23 december 2010

James Blake een prachtig momentum (door @derique)

Dinsdag 21 december

Wie: James Blake, 21, Londen, Engeland.

Wat: Vernieuwende minimale producties. Een stem en composities waarin muzikale helden als Antony, D'Angelo, Bon Iver, Jamie Lidell en Prince echoën.

Waar? Beluister zijn EP’s CMYK, Klavierwerke en de Feist-cover Limit To Your Love op Spotify. Het selftitled album is te vinden all over the interwebs.

Op de dag dat James Blake de tracklisting en hoes van zijn eerste langspeler bekend maakt, lekt zijn album. Bijna 2 maanden voor de release. Naar de reden en bron van het lek blijft het vooralsnog gissen, maar ik vermoed een simpelweg te vroeg uitgestuurde promo. Anno nu moet je je als label zorgen maken als een plaat niet minimaal 2 weken vantevoren lekt. We zien zelfs voorbeelden van bewust lekken (onlangs door EMI, maar Kanye West bouwde er een businessmodel op). Tegelijkertijd lukt het genoeg giga artiesten om hun album niet eerder dan die 2 weken voor release te zien lekken. Dan maar niet in het kerstnummer van OOR, NME en Rolling Stone zullen we maar zeggen. Via Twitter werd direct duidelijk dat de 2 EP’s van James en single Limit To Your Love hun uitwerking niet misten: men stond in de digitale rij voor een torrent of downloadlink. Om daarna de eerste bevindingen welig te delen. De dag erna kwamen de eerste oordelen en flink wat kritiek. James Blake is de volgende hype, men rent achter elkaar aan in de angst niet meer hip te zijn en men valt over elkaar in het prijzen van een artiest die zich nog maar moet bewijzen.

Nu kan ik überhaupt niet zoveel met geschreeuw over zogenaamde hypes, om niet te zeggen dat elk klein of groot succes terecht is - wat ‘terecht’ hier dan ook mag betekenen. En elke kritiek dengevolge fout is, zoals fenomeen Jochem Geerdink recent betoogde. In mijn wereld is Lady Gaga te gek, heeft Kanye West een geweldig album gemaakt en is Them Crooked Vultures een coole supersterrenliveband. Maar The National zal ik nooit iets mee kunnen, Elbow vind ik saai en de Mexicaanse griep blijkt minder doden te hebben veroorzaakt dan het winterse griepje dat elke winter toeslaat. Anyhoe, de kritiek op trending topic #JamesBlake deed me toch iets. Zeker in het licht van de discussie die popjournalist Gijsbert Kamer dit jaar aanzwengelde over het gebrek aan nieuwe sterren oftewel Het failliet van de mainstream popcultuur. Kamer betoogt in het stuk dat ‘popmuziek en popcultuur veel minder belangrijk is geworden in ons leven dan een paar decennia geleden’. Uit het artikel werd niet duidelijk waarom dit erg zou zijn, enkel ‘dat is een ontwikkeling die mensen zorgelijk stemt die popmuziek als massacultuur hoog hebben zitten.’ Maar om de onderbouwing gaat het me hier niet. We hadden namelijk zo’n fijn momentum afgelopen dinsdag en de zure snoeten schreeuwen moord en brand. Zo stonden we ‘hier’ allemaal (niet zo) keurig in de rij voor James Blake. En wat was het gezellig. Ook zonder tentjes, slaapzakken en Jägermeister uit de fles. Niet voor de nieuwe Michael Jackson, Lady Gaga of Beyoncé, maar voor een Britse jongen van 21 die zijn debuutalbum ziet exploderen. Mooi, en wat een collectieve gebeurtenis was het. Nee, ik kan het er niet met mijn ouders over hebben, de buren kennen hem ook nog niet en Gijsbert Kamer wacht waarschijnlijk op zijn promo. Maar het vuurtje is aangewakkerd en het evangelie wordt zelfs in deze vrieskou al enthousiast verspreid. Wist je dat hij ook een geheim bandje heeft? Dat Blake ook nog wel eens opduikt als Harmonimix en dat je die single 'Limit To Your Love' vanaf 0.58 min. echt eens over Funktion One geluidssysteem moet horen? Het is een heel aardige jongen trouwens.

Moeten we medelijden hebben met James Blake of zijn label vanwege misgelopen inkomsten en een veels te vroeg promo-momentum? Moeilijk te zeggen. Ik denk dat het ze enkel goed zal doen. Dat kan ik niet bewijzen en niemand kan het tegendeel bewijzen. Kleinere acts en labels bij wie eerder dit jaar een soortgelijke situatie ontstond, wisten door een slimme campagne en speciale fysieke uitgaven de schade te beperken of zelfs in hun voordeel te keren. Het album van Liars lekte erg vroeg waarna het met mooie EP’s, een mixalbum en een prachtig fysiek product flink terugsloeg. Les Savy Fav’s Root For Ruin werd na te zijn gelekt vrijwel direct digitaal uitgebracht en middels een creatieve bedelcampagne wist het veel reuring te veroorzaken. Beiden toeren zich al maanden suf en duiken op in diverse jaaroverzichten. Wat moeten Blake en zijn label nu doen? Zet de plaat nog dit jaar op Spotify, leg de plaat eind januari in de winkels en geef de jonge producer een extra voorschot voor het maken van een bonus-EP en 3 mooie video’s. Breng begin april een special edition uit met bonusmateriaal en heb vertrouwen. James Blake zal alle zomerfestivals aan doen en over een jaar staat hij in de meeste jaarlijstjes. Een nieuwe ster is geboren. En wij waren erbij.

Prachtig stuk van Erik Zwennes, mij uit het hart gegrepen. Ik was erbij afgelopen dinsdag. Erik is vanaf 3 januari a.s. gelukkig weer terug op het nest, als redacteur en journalist bij 3VOOR12.

5 opmerkingen:

Job zei

In de week van het lek verscheen trouwens stipt op tijd de nieuwe Blend, met daarin mijn James Blake-interview. Heel knap getimed van hoofdredacteur Perre van der Brink, die ik overigens nergens van beschuldig...

Wietse zei

http://www.vkblog.nl/blog/6863/Alles_over_popmuziek

Wietse zei

Oftewel, Gijsbert had al een stuk over James Blake op i-net staan voor jouw stuk...

Marco zei

Volgens mij begon de Nederlandse James Blake-hype hier:
http://www.mixedgrill.nl/2010/10/15/james-blake-limit-to-your-love/

Unknown zei

Ik denk het ook.