De ideale volgorde (1)

Martijn Groeneveld runt en produceert in Mailmen, zijn prima en zeer betaalbare studio op een prachtige locatie, een oud fort aan de rand van Utrecht. Hij heeft een eindeloze reeks artiesten en bands opgenomen en geproduceerd: Solo, Face Tomorrow, Mathilde Santing, a balladeer, This Beautiful Mess, Silence Is Sexy en ga zo nog maar even door. Luister hier. Het is bovendien een erg aardige gast, met een uitgesproken mening, die ik regelmatig tegenkom in verschillende Utrechtse clubs en zalen. Onlangs kregen we het over het samenstellen van de trackvolgorde van een CD. Dat blijkt vaak een lastige klus voor muzikanten die net een album of EP hebben opgenomen. Omdat ik zelf jarenlang mixtapes heb samengesteld, schep ik er zelf enig genoegen in om de juiste volgorde te maken. En ik ben er best goed in, al zeg ik het zelf: zoals zoveel bescheten mannen heb ik met zorgvuldig samengestelde mixtapes de moeder van mijn kinderen verleid :-) Zowel Martijn als mij leek De Ideale Volgorde een mooi onderwerp voor een klein onderzoekje onder bevriende muzikanten en aansluitend een serie op dit blog.

Martijn trapt af: "Naar aanleiding van het altijd terugkerende dilemma aan het einde van een CD-productie, besloot ik me eens wat meer te verdiepen in het ambacht van het bepalen van de ideale volgorde. Naast mijn eigen ervaringen stuurde ik een vragenlijst op naar zo'n 15 bands waar ik de afgelopen jaren CD's mee heb gemaakt.

Om een paar redenen is het eerste gedeelte van de CD het belangrijkste. Nieuwe, potentiële fans zullen nooit meteen het hele album beluisteren. Bijna zonder uitzondering is de single dan ook track 2 of 3. Vaak is het eerste nummer van een CD een song met een andere functie. Het kan een intro zijn, maar ook een sfeernummer om je 'in de plaat te trekken'. Als ik een band niet ken en ik heb weinig tijd, dan zet ik ook altijd track 2 op. Vooral hiphoppers willen nog wel eens een vervelend intro-nummer hebben.

De eerste helft van een CD is belangrijk, maar aan de andere kant is niets zo vervelend als een CD waar na track 6 niks meer te beleven valt. Breng dan een EP uit of werk langer aan de nummers. Als ze nog niet af zijn, kun je ze altijd meenemen naar een volgende plaat. Bands zijn altijd bang dat nummers verouderen, maar goede tracks verouderen niet zo snel en ik maak het regelmatig mee dat CD's pas een jaar na mastering uitkomen. Dat lijkt de eerste keer vreemd, maar is heel normaal. Aan de andere kant is niet raadzaam om te lang aan dingen te willen sleutelen. Maar dat is weer een heel ander verhaal."

Tot zover Martijn over de opening van je album of EP. Niks aan toe te voegen, behalve misschien dat ook hierbij het gezegde opgang doet 'De eerste klap is een daalder waard!' Open met een (paar) voltreffer(s). Je bewijst jezelf geen dienst door een verder prima album te starten zoals die eigenwijze Bright Eyes dat in 2002 deed. Ook als mensen 5 jaar met smart op de opvolger van je briljante debuut hebben gewacht, is 7 minuten vogel-gekwetter misschien niet de beste introductie. Hier mijn Top 10 albumopeners. Morgen HIER vertelt Martijn verder. Check ondertussen de reacties; is de moeite!

Tweet