LEGUESSWHO is misschien wel het mooiste festival dat Utrecht rijk is, in elk geval het spannendste. Die prachtavond met Caribou en het onvolprezen Beach House er achteraan zal ik niet licht vergeten en behoort tot mijn mooiste van 2010. Die laatste plaat topte niet voor niets op een haar na mijn jaarlijst. De 2011-editie belooft minstens zo spannend en mooi te worden als vorig jaar, kijk dat blokkenschema of zie de app. Teveel om op te noemen en te zien, daarom maken boekers en bovenal überliefhebbers Johan Gijsen en Bob van Heur ons graag wegwijs.
Johans Perfect staat HIERRR op Spotify, DAARRR de download (18 tracks).
Bobs Perfect HIERRR op Spotify, DAARRR als download (17 tracks).
Onder het artwork de toelichting (toejuiching?) van beide heren.
Behoefte aan meer LEGUESSWHO? Check de exclusieve mixtapes, de #LGW11-Luisterpaal en 10 tips van 3VOOR12. Bekijk en bezoek ook zeker Le Mini Who? van en met Beep! Beep!
Enjoy!Johan: 'De perfect Le Guess Who? 2011 is natuurlijk onmogelijk. Zeker als Bill Callahan er niet tussen staat. Toch een poging...'
1) Stranded Horse (FRA) - And The Shoreline It Withdrew In Anger
Uiterst breekbare Franse Nick Drake op de Kora, een West-Afrikaanse harp. Covert op z’n laatste album op mooie wijze What Difference Does It Make? van The Smiths. Hopelijk doet-ie dat ook live in de ultiem intieme Kargadoor op vrijdag.
2) Other Lives (VS) – For 12
Maakte een van de mooiste popplaten van 2011. Voor wie ze nog niet gezien heeft: kom op tijd! Als De Helling vol is, is-ie vol.
3) Fruit Bats (VS) – So Long
Band van Eric D. Johnson, die een blauwe maandag in The Shins speelde. Folky indie-liedjes voor liefhebbers van Modest Mouse en Chad Vangaalen. Mijn favoriete zondagochtendplaat, op zaterdagavond in EKKO.
4) Forest Fire (VS) – Future Shadows
Wederom intieme folk, echo’s en licht experiment. Zoals we gewend zijn uit New York. In een vroeg stadium omarmd door onze Utrechtse vrienden van Beep! Beep! Nu met My Brightest Diamond, Marissa Nadler en nieuw talent Dan Haywood op de zondagnamiddag in De Helling.
5) Still Corners (GB) – Cuckoo
“Het Britse antwoord op Beach House?”, hoorde ik laatst iemand zeggen. Na 2x Beach House uitgenodigd te hebben op Le Guess Who?, presenteren we nu Still Corners: mysterieuze, spannende herfstmuziek die ze tegenwoordig Dreampop noemen. Overigens ook de ultieme Le Guess Who? tip van Tivoli directrice Margriet van Kraats.
6) Braids (CAN) – Plath Heart
Ook Braids wordt vaak met Beach House vergeleken. Iets wat ik nu niet ga doen, ook al lijkt het er wel op. Denk dus maar aan een jazzy Still Corners. Braids is killer, Raphaelle Standell-Prestons ijle stem gaat door merg en been.
7) Stephen Malkmus & The Jicks (VS) – Tigers
Stephen Malkmus, zanger/liedjesschrijver van 90's cultband Pavement, is zijn speelsheid nog lang niet verloren. “I caught you streaking in your Birkenstocks” opent zijn laatste langspeler melig. Pavement was een inspirator voor vele Le Guess Who? artiesten van de afgelopen jaren. Nu de grootmeester zelf op donderdagnacht in de Oudegracht. Met the Jicks deze keer.
8) Bass Drum Of Death (VS) – Get Found
Was Ty Segall vorig jaar misschien wel mijn persoonlijke hoogtepunt op Le Guess Who?, dit jaar kijk ik uit naar Bass Drum Of Death in ACU. Twee springlevende jochies. Op bass & drums dus. No-nonsense liedjes. Het ijzersterke 'Het Found' staat hier al maanden regelmatig op repeat!
9) Low (VS) – Monkey
Low sluit de veelbelovende duistere vrijdagavond in Tivoli Oudegracht af. Na Richard Buckner, Pinback en de fantastische Bill Callahan zal Low je bij je strot grijpen en pas na middernacht loslaten. Meeslepend en ongelooflijk intens. Op papier een pracht line-up voor de fijnproever van ‘t donkere genre. Mijn verwachtingen zijn hoog!
10) Iceage (DK) – Broken Bone
On-Nederlands goed deze Denen. Zowel de NME als Pitchfork loopt er mee weg. Alsof The Smell in Sheffield staat en een half uur opgefokte Denen over de vloer heeft gehad. 12 liedjes in 24 minuten. Zondagmiddag in dB’s, fles bier in de lucht!
11) Anika (GB/DUI) – Yang Yang
Yang Yang is naast een cover van Yoko Ono ook mijn persoonlijke Le Guess Who? tune van dit jaar. Lome, duistere, hypnotiserende drummachine ritmes geproduceerd door Portishead’s Geoff Barrow! Op Stones Throw.
12) Suuns (CAN) – Red Song
Suuns uit Montreal, de stad waar Le Guess Wo? ooit begon. Met opzet primetime op de zaterdagnacht tussen 23:30 en 00:30 in Tivoli Oudegracht geprogrammeerd. Minimalistische hypnotiserende post- en/of krautrock die de hormonen door het pand zullen doen gutsen. Mis ze niet.
13) Zomby ft. Panda Bear (GB/VS) – Things Fall Apart
Things Fall Apart? Hier komt Le Guess Who? samen. Beatsfenomeen Zomby maakte misschien wel het avontuurlijkste elektronische album van het jaar. Op deze track werkt hij samen met collega sample-kunstenaar Panda Bear. Zomby zal op zaterdagnacht aan het werk te zien zijn, Panda Bear sluit dit jaar het festival af op de zondag. Nooit eerder gaf Panda Bear een optreden in Nederland.
14) I Break Horses (ZWE) – Winter Beats
Nog meer beats. Winter Beats. (Ergens hoop ik dat het dit jaar weer gaat sneeuwen komend weekend.) Elektronische shoegaze zoals we kennen van M83.
15) Gang Gang Dance (VS) – Princes
Samen met Panda Bear’s Animal Collective vaandeldragers van de New Yorkse experimentele popsound anno nu. Gewaagde synths, weirde percussie en ongewoon zanggebruik.
16) Group Inerane (NIG) – Telilite
Spaced Out Sahara Desert Guitars! Nigeriaanse folk, blues en psychedelica direct uit de woestijn. Het New Yorkse Akron/Family is ongelofelijke fan van deze Nigerianen, Le Guess Who? brengt ze samen op zondagmiddag in RASA.
17) Shabazz Palaces (VS) – Recollections Of The Wraight
Niet Kanye West maar Shabazz Palaces maakte mijn hiphopplaat van 2011. Zimbabwaanse percussie onder de vocalen van hiphoplegende en Digable Planets oprichter MC Butterfly. Duistere jazzy beats zoals we kennen van Kool Keith of MF Doom, het eerste hiphopalbum op Sub Pop ooit.
18) A Winged Victory For The Sullen (VS) – Steep Hills Of Vidocin Tears
Bijzondere samenwerking tussen Adam Witzie (Stars Of The Lid/Sparklehorse) en pianist Dustin O’ Hallaran, die we misschien kennen van Coppola’s Marie Antoinette. Dit levert prachtige herfstmuziek op. Minimalistische pianostukken met een flinterdun laagje ambient-drones. Voor de liefhebbers van Hauschka, Peter Broderick of Max Richter.Bob: 'Holadiee... 18 Liedjes zoeken uit een programma met meer dan 80 bands... Onmogelijk, maar heerlijk om al die platen nog een keer te luisteren. Hier een selectie van enkele van mijn favorieten.'
1) Nisennenmondai - Mirrorball
Mijn favoriete boeking van Le Guess Who? 2011: drie Japanse dames die een paar jaar geleden een van de meest intense live-shows gaven die ik ooit heb gezien. Mirrorball was een van de hits van die zweterige avond in London. En nu eindelijk voor de eerste keer in Nederland!
2) Panda Bear - Alsatian Darn
Panda Bear. Tja, met Person Pitch maakte hij een klassieker. Met z'n groep Animal Collective maakte hij er een aantal. En dan komt hij dit jaar met Tomboy, wederom eentje. Eerste keer Nederland samen met Sonic Boom van Spacemen 3 en op visuals Danny Perez, wat een absurd visuele en psychedelische show zal worden. En ja, dit Alsatian Darn is een nummer dat gemaakt is om een veld met honderduizend man op mee te laten klappen. Coldplay zou hopen dat ze zoiets konden schrijven ;)
3) Gang Gang Dance - House Jam
13 Februari 2009 speelde Gang Gang Dance een weergaloze en hypnotiserende show in de bovenzaal van Paradiso. Het was hun eerste show van die Europese tour. En later bleek ook hun laatste. Door een brand in de opslag werd hun volledige backline verwoest, die ze over een periode van 7 jaar geperfectioneerd hadden. Hier een nummer van Saint Dymphna uit datzelfde 2009.
4) Orchestra of Spheres - Rotate
Deze zomer kreeg ik een Bandcamp-link doorgestuurd van een band uit Nieuw-Zeeland. Deze stond uiteindelijk constant op repeat. Afrikaanse grooves, Sun Ra-achtige experimenten en toch heel erg 2011. Ook voor de eerste keer in Nederland en volgens de geruchten extreem bijzonder live.
5) Shabazz Palaces - An Echo From The Hosts That Profess Infinitum
Simpelweg de spannendste hiphop-release die ik in tijden gehoord heb. Niks standaard hiphop beats, maar avontuurlijk, onderzoekend en constant onvoorspelbaar. Met teksten die verder gaan dan bling bling en dat soort onzin.
6) John Maus - Believer
Nog zo'n hypnotiserende plaat met de prachtige titel We Must Become the Pitiless Censors of Ourselves. Een plaat die je doet nadenken, wegdromen en daarnaast onverwacht veel herkenningspunten biedt. Live is het bijna performance-art. Dit is pas het begin van volgens mij een grote carrière voor John Maus.
7) Still Corners - Submarine
Elk nummer heeft die o-zo fijne hijgstem van zangeres Tessa Murray. Wat Beach House voor mij deed vorig jaar [en voor mij!], doet Still Corners dit jaar. Ook weer de eerste keer in Nederland en "groots" geprogrammeerd in Tivoli Oudegracht. Zeer nieuwsgierig om hen te zien.
8) Suuns - Red Song
Dit jaar het genoegen gehad om 4 Europese tours voor Suuns te mogen organiseren, en live was het elke keer fenomenaal. Op Le Guess Who? zullen ze hun voorlopig laatste Nederlandse show voor een lange tijd spelen aangezien ze volgend jaar benutten om aan hun nieuwe plaat te werken. Verslavende band, verslavende muziek, voor zowel noise liefhebbers als mooie dansmariekes.
9) Zomy - Vortex
Toen Johan me vertelde dat hij Zomby had bevestigd kon ik het niet geloven. Dedication is een van die electronische platen die ik prettig vind om op zondagochtend te draaien of om 3 uur 's nachts tijdens een Bob-O-Matic. Deze plaat werkt altijd. Supergelaagd, dreigend en volledig mysterieus. Zaterdagnacht speelt hij in de Helling.
10) Iceage - White Rune
Uit Denemarken, en helaas zijn er weinig bands die hun muziek met zo'n power en urgentie weten te brengen. In Amerika verkopen ze elke show uit en langzamerhand begint Europa het ook door te krijgen. Ik denk een van de sensaties van Le Guess Who? 2011.
11) Bass Drum of Death - Get Found
M'n grote zwak. Garagerock. En Bass Drum of Death is er eentje van het puurste soort. Mooie 'popliedjes' in rudimentaire vorm. En Get Found is zo ontzettend catchy. Met z'n tweetjes. Geen gezeik, gewoon goed!
12) Pink Mountaintops - New Drug Queens
Stephen McBean is een van mijn favoriete muzikanten van de laatste jaren. Met Black Mountain maakte hij een aantal briljante platen en Pink Mountaintops eerste plaat Axis of Avol is een persoonlijke klassieker. Op Le Guess Who? komt hij in een 'old-school' line-up spelen. Gewoon met z'n tweeën. Gitaar, drumcomputer en toetsen/bas.
13) Endless Boogie - Tarmac City
Endless Boogie is een van de mooie bewaarde geheimen uit New York. Recht-toe-recht-aan bluesrock. Niks moeilijks aan, maar live akelig akelig goed. En aangezien dit één van Stephen Malkmus favoriete livebands is, is dit ons Sinterklaas cadeautje aan hem, en aan ons publiek.
14) Swearing At Motorists - Feeling Transparant
Swearing at Motorists heeft zich afgelopen 6 jaar gestort op het vaderschap. Le Guess Who? is zijn comeback. More Songs from the Mellow Struggle was in '99 misschien wel een van m'n meegedraaide platen: super lo-fi, maar zo eerlijk dat ik telkens er weer bij terug kwam. Feeling Transparent is een typisch Swearing At Motorists, van de dit jaar verschenen overzichtsplaat Postcards From A Drinking Town.
15) The Besnard lakes - Like The Ocean, Like The Innocent pt. 2: The Innocent
The Besnard Lakes is in Nederland naar mijn idee volledig onderschat gebleven. Of eigenlijk in heel Europa. Zanger Jace schrijft de meest waanzinnige composities die eigenlijk gemaakt zijn voor grote stadions. Al lang op de wishlist van Le Guess Who? en dit jaar is het eindelijk zover.
16) Nurses - Fever Dreams
Vorig jaar september was ik tourmanager van Nurses tijdens hun Europese tour. Vele nummers van het dit jaar verschenen tweede album Dracula kwamen toen al voorbij in compleet andere vormen. Dus ik was ook aangenaam verrast om te zien welke stap ze hebben gemaakt.
17) Richard Buckner - Traitor
Richard Buckner heeft misschien wel de mooiste stem binnen het singer/songwriter-genre. En zijn laatste plaat Our Blood is zo belachelijk mooi dat die niet mocht ontbreken op deze Perfect Le Guess Who? De vrijdagavond in de Oudegracht is sowieso een avond om te zwijgen en je volledig te laten betoveren.Dank voor al dit fraais, Johan en Bob! Geniet ervan dit weekend, evenals jullie publiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten