm ik vind dit eerder flauw hoor. Als je ziet hoeveel tijd, geld en energie ze in hun band steken, om dan maar 700 volgers en 120€ bruto te verdienen. Neen sorry, dat motiveerd mij echt niet. 2 keer kerstman spelen in de Carrefour en je hebt al meer geld.
Ik weet ook wel dat geld niet alles is, maar als je wilt leven van je muziek is er toch een andere strategie nodig. Vooral als je bedenkt dat hun 2de plaat 35.000 gedownload is. Kun je dan blij en fier zijn dat je misschien uiteindelijk er 20 van verkoopt online (ik spreek niet van de gemiddelde 5 CD's die je verkoopt na een optreden)?
Je zegt dat als je alles moet zien als je bijvoorbeeld 6000 volgers hebt, maar hoeveel groepen hebben dat zonder door een label ofzo te zijn gestuurd? En 1.7% van 6000 is 102. Wow dan heb je misschien 1 maandloon verdiend als je 10 euro netto winst hebt per plaat die je verkoopt (en 10 euro netto winst heb je nooit).
Conclutie: Leven van muziek zonder label is nu nog steeds niet mogelijk in deze tijd (buiten 5 van de 10.000.0000 die het proberen). Je kan het dus maar beter gewoon voor de fun blijven doen, en niet voor het geld.
ps: Ik beweer niet dat jij beweert dat je het voor het geld moet doen, maar geef mensen geen valse hoop....
Helaas ben ik het volstrekt met je oneens, John. Om 2 redenen:
1. Met een label houd je, zeker op dit moment, niets of nauwelijks iets over aan verkoop van geluidsdragers. Niet alleen omdat die markt gedecimeerd is, maar vooral omdat alle investeringen ad infinitum worden weggestreept tegen jouw 10-12% royalties op ieder verkochte exemplaar. Daar zie je dus nooit iets van en dan laat ik nog buiten beschouwing dat je anno 2009 geen labeldeal kunt sluiten zonder ook nog af te moeten dragen over je publishing (auteursrechten), ticket- en/of merchandiseverkoop in een zg. 360˚-deal.
2. Wetende dat de markt voor geluidsdragers klein is en blijft dalen, in NL vrijwel alle doorbraken van de afgelopen jaren op eigen kracht (Kyteman) óf bij onafhankelijke labels waren (8Ball, Top Notch) en je op die eerste manier €5 à €9 per CD overhoudt, ben je per definitie beter uit als je het zelf doet. Houd je je gages en overige inkomsten ook 100% in eigen zak. Dat scheelt!
Hierbij laat ik buiten beschouwing dat een directe relatie met fans en muziekliefhebbers via internet en alle sociale netwerken je gigantisch veel goodwill oplevert, die uiteindelijk in € is om te zetten. Met geduld. Daar is deze blogpost een voorbeeld van.
Ik zeg niet dat het makkelijk is, maar geloof me: de Heiland is nooit van labeldeals gekomen en nu nog minder dan ooit.
Een reactie posten