[Hier deel 1, 2, 3 en 4 van deze serie, op NLpop hoe het Caro en David in Engeland verging. Onderstaand het slot van deze serie:]
Ik ben geen groot voorstander van blogposts waarbij je 20 keer moet scrollen of al te lange series op EHPO. Juist de snelheid, vluchtigheid, actualiteit en kleine brokjes food for thought zijn het aantrekkelijke van een blog. Deze serie had wat mij betreft echter nog een week mogen duren. Niet alleen is wat David Schreurs, Vincent Degiorgio en Jan van Wieringen is overkomen met Caro Emerald een uniek en prachtig verhaal, een jongensboek, ook weet David heel duidelijk aan te geven wat de kritische succesfactoren zijn, wat ze bewust wel en niet gedaan hebben. Ieder succes heeft een flinke dosis geluk nodig, maar Caro's verhaal, Davids voorbereiding, visie en eigenwijsheid tonen aan dat je daarvoor zelf de kaders en kansen creëert met verstandig nadenken, hard werken en de calculator in je hand. Vandaag vertelt hij de laatste 2 ideeën die ten grondslag liggen aan het enorme succes:
Idee 5 – Controleer je eigen rechten
"Als getalenteerde artiest, songwriter of producer kun je zonder al te veel problemen met allerlei vakbekwame clubs deals sluiten - publishers, platenmaatschappijen, managementbureau’s. Dat alles kan heel veel uitmaken voor je carrière. Maar als je weet wat je doet kan het ook voordelen hebben om veel rechten zelf te controleren. Als je niet alles overdraagt beslis je zelf, waardoor je directer kunt werken. Je hoeft zowel letterlijk als figuurlijk rekening te houden met minder agenda’s. Daarnaast kun je inkomstenbronnen flexibeler inzetten – geld dat je met optredens verdient kun je bijvoorbeeld inzetten voor promotionele optredens, om maar wat te noemen. Het allergrootste voordeel is dat je aanzienlijk meer overhoudt als je alles zelf doet. Er zijn ook nadelen: ten eerste kost het veel tijd om een (succesvol) project op alle vlakken te begeleiden, ten tweede moet je begrijpen wat je doet, anders sla je de plank mis."
De zoveelste waarheid als een koe. En ook niet voor de eerste keer herken ik dit: met Kyteman beheerden we ook alle rechten zelf. Davids opsomming van voor- en nadelen kan ik volledig beamen. Met name de grotere snelheid van handelen heb ik als enorm voordeel ervaren en is een belangrijke voorwaarde geweest waardoor we het plotse, toch onverwachte succesrazendsnel konden uitbouwen. En niet te vergeten: budget creëerden om onze peperdure show te blijven spelen.
Idee 6 - Team spirit
David: "Hoewel dit verhaal voornamelijk vanuit mijn eigen perspectief is geschreven, worden de totstandkoming, ontwikkeling en het succes van Caro gekenmerkt door iets anders: een zeldzaam goede combinatie van mensen, met hun unieke eigenschappen en talenten. We hebben geluk gehad met een heleboel dingen – op het juiste moment gewacht, op het juiste moment toegeslagen. Maar dat lukt beter naarmate je een sterk team hebt. De harde kern van Caro Emerald (Caro, Vince, Jan en ik) is heel sterk. We zijn eigenwijs, vasthoudend, nieuwsgierig, creatief, down to earth en vooral niet gefixeerd op succes. We doen het vanaf het begin omdat we het echt leuk vinden. Die unieke combinatie van creatief, persoonlijk en zakelijk talent heeft er aan bijgedragen dat we zover zijn gekomen. Dat maakt het harde werken meteen ook heel prettig; we hoeven niet eeuwig te tobben over dingen, de neuzen staan dezelfde kant op. Zelfs in tijden van extreme hectiek weten we waar we het voor doen. Soms is het wat veel, maar dan gaan Jan, Caro en ik een avondje bierdrinken, en dat is genoeg om weer te weten waar het om draait: leuke muziek maken. Vince noemt het karma, Jan en ik houden het op intuïtie, Caro zit er volgens mij tussenin. Hoe dan ook, het laatste idee komt met stip op 2 (na idee 1): je kunt het niet alleen, je team bepaalt of je de wedstrijd kunt winnen."
Dit laatste idee heb ik al 'ns De dood van DIY genoemd en slaat opnieuw 1-op-1 op Kyteman.
David, ontzettend bedankt voor het uitgebreid delen en kraakhelder verwoorden van jullie ervaringen en leermomenten. Prachtig. De complete serie is lees- en doorstuurbaar via http://bit.ly/Caro_Emerald. Aan het aantal reacties en hits op de serie te zien hebben EHPO-bezoekers gesmuld van je verhaal, De Telegraaf, Nu.nl, AD.nl en NLpop-blog ook. Op die laatste lees je hoe het Caro en David hierna in Engeland verging.
12 opmerkingen:
DIYers vallen in de anonimiteit van het web nauwelijks op. In Groningen woont Kettel. Een elektronica-eenmansaktie die leeft van z'n muziek. Zelfs fanatieke muziekfans in G. kennen 'm niet.
Hij doet tourtjes en releases in samenwerking met ander DIYers, net zoals het vroeger gebeurde. Het was altijd een drukke boel op het Dischord-kantoor. In de wereld van Caro gelden andere regels, andere motieven. Is ook nooit anders geweest. Maar er is nog altijd een alternatief voor de 'Caro-methode'.
Kettel is prachtig. Goed voorbeeld. En in mijn wereld is wat hij doet geen alternatief voor wat Caro doet, maar min of meer hetzelfde. Alleen met andere muziek, een andere groep fans, andere kanalen en dus een andere aanpak. Maar de principes zijn exact hetzelfde.
topserie!! thanks.
En jup; Kettel is inderdaad prachtig. En volgens mij heeft die ook echt zn publiek wel bereikt hoor.
De kern van het DIY verhaal ligt denk ik toch bij het zelf beheren van je rechten en dus zelf zeggenschap behouden. Bij DIY artiesten staat de artiest centraal en niet de muziekindustrie zelf. Dat de DIY artiest niet alles zelf hoeft te doen, maar 't juiste team samenstelt om het hele ecosysteem te bereiken is datgene wat ook een belangrijke reden voor succes!
Je kan zelf je timing en prioriteiten vaststellen en bent niet/minder afhankelijk van de beslissingen van anderen!
ik heb het verhaal van Caro Emerald van dichtbij meegemaakt. Hoe het begonnen is, de eerste berichten in de pers, met spanning elke week de hitlijsten afwachten. David, jan en caroline hebben goeie beslissingen genomen en een super prestatie neergezet. Wat ik mis in deze blog is de visie op hoe de act neergezet is. Als theatertechnicus zijnde weet ik dat veel bands prachtige cd's maken die goed gepromoot worden maar eenmaal op het podium er weinig van bakken. Caro heeft een hoop goeie muzikanten achter en naast haar staan. Jammer genoeg worden deze wel eens vergeten. David en Jan hebben een dikke vinger in de pap gehad over hoe de act gepresenteerd wordt. het lijkt nu alsof de muzikanten naast Caroline er niet zo toe doen, terwijl zij wel het gezicht zijn van de band en moeten presenteren wat in de studio bedacht is. Hoe is de samenstelling van de band tot stand gekomen? Waarom percussie en drums niet maar wel een DJ,... Welk verhaal zit hierachter?
Ik vond het een leuke en interessante blog om te lezen. Nuchter geschreven en verhelderend naar de buitenwereld toe. Jammer dat de pers alleen het feitje over Seal er uitpikt.
@Jurgen: dit blog focust op muziek, marketing, internet en social media. Die kennis deel ik graag of ik vraag anderen dat te doen. Vandaar dat daar ook het accent op ligt in Davids verhaal. Zal hem vragen of hij wellicht nog iets wil zeggen over hun muzikale keuzes, band etc.
Overigens denk ik niet dat muzikanten niet belangrijk zijn, integendeel, maar dat jouw aandacht ervoor wel enige (gezonde!) beroepsdeformatie is :-) De realiteit is (helaas) dat voor 90% van de zaal wie of wat er om De Ster heen staat nauwelijks toe doet. Tenzij je in een boyband speelt en de bassist de leukste is...
Haha een boyband waarvan de bassist de leukste is?!?! Dat bestaat niet...
Supertoffe serie!
@Niels Gaat natuurlijk altijd over samenwerking, ook bij de eerste DIY-ers, ooit. Als DIY-er zoek je aansluiting bij het DIY-netwerk (de scene). Verschil zit 'm juist in die partners en de aanpak. Die zitten bij Caro toch op een andere golflengte dan bij Kettel.
@Paul: Dat zeg ik. Maar ik weiger dat ouderwetse onderscheid te maken dat er zo'n enorm verschil zit tussen wat en hoe Caro het doet en wat Kettel doet. Uitkomsten, albums, muziek, zalen, publiek en fans verschillen, maar de onderliggende principes zijn in mijn wereld volkomen (ver)gelijk(baar). Dat is wat David in mijn ogen laat zien en de rode draad, gemene deler die ik keer op keer wil laten zien op dit blog. Vind ik vele malen interessanter dan het puur muzikale onderscheid of een verschil in smaak. Alle "... doet het zo"'s zijn feitelijk hetzelfde verhaal opgetekend uit verschillende monden, maar een opzienbarend verhaal dat tot 2003 niet op deze manier door deze mensen verteld kon worden omdat de professionele tools toen niet voor iedereen voorhanden waren. Daarbij doet het in mijn ogen niet ter zake dat er 14-jarige meisjes, huisvrouwen of piep-piep-knor nerds die nooit buiten komen voor je podium staan :-)
Mooie reeks! Zo niet een van de betere die ik op EHPO heb mogen zien...
Alleen @Niels, dit begrijp ik niet helemaal:
"En ook niet voor de eerste keer herken ik dit: met Kyteman beheerden we ook alle rechten zelf."
Is het niet zo dat via Jammm Chrysalis in ieder geval de Publishing (deels voor) Kyteman doet?
Ben ik wel erg benieuwd naar :)
Klopt. Maar 'we' = ook JAMMM en aan Chrysalis hebben we geen rechten overgedragen, maar zijn een samenwerking aangegaan. Da's een belangrijk verschil.
Killer killer killer songs. Nu heeft een contract bij mijn oude collega´s van Universal Music in Duitsland in de wacht gesleept en ik hoop oprecht dat ze er totaal doorbreekt, net als Milo twee jaar terug.
Een reactie posten