12 juli 2011

Only Seven Left doet het zo (13): Kijkcijfers - Wat werkt wel/niet op YouTube? Sex sells!

UPDATE: Bram presenteerde onderstaand verhaal ook in een panel tijdens Noorderslag 2012:



Drummer Bram de Wijs: 'Op YouTube kun je per video een mooi overzicht van statistieken krijgen. Een van de leukste (en meest confronterende) functies is Hotspots: een lijngrafiek waarin je precies ziet welke seconde van je video het best of slechtst bekeken is. Hoe hoger de lijn, hoe minder er weggeklikt wordt, of zelfs teruggespoeld om het nog eens te bekijken. De meeste Only Seven Left-videodagboeken hebben een vrij vlakke lijn die boven het gemiddelde zit. Standaard een dal bij de live-stukjes, en altijd een piek bij de bloopers of als Hinne lief naar de camera lacht. Maar het vorige videodagboek, heeft een - voor ons doen - extreem wiebelige grafiek. Het leek me leuk eenmalig de 8 pieken en dalen met jullie te delen en een poging te wagen ze te verklaren:

Dieptepunt: te absurd intro


Het intro, nog vóór de leader, ooit begonnen als lollig stukje dat ik nergens anders kwijt kon en dus maar aan het begin stopte. Inmiddels uitgegroeid tot een belangrijk fragment: uit de grafieken blijkt dat een goedbekeken intro vaak leidt tot een beter bekeken video. In deze aflevering klikken er veel mensen al bij het intro weg; slechte keus gemaakt dus. Hoewel ik zelf de iPhone-ringtone-kakafonie erg grappig vond.

Hoogtepunt: sarcastische aankondiging


Opvallende piek: een aankondiging (waar zijn we? waar gaan we naartoe?). Toevallig wel een ander soort aankondiging dan ik normaal doe, want nogal sarcastisch en semi-verveeld (we kwamen net uit een tour van 22 shows en het eerste festival begon alweer een week later). Dat wordt dus blijkbaar toch gewaardeerd. Of misschien teruggespoeld om te onderzoeken of ik het nou meen of niet.

Dieptepunt: optreden


Zoals gezegd: de optredens zijn altijd een dieptepunt (in de grafiek dan). Gek, want dat is toch onze core business. De ervaring leert echter dat de videodagboeken door een veel bredere doelgroep worden gewaardeerd dan onze muziek. Dat is gelijk ook de kracht ervan. Ik ken mensen die toch maar eens naar een optredens zijn gekomen omdat het er op YouTube altijd zo tof uitzag. Voor mij is het een dilemma: ik wéét dat kijkers wegklikken bij de livestukjes, maar ik wil er toch wat van laten zien. Soms zoek ik daarom een aantal opvallende fragmenten bij elkaar uit verschillende liedjes en monteer ze heel flitsend achter elkaar. En soms denk ik: fuck it, dit is nou eenmaal wat we doen.

Hoogtepunt: dansje


Wat staan we hier te doen? Backstage op het Bevrijdingsfestival Utrecht te dansen op Ernst, Bobbie & de Rest. Jawel. Dat is dus leuk.

Dieptepunt: optreden 2


Het laagste punt van deze video, opnieuw een fragment van een optreden. Deze beelden van het festival wilde ik er tóch graag in hebben omdat we nog nooit voor zoveel mensen hadden gespeeld. Uiteindelijk maken we de videodagboeken toch vooral voor onszelf, zodat we als blije opa's kunnen terugkijken op een mooie carrière.

Hoogtepunt: naakt


Sex sells! Dus ook billen signeren van 'fans'. Dit is vast vaak teruggespoeld! Ik weet dat onze videodagboeken ook door 12-jarigen worden bekeken, dus bij materiaal met naakt, gescheld en alcoholmisbruik denk ik altijd twee keer na. Het kijkwijzer-niveau is afgelopen jaar wel enigszins gestegen, omdat na de 2Hot4YouTube-aflevering (15.000 views!) bleek dat mensen dat toch vaak de grappigste stukjes vonden. En wij ook.

Dieptepunt: naakt


Niet alle naakt werkt blijkbaar, als ík m'n shirt uitdoe zakken we ietsje terug. Maar dat komt ook omdat ik hier gortdroog verslag doe van een optreden waarbij niks gefilmd was. Veel reacties op gehad, maar volgende keer toch de camera maar weer aanzetten.

Hoogtepunt: bloopers


Altijd een piek: de bloopers aan het einde. Natuurlijk is het hilarisch om mij voor de zoveelste keer te zien blunderen met een intro, maar ook rare contextloze stukjes bewaar ik vaak voor het eind.

Nog wat algemene
don't's die je pas ziet als je meerdere grafieken vergelijkt: video's van meer dan 10 minuten, een lange leader, veel talking heads, slecht verstaanbare conversaties. En een lastige: fans kijken niet graag naar andere fans maar wél graag naar zichzelf. Oei.

Videodagboek 40 is net uit en feedback is welkom. Hoewel ik het vanzelf wel terugzie in de statistieken wanneer je wegklikt of terugspoelt ;-)

Geen opmerkingen: