18 maart 2010

a balladeer doet het zélf (4)

Vanochtend vertelde Marinus welke eerste stappen hij zette bij de opname en promotie van zijn in eigen beheer uitgebrachte solo-album. Waarom dat er moest komen verklaart hij mede aan de hand van de 3 albums die hij mee zou nemen naar een onbewoond eiland:
Marinus: "Muziek die mij het meest raakt is die van singer/songwriters. Ze leggen hun ziel bloot en dat is wat ik ook altijd met a balladeer heb geprobeerd. Maar het kon nog dichterbij, nog intiemer. Hoewel ik altijd goed naar mezelf luister en geluisterd heb, laat ik me vaak toch beïnvloeden door anderen. Sorry, kid. bleek op basis van de demo's te gaan over solitude. Dus eigenlijk is het niet zo gek dat ik deze plaat solo wilde maken en uitbrengen.

Uiteraard kreeg en krijg ik hulp hier en daar met het artwork, de organisatie van huiskamerconcerten etc., maar ik heb nog nooit zo ontzettend veel zelf gedaan. Dat gaat van
ISRC en streepjescodes aanvragen tot offertes checken, heel veel formulieren invullen en persberichten schrijven, versturen van bestellingen tot de distributie van CD's en LP's.

De distributie deed ik in eerste instantie alleen via mijn eigen webshop. Ik voelde me net Ma Flodder in haar whiskeykelder: ik heb ik-weet-niet-hoeveel postzegels geplakt en enveloppen geschreven. Maar ik zocht ook al snel contact met Plato/Concerto; die wilden de CD’s en het vinyl ook wel verkopen. Omdat dat zo makkelijk ging, probeerde ik het ook bij Velvet; ook die waren enthousiast. Vriendinnen uit Leeuwarden en Nijmegen gaf ik CD’s mee om bij respectievelijk Pop-Eye en Kroese neer te leggen [ook namen en adressen van al de popspeciaalzaken nodig? Download hierrr]. Free Record Shop leek me geen optie, maar een bekende die bij de Free werkt vroeg mij via Facebook waarom zijn winkel mijn album niet verkocht. Het duurde heel even om het helemaal rond te krijgen, maar uiteindelijk heb ik 200 CD’s naar Capelle a/d IJssel verstuurd. De eerste week verkocht Free Record Shop 10 exemplaren van "Sorry, kid." Niet veel, maar distributeur Bertus had er in de eerste week ook nog 'ns bijna 40 verkocht. Dat zijn toch weer 50 exemplaren in 1 week die ik waarschijnlijk zelf nooit had verkocht..."

Over verkopen gesproken: wat schuift dat nou? Is eigen beheer winstgevend? Marinus rekent voor: "Zelf verkopen is absoluut het voordeligst. Klein rekenvoorbeeld: ik verkoop de CD via de site voor €16,99. Na BTW-aftrek (19%) is dat een opbrengst van zo’n €14. Daar moeten de kosten nog vanaf. Bertus levert de CD voor €10 aan winkels en pakt zelf €2,50 voor de distributie: mijn opbrengst bij Bertus' verkopen is dus €7,50. De reden dat ik ook via Bertus verkoop is omdat Bol.com aangaf ook interesse te hebben, maar dat ze daar alleen werken met een bekende distributeur. Ik acht de kans niet groot dat ik nog bij De Wereld Draait Door kan spelen, maar als dat wel het geval is, dan kopen enthousiaste kijkers via iTunes (via Norma geregeld) en Bol.com. Bertus levert aan ELKE platenwinkel in Nederland; wel zo handig dus. Verder heb ik tijdens de 5 theatershows met a balladeer aardig wat CD’s verkocht en verwacht ik tijdens mijn huiskamertourtje (start: 28 maart) ook aardig wat kwijt te raken."

Conclusie: tevreden? Marinus somt de voor- en nadelen van zijn ervaringen met een plaat in eigen beheer op:

De voordelen:
  • 100% rechthebbende van deze liedjes ("Dat voelt goed!").
  • 100% vrijheid qua artwork. Platenmaatschappijen willen de kosten zoveel mogelijk drukken; logisch op zich.
  • Vinyl! "Dat was altijd een grote wens van me", aldus Marinus.
Op een aantal dingen heeft hij zich verkeken:
  • Vinylverkoop loopt nog niet storm.
  • Albumbudget en het terugverdienen daarvan. "Volgende keer scherpere afspraken maken…" is het devies.
  • Pers en promotie is moeilijker dan gedacht: "Ik veronderstelde niet helemaal terecht dat het met Twitter, Facebook en ons mailingbestand niet al te moeilijk zou moeten zijn."
  • Radiopromotie was Marinus in eerste instantie niet van plan, maar hij wilde uiteindelijk toch dat radiomakers wisten dat hij een plaat uit heeft. Inmiddels is Erwin Vogel van Pinguin Tune Support zijn plugger: "Een aanrader. Ik ben gedraaid bij Frits Spits, mocht spelen bij TROS Muziekcafé en ben uitgenodigd voor Spijkers Met Koppen voor a.s. zaterdag.
Ik ben nog steeds heel erg trots op de plaat die ik gemaakt heb. Misschien wel het meest van al mijn platen. En ook ben ik trots op mijn aanpak. Ik besef echter wel dat ik dit niet had kunnen doen zonder een fanbase die ik met hulp van zowel de band als EMI de afgelopen jaren heb opgebouwd."

Mooi verhaal, Marinus. Laat goed zien wat je allemaal moet doen om zelf een album uit te brengen, wat het oplevert en wat het kost. En dat gaat niet alleen over geld. Moeite en teleurstellingen zijn ook kosten, net zo goed als leren, plezier en 'een goed gevoel' keiharde opbrengsten zijn. Tot slot een ACTIE voor lezers van dit blog: wie het album bestelt via de website en in de comments 'EHPO' achterlaat krijgt €1 extra korting. Deze actie loopt t/m 25 maart. Support your local scene.

5 opmerkingen:

Silence is Sexy zei

Ik ben wel benieuwd wat het maken van de plaat bij elkaar gekost heeft.

Marinus de Goederen zei

Wil ik best eens vertellen als we elkaar tegenkomen :-)

niclas zei

goed dat ik je snel zie dan ;)

toffe insights, dank!

Steven zei

Goed verhaal. Ik mis alleen nog een beetje het unieke aspect van de promotie van dit album. Het komt op mij over als een standaard uitgave in eigenbeheer, en zie nog niet direct opvallende zaken qua socialmedia gebruik. Niet dat dat moet natuurlijk, maar op dit blog verwacht ik dat eerlijk gezegd wel.

Ook is de distributie volgens mij nog redelijk "ouderwets", en is ook het aanbieden van 1 gratis mp3 niet echt vernieuwend meer. Ook de inzet van een plugger is topch wel redelijk 1994 :-)

Maar nogmaals, goed om een kijkje in de keuken te krijgen, dank hiervoor natuurlijk.

Sebastiaan zei

Interessant verhaal! Goed gedaan en succes met je volgende stappen. Grtz sebastiaan (oudgediende van lukewarm P60)