'Toe Niels, vertel nog 'ns over gratis vs. betaald!'

Eergisteren nodigde Erwin me uit voor zijn nieuwe online platform Fast Moving Targets, samen met Gilles, Tim en Hessel. De avond stond in het teken van veelbelovende online muziek initiatieven, start-ups en vooral: optimisme. Wat kan er wél anno 2011? Dit alles ter gelegenheid van het uiterst succesvolle ADE. Ik trapte af met een stokpaardje, Erwin vat samen (in het filmpje benadruk ik wat meer de nuances!):

'Niels Aalberts was – als man met een rijk verleden bij platenmaatschappijen – het geklaag over het illegaal downloaden van muziek en de dalende inkomsten voor muzikanten en platenmaatschappijen spuugzat. Hij zette zich niet af tegen deze consequenties van digitalisering, maar nam ze als gegeven aan en bewoog mee door zich te richten op positieve voorbeelden van bands die zich op een creatieve manier een pad banen door de digitale jungle. Dat deed hij als blogger en als manager van succesverhaal Kyteman. Uit de verschillende praktijken haalde hij tips en trucs die andere muzikanten kunnen helpen hun eigen boontjes online te doppen. Die tips en trucs deelt hij op Eerste Hulp bij Plaatopnamen, en met Erwin Blom in Top Names. En oh ja, hij schreef er ook een mooi boek over: Doorbraak!

DIY
De muziekindustrie is in 10 jaar gigantisch op z’n kop gezet, o.a. door digitalisering. Met als gevolg een halvering van de omzetten, zowel in Nederland als internationaal. De vraag of het slecht gaat met de muziekindustrie beantwoordt Aalberts echter met een stevige ‘nee’. Want veranderingen brengen altijd kansen met zich mee. In het digitale tijdperk ligt die kans volgens Aalberts in DIY, Do It Yourself:
“Met behulp van internet kunnen bands bijvoorbeeld hun eigen plaat produceren, zonder dat dat afdoet aan de professionaliteit ervan. Dat is iets dat voorheen uitsluitend door platenmaatschappijen gedaan werd.”

Gratis
Een tweede kans ligt in het gratis online aanbieden van muziek: “Omdat geld vragen voor muziek in het digitale tijdperk een barrière is, is het gratis aanbieden ervan een manier om toch aandacht te vangen, het publiek aan je muziek te laten snuffelen, je te leren kennen.” Dat wil niet zeggen dat als bands hun muziek maar gratis aanbieden, de inkomsten vanzelf binnenstromen. Dat is niet de goede gedachte. Een voorwaarde is dat het product dat gratis aangeboden wordt wel echt goed moet zijn. En als er dan enthousiasme ontstaat rondom de betreffende artiest, dan kun je daar als band langzaam en bewust op in gaan haken. Wanneer dit vervolgens meer enthousiasme creëert en er een goede vibe rondom een artiest gaat hangen, dán zal bij de fanbase op een gegeven moment de ‘gunfactor’ de kop opsteken en inkomsten tot gevolg hebben.

Als een van de voorbeelden in Top Names geeft Aalberts de band The Black Atlantic: “Ze begonnen met niks, maar nadat zij hun [pracht]plaat gratis online aanboden werd die 80.000 keer gedownload, maar ook 2.500 keer verkocht en nog eens 750 maal op vinyl. Tevens traden ze vorig jaar 100 keer op, ontvingen ze donaties en hebben ze 7.000 e-mailadressen verzameld. Die combinatie vertegenwoordigt een grote waarde.” [Een fraaie nieuwe EP is in aantocht.]

Volgens Aalberts is het gratis online aanbieden van muziek dan ook de sleutel in de hedendaagse muziekindustrie, vooral voor beginnende bands: “Het is wellicht wat gechargeerd, maar wat moet je anders als beginnende band? Grote kans dat de platenmaatschappijen ‘nee’ zeggen. Online is de kans dat er iemand ‘ja’ zegt altijd groter. En die kent waarschijnlijk meer mensen die van dezelfde muziek houden. Zo ontstaat er vanzelf een ploegje rondom een band, dat als olievlek groeit. En ja, daar kun je als band mogelijk van gaan leven.”

Naar aanleiding van bovenstaande discussieer ik HIER met een lezer van EHPO.

Tweet