De almaar herhaalde mantra's en gemeenplaatsen van Tim Kuik c.s. missen hun uitwerking niet, zeker niet bij journalisten die hun vertrouwde werkomgeving razendsnel zien veranderen, hun publiek steeds lastiger weten te bereiken, 'burgerjournalistiek' zien opkomen en die gemakshalve afdoen als minderwaardig. Erwin schreef daar gisteren nog rake dingen over. Even later ook over de filmindustrie die begint met jammeren alvorens ze hun sh*t op orde hebben. Triest!Jan-Hein maakt het wat mij betreft het bontst wanneer hij stelt dat er geen muziek gemaakt wordt als daar geen droog brood mee te verdienen valt. Dan heb je wel een heel eenzijdige opvatting over de beweegredenen van muzikanten... Muziek werd eeuwenlang gemaakt vóórdat er een industrie omheen ontstond en zal ook gemaakt blijven als die industrie verdwijnt. In dat geval valt er voor slimme, creatieve mensen nog steeds een boterham te verdienen, zie verder.
Het idee dat er door internet iets fundamenteel is veranderd in de relatie tussen maker en ontvanger wil er niet bij iedereen in. Evenmin dat wettelijke afspraken daarover aangepast moeten worden aan de nieuwe situatie en niet andersom: krampachtig vasthouden aan wetten die aantoonbaar niet meer aansluiten bij een nieuwe realiteit. Beginnen over herziening van het auteursrecht is al helemaal uit den boze: 'Kom niet aan mijn brood!' Begrijpelijke reacties, maar onnodig en met weinig oog voor de toekomst en wat er wérkelijk aan de hand is op internet. Deze fantastische presentatie laat zien dat er wel eens veel meer brood op de plank zou kunnen komen wanneer flexibel(er) wordt omgegaan met auteursrecht.
[UPDATE:] Dik een jaar geleden vond meneer Strop iets héél anders in De Pers...
[UPDATE II:] Een lezer reageert:
[UPDATE III:] Ook sterke reactie van blogger Dirk Poot.Op Het Grote Downloaddebat lichtte ik begin dit jaar mijn standpunt toe. Onder het filmpje de presentatie die ik daarvoor gebruikte:
Om niet opnieuw te vervallen in een welles-nietes discussie (lezers van dit blog weten waar ik sta) vraag ik liever aandacht voor een inspirerend voorbeeld hoe creatieve makers door een vrije omgang met de mogelijkheden van internet, gratis downloads en (auteurs-)rechten kansen creëren én pakken. Vorige week schreef Bob dit stuk over deze creatieve clip:
Te gek toch? Gisteren plaatste hij integraal een mail van de heren waarin ze gedetailleerd uit de doeken doen hoe het allemaal zo is gekomen. Zéér inspirerend! Misschien moet Jan-Hein Strop daar 'ns naar kijken... Zijn artikel heb ik toegevoegd aan de blogpost waar ik berichtgeving en mijn mening over (herziening van) het auteursrecht verzamel.
Wat vind jij?
15 opmerkingen:
Mensen met een HBO diploma die het verschil tussen stelen (het origineel is daarna weg) en kopiëren (het origineel is er daarna nog) niet begrijpen moeten wat mij betreft hun diploma inleveren.
Mensen die denken dat geld de enige motivatie is om iets moois te doen moeten daaruit de consequentie trekken voortaan alleen sex te hebben als ze ervoor betaald worden.
Lekker zo'n geinige, creatieve clip na zo'n ongelofelijk stom stuk. Beste remedie tegen een nakende depressie na het lezen van zoiets.
Pim, je slaat de spijker op de kop van de consequentie, goeie!
Dat de schrijver een insinuatie als "op nauwelijks verholen marxistische toon" bezigt, zegt genoeg over het journalistiek gehalte. Of zou hij betaald zijn door de industrie om dit artikel te schrijven? (Kijk, zo makkelijk is insinueren nou...)
Wat een supergave clip na zo'n kansloos K-artikel.
Ik schrijf een klassieke ingezonden brief naar De Pers vandaag. Misschien snappen ze dat. Wat een onzin.
Tof! Uiteraard bied ik graag ruimte dat je die ingezonden brief hier 1-op-1 doorplaatst, for all of us to learn & enjoy.
dingen veranderen. diefstal is dit niet. dat weet iedereen. diefstal is iets afnemen, bezit van een ander. dit heet digitaal copieren. als ze daar nu eens slim op in zouden spelen die partijtjes van de vrijheid (welke vrijheid?).
Zojuist een stukje vanuit mijn eigen perspectief geschreven: http://alexandermooij.wordpress.com/2010/10/12/kom-niet-aan-het-recht-om-te-stelen/
Zal ik 'm ook inzenden naar De Pers? Staat ook een verwijzing naar Marc op!
Die Hollerado gast heet Menno Versteeg! Als dat geen Hollander is weet ik het ook niet meer. Woe!
Ter Jan-Heins' info, overal waar de mens was en is, was en is muziek. Muziek is ouder dan droog brood. Letterlijk.
Muziek (ja, ook goede) zal altijd gemaakt worden, daar is geen 'industrie' voor nodig!
@Alexander: zou het zeker niet nalaten. Denk wel dat als je lezers van De Pers wil overtuigen dat je concreter en gedetailleerder op Strops 6 (nonsense) argumenten moet ingaan en die per stuk met 1 of 2 sterke argumenten of voorbeelden moet weerleggen. Denk verder dat je minder voorkennis/diepgravende internetervaring en kennis van het auteursrecht van de lezer kunt veronderstellen. Jij bent de voorhoede, De Pers-lezer is slechts een treinreiziger :-)
Goed punt, Niels. Ik vind het lastig om de hele boel iedere keer weer opnieuw uit te leggen, maar dat is wel nodig.
Ik ga er dit weekend eens aan zitten.
@Erwin: helemaal waar, die industrieën hebben we écht niet meer nodig!
Beste Niels en anderen,
Ik ga me denk ik hier niet heel populair maken maar wil graag toch even reageren op deze post.
Ik sluit mij voor een groot deel wel aan bij de heer Strop. Het kan toch niet waar zijn dat wij deze veredelde vorm van diefstal accepteren. Inderdaad we nemen niets weg, maar gebruiken een exacte replica(op de bit nauwkeurig) van het origineel. Dit vind ik toch heel iets anders dan een modeontwerper die bijv een goedkope reproductie maakt van een kledingstuk.
Ik onderken je argumenten wbt aanbod in je presentatie bij het download debat. Natuurlijk, daar zal de industrie zijn lering uit moeten trekken. Maar ik denk dat de schade die deze jonge industrie oploopt niet evenredig is met de oplossingen die er nu worden ontwikkeld aan de aanbodzijde. Waarom is het zo moeilijk om gewoon niet te accepteren dat er zonder afdracht muziek wordt gereproduceerd ( tenzij de maker daar nadrukkelijk toestemming voor heeft gegeven. bijv via CC). Dat we op een andere manier moeten gaan kijken naar het verdien- en afrekenmodel staat als een paal boven water. Maar we moeten af van de gedachte dat we alles gewoon gratis kunnen consumeren omdat dat nu eenmaal kan.
Het is toch niet “vies” om geld te vragen voor iets dat je hebt gemaakt? Dit ruilsysteem bestaat al sinds de mens jager/verzamelaar af is. Ook voor de kunsten. Het doet mij dan ook deugt dat Armin van Buren op ADE ook zijn nek heeft durven uitsteken voor dit probleem.
Om even in te gaan op “zonder geld geen muziek”. Natuurlijk, muziek zal er altijd gemaakt worden, met of zonder geld. Maar ik bespeur wel een verschraling op het gebied van talentontwikkeling. Welke (platen)maatschappij heeft nu nog het lef en de middelen om langdurig met de juiste mensen aan nieuw talent te werken. Hierbij doel ik ook op artiesten die potentieel niet gelijk 30.000 platen verkopen. Dit risico wordt nu veelal bij de bands en artiesten zelf neergelegd. Ja, er staan nog steeds nieuwe artiesten op maar dit zouden er veel meer kunnen zijn. Daarbij zouden zij op veel hoger niveau kunnen en moeten opereren (uitzonderingen daargelaten). Ik denk dat we nu een hoop mislopen, puur door het gebrek aan financiële middelen om iets langdurig (op professionele wijze) te begeleiden.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben me er zeker van bewust dat er veel moet veranderen. Zowel op het gebied van verdienmodellen en het omgaan met het auteursrecht. Ik volg dan ook met groot enthousiasme nieuwe ontwikkelingen die zowel creatief als zakelijk bijdragen aan een nieuwe manier van het creëren en vermarkten van muziek. Maar ik maak me wel grote zorgen over een industrie die we allemaal echt wel nodig hebben willen we ons vak serieus nemen.
Ha Arno, goed dat je reageert!
Natuurlijk schuilt er een zekere waarheid in je verhaal. Ook ik vind die 'kopiëren = niet stelen'-redenatie enigszins aan de realiteit voorbij gaan (hoe waar ook). De problemen die jij en anderen schetsen zijn reëel voor makers en muzikanten, maar op 1 belangrijk punt ben ik het met je oneens. Ook jouw redenatie, net als die van Armin en BUMA/STEMRA (zie mijn reacties onderaan), gaat uit van de bestaande situatie en marktverhoudingen. Je zegt letterlijk: "Welke (platen)maatschappij heeft nu nog het lef en de middelen om langdurig met de juiste mensen aan nieuw talent te werken?" Op basis van dat uitgangspunt begrijp ik je standpunt. Mijn punt is echter dat juist dát fundamenteel verandert op dit moment. Door het wijzigen van bestaande marktverhoudingen en het verdwijnen van (alle) tussenschakels komen de daarbij behorende afdrachten en kosten ten goede aan maker en consument. Dat betoog ik hier (onderaan).
Verder zeg ik onder het Armin-stuk op 3VOOR12 dat de industrie en makers een ernstige reality check moeten doen aangaande kosten en investeringen en niet moeten denken dat de bomen nog tot de jaren '70- en '80-hemel groeien. Dat dat niet ten koste hoeft te gaan van inkomsten, resultaten en niet op een houtje-touwtje manier hoeft te gebeuren bewijzen o.a. Caro Emerald, Kyteman, Antillectual en Only Seven Left: keihard, geloofwaardig resultaat, tegen lage kosten, van professioneel niveau en met maximaal effect. Dat is wat mij betreft de weg van de toekomst.
Een reactie posten