Schatgraven in #Spotify (6) - Pete Townshend

Het is vakantie, ook op EHPO. Daarom een serie korte muzikale blogposts om de zomer te vieren. Dagelijks, stipt om half 10, trek ik een oud, nieuw, bekend of onbekend maar niet minder goed album uit Spotify naar boven, vertel er kort iets over en wijs je tot slot op de beste nummers (al gaat het doorgaans om platen die wat mij betreft voor het grootste deel uit AAA-materiaal bestaan). Zo start je je dag fris en vrolijk, met goede muziek. Niet leuk? Morgen een nieuwe! De gehele serie klik je aan met tag schatgraven in Spotify.

Een obscure ditmaal:

Wie? Pete Townshend (Wiki)
Welke? Who Came First? (Wiki)
Wanneer? 1972
Wat? Eerste solo-album van de gitarist van The Who. Voor liefhebbers van Jackson Browne (maar dan op z'n Brits), Paul Weller en het betere singer/songwriter-werk.
Waarom? Mij ooit aangeraden door mijn toenmalige baas bij PIAS, een schot in de roos. Begin jaren '70 bracht niet elke halve zanger of matige gitarist na anderhalf album met zijn band een soloplaat uit. Townshend gelukkig wel, want als getormenteerd mastermind van zijn uiterst succesvolle band en een drugsprobleempje had hij meer dan genoeg in z'n eentje te vertellen. Bovendien een prachtige jumpsuit aan op de cover.
Woogtepunten? Pure & Easy, Evolution (gezongen door Faces-held Ronnie Lane), Time Is Passing, There's A Heartache Following Me, Sheraton Gibson.

Geniet HIER op Spotify. Tot morgen!

Tweet